Voor Smart even op zijn eigen draadje geplakt
Jaren geleden was ik ook op dit forum. Zoals het met een verslaving gaat... ik bleef er totdusver oeverloos in hangen; het gemarchandeer van willen minderen en ondertussen merken dat het niet in de hand te houden is. Pijnlijk: heel pijnlijk. Veel schaamte vooral. Bovendien met aanwijzingen dat er bepaalde mensen kunnen meelezen van buitenaf van wie ik dat niet wil; dat was toen al zo, nu nog steeds. Ja veel schaamte. En door dat gevoel word ik boos, dwars etc etc.
Twee enzestig nu. Ik weet eigenlijk niet goed wat ik zal toevoegen. Alleenwonend, depressief, in behandeling, in de ww terechtgekomen deels, geen contact meer met het kind wat ik alleen opvoedde, COPD, rook nog steeds en steeds forser. Alles nogal obsessief compulsief. Uitgerangeerd gevoel. Weet niet meer wat leuk is of goed voor mezelf (dat laatste weet ik wel en doe ik zoveel mogelijk, zoals veel bewegen/goed eten/beetje werk nog/mediteren soms,.... behalve...) , moeite met de aankomende winter, woon tamelijk ver van vrienden vandaan. Zelfdiagnose punt.
Momenteel piekdrinken, zoals ik het noem. Na een dag herstel met 2 glazen drink ik er de andere dag 6, en zo gaat dat ongeveer maar door. Ik drink niet overdag, maar na 22 uur sla ik snel veel achterover.
Het zijn -helaas nog wel - de uren dat ik me prettig voel, muziek draai, veel lees, me inlees in artikelen die me boeien of probeer een andere taal te leren. Het zijn echt "mijn uurtjes". Eigenlijk ben ik alleen dan gelukkig of iets wat er tegen aan schurkt. (elf uur wakker de volgende dag) Soms denk ik dat dit misschien zo moet zijn. Dat ik maatschappelijk functioneren op mijn leeftijd moet opgeven en dat mijn geluk nog telt, al is dat dan met deze verslaving. Op een ánder moment weet ik Heel Goed dat ik veel beter zou functioneren zonder deze troep.. maar o o ohhh
Ik ben ook gevoelig voor de verslaving aan een forum als dit: voorheen kon ik me enorm betrokken voelen hier, zat elke dag bij de pc en creerde ik nieuwe drama's door erg involved te raken bij persoonlijke verhalen van hier. Daar kan ik nog bijna om huilen; het simpele feit dat ik die betrokkenheid zo nodig had en heb! (ook om datgeen wat er gegeven werd!)
Ik heb toen mensen ontmoet; heb zelfs een RL vriendschap en mailcontact overgehouden aan die periode.
Wat zoek ik: ik geloof oprecht dat ik nuchtere info zoek. Met name over het gebruik aan medicatie.
Ik zal me dus gaan inlezen. Binnenkort ook bespreken met de behandelaar wat nu het beste is voor mij.
Wat ik hoop is dat ik verder met gepaste afstand van dit medium gebruik zal maken. Dat ik me er niet weer zo instort. Tegelijk denk ik gelijk al: och jee, dat past zo bij mij: me ergens instorten!
Dat zal vast wel herkend worden... ik heb natuurlijk toch ook die persoonlijkheid waar bepaalde trekken wel bijhoren... hangen die zaken niet vaak samen? ... ach ja, wat weet ik al een boel. Hmm. Maar verder...?? Het gaat om het doen hè.
Tevens hoop ik dat - door me weer aan te sluiten - het een nieuwe impuls kan zijn om anders met mijn dagelijkse drinken om te gaan. Dat mijn proces een goeie swing krijgt... ben ik hard aan toe.
Ik weet het... moet het zelf doen. Ik hoop hier support te vinden!
Uiteraard ken ik nog verschillende mensen hier. Maar weet het niet meer zo precies... ik lees nog bij.
Tot snel. Smart
