Pieken en dalen, ik kan erover meepraten, helaas. Pieken ken ik al niet meer de laatste jaren, dalen des te meer. Ze worden dieper en langer en donkerder lijkt het wel. Eruit proberen te klimmen wordt steeds moeilijker.
Gebrek aan vertrouwen speelt een ook rol denk ik, ik durf al bijna niet meer te geloven dat ik me anders kan gaan voelen, dat maakt me angstig.
En ik heb ook een beer, een blije beer nogwel, hij is groot en heel lief.
Welterusten