lidia

Dank, Soothe, ik ken het eigenlijk allemaal uit mijn hoofd, maar heb het meeste toch maar weer eens overgelezen. Vannacht bijna niet geslapen vanwege dat gedoe met de keel. Overdag heb ik er niet veel last van, maar net als met bronchitis, wordt het hoesten als je in bed ligt erger, door bepaalde oorzaken. Maar behoefte/aandrang om te roken, dat is er niet, gelukkig. Aan het eind v.d. dag een week. Lekker! (p.o. op het cursief knopje gedrukt, weet nooit hoe dat weer uit moet. Ja, dat weet ik wel, maar het springt er vanzelf weer in als je verder typt.)

Nancy, gelukkig dat het voor nu nog meevalt, rustig aan, dat is goed voor je. Ik heb er nu 6 dagen opzitten van niet drinken en niet roken. Vandaag had ik een echte Pavlov reactie nadat ik iets moeilijks had opgelost, maar herkende dat en ging de was binnenhalen. Toen was de aandrang weer over. Bovendien is het nog al wat om dan schoenen aan, jas aan, naar winkel te gaan. Het kuchen en hoesten 's nachts wordt ook al beter, na een paar slechte nachten, vannacht meer dan 10 uur geslapen, met kleine onderbrekingen vanwege de blaas die de aandacht trekt. Wel steeds hele verhalen gedroomd met echte mensen die ken(de). Heel naar, want dat blijft me nog lang bij. En dan de band om mijn hoofd en druk boven/op de ogen, maar ja, wat wil je? Dubbele ontwenning. Ga zo door, je leeft tenminste nog.

An, bedankt. Goed dat je al zo lang niet meer rookt, maar vreemd dat je nog steeds hoest. Is dat kriebelhoest of hoest je echt slijm op? Bij 1 van mijn stoppogingen, lang geleden ging ik naar de HA voor iets anders, maar vroeg hem ook naar die kriebelhoest. Heel motiverend vertelde hij toen dat dat de haartjes zijn in de luchtpijp die weer aangroeien en dat het wel een half jaar kon duren. Toen heb ik het "maar" 6 weken volgehouden. Maar als die haartjes aangegroeid zijn, gaan ze het slijm in de bovenste luchtwegen naar buiten werken. Vandaar mijn vraag. Maar naar de HA is een goed idee, lijkt me. Ben benieuwd wat hij vindt.

Lieve mensen, bedankt voor het medeleven, het is nog wennen dat hij er niet meer is, het is ook zo snel gegaan. Ja, het was mooi, allereerst het weer, dat kwam mooi uit, want we stonden een tijd op het parkeerterrein van de ontvangst v/h crematorium. Daar kwamen we pas achter toen we met ons bloemstuk naar binnen gingen. Het was vreemd, we moesten zelfs het hek uit. Gelukkig dat ik kon meerijden, alleen was dat allemaal niet gelukt. Er waren toch nog tussen de 30-40 mensen, waarvan 5 een toespraakje hielden. Dan herken je veel, maar je hoort ook nieuwe dingen. Mijn bloemetjes mocht ik in de kist leggen. Zijn zoon vond het een lief idee. Het was heel basic, maar zo kan het ook. Wel moet ik bekennen dat ik toen ik thuis kwam gedronken heb en dat 2 dagen heb volgehouden. Dan krijg ik er zo'n last van, dat ik vanzelf weer stop. Ik kan dus nog steeds niet met emoties omgaan. Nu gelukkig weer op dag 4. En helaas ook nog een pakje sigaretten gekocht. Die straf komt direct in de vorm van kriebelhoest en slijm, dat tegen bedtijd begint en me uit de slaap houdt. Hele goede en verdiende les. Conditie is ook bijna nihil, gemerkt toen ik een stukje ging lopen met het mooie weer. Het plan is om dat nu elke dag te doen, steeds een stukje verder. Als ik nog eens een rondreis wil maken, zal ik een betere conditie moeten hebben. Niet roken helpt daar zeker bij, alleen weet ik uit ervaring dat dat best lang duurt voor je het merkt. Fruitvlieg, jij bent zeker wel op het goede padje. Blij op die pad! (Zuid-Afrikaans).

Nancy, dat is zeker schrikken, maar gelukkig is er op hart-en vaatziekten gebied veel mogelijk. Heeft een arts gezegd dat het verband houdt met je "levenswijze" , of vind je dat zelf? Gelukkig is het niet zo ernstig als met mijn bovenbeschreven vriend, maar natuurlijk wens ik je sterkte met het ondergaan van behandelingen en tests. Weet je dat, als je een reisverzekering hebt, je de dagen die je in het ziekenhuis gelegen hebt, vergoed kunt krijgen?

Dank jullie wel, schiet nu al vol. Over een uur wordt ik opgehaald, heb spaanse margrieten, de enige bloemen die nog bloeien, uit de tuin geplukt omdat hij jarenlang met veel aandacht en toewijding in mijn tuin heeft zitten "grutten" . Verder haar netjes in een vlecht, ogen opgemaakt en mijn Toearegketting uit Mali om. Die gebruik ik uitsluitend voor heel speciale gelegenheden.er de laptop zit Gelukkig had mijn vriend 2 weken voor hij ziek werd met zijn zoon gesproken over begraven of cremeren en pas een jaar geleden een heel summiere uitvaartverzekering afgesloten. We mogen zelf de versnaperingen meenemen. Ja, als je klant bij de voedselbank bent, heb je ook geen geld voor dit soort zaken, Ik vraag me werkelijk wel eens af of mensen met voldoende geld zich wel eens inleven in mensen die totaal zonder door het leven moeten gaan. Zo, dit heeft me even afgeleid en tevens bij de les gehouden. Ruim net de tafel wat op (mijn hulp komt als ik er niet ben) en zie de "beterschapskaart" liggen. Triest. Heel slecht geslapen, hoewel ik voor mezelf het gevoel heb dat ik het (al) geaccepteerd heb. Nu even wat yoghurt en dan de schoenen aan. Zal blij zijn als ik weer hier achter de laptop zit.

Morgen naar de (simpele ) uitvaart van mijn maatje. Zijn zoon vroeg of ik ook wat wilde zeggen, dat zou ik wel willen, maar heb het nog nooit gedaan omdat ik een erg emotioneel mens ben en bang dat ik ga huilen. Zoon zei " nou en?" Ja, dat is nog de calvinistische invloed, trots als je op een begrafenis niet gehuild had. Maar ik gelukkig gaat het goed zonder drank, wil ik ook niet nu, voelt niet goed. Om van roken maar te zwijgen.

Ha, Nancy, dat is schrikken, maar als ik het goed begreep, was er al iets niet in orde met je. Er waren ook berichten weggehaald, dus ik heb geen totaal beeld. Hoe gaat het nu? Is er een onderzoek geweest of zo? Ik weet niet goed wat ik tegen je moet zeggen, alleen: Hoe je taai en laat dit het zetje zijn dat je nodig hebt om ook die paar peuken per dag niet te pakken. Laat aub wat van je horen als dat kan, tenminste.

Soothe je gevoel is juist, het is nog niet helemaal wat het moet wezen, maar veel beter dan het was. En als ik het leven van mijn boven beschreven vriend overdenk, dan mag ik blij zijn dat ik nog leef en in redelijke gezondheid. Conditie is nagenoeg nihil, daar moet dus eindelijk eens wat aan gedaan worden. Het is weekend en hier zijn geen sigaretten of wijn voorhanden. Dat gaat lukken, want eten is er voldoende.

De "tuinman" vriend is gisteravond overleden. Na 3 bestralingen groeide de tumor gewoon door en toen hij (mede daardoor) longontsteking kreeg, werd hij aan de morfine gelegd en 2 dagen later was dat het einde van een unieke 61 jarige man. Ik voel me nu veel rustiger, omdat er geen onzekerheden meer zijn.

Toevallig lees ik dit en herken het heel goed, je verwacht dqt je je beter gaat voelen en dan is het omgekeerde waar. Dat geeft de burger niet echt moed om door te zetten. Vandaar dat ik een ervaren stopper ben, dwz, vaak gestopt ben. Toch is die moeheid er niet elke keer geweest, ik denk dat het ligt aan hoelqng je gedronken hebt voor je stopte, dus stel dat je een korte terugval hebt gehqd, dan ben je sneller fit. Lees voor "je" , "ik". Doorzetten want uiteindelijk ga je je beter voelen.

Nancy, gaat het goed met jou? Laat je even heel kort wat weten? Ik ga vol goede moed de 2e rook en wijnvrije week in. Wel weer heel slecht geslapen vanwege gekucht en slijm schrapen. Sorry, maar zo is het. Ik weet dat dat tijdelijk is en een gevolg van het steeds weer naar de sigaretten grijpen. Dat zal nu wel voorgoed afgelopen zijn, denk ik zo. Veel hoofdpijn ook, maar verder voel ik me geestelijk goed, rustig vooral, komt mss mede doordat ik een paar weken geleden begonnen met met magnesiumtabletten, waar ik hier zo veel goeds over hoorde.

Het is dus nog erger met die vriend, hij heeft longkanker die uitzaaïngen heeft in de hersenen. Ben er heel erg van geschrokken. Als dat geen wake-up call is...........Je denkt altijd dat het een ander overkomt. Een vriendin heeft in haar familie dit 2 x meegemaakt en die mannen waren binnen 6 weken dood. Hij heeft nog elke dag bezoek gehad, dus ik heb hem gisteren gebeld, i.p.v. er heen te gaan. De man die hem naar het ZH heeft gebracht belde mij gisteren om de diagnose te vertellen. Aan de tel. was ik heel voorzichtig en het bleek dat hij het òf vergeten was òf het niet weten wil. Hij zei dat die persoon het niet kon weten omdat die een week in Duitsland zat. Maar net belde die vriendin, ze had hem gebeld en het is wel degelijk waar. Er bestaat zo iets als telefoon en de zoon is de contactpersoon, daar had hij het van gehoord. Hij en zijn vrouw gaan er morgen heen, ik wacht nog maar even. Er worden nog andere scans gemaakt om te bepalen waar precies bestraald moet worden.

Vol en Cathy, ook bedankt voor het meeleven, ik had jullie nog niet gezien, want er was een blz. omgeslagen. Vandaag was ik wel erg moe, maar had mezelf een vrije dag beloofd, dus dat ging best. En idd, een kater is een heel ander verhaal, vooral de zelfverwijten en schaamte, ook al weet niemand buiten mijzelf het. Daar zorg ik wel voor. Morgen het kuithoge gras maar eens maaien, als ik me daartoe in staat voel, en anders een dag later. Gelukkig lig ik niet in een ziekenhuisbed zonder er uit te kunnen, zoals die vriend. Heb ik over geschreven op het rookdraadje, geloof ik. Welterusten en morgen gezond weer op, dat wens ik eenieder hier toe.

Dank je Lars en btw, ik sta er verbaasd van hoe jij veranderd bent. Je gaat heel goed, ook al is het verre van makkelijk (geweest). Hou vol.

Gistermiddag is dus die kies eruit gehaald, daar heb ik een paar maanden tegenop gezien, maar het moest, want er zat een ontsteking onder en dat vreet het kaakbeen weg. Ter voorbereiding een week niet gedronken en weer eens gestopt met roken, niet een week, een paar dagen. Het bevalt me goed, dat betekent rode vlaggen. Inderdaad brak de kies af, maar gelukkig kon ze de 3 wortels in 1 keer loswrikken en eruit trekken. Daarna haalde ze een stukje wild vlees eruit, het was een flinke ontsteking, iets wat niet goed is voor de gezondheid. Hoop dat ik nu wat minder moe zal zijn, maar daar is vandaag niets van te merken. Na thuis nog een bloeding te hebben gehad, ging het verder heel goed, 2 para's als voorzorg (advies), maar geen pijn of zwelling gehad en het voelt alsof het goed geneest. Er is wel een last van me af gevallen. De tandarts zei dat ik een leuke patiënt ben, nou dat zijn zij ook, de hele praktijk wordt gerund door vrouwen en er heeft een goede sfeer, ik voel me er thuis. Ik was bijv. wat te vroeg en nerveus, dat vertelde ik aan de receptioniste en ze hield op met werken en voor ik het wist waren we aan het lachen. Vandaag rustig aan gedaan, maar vorige week dinsdag heb ik voor het laatst boodschappen gedaan, dus mss morgen en dan ook langs die vriend die in het ZH ligt. Oppassen dus, niet in het drankpad komen, maar dat zal wel lukken, ik denk helemaal niet aan drinken. Zou het er dan toch nog eens van komen? Drankpad is geen bestaand woord in de buitenwereld, want de spellingscorrectie kent het niet.

Eigenlijk zocht ik waar ik geschreven heb hoe ik gebroken heb met de (wijn) buurman, zodat ik dat als tip aan Spirit kon geven. Om te lezen bedoel ik. Toen las ik ook dat we het over oud(er) worden hebben gehad. Ik heb/had nog een buurman, die heeft nooit gerookt of gedronken en is altijd met de fiets door weer en wind en de polder naar zijn werk gereden. Op zijn 98e verjaardag ben ik plotseling daar heen gegaan, ik was toen depri en trok de stoute schoenen aan. Er waren mensen die me nog kenden van toen ik jong was en buurman wist nog dat mijn tweeling als 2 -jarigen in blauwe overalls liepen. Daar kikkerde ik weer van op. Ik vroeg eens: "buurman wat gaat u doen met uw 100e verjaardag?" Hij antwoordde: "wat gaan jullie doen met mijn 100e verjaardag?" Tja, dat heeft hij net niet gehaald. Voor mij was het altijd een soort van geruststelling dat er iemand in de buurt was die mijn vader had kunnen zijn. Omdat hij bijna blind was en daardoor vereenzaamde, is hij, onder protest tijdelijk opgenomen in een verzorgingshuis. Daar bloeide hij op, maar ging steeds verder achteruit, hij smolt eigenlijk weg, tot er niet veel meer van hem over was dan zijn verstand. Dat bleef scherp.Op zijn rouwkaart stond "op-=op",past precies bij hem. Toch zie ik er nog steeds tegenop om echt oud te worden. Morgen krijgt een vriend van me een hersenscan en overmorgen weer een. Hij sloeg wartaal uit en kon niet meer lopen en uiteindelijk is hij naar het ZH gebracht. Een jaar of 10 geleden heeft hij een grote hersentumor gehad en ik ben bang dat dat nu weer het geval is. Het was niet kwaadaardig, maar als er in je hersens wordt gepeuterd is, wordt je daar niet echt beter van. Hij is 10 jaar jonger dan ik, dus weer denk ik dat ik veel geluk heb gehad. Vorige week hoorde ik van mijn zoon dat mijn ex, nog geen 70, al 2 jaar heel vergeetachtig is. Daar ben ik helemaal bang voor. Zo en nu maar eens slapen en morgen gezond weer op en net als vandaag de wijn beker aan mij voorbij laten gaan.

Nancy, goed van je, om nog maar te zwijgen over je 2 jaar zonder alc. Heel knap en uit leeservaring hier is de kans heel groot dat dat ook zo blijft. Helaas ben ik van het pad af geweest, vooral wat drinken betreft, wordt er moedeloos van en durf het bijna niet te melden. Vroeger heb ik wel eens over mijn "tuinman" geschreven. Hij kon echt niet buiten zijn sigaartje. We wonen niet in hetzelfde dorp, maar hebben/hadden wel dezelfde praktijkondersteuner, door mij het "anti-rookvrouwtje" genoemd. Hij heeft wel champrax (of zo?) gehad, vertelde hij laatst in een tel. gesprek. Ik zie hem niet zoveel meer, want hij is mijn " tuinman" niet meer, te druk met z'n eigen tuintje. Ik liet het hem doen als een soort liefdadigheid, want hij zat bij de voedselbank. Door een gezwel zo groot als een kiwi in zijn hoofd functioneerde hij niet zo goed, kon ook niet best zien. Die is door een paar operaties een jaar of 10 geleden verwijderd. Ik heb hem leren kennen bij de SP, toen ik in het bestuur zat. Kwam laatst een buurman (ook SP) binnenvallen, nogal agressief, want gedronken en vertelde dat de tuinman ma. op vergadering zwalkte enz. Ik wist wel dat het niet zo goed met hem ging, ook van iemand die een paar jaar bij hem heeft ingewoond. Deze week had ik met die persoon afgesproken dat ze bij me zouden komen eten. Hij onderhoudt mijn pc. Die vriend wist dat nog niet. Donderdag heeft iemand v/h bestuur, die echt wel 25km verder woont, hem naar het ZH gebracht. Dat vind ik zo mooi van die club. Hij kan niet meer lopen. Vandaag heb ik hem aan de tel. gehad, morgen een scan en overmorgen weer 1. Heb er geen goed gevoel bij, denk dat de tumor terug is. Ik weet dat hij veel dronk en zelfs op whisky is overgestapt. Was niet meer bij de voedselbank, voor de duidelijkheid. Dat drinken is natuurlijk ook funest als je al zo'n kwetsbare gezondheid hebt, maar ja.........verslaving hè? Ik zei nog wel tegen hem of hij het niet fijn vond dat hij van het roken af was (al meer dan 1 jaar), zodat hij niet gefrustreerd in bed lag, Daar was hij het mee eens. Er zijn van die tijden dat er allemaal narigheid voorbij komt. Daarom ben ik ook zo kwaad op mezelf, ik ben nog in goede gezondheid en speel er gevaarlijk spel mee. Dit moest ik even kwijt en dacht dat dat hier wel kan, want ik ben nog aan het bijlezen op D&D en weet dus niet waar ik in val. Nou in ieder geval vandaag droog gehouden.

Natuurlijk heb je gelijk, daarom gaat het nu gelijk op want het is te vaak gebeurd dat ik idd na drank voor de bijl ging en dan had ik echt geen sig. in huis. Vandaag 3 paras genomen, denk echt dat het door ontwenning van alc. is en niet van nic., daar heb ik nooit hoofdpijn van. Ik inhaleerde ook niet, vies. Dus 6 dagen achter de rug, voel me daar zeer tevreden onder en dat komt mooi uit met al dat gedonder in mijn vroegere gezin. Net mailtje uit Fr. dat zijn tweelingbroertje misschien contact met mij ging opnemen. Ha, nadat hij nooit meer iets heeft laten horen toen ik hulp nodig had na mijn polsbreuk. Terwijl hij hier 15 km vandaan een bezorgthai heeft. Broertje vertelde me dat dat ws omdat ik hem vlak daarvoor niet gefeliciteerd had met zijn verjaardag. Dat klopt, was al jaren niet uitgenodigd en was al die zonen meer dan zat. Testament opgemaakt, helft naar goed doel, andere helft naar kleinkinderen. Zo los ik dat op. Klaar. Ik merk wel dat ik veel beter dan een aantal jaren geleden hiermee om kan gaan en daardoor dus niet meer naar de fles grijp. Eindelijk geleerd los te laten en het leven min of meer te aanvaarden zoals het komt. Het is alleen wat moeilijker als het je (klein)kinderen betreft. Zo, dat heb ik lekker even van me afgeschreven. Op naar de mooie dag van morgen, lekker buiten lezen.

Soothe, gisteravond was ik die hoofdpijn zo zat dat ik 2 para's heb genomen, er stond "met coffeïne" op. Dat staat niet op andere die ik heb. Ze hielpen, mss wel daardoor. Vandaag is het wat minder, dus we zullen zien. Slapen gaat ook beter en dromen zijn wat minder surrealistisch. Wordt vervolgd.

Nancy, vrijdag is al snel en die 2 jaar is iets waar je heel trots op mag zijn. Ik ben geen stopper en zoals ik er nu in sta gaat dat niet gebeuren ook, maar nooit meer roken is mijn droom. Op een of andere manier lijkt het net of i k dat los gelaten heb. Zo te merken heb ik flink last van ontwenningsverschijnselen, waarvan dat is niet zo belangrijk want het drukt me met mijn neus op het feit dat er gif in mijn lichaam en dan vooral de hersenen is dat er uit moet. Gif slaat op in vet en de hersenen bestaan uit vet, vandaar die hoofdpijn. Buikpijn ook, ha, hoe denk je dat mijn buik eruit ziet? En wat er gebeurt is niet te filmen, gisteren nog een lang gesprek met mijn zoon in Frankrijk gehad en het is me wat meer duidelijk geworden. Zal er op mijn draad eens over schrijven is goed voor me. Het feit dat iemand het leest maakt dat het beter helpt dan alleen voor mezelf. Zie je vrijdag hier. Als je het bij dit aantal zou kunnen houden is er niet zoveel aan de hand, maar ik garandeer je dat dat niet zo blijft. Er zijn mensen die dat kunnen, maar die zijn nooit verslaafd geweest. Vroeger was ik zo iemand, hoogstens een pakje per jaar. Ik zit nu ook zonder bril, want die ligt beneden bij "het laptoppie" , het is een speciale bureaubril, dat is heel fijn, dus precies scherp op de afstand die je gebruikt op de pc. Een leesbril of een afstandsbril doen dat niet. Uitvinding.

Sliep pas om 3 uur,, na 2 uur proberen, want heel heftig nieuws van zoon uit Frankrijk gehoord. Ik feite meer dan 1 nieuws. Beter geslapen, wel weer vaak wakker, pas om 12.25 op mobiel gekeken. Snel eruit, naar Buitenhof kijken, toen douchen en eten, afwassen en niet de deur uit geweest. Dat is veilig. Wel weer flinke druk op hoofd en heel moe. Was een kilo lichter dan gisteren, ja het vocht komt er nu uit, 2 liter, niet normaal. Er wordt altijd beweerd dat alc. uit droogt. Nooit iets van gemerkt, het vocht wordt juist vastgehouden. Heb er eens een vraag over gesteld aan de hulpverlener. Ik ga maar rustig door, Rome is ook niet op 1 dag gebouwd. Gelukkig geen zin in roken, ook niet in drinken, hoewel de gedachten wel eventjes die kant opgedwaald zijn. 2 1/2 uur met mijn Zwitserse vriendin gebeld, dat werd eens tijd. WE kennen elkaar al 44 jaar en weten dus van elkaars geschiedenis af. Ondanks dat we elkaar niet vaak zien of spreken, weet ik dat ik altijd bij haar en haar man terecht kan. We zijn weer helemaal bijgepraat. Gelukkig kan zei de gebeurtenissen die nu aan de hand zijn met mijn kinderen en ex etc. begrijpen omdat ze ons al zo lang kent. Dat is beter dan er iemand anders mee lastig te vallen. Of, nog minder goed idee, drank halen. Vluchtgedrag. Er komt straks een nieuwe serie om 20.30 uur, daar ga ik lekker naar kijken. Met en pot thee.

Nancy jarig???? Van harte gefeliciteerd en lees even wat onze wijze Soothe je heeft geschreven. voor jou (dit is een geschenk, geen glas)

Het is dus gelukt, heb er al over geschreven op de dagdraad, net. Nog wel last van slijm in de keel en druk op het hoofd, maar er zit vooruitgang in. De SRV man en buurvrouwen langs laten gaan en veel klusjes gedaan ter afleiding en dat geeft dan weer een voldaan gevoel, dus werkt 2 kanten uit. Ik hoop dat ik vannacht eens wat langer kan slapen zonder steeds wakker te worden en die levensechte dromen mogen ook wel even stoppen. Dat was wel interessant, in de NRC van vandaag stond een artikel over dromen en daar stond in dat de handelingen die je daar in verricht, zoals een trap oplopen, net zo lang duren als irl. Laat ik dat nu altijd al gedacht hebben!! Maar je kunt je wel in een oogwenk van de ene kant v.d. wereld naar de andere verplaatsen. Klopt ook. Ik ben nog geregeld in de DR op bezoek in de gevangenis of zo iets. Niet echt leuk, vooral omdat als ik daar dan ben, het ook allemaal levensecht is, de gesprekken in het Spaans en mensen de weg wijzen. Dat gaat niet in een paar seconden.

An en Skye, petje af, ik had ook (al lang) zo ver kunnen zijn. Jammer en zonde, maar vandaag gelukkig zonder moeite rook- en wijnvrij doorgekomen. Bloemetje voor jullie