Monster

ik ook!

Erik, prachtig....

sterkte met je rug komende dagen Smart, maar nog méér sterkte met het gesprek met je leidinggevende

muurtje áfbreken Gerrit , zucht (mannen...............)

Op de loer? Ik? Phaedra, in de kliniek kregen we les van een oude vrouw, 16 jaar clean. Stralend vertelde ze dat ze de vorige dag, in het tuincentrum, overvallen werd door trek. 16 jaar clean! Ze besefte dat ze geluk had, dat ze bij de hortensia's in de rij stond ipv in de virtuele wijnkelder van haar man.... Hoewel ik al een paar jaar clean ben, zal ik deze les nooit vergeten. Trek kán komen, ongeacht cleantijd. Ikzelf heb heel af en toe een gebruikersdroom. Ik ga het maar niet analyseren, tot nu toe kwam er niks uit. De opluchting bij het wakker worden, daar doe ik het mee... Die is mega.

Try me. (nou heb ik geen hoed, of zo)

och Mikki, hoe herkenbaar is de broodnuchtere gedachte: "Ow ow ow wat hebben we het fijn he? Wat hééééérlijk om niet te drinken he? Nou, tsjonge jonge wat ben ik blij :huh:". Voor mij gold toen dat ik merkte dat ik ontevreden was. Ik wilde blij verrast leven, opgelucht en opgeruimd. Ik nam het leven niet gewoon zoals het komt. Dat vind ik nog steeds niet gewoon; het moet méér of beter zijn. Ik ben toen weer gaan doen wat ik in de kliniek al moest: dankbaarheidslijstje bijhouden. Elke dag 5 dingen. In het begin is het niet te doen, later kon ik er dagelijks wel 80 verzinnen. Dankbaarheid, een dankbare levenshouding werkt als een inktvlek. Het breidt zich uit en laat sporen na. Positieve...... Je vroeg geen advies en nu gaf ik dus ongevraagd advies. Sorry voor de betutteling. Net een mens he, dat Monster....

wat een leuk idee!!! Daar heb ik nog nooit van gehoord, maar het klinkt heerlijk. Geniet van je wol, van je kunsten en van je tijd voor jezelf. (en als je dat kunt, wil je mij dat dan óók leren? niet dat breien, maar dat genieten?)

psst...... gelukkig, hij is effe weg. Kunnen we het er es rustig over hebben, en mogen we nog uitpraten óók! Wie ben ik? Zowel mijn uiterlijk als mijn voorkeuren zijn aan verandering onderhevig. Mijn wensen, mijn dromen, mijn drive, mijn mening en mijn smaak zijn al evenmin consistent. Ik kan niet zeggen wie ik ben, volgend jaar ben ik anders. Als ik heel eerlijk luister naar mijn intuïtie dan 'weet' ik wel degelijk wat bij mij past; welk gedrag, welk gevoel. Dan weet ik wat authentiek is en wat gemaakt is. Dat is vaak niet leuk, want ik was niet meer aan oprechtheid gewend. Ik voelde haarfijn aan waarmee ik kon scoren, welke effecten ik sorteerde met mijn toneelstukje................. en nu ging ik opeens oefenen met authenticiteit! Het was raar om 's avonds een boek te lezen (waar ik als kind zo van kon genieten) ipv motorbladen. Het was raar om dingen te doen zonder dat ik daar bewondering voor kreeg, doch uitsluitend omdat ik wilde weten of dergelijke activiteiten bij mij pasten. Het was óók grappig, of juist eng of suf maar bovenal fijn. Fijn, omdat ik het voor mijzelf over had. Ik nam mijzelf en wie ik was (???) serieus. Die zelfhaat waar je over schrijft, komen we zeker nog op terug. Je bent niet raar. Je bent geen loser. Je bent eigenlijk heel gewoon voor een verslaafde................

"Ik ga zo meteen maar even iets doen waar ik me beter van ga voelen! (en nuttig) Eerst iets nuttigs en dan iets leuks (auto wassen, bankzaken doen en daarna wol kopen in een naburig dorp) Dan een dutje en wat lekkers koken. Zucht... ik hoop dat ik straks... na de EMDR dingen echt achter me kan laten!!" lieve, lieve Smart, iedereen zal jou gunnen dat je je beter voelt. Iedereen gunt je zelfs de zomer in je hoofd. Maar. Jij weet al jaren hoe jij reageert op koude donkere novemberdagen, jij weet óók dat iedereen in de zomer vrolijker is dan vlak voor de winter. Jij weet óók al jaren dat je niet iets nuttigs hoeft te presteren om waardevol te zijn. Jij best wijs genoeg. Voor de één is somberheid synoniem voor lethargie, en bijna niets meer willen. Actie schijnt dan een goed medicijn te zijn. Voor de ander is somberheid een reden om er actief voor weg te rennen, en in een doe/prestatie-modus te schieten. Es gaan zitten, en es niets doen schijnt dan een goed medicijn te zijn. Hoewel ik lees dat je graag actief wilt zijn middels breien, opruimen, nuttige zaken afhandelen ennogveelmeer.......... heb ik het gevoel dat je het liefst onder een verwarmd dekbed zou kruipen en er pas rond april onder vandaan zou komen. Klopt dat? Klopt mijn gevoel dat je VINDT dat je nuttig moet zijn, maar dat je eigenlijk slaaf bent van je eigen oordeel over wanneer je je waardevol genoeg GEDRAAGT? Lieve Smart, als dat zo is, cut the crap! Zou het het proberen waard zijn om es een poosje Doelgericht te leven ipv Prestatiegericht? Jouw doel was toch: een droom najagen, Smart leren kennen en tijd inruimen voor activiteiten waar Smart gelukkiger van wordt? Mild en geduldig zijn voor Smart, in een sfeer waarin je niets hoeft te presteren en alles mag oefenen? Misschien zit ik er compleet naast. Sorry dan alvast, ik wil je niet opjagen of neerhalen. Je bent sowieso een topper.

Quinn, ook ik heb in een kliniek gezeten. Toen ik naar huis mocht toen wou ik deels niet, en deels graag. Alles wat ik goed moest maken, alles wat nu bespreekbaar moest worden, alle mogelijke verleidingen en de kans om te falen... Je hoeft het niet uit te leggen. Iedereen zal je begrijpen. Je mág toch bang zijn, twijfelen, nog een week wachten.... je mág toch zijn wie je denkt te mogen zijn? Ook als dat zwak, bang, stil, niet stoer, enz. is? Ooit was ik heel stoer, en deed heel sterk. Gevat. Slim. Altijd een antwoord, altijd onderweg naar de volgende thrill. Adrenaline-junk. Untouchable, a winner. ow ow ow wat was ik gelukkig, not. Zonder het toneelstukje (en alles over hoe ik dacht dat ik moest zijn) ben ik eerlijker geworden over en tegen mezelf. Daarna ging ik mijn waarde zien en waarderen. Ik kreeg zelfwaardering. Bijprodukt was dat ik er óók nog es gelukkiger minder ongelukkig van werd. Quinn, jij en ik zijn vrij. Vrij om te zijn wie we allebei echt zijn. Ik gun het je zo.

"Gewoon een eenzaam en wat angstig iemand, daar ver weggedoken in de donkerste hoek van de kamer." Quinn, wat een stap heb je gemaakt. Je hebt het lek wel boven, denk ik. Jouw eerlijkheid raakt me wel. Ik lees een winner. Ik heb alle vertrouwen........ Morgen een fijne dag, dat gun ik je.

Moeps, welkom. Heel veel succes deze eerste vervelende week. We kennen allemaal die week, maar het is te doen. Kom je van je af schrijven als je afleiding nodig hebt?

Erik, wat een mooi, kwetsbaar stuk heb je gedeeld met ons. Een parel! Zomaar een vraagje: Als je gaat zoeken naar wie je werkelijk bent, dan begin je met alle versierselen aan de buitenkant weg te denken. Daarna denk je je functie en plaats in de maatschappij weg, daarna je plaats in de familie. Daarna je man/vrouw-zijn. Daarna de vraag: Maar wie ben ik nu echt?.............. In het nonduale denken blijft er dan toch eigenlijk niets over? Zou het bevredigend zijn om te stellen: Ik ben.................een onderdeel van de reis die mij vormt. Ik ben....onderweg naar een mooiere versie van mijzelf. (In liefde ben ik alles, in wijsheid ben ik niets. Ondertussen ben ik. Lao Tse) Het is heel mooi hoe jij met jouw pad bezig bent Erik. Het is oprecht niet aanvallend of kritisch bedoeld. 'Integer' is iedere keer weer het woord van keuze, als ik aan je denk en het wordt steeds weer bevestigd als ik je lees. Dank je wel dat je schrijft.

Basta, wat heb je toch een prachtige schrijfstijl; ik hóór het je denken of zeggen Je hebt een volger. Prachtig. En alles wat je schrijft is zó herkenbaar!

Basta, kan je daar wat meer over vertellen? Volgens mij stip jij iets heel belangrijks aan.....

Dolfijn, dank je wel dat je weer schrijft. Jij wist niet wat te schrijven, nou, ik óók niet. Nu wel: weet gerust dat je gelezen wordt. En weet dat ik vaak niet weet wat ik kan schrijven om werkelijk toe te voegen. Alles wat ik van je lees getuigt van inzicht en intelligentie. Volgens mij weet jij dit ook wel, de vraag is of je het (in jezelf) durft te geloven. Dank je wel dat wij het niet alleen, zonder jou hoeven doen..............jij voegt toe.

Brrr, klinkt eng en moeilijk, hoe moedig ook. Er zijn ook (niet van de Avro of Tros) voorleesmiddagen op kleine podia van literatuurclubs . Ik zou wel komen luisteren, mits de moordwapens.................................och la maar. Wat heerlijk om weer een droom, een visie te hebben. Wat heerlijk om bij jezelf te merken dat er een passie is, eentje waar je óók nog es goed in bent en waar dus mogelijkheden zijn. Jezelf herontdekken en herwaarderen, wie had dat een jaar geleden durven dromen? Vandaag las ik ergens: "Wacht niet op een teken. Het teken waar je het mee mag doen is: intuïtie verpakt in een verlangen. Zet maar gewoon een eerste stap." uh, I rest my case

oeps lieve Claartje ik hoop dat het goed met je gaat.....................maar dat je ons weet te vinden als je wel wat ondersteuning kunt gebruiken. Volgens mij loggen we daarom in.

Wegens publieke omstandigheden ben ik bezorgd. Nog wel steeds droog. WAT MOET DAT WOORDJE - NOG - IN JOUW ZIN?

quote: Wel zoeken naar schrijven en niet drinken en ik weet dat dat kan. Het is een weg, een avontuur. Niet iets wat perse moet. Ik zoek geen succes. Meer een innerlijke tevredenheid. Maar die zoete stem zou leuk zijn als die gedeeld en gewaardeerd kon zijn ooit! En dat kan ook via FB of een blog. Je kunt het Smart. Met of zonder onze dagelijkse bevestiging dat je echt goed bent. Smart, nou ben je wel degelijk echt goed. Maar wat gun ik je de innerlijke tevredenheid. Is dat eigenlijk niet hetzelfde als de waardering die je zoekt, vinden in jezelf? Uh, dit klinkt toch niet echt nieuw in de oren? Hmmm....

Blondie, mooi initiatief genomen!

Vandaag hield de veegploeg van de meeting op 18 september een miniforummeeting of forum-meeting in het klein. Het was fijn, vond ik. De gesprekken waren goed, en voor mij ook leerzaam. Er was zoveel herkenning en dan voel ik onbedoeld ook weer erkenning. Zo verschillend als we lijken, zo hetzelfde zijn we binnen ons referentiekader. Voor iedereen die het gevoel heeft dat ie het wel erg alleen moet doen allemaal; je weet het.

och, dank je wel voor de felicitaties Plof, ook van harte. Vanavond kan het een fijne avond worden. Het zal een fijne avond worden...............Alles bekeken vanuit het juiste perspectief. De cursus Zelfafwijzing heb ik met succes doorlopen, ooit. Daar pluk ik nog steeds vruchten van. Nu het roer om is, val ik nog regelmatig door de mand als iemand die zichzelf wel goed genoeg vindt, maar om daar nou een hele avond mee door te brengen en zoveel kilometers voor af te leggen? uh zucht In mijn volgende leven kom ik terug als kat of zo. Personeel ipv een baas, en een hoge aaibaarheidsfactor en blablablabla

Aan allen Zaterdag komen de eersten om 11.00 uur Je wordt bij Starbucks 'opgevangen' door Monster. Zij is een vrouw, rond de 50 ( ) Je herkent mij aan het feit dat ik iets met motoren heb of zo.