-
Aantal bijdragen
2.244 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
-
Gewonnen dagen
1
Soort bijdrage
Profielen
Forums
Kalender
Alles door lidia geplaatst
-
Dagpact: Momentum Lars kohtje Quinn leila Nadia Nooitgenoeg Spirit Sita Bor Lidia
-
Zaterdag 14 januari
discussie antwoordde op een Singbluesilver van lidia in Ditjes, datjes & dagdraad
Ook deze dag heb ik mij aan het dagpact gehouden. Morgen ben ik dat weer van plan. -
Zaterdag 14 januari
discussie antwoordde op een Singbluesilver van lidia in Ditjes, datjes & dagdraad
Rapilos, ik volg je natuurlijk, mijn spit is over, maar jij tobt nog steeds. Je overweegt naar iemand te gaan die de boel weer recht kan zetten. Ik denk dat dat het allerbeste is was je kunt doen, maar dan ook METEEN, maandag, anders wordt het van kwaad tot erger. Ik heb hier wel eens geschreven over mijn behandeling door een manueel-ortho therapeut, die ook arts was. Na 5 behandelingen (van hooguit 10 min,) was ik een ander mens, Het was me al jaren aangeraden door een kameraad met een nekhernia, die ging 2x p/jr voor een onderhouds beurt. Maar ja, niet gaan hè? Mijn fys.ther. is ook manueel ther., maar dat is niet hetzelfde. Je hebt geen verwijzing nodig. Sowieso, als ik mijn HA belde met rugklachten zei hij: ga maar naar (naam van mijn ther.) die heeft daar meer verstand van dan ik. Het kost mij € 70, waarvan ik 30 of 40 vergoed krijg, maar dat ligt aan je verzekering en is het echt waard. Binnenkort ga ik weer voor mijn onderhoudsbeurt, herinner me dat dat eigenlijk eind december al de tijd was. Sterkte en actie!!!!!!!!!!!11 -
Blondie, Lika heeft gelijk, ik beleef het (nu eindelijk) ook zo. Hoewel ik moet toegeven dat ik bewust stress uit de weg ga. Kriebelhoest is nog niet over, maar wordt minder, zal blij zijn als dat weg is. Op de weegschaal gestaan, niet aangekomen, maar ik pas dan ook op de kleintjes, want als ik aan zou komen, weet ik niet wat ik dan zou doen. Gekheid hoor, ben veel te blij van die drang en stress af te zijn. Maar niet te vroeg juichen, mij pas bescheidenheid, valt hier allemaal te lezen. De anti-rook jehova, dat was ik en ben weer diep gevallen.
-
Zaterdag 14 januari
discussie antwoordde op een Singbluesilver van lidia in Ditjes, datjes & dagdraad
Omdat ik een nachtmens ben en het winter is met lange nachten, ben ik bang dat ik van de dag een nacht ga maken, zoals mijn moeder dat noemde. Dus is het voornemen nu tussen 0.00 en 01.00 naar bed te gaan, dat ik voor mij de beste tijd om in te slapen. Gisteren was ik best moe, maar gewoon met een reden"weinig geslapen, op school in de bieb "gewerkt" en boodschappen gedaan. Dus ik sliep vrij snel in en dan krijgen we het bekende patroon van in blokjes van een paar uur slapen, plassen en al dan niet verder slapen. Van ongeveer 5 tot 7 uur wakker gelegen. Klaar wakker, waarin ik van alles overdenk en het bovendien niet erg vind om wakker te liggen, want ik hoef immers niets van mijzelf, ben eigen baas. En het leuke is dat ik in die slaapblokjes steeds in een andere film zit. Ik maak dus van alles mee en probeer dan te achterhalen waarom ik daarover gedroomd heb. Vaak vind ik het in hele kleine dingen, bijv. een makreel die ik voor mijn zoon meegenomen had naar Frankrijk, geeft aanleiding tot het dromen over een viskraam met geweldige, hele, verse vissen en een tafel die apart stond met glanzende makrelen. Ik kwijlde, maar kon ze niet kopen, want had al kip ingekocht. Invriezen was ook geen optie, want dan waren ze niet meer vers. En zo voort en zo verder. Om 11.33 uur werd ik weer wakker en vond dat ik genoeg geslapen had en moest opstaan, maar dat ging echt niet, ik viel weer in een diepe slaap en schrok ervan dat het al 13.33 was toen ik op mijn telefoon keek. Even wakker geworden, oefeningen gedaan, kachel wat hoger gedraaid en opgestaan. Toen was ik ook niet moe meer. Die loodzware vermoeidheid glijdt langzaam van me af, dat is een hele fijne beloning. Ik ben er nog niet, maar merk nu dat als ik luister naar mijn lichaam, zoals vandaag en gewoon weer verder slaap, de beloning is dat ik me zowaar een beetje energiek voel en meteen ook dingetjes aanpak. Zoals bijv. , na 2 glazen thee, eerst plastic weg te brengen en een blokje om te gaan, want het was prachtig weer en er kwam een donkere lucht aan. Dat geeft voldoening. Alleen staat die afwas er nog wel, ga ik zo doen. De dagen zijn dan heel kort, maar anders blijf ik gapen en gisteren moest ik echt even plat op de bank liggen en heb een half uurtje geslapen, zeer tegen mijn principe in, maar ik redde het niet. Ik schrijf dit zo uitgebreid omdat het hier vaak gemeld wordt na stoppen met drinken, niet kunnen slapen en doodvermoeid. Voor mij was dat vaak een reden om het op te geven. En er wordt ook vaak beweerd dat met roken en drinken tegelijk stoppen niet werkt. Geloof me, ik heb alles geprobeerd, maar dit werkt voor mij het beste, want het zijn allebei verslavingen en dat houd je dan steeds in je hoofd in stand. Dan nog iets wat wel heel privé is, maar ik vind het toch belangrijk. Kennelijk zat er best veel gif of andere bende in mijn lichaam, want de okselgeur 's morgens was bijna niet te harden en moeilijk weg te boenen. Dat is sinds een paar dagen over. Heel apart! Dat bewijst maar weer hoe slecht ik met mijn lichaam om ging en ook dat geeft moed om vol te houden. Resultaten zien, bedoel ik. Het hoesten wordt ook minder en de slijmvorming ook, gaat goed komen. Vast. Quote MultiQuote Bewerken Ik heb dit van mijn eigen draadje gekopieerd, omdat er misschien iemand is die hier wat aan heeft. Het kan moeizaam gaan en vaak mislukken, maar ineens werkt het dan blijkbaar wel. Zit vooral tussen de oren en omdenken. Niet bij het wakker worden aan een peuk denken, maar aan een glas warme thee en een lekker ontbijt. -
Dank je wel Sita, dat geeft weer een zetje in de goede richting. Vandaag moet ik die vriendin wel bellen om te vragen hoe de begrafenis was gegaan, maar daar zie ik tegen op. De SRV man laten voorbij rijden, dus dat zit goed. Ik schrijf hier even, niet persé voor jou, hoor. Omdat ik een nachtmens ben en het winter is met lange nachten, ben ik bang dat ik van de dag een nacht ga maken, zoals mijn moeder dat noemde. Dus is het voornemen nu tussen 0.00 en 01.00 naar bed te gaan, dat ik voor mij de beste tijd om in te slapen. Gisteren was ik best moe, maar gewoon met een reden"weinig geslapen, op school in de bieb "gewerkt" en boodschappen gedaan. Dus ik sliep vrij snel in en dan krijgen we het bekende patroon van in blokjes van een paar uur slapen, plassen en al dan niet verder slapen. Van ongeveer 5 tot 7 uur wakker gelegen. Klaar wakker, waarin ik van alles overdenk en het bovendien niet erg vind om wakker te liggen, want ik hoef immers niets van mijzelf, ben eigen baas. En het leuke is dat ik in die slaapblokjes steeds in een andere film zit. Ik maak dus van alles mee en probeer dan te achterhalen waarom ik daarover gedroomd heb. Vaak vind ik het in hele kleine dingen, bijv. een makreel die ik voor mijn zoon meegenomen had naar Frankrijk, geeft aanleiding tot het dromen over een viskraam met geweldige, hele, verse vissen en een tafel die apart stond met glanzende makrelen. Ik kwijlde, maar kon ze niet kopen, want had al kip ingekocht. Invriezen was ook geen optie, want dan waren ze niet meer vers. En zo voort en zo verder. Om 11.33 uur werd ik weer wakker en vond dat ik genoeg geslapen had en moest opstaan, maar dat ging echt niet, ik viel weer in een diepe slaap en schrok ervan dat het al 13.33 was toen ik op mijn telefoon keek. Even wakker geworden, oefeningen gedaan, kachel wat hoger gedraaid en opgestaan. Toen was ik ook niet moe meer. Die loodzware vermoeidheid glijdt langzaam van me af, dat is een hele fijne beloning. Ik ben er nog niet, maar merk nu dat als ik luister naar mijn lichaam, zoals vandaag en gewoon weer verder slaap, de beloning is dat ik me zowaar een beetje energiek voel en meteen ook dingetjes aanpak. Zoals bijv. , na 2 glazen thee, eerst plastic weg te brengen en een blokje om te gaan, want het was prachtig weer en er kwam een donkere lucht aan. Dat geeft voldoening. Alleen staat die afwas er nog wel, ga ik zo doen. De dagen zijn dan heel kort, maar anders blijf ik gapen en gisteren moest ik echt even plat op de bank liggen en heb een half uurtje geslapen, zeer tegen mijn principe in, maar ik redde het niet. Ik schrijf dit zo uitgebreid omdat het hier vaak gemeld wordt na stoppen met drinken, niet kunnen slapen en doodvermoeid. Voor mij was dat vaak een reden om het op te geven. En er wordt ook vaak beweerd dat met roken en drinken tegelijk stoppen niet werkt. Geloof me, ik heb alles geprobeerd, maar dit werkt voor mij het beste, want het zijn allebei verslavingen en dat houd je dan steeds in je hoofd in stand. Dan nog iets wat wel heel privé is, maar ik vind het toch belangrijk. Kennelijk zat er best veel gif of andere bende in mijn lichaam, want de okselgeur 's morgens was bijna niet te harden en moeilijk weg te boenen. Dat is sinds een paar dagen over. Heel apart! Dat bewijst maar weer hoe slecht ik met mijn lichaam om ging en ook dat geeft moed om vol te houden. Resultaten zien, bedoel ik. Het hoesten wordt ook minder en de slijmvorming ook, gaat goed komen. Vast.
-
Zaterdag 14 januari
discussie antwoordde op een Singbluesilver van lidia in Ditjes, datjes & dagdraad
Dagpact Nadia Momentum Lars Stekker Nooitgenoeg kohtje Bor leila Spirit Sita Lidia Beter laat dan niet. -
Gisteravond om 22.00 uur belde mijn vriendin, de kaart was aangekomen, ze zei er verder niets over. maar vroeg op gegeven moment : dus je komt niet? Ik weer uitleggen en dat ze niet bepaald alleen zou zijn. Dat gaf ze ook toe. Toen wilde ze haar toespraak voorlezen, was idd erg mooi, hoewel ik me toch bij sommige dingen wel vragen stel. Ik heb haar verzekerd dat ze het kan en dat het ook niet erg is als ze even moet stoppen omdat ze moet huilen. Toch vind ik zo langzamerhand dat er wel erg veel bij mij wordt neergelegd, ik weet niet hoe ik dat beter kan uitleggen, maar voel het nu als een belasting. Maar goed, zij moet het kennelijk kwijt en ik ben daar dan de aangewezen persoon voor. Beide begrafenissen waren om 11.00 uur.
-
Dat was toch wat, vannacht gedroomd dat ik weer ging roken en mijn dromen zijn altijd heel realistisch. Ik was ergens in Frankrijk in een donker gebouw en kon er niet echt uit, maar wel even naar buiten, naast de ingang, kon je sigaretten kopen. Ik kocht er 5 en de motivatie was dat toch niemand het hoefde te weten. Van binnen voelde het als falen en dat ik dan al die tijd voor niets had gehoest. Gelukkig bleek toen ik wakker werd, dat het niet waar was. Voelde niet blij. Straks voor de storm e.d. naar de supermarkt, maar denk niet dat ik in de verleiding kom na het nare gevoel van vannacht.
-
Niet dat ik al naar bed ga, maar ik zet de pc uit, want ik moet morgen op, een voor andere mensen normale tijd, opstaan. Dat wordt nog wat, vorige x kon ik er niet van slapen en was dus heel suf en duf op mijn vrijwillerswerkje. O ja, dat vergeet ik bijna, ben al helemaal bij mo. ochtend, ik meld me droog af. Buurvrouw zat ook in de lappenmand en zei: ik geef je niets te drinken. Mij best, ik had net een liter thee op, dus niet bepaald dorstig. Mss waag ik het morgen om naar de supermarkt te gaan, maar 1 ding tegelijk, dan blijf ik zen. Hoop ik tenminste Ik wens iedereen een goede nachtrust toe.
-
P.S.Heb je mijn PB van een tijdje terug gelezen?
-
Smart, dat heb ik geschreven in het bericht voor Jannigje dat jij zo mooi vond. Dus die kaart is op de bus, hoop dat hij, zoals dat hoort, vandaag, op haar verjaardag, is aangekomen. Morgen moet ik om 8.30 uur op school zijn, voor de bieb, daar zie ik heel erg tegen op, voor mij is dat midden in de nacht. Laat er nu gisteren een mailtje komen met de vraag of iemand v/a 10.30 uur degene die met mij samenwerkt wil vervangen? Want die moet naar een begrafenis. Maar goed dat ik niet naar die bewuste begrafenis ga. Was net eindelijk eens naar die buurvrouw en laat die nu vertellen dat ze naar een begrafenis moet, morgen? Blijkt dezelfde te zijn als de vrouw v.d. bieb. Las net gelukkig dat er iemand gevonden is, want er moest nog iemand eerder weg. en er zijn 2 nieuwelingen die komen meelopen. De buurvrouw vond ook dat ik helemaal niet naar die begrafenis hoef te gaan, daar in dat dorp komen echt heel veel mensen naar uitvaarten.
-
Bor, ik begrijp je vragen niet. Het is zoals Vol schrijft, het maakt niet uit wat die buurvrouw denkt en bovendien weet ze precies wat mijn probleem is: een alcoholrprobleem dat ik onder controle probeer te houden zonder helemaal het drinken op te geven. Dat is heel praktisch, want soms vraagt ze zelf al : drink je nu (vandaag) wel of geen wijn? Vaak loop ik zo even langs om wat te delen en dan trek ik niet eens mijn jas uit, blijf een half uurtje, en vertrek., Je hoeft buren die je vaak ziet toch niet steeds wat aan te bieden? Voor haar maakt het weekend daarin ook nog wel een verschil. Zo, ik verwacht dat de situatie nu voldoende duidelijk is, Eigenlijk had ik eerst een stukje willen lopen, maar het waait nu niet alleen, het regent ook, Het moet wel leuk blijven en ben ook nog niet van verkoudheid af.
-
Voorlopig heb ik nog niet eens ontbeten, dus het duurt nog wel even voor ik naar die buurvrouw ga. Ze weet dat ik soms niet drink en dat heb ik vorige x toen ze opbelde of ik een wijntje kwam drinken ook gezegd. Ze zei "je kan natuurlijk ook een frisje krijgen." Dus bij haar ligt het probleem niet, dat ligt bij mij.
-
Dagpact Quinn Momentum Stekker Lars Nooitgenoeg Bor kohtje leila Nadia Smart Spirit Lidia Ben van plan straks even naar de buurvrouw te gaan waar ik soms een glaasje krijg aangeboden en al zijn het er nooit meer dan 2, het is de 1e verleiding waar ik mezelf aan bloot stel. Kan niet altijd binnen blijven. Vannacht minder goed geslapen en even een film in mijn hoofd afgespeeld van de mogelijke gevolgen van een glaasje. Conclusie: beter niet uit proberen, hoewel ik geen stopper ben, eerst maar eens een lange drinkpauze houden.
-
Fruitvlieg, ik heb even teruggezocht en zag dat je op mijn verjaardag 3 rookloze maanden erop had zitten, dus nu 3 1/2, ja, dat kan je zo ineens overvallen, maar je hebt er niet aan toe gegeven. Gelukkig, want dan ben je zo terug bij af. Ik blijf erbij dat het een gemenere verslaving is dan drinken. Petje af en ga zo door. Ik sta nu op 2 weken en kan me niet voorstellen dat ik ook weer zo'n stinkstok in mijn mond zou nemen en dat is nu juist het verradelijke, je bent dan niet op je hoede.
-
Vandaag 2 weken niet gerookt en niet gedronken. Ik tel niet, maar in het begin is dat wel een stimulans om door te gaan. Voor mijn verjaardag heb ik ook 6 dagen niet enz..., maar dat "mag" ik niet mee rekenen, toch telt dat voor mijn gezondheid wel degelijk mee. Jane, rustig aan en slaap ondanks je sores toch maar lekker.
-
Jannigje, Ik heb hierover gisteren wat geschreven op wie is wie, misschien heb je er wat aan.
-
Jannige, ik heb me er dit jaar aan over gegeven, slaap zoveel als mijn lichaam kennelijk nodig heeft en maak geen plannen, doe spontaan de was in de machine of zoek oude tijdschriften uit, kijk een docu of film, of neem hem op voor later, als het niet uit komt. Het is heel verhelderend en verlichtend, niets meer hoeven, ook niet van jezelf. OK, jij hebt nu therapie, dat is anders, maar ik weet dat je ook niet zo jong meer bent en het is soms moeilijk je daarbij neer te leggen. Dat je niet alles meer kunt zoals eerst, maar het kan ook rust geven als je zegt: daar heb ik geen zin in (en dan zonder stiekem te denken dat je het toch moet (doen), of dat kan ik niet (meer). Ik gebruik het soms gewoon als smoes, mijn leeftijd. En ja, die wintermaanden zijn een crime, ik ging vaak een reisje naar de zon maken, maar zelfs dat kan te veel gedoe worden. Dus nu probeer ik eens mijn eigen gezelschap te zijn, echt waar, ik ga met mezelf in discussie, hardop en geef eerlijk antwoord, zo heb ik niet het gevoel niemand te spreken. Heb er momenteel ook geen behoefte aan, wil mijn zen niet verstoren. En door jullie hier heb ik toch contact met de buitenwereld. Mijn hulp komt straks een uurtje, als het al donker is, maar zij is mijn Afrikaanse zonnetje, maakt me altijd blij. Ik moet straks wel even de deur uit naar de pinautomaat, maar dat is vlakbij en er tegenover is een winkel waar ik een rouwkaart voor mijn vriendin kan halen. Een hele mooie en toen ik wakker werd had ik plotseling het antwoord op de vraag : wat ga ik doen? Heb jij dat niet, die heldere momenten vlak voor je je ogen opent? Ik heb een hele mooie tekst, voor haar verjaardag morgen en de condoleances ineen en de vraag om me te vergeven dat ik niet kom voor de uitvaart, dat ik dat niet kan, Verder geen uitleg, dat heb ik in mijn leven al veel te vaak en te veel gedaan. Ik hoop dat jij ook eens zo'n omslag mag meemaken, zodat je nog een paar fijne jaren mag hebben doordat je goed in je vel zit. Dan heb je grote kans dat die lichamelijke klachten ook minder worden. Je wil niet weten wat ik allemaal door die stress heb gemankeerd, tot kanker aan toe. Stress is het slechtste dat er is voor een mens en leidt tot niets. Tenminste sinds we geen jagers / verzamelaars meer zijn. Dikke knuffel voor jou.
-
Dagpact: Nadia Lars Zbb Nooitgenoeg Momentum stekker leila kohtje Bor Quinn Smart Spirit Asterix Sita Lidia Ik heb het verzoek gekregen mij ook op het dagpact te zetten, maakt niet uit hoe laat, nou, hier ben ik dan, als ZBB er is, kan ik niet achter blijven.
-
Net belde mijn vriendin, heel rustig. Alles is volgens plan verlopen. Ze kreeg vandaag een brief van haar dochter, waarin die haar bedankte voor alles. De locatie waar de dienst voor haar vader is gehouden gaat niet door omdat er andere eigenaars zijn. Nu is het in een gebouw waar ze het absoluut niet wilde, verder is er alleen nog de kerk en dat is helemaal taboe. Ze wilde gaan zoeken of er nog een kaart voor mij was, maar ik zei dat dat niet hoefde, dat ik die wel zou zien als ik weer eens langskwam. Daardoor weet ik niet hoe laat de dienst is en zij heeft het niet gezegd en ik was zo laf niets te vragen. Ik hoop dat ze stilzwijgend begrepen heeft dat het voor mij moeilijk is. Donderdag is ze jarig, maar is ze ook weer bij haar dochter, heel vreemd, dat kan daar. Ik bel dan wel in de avond en zie wel hoe het loopt. Eigenlijk had ik het niet voor me uit moeten schuiven, maar ja............het is nu even niet anders.
-
Dinsdag 10 januari
discussie antwoordde op een Singbluesilver van lidia in Ditjes, datjes & dagdraad
Ook niet best geslapen. Na een hele tijd geplaagd te zijn door hoesten, als gevolg van stoppen met roken, werd ik na een paar uur slapen wakker omdat ik ineens snipverkouden ben. Uren niezen en om een uur of 10 weer in slaap gevallen tot 14,35 uur en toen heel snel eruit om tenminste nog iets nuttigs en nodigs te doen. Ik begrijp niet hoe ik verkouden kan zijn terwijl ik helemaal niet met mensen in aanraking kom. Vreemd. Gelukkig ben ik baas over mijn eigen tijd, als ik zo hier lees dat mensen ondanks slecht slapen, pijnen en vermoeidheid toch, toch voor kinderen moeten zorgen of naar hun werk, denk ik terug aan toen dat voor mij ook gold en prijs me gelukkig dat ik die tijd achter me heb. Probeer maar iets positiefs te vinden in het ouder worden, maar dat valt niet mee. Lika Ik stond niet op het dagpact, dat heeft weinig zin als ik halverwege de dag, of nog later mijn pc eens aanzet. Ik vond het wel leuk om me droog af te melden, dus dat doe ik nu ook maar. -
Het is goed, drink niet en voel me rustig, weet niet waarom, mss omdat ik in een soort van zelf gekozen isolement leef en geen prikkels van buitenaf krijg. Ik hoef ook niets van mezelf, neem de dagen en nachten zoals ze komen. Toen vannacht eindelijk het hoesten was afgelopen, werd ik na een paar uur wakker. Snipverkouden en niezen!!!! Dat begrijp ik dan niet, kom met geen mens in aanraking en word dan toch verkouden. Ik laat het maar over me heen komen, die luxe heb je als je ouder bent, je bent weer je eigen baas. Om een uur of 10 sliep ik weer en werd om 14.35 uur wakker. Snel eruit en klusjes gedaan, zoals de kerstversiering opbergen, zodat ik niet het gevoel had helemaal niets te hebben uitgevoerd. Calvinistische opvoeding . Eigenlijk had ik bedacht naar het stadje te rijden en de dinsdag aanbiedingen (o.a. eieren ) te halen en daarna langs gaan bij goede kennissen die ik al best lang niet gezien heb. Kreeg wel een kerstkaart incl. verjaardagsfeli van ze. Maar dat heb ik maar niet gedaan. Het goede is dat ik niet bang was dat ik met wijn terug zou komen, of nog erger, met sig. Van mijn vriendin nog niets gehoord. Ik kreeg gisteren een PB, waar ik nog op zal antwoorden, maar daarin stond een misverstand, dat mss hier ook leeft. namelijk: het aantal aanwezigen bij de uitvaart van de vader heeft niets te maken met hoe de uitvaart was georganiseerd, maar louter met grote familie aan beide kanten en dan nog collega's en vrienden. Als die allemaal de laatste eer komen bewijzen, loopt dat al gauw richting 200. Mij zullen ze dus niet missen, maar zij had gevraagd of ik het dan ook niet voor haar kon doen. Ik heb, mede door jullie reacties, die ik zeer op prijs stel, besloten om niet te gaan. Ik wist van deze ellende al ruim 3 jaar en had altijd een luisterend oor, maar hier ligt voor mij de grens. Langzamerhand leer ik "nee" zeggen. Zal tijd worden.
-
Laat ik me ook eens droog afmelden, gesteund door de mensen hier is dat de 12e dag. Van het roken al een paar dagen langer. Heb geen snak, maar veel last van hoesten, maar ik houd vol, anders kom ik er nooit van af. welterusten voor allen hier. nachtzoen bij uitzondering
-
Dank jullie wel, dit doet me goed. Vandaag wordt er niet gedronken en al helemaal niet gerookt. Ben thuis gebleven, dat is veilig. Nadia Zoals ik al eerder schreef, ben ik pas intiemer met deze vrouw geworden sinds haar man is overleden, zo gaat dat nu eenmaal. Dus ze weet wel van mijn broers, maar niet in detail, dat vertel ik maar heel zelden, want dan vertel ik ook het hele verhaal en dat is pas echt erg. Bijv., op school had ik gehoord dat er 1 van ons (gezin) in het water was gevallen en toen ik naar huis rende en aan mijn moeder vroeg: wie is er in het water gevallen? Kreeg ik als antwoord: W. net goed. Dat was, heb ik later begrepen omdat wij (6 kinderen waarvan ik als oudste 11 jaar was,) zoveel kibbelden. Dat er 1 te water raakte was niet zo vreemd, want we woonden op een woonark. 's Avonds aten we worteltjes, mijn zusje van 8 kon geen hap door haar keel krijgen en mijn vader was kwaad en zei: was jij maar verdronken i.p.v. W. Heel veel later, toen wij al grootmoeders waren, vertelde ze dat ze zich had verstopt in een put omdat ze bang was dat zij de schuld zou krijgen. Moet je na gaan een kind van 8 jaar!!! Kinderen kunnen best tegen een stootje, tegenwoordig wordt er overdreven gereageerd met slachtofferhulp e.d., tenminste, dat vind ik. Maar als een kind zo bang is voor haar ouders, dan is dat een trauma dat je je hele leven bij blijft. Ik kan me ook eigenlijk alleen maar angst herinneren als ik aan mijn kindertijd denk, vooral de onzekerheid van wanneer breekt de hel weer los en vallen de klappen.