Jannigje

Ik word morgen opgenomen in het ziekenhuis voor de ingreep voor mijn lever. Als alles goed gaat mag in donderdag dan weer naar huis. Erg spannend. Nu naar het museum

O ja, goedemorgen

Gefeliciteerd Toine, fijne dag!

Hoop ik ook Herstel

Ik heb wél een probleem met mijn lever "Gelukkig" niet door de drank. Maar ik drink niet

Dank je Smart. Het is ongelofelijk wat angst met een mens kan doen. Ik ben niet alleen bang voor de ingreep. Het gaat veel dieper dan dat. Want hoe "moet" het verder met mij? Na deze ingreep is het een kwestie van wachten. Hoe zal mijn lijf reageren? Zal de tumor krimpen? En zo ja, hoeveel? Genoeg? Of moet er toch nog een operatie volgen? Maar dat is nog te doen, lastig, maar toch. Maar "de rest"? Bij de GGZ gaan ze ervan uit dat ik genoeg handvatten heb gekregen en genoeg heb geleerd om de depressies te lijf te gaan! Die handvatten heb ik inderdaad gekregen. Ze helpen bij de dingen van alledag, beter mijn grenzen aangeven bijvoorbeeld. Maar ze helpen me niet tegen de diepe wanhoop. Dat probeer ik mijn therapeut nu uit te leggen. Ik heb één keer mijn echte wanhoop laten zien, ik kon het niet meer verbergen en eigenlijk wil ik dat ook niet meer. Ik ben er zo moe van altijd dat deel van mijzelf weg te houden omdat het "te groot" is of "te moeilijk"? Ik ben zo moe van het vechten en van altijd maar mijn best doen om de goede client te zijn die écht heel erg haar best doet om de depressies te lijf te gaan. Zij schrok en kon het eigenlijk niet hanteren. Toen moest ik haar helpen om het te kunnen verdragen.

Dank je Lika, kan ik nu goed gebruiken.

Dank je wel

Dank je Lars, daar heb ik wel iets aan hoor! Nee, Jane, ik moet er om 8.45 uur zijn en dan hoor ik het wel. Ik moet me op de verpleegafdeling melden, daar kom ik na de ingreep ook terug. Als er geen spoedgevallen zijn, zal ik wel vrij snel geholpen worden.

Oh nee Lars, natuurlijk niet. 16 augustus!! Ik ben er niet goed bij met mijn hoofd. Op dit moment ben ik alleen maar bang Jane, het vertrouwen voel ik nu niet, maar ik ga er wel vanuit dat zij hun uiterste best zullen doen. Maar vertrouwen, ik kan het niet vinden, nu.

Woensdag 16 maart word ik opgenomen. Die dag is ook de ingreep. Ik ben bang.

De veenbrand Tatu tatu. Het veen brand, help. Roep de brandweer. Die is onderweg, hoor maar tatu tatu. Alle hens aan dek, slangen uitrollen en spuiten maar. Na een tijd geeft de leider het sein “ brand meester”. Probleem opgelost, crisis afgewend. Een stukje natuur kapot, wat vegetatie verdwenen, enkele dieren gedood, maar dat herstelt zich wel. Nog een paar uren nacontrole, voor alle zekerheid. Maar dan: we kunnen weg, het is over. Ieder haalt opgelucht adem. Terug naar de bezigheden van alledag. Vergeten is het veen. En het veen? In het veen? Opeens een knisper? Geknetter? Niemand hoort het, niemand ziet het. Dan…… opnieuw een brandje! Maar het gaat weer uit zonder dat iemand het heeft gezien, gehoord of gevoeld. Is er dan niets te zien? Geen enkel signaal? Voor de meeste mensen niet. Alleen zij die goed kijken en het veen kennen hebben hun vraagtekens. De oplettende toeschouwer zou misschien eens voelen naar de temp van de grond. Die zou wellicht merken dat er nogal wat plekken warm aanvoelen en dat als signaal zien. Maar over het algemeen lijkt het rustig op, in en rond het veen. Maar het woekert, onder de grond grijpt het om zich heen, onzichtbaar maar onstuitbaar. Tot de volgende uitslaande brand. Tot je er dan weer niet meer omheen kunt. En dan is men verbaasd, het vuur was toch uit? De crisis afgewend? Het probleem opgelost? Niet te vatten dat veen. Hoe kan dat nou? Ja hoe kan dat nou? Omdat het probleem van het veen dieper gaat dan men in één oogopslag kan zien , het is veel groter dan men denkt. De oplossingen veel moeilijker dan even een brandje blussen. Zo gaat dat met het veen. En niet enkel met het veen.

Smart was me inderdaad te snel af, ik was dus wel bij de les, maar ja net te laat

Jij ook Reacher

Oant moarn Bor. Met een like van mij

Weghalen vorige berichten hoeft niet, wel de regel beginnen met (een deel van) het hele laatste woord of woorden.

Ik vond en vind het wel mooi die lange lijst. Normaal gesproken zet ik mijzelf er niet op, maar vandaag had ik erg behoefte aan "samen". Ik meld me droog af, welterusten

Mega

De fles is de laatste tijd wel weer verleidelijk, dat had ik niet verwacht of gehoopt misschien, maar die verleiding heb ik nog wel kunnen weerstaan.

Daar word ik dan behoorlijk somber van.

Volgens mij kun je vermijding lang volhouden

Nee Lars, terug draaien kan niet meer. En dat kan je heel gemakkelijk "terug trekken" en het gevoel geven dat het allemaal zinloos is. Dus des te knapper vind ik het dat je wél vooruitgang boekt en ondanks alles vol blijft houden, hoe moeilijk het ook is.

Ha Nelleke, wat zit jij in een ongelofelijk moeilijke situatie. Ik zou willen dat ik wijze woorden en raad voor je had, maar die heb ik niet. Jij ziet geen uitzicht meer, geen reden om te stoppen, dat kan ik me voorstellen. Maar toch........ Maar toch ben je hier gekomen, toch heb je je opnieuw aangemeld. Dus ergens, misschien heel diep van binnen, maar toch, ergens zit er dus nog een verlangen naar anders. Je aanmelding betekent voor mij dat er ook nog ergens een sprankje hoop zit in al die schuldgevoelens, zelfhaat en ellende. En aan dat sprankje hoop kun je je vastklampen. En dan weet ik wel waar ik over spreek, want dat is denk ik wat ik ook doe. Het moet toch anders kunnen, voor jou en ook voor mij. Dank wat je schreef op mijn draad. Laten we inderdaad maar proberen om samen, ieder op onze eigen manier, een weg te vinden. Je zult zien, er zijn veel goede, lieve, steunende, eigenzinnige, optimistische, sombere, wijze, vallende en weer opstaande ect mensen op dit forum.