Ach ik ben al blij dat ik weer een paspoort en rijbewijs heb, voor de komende 10 jaar. Daarna zien we wel weer verder, of niet. Ik vind het overigens niet erg mijzelf zonder bril te zien, dan valt het nog enigszins mee. Mét bril daarentegen, geen ontkomen aan de onverbiddelijke werkelijkheid.
Shoot, nee dus, Bah. Nou @Lars, je moet het helaas doen zonder plaatje, dat lukt niet.
Ik zing het even voor je: happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday dear La-ars, happy birthday to you....
@Kohtje, daar hoef je geen zorgen over te maken. De gedachten zijn er wel, maar meer is en wordt het niet. Gelukkig maar.
@Gypsy, het gevoel van eenzaamheid zit van binnen, dan lukt het me (soms) niet om aansluiting te vinden.
Ik voel me eenzaam en nogal verloren. Ik weet dat ik geduld moet hebben, maar dat valt regelmatig niet mee. Gedwongen rust is net persé rustig. Het is hard werken voor mij. Confronterend ook.
Problemen heeft de ene persoon veel meer dan de andere, zou dat ook feitelijk zo zijn of is het uiteindelijk toch een kwestie van ieders persoonlijke interpretatie ?
Ggggggrrrrrrr, mijn hele bericht weg
Moeilijke keuze, moeilijke situatie: je anders voor (moeten) doen dan je je voelt! Ken ik en weet ik alles van. Het is niet goed voor je, maar soms weet of kun je niet anders. Ik ken je psycholoog niet, je zou mogen hopen dat ze je begrijpt en steunt onder alle omstandigheden, maar in jouw proces is dat misschien niet zo. Als zij bepalend is of jij wel of geen hormonen mag krijgen. Moeilijk hoor.
Ik wens je veel wijsheid en hoop dat je jezelf niet teveel geweld aan doet, hoeft te doen.
Maar één ding weet ik wel zeker: dit is geen luxe probleem. Echt niet! Dit gaat over alles wat wezenlijk is van en voor jou.