Roberto

Bor, Ik zit nog te 'stabiliseren' op maximaal 4 halve liters per dag. Merk dat ik mij een beetje af laat leiden door discussies over provoceren / confronteren. Daar kan ik niet zoveel mee.

Erik, Dit is het eerste stukje wat ik van jou lees, heel bijzonder. Mijn gedachte daarbij: Sitting silently Doing nothing Spring comes And the grass grows by itself Of op z'n Hollands gezegd: accepteer jezelf zoals je bent. Ga niet opzoek naar een hokje waar je wel of niet inpast.

Confronteren is inderdaad onvermijdelijk. Maar deze man zat mij te confronteren vanwege het confronteren. Dat was voor hem een doel op zich. Zo heb ik dat in ieder geval toen ervaren. Met als gevolg dat ik nog een drankje extra nam. Vandaar dat ik hem verzocht heb om niet meer op mij te reageren.

Klopt.

Confrontatie is prima zolang je die zelf 'uitlokt'. Wat die man deed was mij ongevraagd confronteren vanuit zijn eigen ervaring. Confrontatie is een therapeutische techniek in een opname setting. Niet geschikt voor een online forum. Volgens mij heb ik toen zoiets geschreven.

Ik ben wel nieuwsgierig wat je nog herinnert, het meeste weet ik zelf nog wel. Dat heeft blijkbaar op de ene of andere manier indruk op je gemaakt.

Borretje staat mij nog wel bij en Jozef ook. Zat die Jozef mij niet voortdurend te confronteren?

Bor, Nog ter aanvulling: Ik geloof wel in uiteindelijk stoppen, ook al is dat zeer moeilijk. Het zit hem in de valkuilen, triggers, et cetera. Eerder heb ik ergens geschreven dat ik alcohol gebruik als stressreductie. Wat mij opgevallen is, is dat ik meer alcohol nodig heb om die stress te reduceren als die stress plezierig is. Dus niet stress vanwege problemen, dan drink ik denk ik minder. Stress is voor mij 'spanning', kan positief of negatief zijn. Zoiets.

Self Fullfilling Profecy?

Waar ik wel last van heb dat ik teveel bezig ben met de vraag hoe ik overkom bij andere mensen. Dat probeer ik juist af te leren. Omdat ik daar onzeker van wordt. Hoe mensen uiteindelijk op mij reageren heb ik weinig last van. Omdat ik geen invloed heb op hoe mensen mijn woorden interpreteren. Ik kan mij hooguit nader verklaren als mensen mij niet goed begrijpen. En mensen kunnen een andere mening hebben, et cetera. Ik ben niet iemand die snel zegt: "sorry, zo had ik het niet bedoeld".

Nee, dat schijnt schijnt een van mijn autistische kenmerken te zijn, niet door hebben hoe ik op anderen overkom. Niet als excuus bedoeld, ik realiseer mij dat meestal gewoon niet.

Kohtje, Nee, heeft voor mij niets met masochisme te maken. De reacties van anderen ervaar ik zelf niet als negatief of pijnlijk.

Smart, Ja, ik volg een heel eigen weg die nog niet helemaal vaststaat. Het is in ieder geval niet de weg van mijn poh, psycholoog, verslavingszorg of wat voor 'deskundige' dan ook. Daar heb ik gewoon door de jaren heen geen goede ervaringen mee. Dat zal grotendeels met mijn autisme te maken hebben. Ik beschrijf mijn gedachten en gevoelens, reageer daarbij op anderen. Lok, door te citeren, reacties uit. Die zijn allemaal welkom, houden mij scherp. Voor mij heeft dat niets met provoceren te maken.

Lars, Je kunt mijn opmerking ook anders lezen. Ik betrap mij zelf op dat soort gedachten. Die gedachten beschrijf ik hier, niet met de bedoeling om die ook echt uit te gaan voeren.

Lady Jane, Ik lok uit, krijg alle mogelijke reacties, daar heb ik zeker wat aan. Iedereen bedankt. Hier houd ik het bij voor vandaag.

Misschien niet zo letterlijk, maar daar kwam het wel op neer. Opname bij de Jellinek heb ik al een keer serieus overwogen, maar dan een maandje bij hun dependance op Curaçao. Overdag lekker therapieën en 's avonds met een glaasje wijn bijkomen op het strand van al dat gedoe. Helaas was hun boekhouding niet op orde, of zoiets. Ze bestaan al een paar jaar niet meer. Is niet doorgegaan.

Dan zal mijn gevoel van willen stoppen voortdurend aanwezig zijn. Voor mij is het nu even tijdelijk, maar echt geen doen om dagelijks 'gecontroleerd' 4 halve liters bier te blijven drinken. En dwangmatig 1 of 2 heeft voor mij ook geen zin. En sociaal een glaasje wijn drinken bij het eten in een restaurant? Dat hoeft voor mij ook niet echt.

Welke vorm van begeleiding heb jij?

In mijn gesprekken met de POH van mijn huisarts kreeg ik voortdurend te horen dat ik niet in 1 x moest stoppen. En dat compleet stoppen voor mij vermoedelijk niet haalbaar was. Een soort van handicap waar je mee om moet leren gaan. Gezien mijn jarenlange overmatig drinken. Begonnen op 12/13 jarige leeftijd, ik ben nu 60. Mijn hele hersenstructuur is op alcohol ingesteld. Door de jaren heen heb ik altijd goed gefunctioneerd. En ben ik gegroeid, het ging altijd beter. Misschien had ik zonder alcohol nog beter gefunctioneerd. Dat weet ik niet en kan ik ook niet terugdraaien. Helaas heeft de alcohol de nodige lichamelijke schade aangericht. Dat probeer ik nu te accepteren. En tegelijkertijd erger te voorkomen.

Dan begint het voor mij met terugkijken / analyseren waarom ik de vorige keren teruggevallen ben. Door hier de laatste weken te schrijven ben ik daar al meer achter gekomen. Ik heb nieuwe valkuilen ontdekt. Aan een of twee daarvan werk ik nu al, dat geeft mij rust.

Ja, mijn manier van schrijven kan een heel gevaarlijke trigger zijn. Daar ben ik mij bewust van.

Lars, Ik heb van schrik mijn laatste blikje gepakt. 1 november? Dat is morgen al. Gelukkig staat mijn eten bijna klaar. Nog even het gas aanzetten. Dan kan ik met een halfuurtje eten.

Inmiddels heb ik geleerd hoe ik aandacht / hulp moet vragen op dit forum. Gewoon Quote gebruiken, dan reageert iedereen wel. Bedankt allemaal.

TomTom2 en Rapilos, Jullie hebben helemaal gelijk.

Ik heb net mijn tweede lege blikje weggegooid, begin nu aan mijn derde. Voorheen was dat wel anders. Dan bleek die derde al mijn vijfde te zijn...