Roberto

Die 3/4 zijn stappen onderweg naar 0. Vanwege angst voor ontwenningsverschijnselen. Gisteren weer 4 gekocht, de laatste deels laten staan (nog niet weggegooid). Ik kan het bij 3/4 houden als ik eten ga koken. Doe ik dat niet, ga ik weer naar de winkel voor nog 2. Een week is dat gelukt, voelde mij ietsje beter. Beter / meer eten, eindje fietsen / bewegen. Tot ik die paniekaanval kreeg, eergisteren. Waar die vandaan kwam weet ik niet precies. Sowieso heb ik last van mijn voeten / benen, al minstens 10 jaar. De laatste tijd zijn mijn klachten erger geworden. Als ik dan google op klachten en oorzaken krijg ik nog meer last. Wat ik moet leren is met mijn klachten omgaan. Wat ik nog niet goed weet is het effect van een kleine dosis benzo's op dit alles. Als ik op het benzoforum wat lees dan zijn die klachten / ontwenningsverschijnselen nog erger. Gisteren dubbel geslikt, vandaag eens aankijken. Het patroon van vorige week proberen aan te houden: ontbijten, fietsen / bewegen, et cetera. Alcohol uitstellen en beperken tot maximaal 4.

Die angst is een beetje de kip of het ei. Hyperventilatie schijnt wel een bijwerking te zijn van alcohol. Daarnaast slik ik nog chloordiazepoxide, daarvoor oxazepam. Van die oxazepam in combinatie met alcohol werd ik helemaal raar. Dat was volgens mij de reden dat ik op dit forum terechtgekomen ben. Die benzo's werken tegen angst, maar versterken het ook weer. Idem alcohol. De bedoeling van die benzo's is om ontwenningsverschijnselen tegen te gaan. Kortom: een vicieuze cirkel / driehoek die zeer lastig te doorbreken is. Daarnaast ben ik ook sterk autistisch / asperger. Informatie / prikkels komen allemaal zeer snel en sterk binnen, maar hebben een langere verwerkingstijd nodig, schijnt het. Vandaar vermoedelijk het opsparen van de meest kleine irritaties.

Na mijn angstaanval gisteren heb ik vandaag na veel wikken en wegen toch maar weer 4 halve liters bier gekocht. Mede om geen supermarktfobie te gaan ontwikkelen. Verder vraag ik mij nu af of dit forum wel geschikt is voor mij. Aan de ene kant herkenning, aan de andere kant confrontatie. Misschien teveel confrontatie?

Bert, Mijn doel is niet minderen, maar via minderen stoppen. Was een beetje op de goede weg. Gisteren mislukt. Paniekaanval, angst voor de angst. Zit nu weer te denken: hoe weer verder?

Bert,ik denk "vast niet". Jij hebt je balans gevonden, houdt je daar aan. Als je die balans verstoort met een dag niet drinken, ga je de volgende dag vermoedelijk inhalen. Zo werkt alcohol nu eenmaal op je lichaam, met alle gevolgen van dien.

Nee Lieve, Plan A volgt op plan B. Dat is niet voor niets mijn keus. Het gaat er voor mij niet zozeer om wel of niet te kunnen stoppen met alcohol. Echt stoppen is het probleem niet. Het gaat er voor mij om of de alcohol door de jaren heen dusdanige lichamelijke schade heeft aangebracht die onomkeerbaar is. Dat laatste zal mijn huisarts vermoedelijk gaan vertellen. En ondertussen zit ik het alleen maar erger te maken. En/of ik krijg te horen dat het psychosomatisch is. Dat klopte jarenlang, maar nu begin ik daar echt aan te twijfelen. Ik heb geen last van zogenaamde 'onderliggende problemen'. Dat is bij 'probleemdrinkers', niet bij 'echte' alcoholisten. Die drinken alleen maar vanwege de alcohol. Wat die stof met je doet. Ik ben begonnen met alcohol toen ik 12 of 13 jaar was. Samen met een schoolvriendje dronken wij toen vruchtenwijn a 1,75 gulden uit borrelglaasjes. Toen was het al: hij 1 glaasje, ik 2 glaasjes. Tot de fles leeg was. Een jaar later gingen we over op blowen. Dat was op de middelbare school, jaren zeventig. Hij ging verder met de speed en later heroïne. Ik ben op mijn 18de over gestapt op de alcohol. Vanaf mijn 15de al ontdekt dat alcohol helpt tegen angstaanvallen, veroorzaakt door blowen. Dus gestopt met blowen. Drank en drugs zijn verschillende leefwerelden. Mijn schoolvriend en ik zijn daardoor uit elkaar gegroeid. Op 25 jarige leeftijd is hij overleden aan een overdosis heroïne. Dat heb ik pas jaren later gehoord. Een foto van hem heb ik onlangs bij het opruimen teruggevonden. Ligt nu binnen handbereik. Inmiddels ben ik 60 geworden. Alcohol heeft door de jaren heen mijn lichaam aangetast. Psychisch ben ik nog zeer goed bij. Kan genieten van kleine dingen. Eigenlijk voel ik mij psychisch helemaal ok. Alleen lichamelijk niet. Heel lastig om uit te leggen.

Lars, ik zit even wat terug te lezen. Dit herken ik deels wel / deels niet. Voor mij zit het meer in de bevestiging / ontkenning van anderen over wat ik gedaan heb. Of ik gefaald heb, of niet? Voor mijn eigen gevoel heb ik niet echt gefaald. Nee, als ik nu even over nadenk: nee, ik heb niet gefaald. Wel ben ik er lichamelijk slecht aan toe door de drank door de jaren heen. Toch voelt dat niet als falen. Eerder voelt het als machteloosheid.

Lars, Als jouw rol van vader voor jouw kinderen ernstig verstoord is, is het het een ernstige taak voor jou als vader om dit weer goed te maken. (stap zoveel uit het AA / Minnesota model). Vaders hebben een rol voor hun kinderen, kinderen hebben geen rol voor hun ouders.

Ja Meya, zo is het. Gelukkig heb ik heel lang kind mogen zijn van mijn ouders. Maar ik vond het verschrikkelijk als zij mij bij hun persoonlijke problemen probeerden te betrekken. Ook al heb ik dat nooit laten merken (kwam niet vaak voor, maar soms wel). Vaders en moeders moeten voor hun kinderen altijd vader en moeder zijn en blijven. Dat ze misschien door ouderdom lichamelijk hulpbehoevend worden doet daar niets aan af. Dat is van een compleet andere orde.

Lars, Ik heb het niet allemaal gevolgd maar: Jouw kinderen mogen wel begrip tonen, maar jij moet geen begrip bij hun proberen te halen. Zo begrijp ik Meya. Je kinderen zijn je kinderen, niet je vrienden / therapeuten / lotgenoten, et cetera.

Plan A is mislukt. Zodra ik alcohol drink ontstaat er een soort allergische reactie. De lichamelijke klachten die ik heb worden alleen maar versterkt i.p.v. tijdelijk verdoofd. Na bijna 2 halve liters bier toch maar een fles sherry gekocht. Het laatste restje van blik 2 weggegooid en de eerste paar glaasjes uit de fles sherry er achteraan. (ik kan altijd nog een derde keer naar de winkel gaan ...) Overschakelen naar Plan B; maandag mijn huisarts bellen

Ik heb er net 3 gekocht. Kreeg wel een angstaanval in de winkel, viel bijna flauw. Sowieso voel ik mij lichamelijk niet goed. Neuropatische klachten die door angst versterkt worden. Of zoiets. Het duizelt mij nog steeds.

Mijn afspraak met mijzelf is vanaf vandaag maximaal 3.

Inmiddels is het bij 3,5 gebleven, de rest door de gootsteen gespoeld. Mijn truc is om te gaan koken / eten van gisteren opwarmen, ik kook voor twee dagen. De etensgeur neemt mijn trek weg. Wel op tijd beginnen met koken / opwarmen.

Dag Octavia, Bij was het wat korter, maar dat komt op hetzelfde neer. Hoe verder? Gewoon de draad weer oppakken. Zelf heb ik in ieder geval geleerd van mijn vorige poging, ontdekt wat er allemaal goed ging door te stoppen. Mijn aanpak twee jaar geleden heeft op zich goed gewerkt. Toch weer wat teruggevallen, maar niet in het patroon en de hoeveelheden van 2 jaar geleden. En sinds ik weer op dit forum zit heb ik weer nieuwe valkuilen ontdekt.

Nee, ik heb nooit voorraad in huis. Koop dagelijks mijn dosis. En de laatste weken 2 a 3 x per dag een aanvullende dosis. Met bij uitzondering nog de kroeg in om even bij te komen met een drankje. Vandaag houd ik het bij 4.

Ja, Sherry. Als ik wil stoppen met bier en port stap ik over op de sherry. Mijn tante dronk zolang als ik mij kan herinneren iedere dag een fles sherry. Zij is daar 90 mee geworden. Weliswaar jarenlang compleet dement, maar ok. Ik wil ook wel 90 worden, dus stap ik dan over op de sherry. Heb net een bodempje sherry door de gootsteen gespoeld, stond al een week op het aanrecht.

Ja, eerst wat weggooien voordat je een slok neemt ken ik van een fles sherry of port. Anders... En koop ik er nog wat blikjes bier bij. Belangrijkste is dat ik mij aan mijn eigen afspraken houd.

Ik zit nu een week op 3 a 4 halve liters, dat is mijn voorgenomen maximum. Voor vandaag nog 4 gekocht. Laat ik met mijzelf afspreken dat het vanaf morgen maximaal 3 zijn. (en als het vandaag al bij 3 blijft, morgen niet gaan sjoemelen door er één extra te nemen)

Nee, op dit moment kies ik voor langzaam afbouwen van 5 naar 3 naar 2 naar 0. Ik heb alleen nog geen goede planning. Vorig jaar heb ik in het ziekenhuis een delier gehad, dat wil ik liever niet nog een keer. Ook al was het best een grappige ervaring, deels ook niets van gemerkt, denk ik. Op de intensive care dacht ik op een gegeven moment dat de verpleegkundigen daar hubots waren.

Ik zit nog steeds op 4 halve liters bier i.p.v. 6 of 7 of een halve fles port + 2 of 3 halve liters bier. Zit te denken: hoe verder afbouwen? Twee jaar geleden had ik gewoon een stopdatum gepland. Nu nog niet.

Heavy draadje vandaag. Het is al jaren geleden dat mijn bloed geprikt is op wat dan ook. Voor mij was een positieve uitslag (niets aan de hand) altijd een reden om door te blijven drinken. Het enige wat ik gehad heb was een tekort aan vitamine D. Dat heb ik een tijdje geslikt. En veel naar buiten voor zonlicht. Vitamanie D zit tegenwoordig ook in allerlei voedingsmiddelen. Ik ben nu bang voor een overdosis aan vitamine D.

Tomtom2, Ritueel die fles leeg gooien. Zeg daarbij hardop: dit wil ik niet. Klaar.

Morgen dag 4.

Ja Sonnetje, Dat het moeilijk is weten we hier allemaal wel. Zolang je een opening voor jezelf houdt en de knop niet omzet...