Jannigje

Sorry Ivonne, te laat : 71 kg

Ach @Lika, hartverscheurend . Knuffel voor jou

Goedemorgen Dat is mooi @Asterix. Ik hoop van harte voor haar én voor jou dat het hondje haar helpt om uit de diepste dalen te kunnen klimmen. Dat zou wat zijn! Ik gun haar de weg omhoog.

Goedemiddag @Bor, nog gefeliciteerd met je zoon @Lika ik wens je heel veel sterkte. Het lijkt me heel akelig voor je vader, en voor jullie. Ik steek elke avond een kaars aan voor alle mensen die ik ken die ziek zijn en voor alle mensen die er niet meer zijn. Vanavond is de kaars ook voor jou en je vader.

70

Dank je @lady jane

Jawel, dat heb ik wél gedaan! Speculaasjes. Voor wat hoort wat

@Lars, ik weet niet meer of ik jou nu echt gefeliciteerd heb met je jubileum of dat ik dat van plan ben geweest maar vervolgens vergeten. Dus voor alle zekerheid: Gefeliciteerd ,!!

Dank jullie wel voor de felicitaties voor mijn verjaardag. Vanavond hebben bijna 100 mensen voor mij gezongen, tijdens de koorrepetitie. Dat was een bijzondere ervaring, De dag is dus niet ongemerkt voorbijgegaan.

Dank jullie wel Woorden zijn ook lastig, hoeven ook niet. Ik zou zelf ook moeilijk vinden om te reageren met woorden. Maar sterkte en hartjes zijn altijd welkom!

Dank je @smart, lief dat je ernaar vraagt. Ik schrijf al een tijdje nauwelijks, zeker niet hier omdat ik niet steeds negatieve berichten wil plaatsen. Nu kan ik ervoor kiezen om het positieve te melden, maar dat lukt me niet. Want ik heb een dak boven mijn hoofd, ik heb te eten, ik heb geen schulden, ik kan zien en horen. Dus redenen om dankbaar te zijn. Maar ik voel mij niet (zo) dankbaar, ik voel mij angstig en somber en dat duurt maar voort. Mijn inspanningen tot nu toe om gevoelens te veranderen, lukken niet erg. Andere gedachten zouden leiden tot ander gedrag en andere gevoelens. Of ander gedrag tot andere gevoelens en gedachten. Gedachten, gevoelens en gedrag beïnvloeden elkaar, althans dat is het idee. Ik heb mijn gedrag op een aantal punten veranderd, ik probeer anders te denken, maar mijn gevoel “wil niet mee” en dat baart me zorgen. Het leven gaat door, maar ik heb het gevoel dat ik er niet echt deel vanuit maak. Overleven ipv leven. Mijn lijf is ook nog verre van hersteld, ik heb veel en vaak pijn en dat helpt ook niet natuurlijk. In het kort gezegd doen mijn ziel en mijn lijf pijn en dat valt me zwaar. Mijn balkon is in een vrij treurige staat. Het hele gebeuren met de schilders heeft meer dan negen maanden geduurd. Alle planten moesten langdurig worden verplaatst, en heel veel hebben dat niet overleefd. Al met al is meer dan de helft van alles weg, daar ben ik wel sneu van. Tot overmaat van ramp werden ook al mijn mooie hortensia’s ziek en die moesten ook weg. Tja... Maar gelukkig is het koor er nog. Zingen is nog wel wat lastig, ik wist natuurlijk wel dat het een erg fysieke aangelegenheid is, maar nu merk ik pas hoeveel je buikspieren moeten werken tijdens het zingen. En mijn buik is nog niet hersteld, maar goed ik ben weer begonnen. En de Messia’s komen er weer aan. Ik moet een beetje smokkelen en wat vaker ademhalen, dat is te doen, de pijn is minder. Maar ik hoop dat ik volgend jaar weer “als van ouds” mee kan doen. Als van ouds is trouwens totaal geen vanzelfsprekendheid meer, voor zover dat het al was.

@Lars, ik ben geen keukenprinses, dus de taart is niet gelukt. En tegen @Reacher kan ik zo wie zo niet op....... Dus ik hou het op een felicitatieliedje . Goed gedaan!!!

71

Dagpact: Lars Tatum Sober Spirit Jannigje

Welterusten

dagpact; lars Clean66 Sober Jannigje

70

@Sober jij ook gefeliciteerd.

@Bor, ben ik te laat? Nee toch? Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!

@jopie, ja die confrontatie is voor mij vaak groot en pijnlijk. De afstand is vaak erg groot en dat voelt eenzaam. Dank jullie wel voor jullie reacties gisteravond, ik voelde me even minder alleen

Ja zo voelt het ook, heel alleen en heel zwaar. Het moeilijkste vind ik dat ik dan geen verbinding meer kan voelen met anderen en me daardoor extreem eenzaam ga voelen. Daarbij ligt dat bij of aan mijzelf, maar ik voel mij niet bij machte om het te veranderen, weet ook letterlijk niet hoe. Weet je, als het beperkt zou blij en tot momenten was het al lastig genoeg, maar de momenten zijn inmiddels aaneengeregen tot maanden. Met mijn gezondheid gaat het niet zo goed, ik word nog erg beperkt door pijn in verschillende delen vAn mijn lichaam, daardoor kan ik nooit echt ontspannen en ben ik bovendien fors beperkt in mijn fysieke mogelijkheden. Maar het allermoeilijkste vind ik mijn psychische gesteldheid, de somberheid, de moedeloosheid, de angsten.

Ik zou nu graag een glas wijn willen kunnen drinken om me te ontspannen, Om me even beter te voelen. Dat kan ik opzich wel, een tijdje, maar na dat tijdje blijkt toch de rem wel echt kapot en verandert de ontspanning heel snel in beheerst worden door. En dat wil ik niet, dus het kan niet. Maar de behoefte is zeer sterk aanwezig. Ik vind het leven te moeilijk en dat ook al behoorlijk lang.

Fijn dat jij er nog bent @IJsvogel, met mij gaat het niet zo goed.

Was ik al bang voor, een gesprek met mijzelf lijkt nu de enige optie.

Beehehesjes, behehesjs, overal beesjes om mij heeheheen, uit een liedje van lang geleden.