Roberto

En voor ik het vergeet. Mijn huisarts en POH irriteren mij natuurlijk ook.Maar overstappen naar een andere huisarts zal zinloos zijn. Dat zelfinzicht heb ik wel.

Dit is de derde keer dat ik op dit forum zit sinds 2014. Die Dagdraad is dus ook niets voor mij, irriteert mij alleen maar. Dat is dus mijn valkuil. Ik heb besloten om die dagdraad niet meer te lezen. En verder moet ik zeer terughoudend zijn in het reageren op anderen in andere draadjes. Andere mensen willen helpen is ook een van mijn valkuilen.

Dat ik nu aan het ontwijken ben klopt wel.Dat is mijn angst voor de uitslag van mijn bloedtesten. Een aantal jaren geleden heb ik een goede manier voor mijzelf gevonden om te stoppen met alcohol die wel werkt. Dat hele verhaal staat hier wel ergens op het forum beschreven. Toch ben ik toen ook weer terug gevallen. En dat is nu de valkuil waar ik mij bewuster van ben geworden en die ik aan het onderzoeken ben. Om een volgende keer niet weer in te trappen.

Eigenlijk wil ik het niet over lichamelijke klachten hebben. Daar raak ik alleen maar van in de stress. Die ik vervolgens weer weg ga drinken. Vicieuze cirkel.

Op dit moment lukt het mij lichamelijk niet meer om waar dan ook heen te gaan. Ik hoop op een goede uitslag van mijn bloedonderzoek. In die zin dat er nog iets aan mijn klachten te doen is. Mijn verschijnselen doen denken aan vitamine B12 tekort. Kan een leverprobleem zijn.

Ja, je hoeft geen problemen te hebben om een 'probleemdrinker' te zijn. Als je begrijpt wat ik bedoel. De drank zelf is het probleem.

De tweede keer dat ik bij een AA groep ben geweest klikte het niet. Ik had die dag voor het eerst weer niet gedronken. Ik ben daar een keer geweest. Maar die stap heeft mij wel geholpen om vervolgens een periode weer niets te drinken.

Na het overlijden van mijn ouders en het verliezen van mijn baan is mijn drankmisbruik compleet uit de hand gelopen. Daarvoor heb ik er jarenlang goed op kunnen functioneren. Ook al denk ik nu achteraf dat ik zonder drank beter had gefunctioneerd. En niet die lichamelijke schade had opgelopen.

Dat ene glaasje bier of wijn dronk ik niet omdat ik dat lekker vind. De reden was om mijn gezelschap, lees mijn ouders, niet te laten merken dat ik alcoholist ben.

Ik heb 25 jaar geleden ongeveer anderhalfjaar in een AA groep gezeten. Dat heeft toen wel gewerkt. Na 5 jaar niet gedronken te hebben ben ik toch weer langzaam teruggevallen. In die 5 jaar lukte het mij wel om op een verjaardag of kerstdiner een glas bier of wijn te drinken. Een of twee jaar geleden ben ik eenmalig bij een andere AA groep geweest. Maar die groep klikte niet voor mij. Ik heb ook bij een Freundeskring of zoiets gezeten. Dat was helemaal niets voor mij. Die overprikkeling schijnt te maken hebben met mijn autistische kenmerken. Daar ben ik mij pas sinds kort van bewust. Ik heb contact gehad met een psycholoog van een autisme centrum. Maar daar ben ik na twee gesprekken totaal op afgeknapt.

Na die ziekenhuisopname heb ik maandenlang niets meer gedronken, voelde mij stukken beter. Toch langzaam weer terug gevallen.

Die delier was tijdens een ziekenhuisopname. Volgens mij was de hoeveel die ik toen dronk niet eens zo idioot veel. Maar ik slik ook nog 10 mg chloordiazepoxide. En van de ene dag op de andere niets meer, ook geen koffie of sigaret. Ik denk dat die delier in combinatie was met een verzwakte toestand. Overigens heb ik er nauwelijks iets van gemerkt. Las het na afloop in de brief van het ziekenhuis aan mijn huisarts.

Naar mijn gevoel zit hier dus de kern bij jou. Ik herken dat wel uit het verleden als ik doorzakte. Dat was altijd om een prettig gevoel vast te houden, te versterken. Uiteindelijk gaat de drank zich echter tegen je keren.

Ja, per dag. Een paar jaar geleden zat ik op 's morgens 6 halve liters bier, 's middags een fles wijn en 's avonds soms nog een kleine fles port. Daarvoor jarenlang 6 halve liters bier per dag, daar functioneerde ik nog op, toen had ik nog een baan.

Mijn hoeveelheid drank was de laatste maanden ongeveer een fles wijn en 3 a 4 halve liters bier.

Gisteren heb ik met een vriendin gebeld.Die zei: gooi alles weg en stop. Dat gaf in eerste instantie een gevoel van opluchting. Maar ik ben toch bang voor een tweede delier. Ik heb toch maar besloten om af te bouwen i.p.v. radicaal stoppen. De vorige keer is dat redelijk gelukt, maar toch weer mis gegaan. Ik heb in het verleden wel ervaring met hulpverlening opgedaan. Dat werkt bij mij niet. Inmiddels heb ik beter mijn grootste valkuil door: teveel onbewuste prikkelingen en daardoor onbewust stress. Wat bij mij wel werkt is lichamelijk bezig zijn. Wandelen, fietsen, chi gong, tai chi, dat soort dingen. Alleen ben ik inmiddels overgevoelig voor geluiden geworden. Daardoor is alles buiten mijn huis een grote verschrikking geworden.

Ik heb vorige week met mijn huisarts gebeld vanwege lichamelijke klachten. Gisteren bloed geprikt op leverfuncties, nieren en vitamine B / D. Vrijdag de uitslag. denk ik. Ruim twee jaar geleden heb ik al een delier in het ziekenhuis gehad.

Eigenlijk durf ik niet zo goed in een keer te stoppen.

Ik ben meerdere keren gestopt met alcohol en ook meerdere keren ben ik terug gevallen. Ik heb nooit gerouwd vanwege het stoppen met de alcohol, wel vanwege de terugval.

Ik ben geloof ik inmiddels alweer een jaar verder met doorzuipen. Zo net heb ik mijn laatste blikje bier door de gootsteen gespoeld.

Als mensen dit forum nodig hebben om hun dag door te komen lijkt mij er behoorlijks iets mis met deze mensen.

Ja Quinn, Dat begrijp ik wel. Maar schrikt een tig-aantal meelezers af. Ooit over nagedacht of bij stil gestaan? Voor wie er de behoefte heeft om onzin te schrijven. Doe dat op het onzin hoekje.

Tegen beter weten in toch weer een hoop onzin door zitten scrollen. Niet meer doen Roberto!

Smart, Ja, volgens mij ben ik dat aan het doen. Door te beschrijven dat ik aan het knoeien ben wordt het voor mij meer overzichtelijker.

Bor, Het is een beetje het kip of het ei-gedoe. Slik ik nu die chloordiazepoxide om ontwenningsverschijnselen van alcohol tegen te gaan? Of drink ik alcohol om ontwenningsverschijnselen van chloordiazepoxide tegen te gaan? Die cirkel probeer ik nu te doorbreken door beiden tegelijkertijd af te bouwen. Nu is het voor mij een complete warboel waar mijn lichamelijke ongemakken vandaan komen. Deels is dat beschadiging door alcohol, kan bijna niet anders. Deels is dat psychosomatisch. Bijvoorbeeld: vanochtend kreeg ik een aanval van boosheid om iets wat ik verder liever privé houd. Dan beginnen mijn neuropatische klachten behoorlijk op te spelen. Dan moet ik heel erg tegen mijzelf zeggen: maak je niet druk om iets waar je geen invloed op hebt. Dat heb ik van mijn coach geleerd: onderscheid maken tussen waar je wel of geen invloed op hebt. Mijn eigen verantwoordelijkheid nemen, maar bij de ander laten wat bij de ander hoort. Dat is voornamelijk hoe iemand op mij reageert. Daar heb ik geen invloed op. Dat moet er niet toe leiden dat ik mijzelf inhoud voor mogelijk negatieve reacties van een ander. Dat is blijkbaar een gebrek aan zelfvertrouwen, waar ik vanaf moet.