Kohtje

Borrie, sterkte meis. Dat de geschiedenis zich herhaalt, dat kan ik begrijpen. Maar hoe het verleden je inhaalt kan ik niet visualiseren. Daarvoor ben ik nog te duf in de kop. Dat het in jouw geval niet prettig is begrijp ik dan weer wel want je klinkt er niet blij bij. Dus nogmaals sterkte. En hou alsjeblieft jouw toekomst in het vizier, die waar drank en drugs niet bepalend zijn voor je koers.

Overigens óók nep, hè, dat rendiertje. Dat je niet denkt dat wij vlees in de kerstboom hebben hangen...

Nou @Rosee, iedereen lijkt al bijna drie uur met stomheid geslagen.. 't Is ook niet niks, zo'n neppapegaaitje. Maar laat ik je zeggen dat ik geweldig blij voor je ben. Dat komt vooral door dat woordje 'schattig'. Zo hebben wij een schattig lelijk rendier in de kerstboom hangen. Ontzettend gek geval maar wel schattig. Daar mag ook niemand iets lelijks over zeggen, want het is óns lelijke rendiertje.

@Bor, ook nu val ik even terug op een naslagwerkje want zoals elders vermeld: onthouden is niet mijn sterkste punt... Uit "Een Introductie tot NA-Anonieme Verslaafden" (oftewel: 'het witte boekje'): Voor de Nieuwkomer NA is een non-profit gemeenschap van mannen en vrouwen voor wie drugs* een ernstig probleem waren geworden. We zijn herstellende verslaafden die geregeld bij elkaar komen om elkaar te helpen clean te blijven. Er is geen inschrijfgeld of contributie verschuldigd. Het enige vereiste voor lidmaatschap is het verlangen om te stoppen met gebruiken. Je hoeft niet clean te zijn wanneer je hier komt, maar na je eerste bijeenkomst raden we je aan terug te blijven komen en clean te komen. Je hoeft niet te wachten op een overdosis of gevangenisstraf om hulp te krijgen van NA, noch is verslaafd zijn een hopeloze toestand waarvan niet te herstellen valt. Het is mogelijk het verlangen drugs te gebruiken te boven te komen met hulp van het Twaalf Stappenprogramma van NA-Anonieme Verslaafden en de gemeenschap van herstellende verslaafden. (*alcohol is een drug) Ik heb meerdere AA-meetings bezocht waar mensen onder invloed weggestuurd werden. 'Kom maar terug als je nuchter bent' kreeg je dan als boodschap mee. Bij NA heb ik dit nooit meegemaakt. Daar wordt de aanwezigen wel aan het begin van elke meeting verzocht alleen te luisteren en niet te sharen als men onder invloed is. Maar iedere verslaafde met het verlangen te stoppen met gebruiken is welkom.

Mijn ervaring is dat AA erg gericht is op het niet drinken en NA op het aanpakken/leren omgaan van/met de ziekte verslaving. Mijn ervaring is dat ik bij NA met mijn sponsor hard aan het werk/onderzoeken ging en bij AA bleef hangen in de wekelijkse wederwaardigheidjes aanhoren van de andere aanwezigen en dan: tot volgende week... Ik zeg niet dat elke AA meeting zo is, ik ken ze bij lange na niet allemaal. Maar ik gaf de tip van NA om Syertse er op te wijzen dat hij als Castle Craig ganger (begrijp ik) voldoende weet van het 12-stappen programma om datzelfde programma ook ten uitvoer te brengen buiten AA. Er zijn veel groepen die met de stappen werken, en elke groep doet het net weer even anders...

ja, dat heb ik maar expres bij gezet opdat je niet gaat denken dat ik verstand van muziek heb. Ik hou wel van muziek en wil dan ook graag zoveel naadjes van de kous weten als maar mogelijk is (dank u, wikipedia en andere digitale mogelijkheden) maar ik vergeet ook zo veel weer heel snel. Da's wel jammer soms. Soms ook niet.

@Syertse, ga ook eens naar Narcotics Anonymous (NA).. daar vond ik wat ik bij AA zo'n beetje verwachtte maar niet helemaal vond. Als alcoholist ben je daar welkom omdat alcohol als drug gezien wordt... (en dat is het feitelijk ook..)

Jaaa, @knakker, de ouwe Pink Floyd, bij mij ook op het favorietenlijstje. De jongere Floyd ook hoor, maar de ouwe... De muziekstijl van Gong verschoof in de loop der jaren en met de wisseling van muzikanten van psychedelische rock, spacerock, Canterbury (o.a. Soft Machine, Caravan..), naar jazz rock én weer terug. Gong viel vooral op door het kakofonische karakter, een volstrekt onnavolgbare collage van eenvoudige melodietjes en karikaturale teksten met ingewikkelde jazzritmes. Er was vaak geen van tevoren samengestelde compositie, maar ieder droeg zijn deel bij. (bron: wikipedia) De huidige Gong is een mengelmoes van oudere Gong-leden en jongere. Het optreden bevatte dan ook van alles wat. Maar boven al wél lekker maf en behoorlijk psychedelisch.. Daar hoef je niet stoned voor te zijn, dat wórd je vanzelf wel een beetje..

Smaken verschillen nou eenmaal en je kunt er over twisten, maar iemands smaak is toch vaak ook een stukje van iemands persoonlijkheid en persoonlijke 'geschiedenis'. Daarom is muziek ook zo divers maar tegelijkertijd universeel. M'n eigen smaak echt radicaal veranderen is bijna niet te doen, laat staan de smaak van anderen. Makkelijker, en zelfs leerzamer, vind ik het om de smaak van anderen te leren waarderen, dus om m'n eigen smaakgrenzen te verleggen en daardoor een 'bredere' smaak te krijgen. Zonder daarbij mezelf 'uit te vlakken'. Vind ik, hoor. Kan nu zelfs de smartlappen en Duitse schlagers wel waarderen waar mijn vader zo gek op was en waar ik zó'n gruwelijke hekel aan had dat ik zelfs m'n vader er zélf door ging haten... alleen maar omdat hij die muziek zo leuk vond. Toen ik jaren later zijn grote verdriet meer ben gaan begrijpen kon ik ook zijn muzieksmaak meer begrijpen en waarderen... en zo zijn er wel meer. Ik heb weinig verstand van muziek maar weet wel dat muziek emotie is en dat er voor elke mens wel een muziekgenre is dat hem/haar als een jas lijkt te passen.

Zou het dan óneerlijk geweest zijn als je dat hier niet gezegd had?

Hah... hier net andersom. Het regent niet en ik zit me kapot te zweten en de kachel staat maar op 15. Niet ziek hoor, maar m'n innerlijke thermostaat werkt niet meer naar behoren. Dat leidt wel eens tot botsinkjes tussen mij en m'n vrouw, die wat dat betreft nog gewoon normaal is.. Maar zij is nu niet thuis dus kan de kachel even op koelkaststand. Heeeeeerlijk.

Wie is wie is (weer) opgeschoond.

En zo brokkelt je jeugd waarin muziek zo'n deel van je identiteit wordt, langzaam maar zeker helemaal af. (dit slaat op de clip hierboven) Ik had dat gevoel maandag heel erg bij: Deze lui zag en hoorde ik optreden. Voor een groot deel waren ze nog niet eens geboren toen GONG werd opgericht maar de muziek klonk gelukkig nog wel als uit die tijd. Als kers op de taart was gitarist Steve Hillage (niet in deze studio opname) als één van de nog wel levende oorspronkelijke muzikanten aanwezig. Hij heeft een tijd lang een behoorlijk stempel op het geluid van deze groep gedrukt. Dit nummer werd maandag ook gespeeld en is voor mij een van de heerlijkste en kenmerkendste nummers. Ik heb al wel vaker gezegd dat ik geen verstand van muziek heb, maar dit soort geluid doet bij mij wel wat snaren trillen.

Zo zie je, Waldorff, dat of je nou veel moeite moet doen of niet, de cleantijd het enige is wat geen enkele moeite kost. Die gaat gewoon door. Je bericht hierboven is zelfs al weer achterhaald, mits je alleen maar 'die eerste' niet neemt. Op naar de elf jaar... !

Zo, genoeg verontwaardiging mijnerzijds weer, voor vandaag.

Tegenwoordig is het: ik ben te vinden via google, dus ik besta. In dit geval een gevalletje 'helaas'.

...nee, die man is een denkfoutje. Zónder 'je'.

Jij hebt het idee dat je niet verloren bent, fleur? Als dát zo is dan denk ik dat die man Jeff ergens een denkfoutje maakt...

Hoi. @Bor, het optreden was geweldig, het klonk goed inderdaad. Ben er nóg een beetje high van, ook door het soort muziek. Ook heen- en terugreis gingen voorspoedig. Alleen is mijn vrouw voor 'de prins' op haar knieën gegaan. Dat was tegenover Paradiso waar we nog even een kop koffie wilden nemen omdat we te vroeg waren, cafetaria de Prins. Vlak voor de (zij)ingang lag de stoep een stukje dieper, niet gezien in het donker. Ineens ligt ze aan m'n voeten met haar hand de voordeur openduwend. Binnen stonden twee politieagenten op hun bestelling te wachten, die hebben niets in de gaten gehad. Terwijl ze op geen twee meter afstand stonden. Gelukkig viel het relatief mee. Alleen één geschaafde en een blauwe knie en een licht gekneusde hand. Ze heeft er niet minder om genoten van het optreden. Vandaag heeft ze wat meer last maar ze gaat vanmiddag gewoon aan het werk. Net het hondje opgehaald en die was helemaal door het dolle dat ie ons weer zag. Toch heeft hij ook genoten daar in dat pension, lekker kunnen ravotten met een grote Berner Sennen en (toevallig) twee Fauve-genoten... Al met al is de dag gisteren, zoals je me al wenste, snel voorbijgegaan. Maar ik heb er meer van genoten dan ik vooraf voor mogelijk had gehouden.

Ik verheug me meer op morgen, hond weer ophalen. Heb het niet zo op 'grote' steden, of liever gezegd, drukke plekken. Maar ja... Maar fijn te weten dat het dáár in elk geval goed geregeld is. Of de muziek daar goed klinkt hangt natuurlijk erg af van de muziek zelf.

Hond vanmorgen naar pension gebracht. Leeg huis, ondanks de kerstboorm. Vrouw vanmiddag vrij. Straks naar Amsterdam. Morgenochtend hond weer ophalen. Verheug ik me nu al op.

Hoi.

Hoi.

Ja @Autumn Waarom zou jezelf de last opleggen om nu al te beloven om een hele week niet te drinken als die week vanzelf een feit is wanneer je zeven dagen achter elkaar alleen maar vandaag niet hoeft/wilt/mag drinken. Bijkomend punt is dat áls het dan onverhoopt een keertje niet volgens plan gaat, je niet meteen een 'verloren week' in je hoofd hebt zitten maar een 'verloren dag(je)'. Ook daarin hoeft het dan niet groter te worden dan het is. Ik heb in het verleden als ik (weer eens) stopte met drinken vaak gezegd: ik drink nooit meer, dit wil ik nooit meer. Datzelfde verleden had me ook geleerd dat ik heel vaak, na gestopt te zijn, tóch weer ging drinken. Aangezien ik niet in de toekomst kan kijken maar wel in het verleden en de uitspraak: 'van je fouten kun je leren' indachtig heb ik voor mezelf geconcludeerd dat ik het naar mezelf niet kan maken om te zeggen dat ik nooit meer zal drinken. Wel kan ik met mezelf elke dag (stilzwijgend) de afspraak maken om in elk geval vandaag maar niet te drinken. Dat werkt goed. En het geeft me vrijheid. Ook de vrijheid om, als ik verstrikt zou raken in hersenkronkels die me naar de fles zouden doen grijpen, niet de druk van zo'n langlopende afspraak te voelen en er om gaan liegen om gezichtsverlies te voorkomen. Dat liegen heb ik in het verleden zo vaak gedaan, dát wil ik ook niet meer.

Hoi.