Kastanje

Heel moe, maar het lukt me niet om in slaap te vallen. Teveel emoties gieren door me heen. De sessie bij de haptonoom dendert nog na. Ik ben bij mijn ouders. Samen met hen het programma met Anita Witzier gekeken. Zeer confronterend en meer van mezelf laten zien dan ik eigenlijk wil Over grenzen gegaan zeg maar. Voelt niet lekker en voel me verdrietig en misselijk. Even van me afschrijven nu en daarna maar even een Engelse Detective kijken of zo. Afleiding zoeken, ik weet het anders ook niet. Zo fijn dat deze plek er is.

Op weg, richting mijn dochter. Ik haal haar op van haar logeeradres. Blijf er zelf ook en nachtje slapen en dan morgen weer naar huis. Intense sessie bij de haptonoom achter de rug. Intens, maar wel met een ontspannen gevoel afgerond. Ja, ik kan rustig zeggen dat ik genoten heb van het weekendje alleen. Het feit dat ik dat zonder aarzeling zeg is bijzonder. Ik en alleen zijn was lang iets bijna onmogelijks, nu niet meer. Kaboutertje: ik wens je heel veel sterkte.

Het onderwerp sex is de reden voor mij om weg te blijven van de dagdraad. Geen zin in om op er deze plek mee geconfronteerd te worden. Te beladen voor mij. Als het op een apart draadje is kan ik kiezen of ik het wil lezen, op deze draad wordt (zo voelt het voor mij) het me opgedrongen. Geen zin in.

Topper van week, ik ga er zowaar van blozen ☺️☺️☺️ Samen met Ietje: mooi om samen zo op te trekken. Yvonne: dankjewel voor het bijhouden en de complimenten van mij hiervoor. Dat verdient een flinke bos

Lekker alleen in huis. Alleen maar rekening houden met mezelf (en de 2 katers natuurlijk). Op tijd opgestaan. Zo even de stad in. Wat lekkere thee voor thuis kopen. Mijn beloning. Als ik thuis kom ga ik dan aan de slag met de opdracht die ik heb meegekregen van mijn therapeut. Het gaat over loyaliteit. En vooral over hoe die mij belemmert. Ik heb voor mezelf nu de vorm gevonden. Mooie uitdaging. Ik heb er zin in. Ik las over computervrije dagen. Zou ook wel iets voor mij zijn, want de tablet is altijd in mijn buurt en ben er constant mee bezig. Mail en fb checken, op de hoogte blijven van het wel en wee op het forum, nieuws volgen. Neem daarbij de TV die veel aanstaat, dan besef ik me dat ik eigenlijk altijd wel geluid en beeld om me heen heb. De echte stilte is er zelden. Tegelijk voel ik weerstand om de tablet een paar uur uit te zetten en weg te leggen. Want wat als ik wat mis ?? Die weerstand alleen al zou de moeite waard zijn om te onderzoeken. Gewoon uitzetten dus. Ga ik nu doen. Niet gelijk de hele dag, want ik weet dat ik dat niet red. Maar voor 3 uurtjes. En dan daarna het besluit opnieuw nemen. Eigenlijk hetzelfde als hoe ik stopte met drinken. Ik wens jullie een mooie zaterdag.

Boeiende dagdraad vanochtend. Gaat precies over waar ik naar toe groei: het weer behoefte voelen aan een relatie. Maar hoe doe ik dat, wat wil ik dan eigenlijk, wat zijn mijn verlangens en wat zoek in een relatie. Misschien weet ik het allemaal al best in mijn hart, maar durf ik er niet voor te gaan. Toen ik mijn man leerde kennen heb ik behoorlijk wat compromissen met mezelf gesloten uit angst hem weer te verliezen, zo groot was mijn behoefte toen. Wat ik wel weet is dat ik dat niet meer wil, want dan verloochen in mezelf. Kaboutertje: goed om te lezen dat clown zijn streken al weer wat krijgt, maar kan me voorstellen dat het heel vervelend is dat hij zelf niet kan aangeven wat er is. Hoe is het verder met jou zelf ?? Ik las dat je volgende week weer aan het werk gaat. Zie je er tegenop (qua vermoeidheid) of vind je het fijn om er even weer uit te kunnen. MijnGerrit: vervelend zeg die hoofdpijn. Inderdaad rustig aan maar dan. Sterkte.

79,9 kg.

Vanavond even een flash-back moment. Intensieve en mooie week achter de rug. Bouwen aan mezelf. Genieten van mijn stappen. Dit wilde ik vieren met een glas alcohol. Ik stond zelfs al op om naar de koelkast te lopen. Gelukkig heb ik niets in huis. En dat na bijna 2 jaar droog. Nu geen ellende wegdrinken, maar vieren met drank. Trek was ook zo weg. Ok, hebben we ook weer gehad. Mezelf beloond met een alcoholvrij drankje en een stuk chocolade. Nu nog even TV kijken en dan naar bed. Morgen een dag zonder enkel plan vooraf. Ik ga het wel zien.

Fruitvlieg: jij verwoord eigenlijk exact hoe het voor mij ook voelt. Dank je voor het delen.

Lekker taart, Kate. Van harte gefeliciteerd met je 5 jaar zonder alcohol. Je bent een voorbeeld voor mij.

Goedemorgen, Vanochtend al voor mij iets heel lastigs gedaan. Een vriendin verteld dat ik niet op een verjaardagsfeest (waarvan ik wist dat er heel veel gedronken zou worden) kom omdat de confrontatie met alcohol en drinkende mensen voor mij teveel is. Met deze beslissing heb ik weken geworsteld en toen ik er uit was wat ik zelf nu wilde moest ik nog de moed op zien te brengen om dit aan te geven. Loyaliteit zat me hierbij in de weg. Mijn vriendin reageerde heel goed en ze begreep het ook. Ze vond het fijn dat ik het gezegd had. De opluchting in mij is groot. Daar vandaag maar even van nagenieten. Wat ik al schreef ben ik tot maandagmiddag alleen. Eens kijken of ik er zondag een dagje strand van maak. Uitwaaien, bezig zijn met een opdracht die ik van mijn therapeut heb meegekregen. Heb het goed vandaag.

Hapje eten, film in Amsterdam. Ik sluit graag aan.

Ik zit nu als een halve zombie op de bank, na nog een zeer slechte nacht. Dochterlief is aan het ontbijten, wanneer zij straks de deur uit is ga ik weer terug naar bed. Nog even een paar uurtjes slapen. Verder vandaag een rustige dag met klusjes in huis en aan het begin van de avond afspraak met mijn therapeut. Dochterlief gaat morgen uit school logeren en die haal ik maandagmiddag weer op. Betekent voor mij dat ik een aantal dagen alleen ben. Iets waar ik naar uitkijk. Ik heb nog geen plannen, dit kan nog veranderen. Heb het allemaal goed vandaag. En sterkte voor degenen die het nodig hebben.

Ik viel gisterenavond binnen in de dagdraad op een voor mij verkeerd moment. Zodra er wervel of een woordenwisseling ontstaan, hier en in de werkelijke wereld, dan komt er een schrikreactie in mij (door ervaringen in het verleden) en loop ik weg. Oud zeer dus. Iets waar nog aan gewerkt kan worden. Ik weet dan ook niet wat te zeggen, nu ook nog niet. Mosterd na de maaltijd.

Goedemorgen, Blekje: ook ik weet niet wat te zeggen. Ik hoop alleen dat met wat je nu weet jezelf weer op kunt pakken. Voor mij was het als volgt (en ik hoor dit van meer mensen): met het stoppen met drinken en de therapie die ik had gehad, dacht ik dat ik ook van mijn depressieve gevoelens af was. Ik baalde dan ook verschrikkelijk dat dit niet het geval was. Ik belandde eind november weer in die depressieviteit. Aan de bel getrokken. Ondersteuning door medicatie en gesprekken. Die combinatie werkt met mij. Het vereistte geduld omdat het zo'n week of 6 duurde voordat de medicijnen waren ingeregeld. Ik kan nu rustig zeggen dat het in mij is opgeklaard. Daarvoor was en is ook nodig om mijn leven anders in te richten. Mijzelf naast het moederschap een leven geven. In november heel even gedacht om dan maar weer te gaan drinken, want die zwaarte is erger. Dat was maar even, want ik wist ook dat drank niets oplost. Echt helemaal niets, behalve een tijdelijke verdoving en een gigantisch spijtgevoel achteraf. Ik zeg niet dat het nu gemakkelijk is, want het is hard werken. Maar absoluut te doen zonder drank, of sterker nog: met drank op had ik niet gekund wat ik nu aan het doen ben.

Ja, het is goed gegaan op mijn werk. De combinatie met fietsen/wandelen is me heel goed bevallen. Dat uurtje is ging snel voorbij, maar was ook genoeg. Vanavond nog groep gehad, ook intensief. Tja, als ik gesprekken inga enz. dan kan ik dat alleen maar met volle aandacht, heel intensief. Kost veel energie, maar zou het niet op een andere manier kunnen/willen doen. Nu 2 dagen betrekkelijk rustig. Dus nu weer bijtanken. Ik ga dus nu mijn bed op zoeken. Moest vanavond eerst opslomen, het ratelde maar door in mijn hoofd. Slaap lekker allemaal.

Kaboutertje: Fijn, weer lekker naar huis. Goed dat je het gevaarlijke moment vandaag aan ziet komen.

Yvonne: inderdaad zo is het hier ook. Zij ontspannen naar school, ik al sjacherijnig en doodmoe voordat ik aan de dag kan beginnen.

Beterschap Eline ❤️

Goedemorgen, Werk ze Blondie. Vandaag voor het eerst op AT basis aan het werk. Op fiets naar het station, wandelen naar mijn werk. Gisteren ook gedaan, is me heel goed bevallen. Meer bewegen kost mij de nodige innerlijke strijd en stemmetjes die het beter weten. Maar het voelt wel heel erg lekker, zowel tijdens als achteraf. Nu eerst maar eens ontbijten. Nieuwe uitdaging: het opstaan en het op tijd komen van mijn dochter meer loslaten. Het is nl. elke morgen een strijd en zeer vermoeiend. Ik ben nl. geen slechte moeder (mijn overtuiging) wanneer dochterlief te laat op school komt. Heb het goed vandaag. Sterkte voor degenen die het nodig hebben.

Ik ben net thuis, ik heb al veel gewandeld. Wat een heerlijk weer is het. En dus het lastige (zo voelde ik het vooraf) gesprek achter de rug. Wat een bijzonder mooi en warm gesprek heb ik achter de rug. Gelijkwaardig. Het lukte me om voorbij de dominantie te kijken en te voelen. En wat ik zag was een warme en zeer betrokken man. Die eigenlijk mij veel beter aanvoelde dan mijn andere directeur. Bij haar moest ik veel meer mijn ruimte bevechten, iets wat bij hem niet aan de orde was. Kortom: wat ben ik blij dat ik dit gesprek ben aangegaan. Nu even tijd nemen om te lunchen, even rust, tijd nemen om alles te laten zakken. Anders dender ik door. Tot later.

MijnGerrit: van harte gefeliceerd met 1 jaar droog.

Hier een rustige zondag. Wat klusjes in huis, that's it. Prima zo. Ik ben me wat aan het voorbereiden voor een lastig gesprek met de 2e directeur waarvoor ik werk. Hier ik wat openheid van zaken geven, al is het alleen maar een opening te krijgen in het contact. Niet alleen de werkomgeving speelt me parten, maar ook mijn relatie met hem. Voor mij een dominante man, bij wie ik het lastig vind om mijn mening te zeggen en mijn grenzen aan te geven. Hij is een sterke persoonlijkheid met een heel sterk verbaal vermogen. Ik voel me al heel snel klein bij hem, oorzaken liggen hiervoor in mijn verleden. Het gesprek van morgen is een weer stap om patronen te doorbreken, het aangaan ipv er voor weglopen. De voorbereiding gaat over wat ik wel wil zeggen en wat niet. Ik probeer dit op papier te zetten, zodat ik tijdens het gesprek houvast heb. Het gesprek vind plaats op een voor mij veilige omgeving, waar ik (mocht het nodig zijn) terug kan vallen op iemand. Dus die regie heb ik zelf al genomen. Ik zie het ook als een stap in mijn eigen ontwikkeling, in het mezelf serieus nemen.

Hallo lezer, Dit is hoe het met mij is gegaan. Ik ben via de huisarts bij Tactus terecht gekomen, omdat ik verslaafd was aan alcohol. Daar een programma gedaan (individueel) om te stoppen met drinken, wat mijn doel was. Tijdens dat programma kwamen de onderliggende problemen vanzelf naar boven (ik wilde immers niet meer vluchten in drank), daar ben ik met behulp van een therapeut bij Tactus aan de slag gegaan. Voor mij was dit geen gemakkelijke, maar wel de goede weg. Eerst stoppen met drinken, met hulp en ondersteuning en vervolgens de onderliggende problemen aanpakken. En ik moet zeggen dat dit bij Tactus heel goed is opgepakt. Ook bij mij zou het niet hebben gewerkt; gecontroleerd drinken. Dan had ik alle shit dat tijdens de therapie naar boven kwam met gemak weg gaan drinken, omdat er geen drempel was. Goed van je dat je het heft in eigen handen neemt en aangeeft wat jij nodig hebt.

Ietje: ik herken zo wat je schrijft. Je wilt niet dat je kids het moeilijk hebben. Toch moeten zij hun weg gaan, dit is wat ik zelf aan het leren ben richting mijn eigen dochter. Het enige wat ze 'moeten' weten is dat jij er voor ze bent. Onvoorwaardelijk. Waar ik mijn ogen voor moest openen is dat ik verwachtingen naar mijn dochter toe heb. Trots zijn op het feit dat ze naar het Atheneum gaat, daar mee pronken. Maar ik vergeet daarbij wat dit met haar doet en wat zij eigenlijk wil. Ik vond het nog erger dan zij wanneer ze een onvoldoende haalde. En ja, dat is heel lastig om onder ogen zien en om dit te zeggen. Nu ik dit begin los te laten, krijgt zij ook meer ruimte en wordt er helder wat ze nu eigenlijk wil worden. Zij moet de ruimte krijgen om zich te ontwikkelen en te doen waar zij blij mee is en niet om mij te plezieren. Openheid geeft ruimte. Ook of misschien wel juist over pijnlijke zaken.