O, maar ik herken het wel hoor Cleo en lady jane. 't Is alleen dat ik me heb aangeleerd om 's avonds niets meer te nemen. Een heel enkele keer nog
wel eens een handje pinda's en een half glaasje cola. Maar die onmatigheid was/is daar ook de reden voor.
Hier ook weer lawaaiige buurman afgelopen nacht.. had weer eens "gillende keukenmeiden" op bezoek tot diep in de nacht. Van die jonge meiden
die van die harde schelle stemmen hebben. En maar lachen, "zingen" en luid fluisteren en om een uur of vier zeer uitgebreid en luid afscheid
nemen op straat, onder ons slaapkamerraam. Och, we wennen eraan, al went het nooit. En 't is verder geen kwaaie. Alleen jong en gek op meisjesgezelschap
terwijl hij op jongens valt. En hij gaat in januari verhuizen. En.... en..... en 's morgens lijkt het allemaal weer minder erg. In het begin zeiden we er wel eens
wat van, maar dat werkt niet langdurig. Duizend maal excuses en weer vergeten.. Wij zijn ook van die ouwetjes, hè? Maar wel z'n enige directe buren. En de
muren zijn wel dik tussen onze woningen maar zonder spouw. Nou ja... ik mag hem wel lijen. Dat maakt dan weer een hoop goed.