Kohtje

Weet echt niemand iets omtrent Soothe/Ludwig? En/of Anna? Mag ook per pb...

O, balletjes opgooien.. Daar begon mijn alcoholverslaving zo'n beetje. Ik kon ze wel opgooien, maar was een minkukel in vangen. Dat kon ik niet uitstaan van mezelf. En de gymleraar ook niet. Waardoor ik de gymleraar ook niet kon uitstaan. Daar begon het balletje te rollen.... de gymleraar heeft 't gedaan!

Denk je, jopie?? hoezo denk je dat dat jouw invulling is? Dat is toch jouw invulling, dat zeg je zelf..

en blijf uit de buurt van de Billy's.. die schijnen ook erg populair te zijn.

Uit eigen ervaring als verslaafde zeg ik dan: pas op met de zweedse gehaktballetjes als je honger hebt..

die ontspan knop treedt vanzelf in werking als je alle andere knoppen los laat..

Erik, ik vind je ook lief en betrokken. Nu jij nog..

Twijfelachtig. Ik twijfelde of ik wel verslaafd was. Als ik het zeker had geweten, had ik het daar bij gelaten. Door te twijfelen probeer ik niet verslaafd te zijn. Daar grijp ik allerlei hulpmiddelen voor aan. Geen medicijnen, dat gaat me te ver. Maar wel iets onschuldigs als een 12-stappen programma.

Tot later. Ik zeg dit ook regelmatig.. maar eigenlijk een beetje overbodig. Tot vroeger.

Gipsy, teveel gedronken. Waar lag het omslagpunt tussen genoeg en teveel? En hoezo niet lekker?? Kom nou.. dan was het niet zover gekomen. Ik heb gisteren niet gedronken. Ik kan niet zeggen dat dat genoeg was, maar het was zeer zeker niet teveel. En gek genoeg óók niet te weinig. En dan zet je je op het dagpact, ondanks het feit dat je uit eten gaat.. Hoezo "ondanks"? Ik zou zeggen: "juist vanwege" het feit dat je uit eten gaat... De keiharde afspraak met jezelf om vandaag niet te drinken kan je vanavond helpen.. niet dat halfslachtige: "ach, vanavond zie ik wel hoe het loopt..." En dan als laatste nog even: misschien log je tussendoor in.. Je bent vandaag alleen thuis én hebt drank in huis... als ik jou was en het op veilig zou willen spelen zou ik de hele dag ingelogd blijven en me regelmatig melden. Regelmatig melden hoe die fles me aanstaart en wat dat met me doet.. Je kunt die fles leeggooien om die "staarwedstrijd" te vermijden. Het zonde vinden om een dure fles leeg te gooien is natuurlijk een smoes. Je houdt van wijn, die gooi je niet zo makkelijk weg. De sterke drank kun je wél weggooien. Dat zou in mijn smoezenarsenaal als zonde bestempeld worden. Ik was van de sterke drank... Waarom pik ik nou net jouw berichtje uit? Ik herkende in die paar regeltjes mezelf toen ik nog niet wist hoe ik in hemelsnaam ooit echt van die troep af zou kunnen komen. Ik dacht steeds dat het aan mijn zwakte lag, dat ik te week en lafhartig was om dóór te pakken, dat het mijn lot als verslaafde was om af en toe (?) terug te vallen in drankgebruik.. In die drie regeltjes in je bovenstaande bericht zie ik echter de totale machteloosheid naar je verslaving toe. Alles wordt gebaggatelliseerd en goedgepraat met zachte woordjes en voorbehoudjes.. Allemaal "ach" en "misschien"... Je drankprobleem oplossen is niet mogelijk, maar het hanteerbaar maken wel. En dat lukt alleen door die eerste NIET te nemen. De kans van slagen wordt alleen maar groter door je probleem niet kleiner te maken dan het is. Eerlijk zijn naar je zelf en eerlijk onder ogen zien hoe groot je probleem met alcohol is. Uiteindelijk is verslaving een progressieve en dodelijke ziekte als je er niets aan doet.

Dagpact: Anette Lucide Kaboutertje Gipsy Blondie Agnieta BillyBob jowan Joris Kohtje

Zal ik doen, jowan. Ik twijfel me een ongeluk. Ik hop vol twijfel van zekerheid naar zekerheid.. zo ziet mijn herstelproces er uit. Ik mis dan ook mensen als A3.. die brengen me verder door me uit m'n comfortabele evenwicht te halen. Twijfel houdt me in beweging. Ik geloof niet in een hogere macht die ik moet vertrouwen, ik vertrouw op een hogere macht die ik niet hoef te geloven.. Fijne meeting gehad. Meld me droog af voor het dagpact. Trusten.

Tja, ik denk dat ik aan eten en een meeting toe ben. Tot later.

Die sokken kun je nou juist zo lekker op kauwen.. maar dat komt vanzelf wel weer, kaboutertje.

big smile...

Denk niet dat het in Friesland op het nieuws komt, hoor. Was DTV (Deventer TeleVisie). En ik stond (met hond) áchter de camera.. Door in die richting te kijken wist ik ongeveer waar de bom zich bevond.

Ik was het al weer bijna vergeten, maar ik heb ook nog een "ditje-datje" voor deze dagdraad. Ik liep vanmiddag met het hondje langs de IJssel en zag allemaal mensen naar de overkant staan turen. Ook stond er een wagen van de plaatselijke televisie. Bleek dat er zo rond dat moment een bom uit WO II tot ontploffing gebracht zou worden. Even gewacht, en ja hoor... dikke BOEM en een hoop zand de lucht in. Hmmm... ouwejaar is indrukwekkender qua geknal, maar dit was wel weer bijzonderder. Zó bijzonder dat de hond een gat in de lucht sprong van schrik terwijl ie met oud en nieuw geen moer geeft om dat geknal.. Dacht: ik meld het tóch maar even. Voor het ditje-datje gevoel..

daar is geen woord Fries bij...

dan heb je, volgens het liedje, teveel gedronken, Agnieta...

Jurassic Park 5... een nieuwe kijk.

sorry, knoeiboel met quoten, weghalen, etc. hieronder het bericht zoals de bedoeling was..

Toine, je doet me denken aan onze airedale terriër van destijds. Die had een verdovingsspuit gehad omdat ie geopereerd moest worden maar ging maar niet "onder zeil".. Dierenarts zei: "moet je een tik met een houten hamer?..." Toen viel ie acuut in slaap. De hond, hè, niet de dierenarts...

SUCH IS LIFE, AND IT BECOMES SUCHER AND SUCHER...

op verzoek aangepast.

Lucide, wat jij hier zegt: Omdat ik altijd heel erg bezig ben met wat anderen van mij denken, ben ik dag in, dag uit bezig met alles zo goed mogelijk doen. Niet voor mezelf maar voor anderen. Zijn er vervolgens geen anderen in de buurt dan hoef ik me voor niemand te bewijzen behalve mezelf. En daar zit iets niet goed! Ik heb niet de motivatie om het voor mezelf goed te doen. komt in de buurt van wat ik bedoelde met: Het komt er kort samengevat op neer dat ik mezelf eigenlijk niet kan veranderen.. ik kan m'n dénken veranderen, maar dat denken komt vanuit dezelfde hersenen die ik ook al had vóórdat ik aan m'n herstel ging werken. Ik was vroeger, als kind, maar ook later als volwassene, goed in het omzeilen van grote problemen van anderen. Instinctief doe ik dat nog steeds. Door me daar bewust van te zijn kan ik anders, tegen mijn "natuur" in, proberen te handelen. Dat lukt de ene keer beter dan de andere keer. Als het lukt voelt dat goed. Als het niet lukt voel ik me een mislukkeling. Terwijl ik eigenlijk als mislukkeling het dichtst bij mezelf sta. En met wat ik zei over of ik nou écht verander of dat ik "speel" dat ik verander. Ik schipper wat tussen wat ik echt zélf wil en wat ik denk dat anderen van mij willen. Dat is wat voor mij "sociaal leven" betekent.. rekening houden met anderen. En daar soms een beetje mee sjoemelen om mezelf niet te verliezen. Toen ik nog dronk bleef het wat betreft rekening houden met anderen alleen bij de gedachte, was er van "sociaal" geen sprake. Toen verloor ik mezelf totaal in egocentrisme... Ik heb aldus, zowel voor de "buitenwereld" als voor mezelf wel degelijk vooruitgang geboekt sinds ik ben gestopt met drinken. Het is alleen niet zo dat ik nou de perfecte huisgenoot of wát voor genoot dan ook ben geworden.