Ietje, denk je dat je wat je hier hebt geschreven kunt bespreken met je man? Hij is niet zo'n prater geloof ik?Weet je, ik heb geen antwoorden, kan mezelf nauwelijks overeind houden, maar ik herken wat je schrijft.
Ik vulde en vul heel vaak in wat ik denk dat anderen van mij denken en vinden.
Ik kan mij niet voorstellen dat er mensen zijn die van mij kunnen houden en mij kunnen accepteren met al mijn gedoe, depressies ed.
Ik vulde in, helaas nooit positief, altijd negatief. Nooit eens: nou, die man van mij is een bofferd zeg, dat ik met hem wil zijn!