Oskar

Mogge mensen. Vandaag eindigt de basisschoolperiode voor mijn oudste zoon en wordt hij ritueel het gebouw uitgeworpen. De voorbije dagen stonden in het teken van afscheid nemen. Van de weeromstuit ben ik daar zelf enorm weemoedig van geworden. Morgen gaat weer een nieuwe wereld open voor hem. Code oranje vandaag. Ik geloof dat dat betekent dat je beter je regenjas kunt meenemen als je naar buiten gaat.

Het gaat mis als de focus blijft op wat niet meer kan. Goed dat je wilt besluiten deze zomer geen alcohol te drinken. Dat moet zo ver als een paal boven water uit, dat je er ook niet meer aan wilt gaan morrelen. En dan gaan zien wat er nog allemaal wel kan. Zoveel alternatieven om het leuk te hebben. Ook samen. Of je voor een tent of in de tuin zit. Het drankje dat je daarbij drinkt doet feitelijk helemaal niet terzake. Als je, ik noem maar wat, allergisch bent voor kweeperengelei ga je ook niet de hele tijd jezelf beklagen omdat je geen kweeperengelei mag. Dan smeer je gewoon wat anders op je toastje.

Je schrijft prettig Alexander, maar het is een verdomd treurig verhaal. Broodnuchter is voor nu in elk geval goed. En een voorwaarde om de komende tijd met je zoon door te komen. Maar niet gaan zwelgen inderdaad. Anders zit je hop zo weer aan de fles te lurken. Vijf weken nog om de dreigende dakloosheid af te wenden. Steek daar je energie in. En voorts: moed houden. Succes!

Heerlijk in de bossen gewandeld gisteren in het oosten des lands. Dat mis ik toch wel hier waar ik nu woon. Aansluitend een feestje midden in de bossen. Normaal ben ik daar niet dol op, maar dit keer heb ik erg genoten. Jarenlang was ik ervan overtuigd dat mijn motor daarbij echt niet zonder alcohol kon. Wederom gemerkt wat een flauwe kul dat is. Zelfs die melige stemming met flauwe grappen is prima zonder bier te bereiken. Dat je er gewoon verstaanbaar bij kunt blijven praten en niet om de zoveel tijd van je stoel lazert is ook wel fijn. De kinderen zijn uit logeren dus ik zou theoretisch kunnen uitslapen. Alleen word ik tegenwoordig altijd wakker met het daglicht. Dat is snotdorie best vroeg momenteel. Bach maar weer eens van stal gehaald. Zo'n dag zonder kinderen is trouwens ook wel een verademing. Je kunt ineens gewoon een gesprek voeren zonder steeds te worden onderbroken. Je vraagt je af waarom je ooit aan kinderen bent begonnen. Nee hoor, we kijken er naar uit ze straks weer op te halen. Samen de snikhete dag door. Zwemmen, zwemmen! Wie schön leuchtet der Morgenstern!

Was bijzonder, die meeting. Bijna vier jaar geleden alweer, praktisch even lang als mijn alcoholvrije periode. De tijd vliegt, maar de dagen gaan langzaam. Veel plezier bij Guus vanavond @Francoise!

Wat een heerlijke dag vandaag. Met de jongens naar zee. Hoewel ik tot enkele jaren geleden Scheveningen altijd meed als een akelige ziekte vind ik het daar nu fantastisch. De lome genoeglijkheid van de zee, de duinen, de strandtenten. Maar ook de Pier vind ik prachtig. Het wil daar de laatste jaren nooit echt meer van de grond komen, maar juist dat spreekt me aan. De grandeur van het verval. En als je massa en toerisme beu bent zijn daar de duinen, maar ook het verrassend leuke dorp dat ligt verscholen achter de boulevard. Zoete en pikzwarte herinneringen ook daar. De meeting van het forum was er. Maar ook die verdomde hotelbinge, de bodem van mijn alcoholische put. Maar dat is nu voorbij. Op een terras is ook ijskoffie nu een favoriet.

Met jongste zoon in een speeltuin hier in de buurt. Alles heel vredig en genoeglijk: terwijl papa met een boek onder een boom zit draven de kinderen op hun blote voeten vrolijk rond. Er is alleen één jonge papa die een box heeft meegenomen waaruit muziek over de speeltuin hiphopt. Nu twijfel ik of ik er iets van zal zeggen, het maar zo te laten, of - als hij even niet oplet - bliksemsnel zijn box over de heg te werpen. Ik laat het maar zo. In het dagelijks leven heb ik inmiddels al zo vaak kleine ergernisjes dat ik vrees dat ik zelf degene ben die afwijkt. Papa ouwe lul.

Sjaan: ik vind jou een wijze vrouw. De Biesbosch, daar woon ik zo ongeveer @Lonster1. 56 vogels is een indrukwekkende score. Het wemelt hier van de vogels, maar ik ben een matige vogelaar; het lukt mij niet alle tjifjes en tjafjes uit elkaar te houden. Die cetti’s zanger dan weer wel, maar die maakt dan ook een hoop kabaal.

Gefeliciteerd Piet! Is dat lekker, een mocktail? Heb je aanraders? Heerlijk gefietst langs de rivier net. Overal rondom vogels en frisgroene bomen. Tot ik op gegeven moment in een zone belandde waar de spinselmot had toegeslagen. Kilometerslang alle bomen verpakt in grauwe sluiers. Een spookachtig gezicht. Gelukkig zat temidden van al die droevenis één merel zijn lied te zingen, om ons eraan te herinneren dat er altijd hoop is. Het zou mooi zijn als die merel rupsen lust.

Mijn moeder was ook zo'n type. Die ging bijvoorbeeld ook meermalen per week het hele huis stoffen. Ook al zag je met het blote oog geen enkel verschil tussen het gestofte deel en het nog ongestofte deel van de kamer: ze bleef volharden. 'Het hoorde zo'. Ik heb haar er vaak van verdacht dat ze die zinledige klusjes nodig had om haar bestaan te rechtvaardigen. Want gewoon op de bank zitten praten met een kop koffie werd gezien als tijdverspilling.

Veel plezier in je zomerpaleis @Beatrix. Dat poetsen van het huis voorafgaand aan een vakantie: ik heb dat altijd wel zulk wonderlijk gedrag gevonden. Ik ken best een hoop vrouwen die dat ook dwangmatig doen. Van mij hoeft het huis al niet brandschoon te zijn als ik gewoon thuis ben, als ik weg ben zie ik niks, en als ik thuis kom van vakantie heb ik weer heel andere dingen in mijn hoofd om daar op te gaan letten.

Vannacht droomde ik dat ik verkering had met iemand van het forum. Toen ik wakker werd keek mijn vrouw mij verwijtend aan. Verder kolk ik van de energie vandaag. Het is zo lekker nu vroeg in de ochtend. Ik heb al een stuk gewandeld en klim zo op de racefiets. Daarna met een bommetje in het zwembad om mijn kaboutertriathlon te voltooien.

Ik denk dat om je leefstijl te veranderen je altijd bewust of onbewust bezig bent met het loskomen en aanpassen van ingesleten patronen. En dat geldt zeker bij verslavingen. Maar wars van officiële therapieën probeer ik mijn leven altijd maar gewoon in te richten volgens de richtlijnen van het GBV en te leven volgens de uitgangspunten van JBF. En dat bevalt best aardig.

Voor iedereen werkt het anders, ik schreef het net ook al bij vandaag. Zelf heb ik nooit last gehad van triggers door het drinken van alcoholvrij bier. Ik ben juist blij dat dit er nog is, naast de koffie, thee en frisdranken. Ik was namelijk ook gewoon een liefhebber van dat smaakje. Alcoholvrije wijn vind ik niet zoveel aan. Wit is nog wel een beetje te doen als het mousserend is. Alcoholvrije rode wijn vind ik ronduit smerig. Dan liever gewoon fruitdruifje. En alcoholvrije gin is soms warempel ook best te doen.

Zeven jaar @Bob! Hoed af.

Mogge mensen, mooie lentedag voor de boeg, lekker. Mooi dat je nu weer wat ruimte op tafel hebt zonder al die flessen @Dune, goed bezig. Voor mij zou die focus op wat ik niet heb gedronken trouwens eerder averechts werken. Ik ben van nature al iets teveel een achteromkijker en heb er meer baat bij de blik voorwaarts te richten en te kijken naar wat er allemaal nu ineens wel kan. Maar voor iedereen werkt het anders, zoveel heb ik inmiddels ook opgestoken.

Ik dacht aan zoiets @Toos:

Oeh, Leaving Las Vegas, dat vond ik destijds wel een aangrijpende film. Een man die ondanks een oplaaiende liefde toch stug vasthield aan zijn voornemen zich dood te drinken. Schitteren vond ik dat. Het is mede dat soort duistere romantiek die mij jarenlang in de armen van Oom Bier dreef. Welkom hier trouwens 28. Dat de AA je niet aanstaat begrijp ik wel. Ik vond destijds bijna alle vormen van therapie en professionele hulp dom gelul. En misschien nog steeds wel. Toch heb ik er wel degelijk veel aan gehad. Niet zozeer door de inhoudelijke lessen, maar veel meer door simpelweg intensief bezig te zijn met mijn verslaving. ‘Het werkt als je eraan werkt’ is één van de clichés die hier nog wel eens wordt geroepen en daar ben ik het mee eens. Dus ik hoop dat ook jij ergens een vorm kunt vinden die je aanstaat en die effectief voor je is.

Dat klinkt wel als een prettig doel. Daarbij vind ik drink persoonlijk eigenlijk een tamelijk overschatte bezigheid. Je denkt dat je groots en meeslepend leeft terwijl je ondersteboven in de toiletpot steekt. De mythe ontrafelen en de vastgeroeste opvattingen over alcohol ontmantelen. Daar komt het in mijn ogen op aan.

Ja, dat klinkt allemaal wel leuk en aardig en dat zou ik zelf misschien ook zo wel willen, maar denk je niet dat je dan in no time weer in die mallemolen zit en dat 1 keer in de 7 maanden al snel 7 keer in 1 maand wordt? Het is een beetje als van een flat springen met het voornemen twee verdiepingen naar beneden te vallen. Ik geloof trouwens wel dat het mogelijk is: vanuit eerdere mateloosheid terugschroeven naar een wat meer beheerst niveau van drinken. Maar ik ben er daarbij wel van overtuigd dat dit pas enige kans van slagen heeft als je eerst gedurende een flinke periode de nul hebt gehouden. Het moet eerst volledig uit je systeem.

Gisteravond aan het sterfbed gezeten van een 70-jarige man. Familie en vrienden hadden intussen hun interesse verloren. De Dood kan soms best eenzaam zijn. Maar intussen is de zon weer op en gaat het leven verder. Hop maar weer.

Mogge mensen. Hier start de dag altijd met thee. Groen. Koffie komt pas om 10 uur met de cappuccino binnen, om dan via cortado na de lunsj te eindigen met straffe espresso in de avond. Pas na mijn drooglegging ben ik koffie en thee pas echt gaan waarderen. Daarvoor sloeg ik het meestal gewoon over. Dagje vrij hier. Oudste op kamp met groep acht. Je mist zo'n jongen wel, maar het geeft ook rust in huis nu de broers elkaar niet de hele tijd de hersens inslaan.

Jaaaa! Ik dacht trouwens al die tijd dat het Beertje Korlakol was. Puntje voor Lika. Nu mag jij een vraag stellen.

Dat is me lang geleden zeg. Tijd voor een doorstart. Wie is dit?

Ik zat naar aanleiding van de zwaarte van @Lika wat te herkauwen op een bijbeltekst van Mattheüs 6:26 e.v. over de vogels en de leliën des velds waarin mijn zorgeloze levensstijl wortelt. Daarna moest ik weer denken aan die geweldige scène uit Life of Brian die hier ook over gaat. Zie daar: zorgeloosheid en humor. De dag kan beginnen.