smart

lief mens, zet m op! Geef je er maar wat aan over; kalmte... goed ademen... weten wat je waard bent... en kom schrijven als het lastiger wordt!

Ik heb het eea gewist. Privacy blijf een lastig stuk. Ik worstel met wat ik kennelijk heb bewerkstelligt in mijn leven. (het valt niet mee, als je altijd dacht dat je het juiste deed...) In wezen sta ik daar nog steeds achter. Een deel van het echte verwijt heb ik tot mij genomen, en daar ga ik nog op kauwen.

Identiteit is eigenheid. Ik ervaar dat soms als genieten van mijzelf, al klinkt dat raar (of het mag niet? Calvinisme?) In wezen IS er niks anders. (het gaat immers niet om wat de ander ervan vindt!) Ja, het is er al Erik! Weet je wat gek is? Ik kom soms oude schrijfsels van mijzelf tegen... van 10 jaar terug. Die reis gaat door en door... maar in jouw wezen - je ziel - verandert er niets! Vertrouwen

Ik vind dit draadje belangrijk. Niet zakken! In mijn overzichten van het afgelopen jaar zie ik dat ik een paar dagen, soms langer, zonder drank kan maar als ik dan weer iets drink, ik geneigd ben om in te gaan halen. Dan mag ik even de teugels laten vieren. Die had ik eerst niet zo in de gaten. Piekmomenten noem ik dat. Die uitlaatklep is er nog. (en nodig kennelijk) Er was ook een fase waarin ik gestaag beetjes dronk en dat pakte beter uit. Dwz: dat lijkt mooier. Iets hierboven in een tekst maakte dat ik dacht: werkt het zo? (...) maar het is niet grijpbaar nog. Hoe dat qua lijf werkt. Ik laat mezelf even met rust de komende dagen (om redenen). In zijn algemeenheid heeft het te maken met beheersen, controleren. Dat ben ik aan het aanpakken. Er is een periode nu van inwerken en wennen aan een ander leven. Wat meer werk. Daar naast zoek ik veel rust en ben in het bos of de tuin. Ik had sociale contacten al op stop gezet voor zover mogelijk omdat ik wil schrijven. Ik ben erg verbaasd over de tijd die ik nodig heb voor mezelf op 1 dag! enfin... Roberto, hoe gaat het nu met jou?

en tenslotte ben je er zelf bij om aan de handrem te trekken, niet enkel met de hakken in het zand afremmen maar ook vertrouwen in wat er komen gaat

Ik denk niet dat je belerend wilt zijn maar dat je je sterker gaat voelen en je hier genoeg thuis voelt op het forum. Wat mij betreft schuilt daar geen kwaad in. Zo kom je dan toch een onbekende Lars tegen van jezelf? Iets nieuws? Maar inderdaad de wereld veranderen... werkt niet en geloof me ik kan het weten want ik ben de wereldverbetersmurf Ben je wat opgeknapt vandaag? Ik las dat je vroeg ging slapen. Slaap goed !

Van mij ook welkom gewenst hier! Zet m op! Het begin is er!!

Ga ervoor Quinn!!

ten diepste de frisse lucht inademen en genieten van de rust

Asterix, de titel is "Samen iets niet weten, dat is liefde" uit de VN dus. Dirk de Wachter. Psychiater en hoogleraar in Leuven. Het is/was via Blendle op 26-10 jl. te lezen. Ik las nog een interview van hem: uit juni van dit jaar: "We foefelen wat af in de liefde" Ik heb ook nog wat op youtube bekeken van hem en ik vind hem geweldig! Hij bracht ook boeken uit waaronder "Borderline times" en zijn nieuwe boek heet "de wereld van de Wachter". Hij zegt exact de dingen die ik zelf zo belangrijk vind mbt zingeving en onze moeite met een beetje ongelukkig zijn. Ik had een vermoeiende dag. Nu met thee richting bank... Alvast welterusten gewenst voor straks!

Ik ga ook nog ff checken

Ik ben niet jaloers Erik. Mijn valkuil om niet en nooit te willen breken met wat dierbaar was/is. Om meer uit te leggen wordt het een te herkenbaar verhaal en nu even niet oprakelen ... maar de achtergrond is ingewikkeld Het is ook gewoon een te lang verhaal. Ik denk dat ze niets kan met mijn werkelijkheid; zelfs dat te zeggen is invulling. Wel heb ik te veel met haar gedeeld. Ze werd mijn gelijke. Zoals ik hierboven al zei, naief van mij. Niet bedoeld. Dit is even mijn rauwe werkelijkheid dus. Dan helpt een artikel van de Wachter uit VN, die psychiater, mij enorm. En dan MAG ik kwaad zijn en verdriet hebben om het buitengesloten zijn. Ik zoek eerder contact dan begrip.... Verder vind ik onvoorwaardelijke liefde moeilijk, zo niet ondoenlijk. Soms vraag ik me af of het wel bestaat. Want ook als ik mijzelf liefheb zonder voorwaarden, kan ik mijn verleden niet onzichtbaar laten en daarin kan ik alleen maar leren te accepteren.... en dat kost ook wel tijd, veel tijd. Ik ben er nog niet over uit gedacht....

Koh, ik vind jou mild juist!

Beterschap Lars... gauw onder de wol. Goeiemiddag, Fris dagje zo te zien en voelen. Toch maar weer wat blad(eren) harken en straks nog een boswandeling maken voordat het gaat regenen. Ik heb vanmorgen een prachtig interview gelezen uit de VN met Dirk de Wachter, psychiater. Wat zegt die man mooie dingen! Zo waar, zo waar in mijn optiek. Lukt me niet om hier te plaatsen; mocht iemand dat kunnen doen, dan heel graag! Hij zegt bv: Samen iets niet weten, dat is liefde. Mooi! Fijne dag allemaal!

Moedig Erik! Mooi om te lezen vind ik. Ut is allemaal groei. En fijn dat je de balans weer terug hebt!

Uhm... niet voor Koh bedoeld toch? kan het niet laten...

Hoi, gezien en ontvangen!

Hou je haaks meis, maak er het beste van zodat je weet dat het daaraan niet lag! .. en volgens mij doe je je stinkende best! Slaap wel (het is toch geen ochtend nu daar bij jou?)

De rode lijn is er, maar de stress blijft zich ongewenst aandienen. verwijderd Loslaten moet he? De grootste uitdaging blijft om te schrijven. Maar niet eerder dan wanneer sommige dingen zijn opgelost of kunnen worden bezien met een zekere afstand en iets goeds in de wereld kunnen zetten. Het werkt niet met de enorme boosheid zoals ik die gister voelde: zo afgewezen te voelen! De afgelopen maand elke week 4 dagen droog. Wat minder dan ik wilde. De dingen die ik in het eenouder-schap niet goed deed gebeurden vanuit onschuld en naieviteit en daar baal ik enorm van. Het maakt me machteloos. Maar kennelijk blijf ik maar de foute dingen zeggen die zout in de wonde strooien. Maar ik moet ook door.

Wat een vreemde reacties. Ik ben wel een rare zeker, om te zien dat Roberto een eigen weg heeft en daar iets over verteld, veel zelfs. Ik lees ook wel wat sarcasme bij Roberto (?) maar dat is vooralsnog opgemerkt door mij en daar heeft hij vast redenen toe. Schreef je ook niet dat je autisme hebt? Jij doet het op jouw wijze. Ik vind het prima wat je schrijft; dat is voor jezelf: een plek hier. Niet in wantrouwen! Miss komt het omdat je ook op het minderendraadje schrijft dat niet ieder alles meekrijgt?

Vecht voor je geluk zandloper! :rose:

Volgens mij wilde ik iets anders quoten, dat waar je het had over objectief naar je ziel kijken. (kern, bron) Want daar zit alles volgens mij, ook het normale, de verlangens en het weten tot hoever, de troost, je eigenwaarde, je eigenheid (die zich wil onderscheiden van anderen) etc. Dat is de plek waar je samenvalt met jezelf en waar die 2 vissen er ineens toch maar 1 blijkt te zijn, eentje, die overigens wel mag wikken en wegen, twijfelen, plots andere dingen zegt - vanuit een situatie/die de situatie dan ws mede oproept), ehh ik bedoel maar... Kan een mens objectief naar zijn ziel kijken? Vanuit de ratio niet nee. Wel door voelen, intuitie, kracht. En het hart. Welnu. Ikzelf kan soms ingewikkeld doen en toch helpt me iets vaak van wat ik vroeger leerde: mijn kern is okee, ik ben een kind van God. (met de ratio denk ik twijfelend) Maar immer roept het een vreemde kracht op in mezelf. Net als bij meditatie/mindfulness. En.... wat werkt dat werkt. Zet m op: je doet keihard je best (om normaal te doen in elk geval! ) zei de abnormale

Echt erg hoor, ik zag een koddige man vandaag en heb mijn vriendin jullie dilemma voorgelegd. Wij zagen er weinig sexies aan Sorry Lieve; had er graag een foto bij geleverd...

denk aan je

Graag over de wereldbol Bassie. Is wel gelukt vandaag.....