Jannigje

Het woord incest kende ik nog niet toen ik klein was, maar ik had een vergelijkbare vraag. In de bijbel staat dat uit Ezau een groot volk voort zou komen, dus moest hij met zijn zusje zijn getrouwd, dacht ik. Er waren verder inmmers geen mensen? Bleek een foute vraag, inderdaad nooit antwoord op gekregen. Ik zat er echt mee als kind. Veel van de vragen had ik, vond de dominee uitermate lastig. En ik maar niet snappen waarom! Ik probeerde te begrijpen. Nu vind ik mijn vragen best slim! Niets lastigs aan.

Oei, wel groot!!!! Maar goed ik heb ook groot goed nieuws!!!! Mag zelfs een kleurtje hebben. Toevallig was meneer schildpad de eerste die ik tegenkwam om het aan te vertellen, dus Fleur weet het al? Na Herstel en Jopie ben ik de derde!!!! De mega grote operatie is van de baan, in ieder geval voorlopig. Ze gaan bij mij de nieuwe behandeling proberen, die is veel minder ingrijpend. Het is nu nog niet te voorspellen of ze de tumor in éen keer kunnen " bewerken", dat zal pas tijdens de ingreep duidelijk worden. Dus misschien moet het herhaald worden. Of het werkt, weten we pas op zijn vroegst drie maanden na de ingreep. Als het blijkt te werken, moet ik daarna misschien nog wel 3-6 maanden wachten voor duidelijk wordt of een operatie nog nodig is. Deze radioloog wil duidelijk de ingreep zelf doen, logisch natuurlijk, nog nooit eerder gedaan, dus dat is een kans. Van mij mag hij. Voor mij betekent het wachten tot hij terug is van vakantie, maar ach, ik wacht nu ook al maanden, dus dat kan wel. Dus ik ben de eerste!!! Uniek geval dus!!!! Wat je toch moet doen om uniek te zijn!!!! Ehh, ik ben zomaar binnen gevallen, hoop niet dat ik een gesprek verstoor. Zucht, ik zat op de draad van gisteren, ik ben er nog niet helemaal bij.

Bereiken wilde ik in eerdere dagen van alles en nog wat, mijn doelen zijn in de loop van mijn leven echter drastisch gewijzigd en momenteel nogal onduidelijk, en richtingloos.

Wat een akelige droom Lars! Bah! Morgen heb ik een afspraak met de chirurg en een radioloog. Het is hem toch gelukt. Spannend.

Gefeliciteerd Bertd

Bereikte resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.

Vakantie, er is blijkbaar geen ontkomen aan.

Vakantie gaat lang duren op deze manier

Ja hoor Door het woordje onmogelijk!, We mogen zelf de spelregels bepalen he Bor?

Dank lieve Reacher, Lika en Smart Ik heb een voorstel voor een nieuwe therapie, moet ik maar eeens overleggen met de GGZ deskundigen: je neemt een clubje depressieve, angstige mensen en laat hen, in een testsituatie, een experiment ondergaan dat weeeeeekkken gaat duren. We noemen het ...... eh..... omlerengaan met zakendiejeabsoluutnietindehandhebt. Te lang? Oke. ZDJANIDHH? Mmm, klinkt niet, niet pakkend genoeg. Afijn, ze wonen ergens, tijdelijk, zeg een flat met een balkon vol planten. Tja hoe kom ik er op he? Geen idee, valt me zomaar in. Dan geef je ze weken van tevoren te kennen dat er "werkzaamheden" komen, maar je zegt niet wat en wanneer. Geweldig toch!! Wat een goede testsituatie! Laat maar komen die onzekerheid en angst! Onderga het maar!!! Wij staan klaar voor je ( dat weten ze bij de GGZ nog niet hoor, van dat klaarstaan, moeten we het nog over hebben). Afijn, dan geef je de proefpersonen na weken een nieuwe brief: vanaf maandag kunnen we komen! Paniek natuurlijk bij die lui? Wat betekent dat? Komen ze maandag of niet? Wat moet ik nu doen? (En ggz observeren he ). Oke, deze keer niet te lang de spanning opvoeren. Laat ze maandag inderdaad maar komen. En die arme depressievelingen werken zich een slag in de rondte, ze hebben helemaal geen tijd om somber te zijn. Bang wel, hhmm..... En als ze tussendoor opeens stukjes gaan schrijven op een of ander forum dan spreken we hen aan op hun ontwijkende gedrag. Weglopen? Smoesjes verzinnen? Niets ervan! Schrobben nu, de spuitgasten zijn weg. Nu de kans grijpen om dat balkon goed schoon te maken!! En daarna laten we hen weer wachten, wachten op de schilders. Weten ze niet wat ze moeten doen, Ha! O ja en dan zeggen we ook nog dat er aan de andere kant ook werkzaamheden plaats gaan vinden, en ook dan zeggen we niet wat en wanneer. Laat ze maar in onzekerheid! Loslaten moet ze leren! Angst onder ogen zien! Hulp vragen! Zullen we er ook nog een stuk fysiek ongemak bij doen, of is dat overdreven? Sorry, ik draaf nu misschien een beetje door. Tsjonge , misschien toch niet zo'n goed plan? Want ik had nu al lang weer op mijn donder gekregen dat ik niet aan het schrobben ben nu de ijzers heet zijn. Wat een vreselijke mensen, beetje sadisme is hen niet vreemd. Nu maar weer schrobben. Straks komt een vriendin helpen, voor het eerst dat ik dat hier toelaat. Alle gekheid (deze was niet bewust) op een stokje, zij komt met liefde en ik vind het spannend en eng. Maar ik aanvaard het wel. Schiet ik toch opeens weer vol.

Ach Herstel, ik maar piekeren vanmorgen "wie je dan was", beetje traag van begrip hier. Het kwartje is gevallen Dank je, ik heb besloten dat ik me niet meer druk ga maken. Ik ga eens kijken of ik dat langer dan een paar uur vol kan houden. Misschien moet ik een nieuw mini-dagpact beginnen getiteld: VANDAAG MAAK IK ME NIET DRUK. En me dan iedere dag aanmelden en afmelden. Vrees dat ik het niet ga redden, maar het is de moeite van het proberen waaard. Meer liefhebbers?

Ha lieve Smart, eindelijk weer eens een reactie van mij. Geen idee wat ik wil schrijven eigenlijk, kan niet zo goed rustig denken en voelen nu. Ik wil wel steeds lezen en reageren maar dan wil ik ook graag iets zinnigs zeggen en dat weet ik dan weer niet. Ik denk vaak aan je, je woonsituatie, het wel-of-toch-niet-contact met je dochter. Al de andere dingen die je bezig houden. Je onderzoekt, leert, valt misschien eens of struikelt, maar je staat steeds op en leert blijkbaar. En dan lees ik dat je je best redelijk tevreden noemt. Hoe mooi is dat!? Weet je nu of je mag blijven wonen? Het lijkt me vreselijk uit zo'n paradijsje weg te moeten! Het roept bij bij een enorm gevoel van onveiligheid op, dat stukje gaat over mijzelf, dat realiseer ik me heel goed. Ik voel me onveilig in mijn eigen situatie. Verandering daarin maakt me bang, terwijl het waarschijnlijk hoog nodig is. Het gekke is nu wel dat ik ramen en deuren open moet doen en alles van zijn plek moet door de werkzaamheden. Dus ipv mij op te sluiten op mijn relatief veilige balkon moet ik veranderen, naar buiten (=bijvoorbeeld de voorkant waar ik opeens zichtbaar ben voor iedereen) en hulp vragen En dat is eng!! Dus ja, dan kom ik vanzelf weer bij de angsten. Zie je, wil ik iets zinnigs schrijven voor je, ben ik alleen maar over mijzelf bezig. Ik ga maar weer schrobben. Fijn dat jij er bent.

Ik dacht dat ze mijn hele balkon schoon zouden spuiten, maar nee, alleen het betonwerk plafond. Moet ik zo gaan boenen. Hou ik niet van. Planning: het schilderwerk begint aan de andere kant van het blok, het kan dus nog weken duren voor ze bij mij zijn. Dan hou ik de planten maar aan de voorkant zei ik.( Ik blijf niet slepen!) Daar gaan ze ook aan het werk mevrouw! Wanneer?? Tja. Loslaten!!,! Nu eerst maar boenen, en dan de 10 grote en 10 kleinere bakken maar weer naar buiten. Dan staan er nog 20 grote bakken aan de voorkant! Die ga iK nu echt niet opnieuw door mijn huis slepen, nu niet. Ik ben moe.

Het regent! Geen pijpenstelen, maar straalregens! Goedemorgen

DIt mag in de krant: ik was eerder dan Yvonne. . Dus geheel verse thee voor mij vandaag! Dank je Yvonne. ZZB: ik dacht hetzelfde. Ik heb nooit refusal gebruikt, dus ik weet niet of je daar bijwerkingen van hebt en of je het mag blijven gebruiken voor langere tijd, maar het lijkt me wel rustgevend als het wel kan. Lars, jammer van gisteren, weer terug naar kleinere stappen. Maar morgen wél de taarten! Vind ik zelf wel een grote stap overigens, maar beter te overzien denk ik!! Ik hoop zo dat het je bevalt!,

Nu ik eenmaal begonnen ben, is het gedoe gelukkig te overzien. Het is een gigantisch gesjouw, maar het lukt. Nu nog 10 grote potten en één pruimenboom, mijn trots. Dat moet allemaal binnen staan, want buiten aande voorkant staat al vol. Ik ben heel benieuwd hoe lang het allemaal gaat duren, want er moet van alles geschilderd worden, voor én achter. Kan weken duren. Maar goed eerst dit en dan maar verder zien. Ik kwam misschien niet duidelijk over in het stukje over mijn lever. Ik ga er ook absoluut van uit dat hij/ze mij zo goed mogelijk proberen te helpen. Ik bedoelde dat eigenlijk ook te zeggen: het onderzoek is nog niet eens officieel gepubliceerd en toch willen hij en zijn collega's het al proberen. Hij had ook voor de oude vertrouwde, methode kunnen kiezen, maar dat doet hij niet. Én hij doet het in overleg met mij, dat vind ik ook wel bijzonder. Wat het lastig maakt is de onzekerheid, het afwachten, geduld hebben, proberen het op me af te laten komen zonder me suf te piekeren. En die duiven!? Tjsa , dat gevecht blijft wel bestaan . Straks op een schoon balkon!! Over de Duvel gesproken! Weg!! Ik wilde kijken en reageren op je link en nu is hij weg?

Goedemorgen

Welterusten Lars, hoe was Den Bosch? Ik,laat nog even een nachtlampje aan, voor alle zekerheid.

Tja Asterix, Baas boven baas he? , kreeg is niet voor elkaar

Dat doet mijn ezeltjeshart goed: blijk ik al de hele tijd krachtig en moedig te zijn, zonder dat ik het wist.

Dubbel mooi

De Jeugd van Tegenwoordig. Het leek voedertijd voor de jonge spreeuwen, op drie plaatsen tegelijk waren moeder of vader spreeuw hun ongeduldige kroost hapjes aan het toestoppen. Zoveel tegelijk had ik nog niet gezien. Wat een ongeduldige en verwende beestjes, die jonkies. Ze hadden het ene hapje nog niet achter de spreekwoordelijke kiezen of ze bedelden alweer luidruchtig om het volgende. Vermoeiend voor die arme ouders. Nu en dat hipte pa of ma gauw even weg, als de jongeling de aandacht even liet verslappen. Ik snap dat wel, geen moment voor henzelf die arme ouders. Maar dat waren echt maar korte momenten, want hup, daar kwam de schooier ijlings aan gehipt. Maar goed het verliep wel in harmonie. Maar toen: daar waren er weer twee. Ma spreeuw (denk ik) was druk in de weer voor junior. Maar dankbaar? Ho maar!!! Nu kennen vogeltjes dat gevoel waarschijnlijk niet, dus dat kan ik hem dan niet kwalijk nemen. Maar opeens: begint hij ongeduldig zijn moeder te pikken! Schikt op!!! Waar blijven de hapjes!!! Pik in haar rug. Zij vluchtte weg, hij er achter aan!!! Hapje, slik, pik etc etc. Het ging maar door. Geen ontkomen aan. Hij pikte haar echt elke keer venijnig in haar rug!!! Nou ja zeg, waar moet dat heen? Er bestaat vast geen meldpunt voor moeilijk opvoedbare, gewelddadige jonge spreeuwen?!

Ik ben terug uit de sportschool, is te merken denk ik. Linda Welkom Lars hoe is Den Bosch Suikertje, gaat het met de misselijkheid? Bor, mooie avatar, paars, hou ik van. Voor iedereen