Klassement

Beste mensen, nog een paar weken en dan ben ik 1 jaar zonder alcohol, het gaat nu eindelijk goed, ik heb lang gehad, dat ik geen zin meer had in uit eten en zo, zonder wijn vond ik het maar saai. Nu maakt het me niet meer uit, ik ben nog nooit zoveel uit geweest als de laatste tijd .....en het grote voordeel is; de volgende ochtend sta ik fris op en weet ik alles nog!!!! Fijne dag allemaal

Goeie morgen allemaal. Al zou ik willen drinken, dan zou ik het niet halen om naar de winkel met lopen. Tja ieder nadeel heb z'n voordeel. Bovendien zijn ze niet open. En 6 1/2 jaar weg gooien voor even een paar uurtjes namaak plezier, zou heel erg zonde zijn. En dan nog met flinke koppijn en een kater? Nee mij niet meer gezien. Vanavond terug naar de afdeling en dan nog 4 dagies en dan ben ik voor goed thuis. Wel nog een paar maanden poliklinisch. Met de taxi. En die hoef ik no geen eens te betalen, sjiek hé

Daarom...als ik een drankje zou nemen ik er erger aan toe zal zijn dan ooit. Tot dat besef ben ik gekomen en mijd ik het als vergif. Dus ik ga stug door met deze weg!

Lieve luitjes, hier even heel druk vandaag.... dus de cijfertjes moeten even tot morgen wachten....

Jane Dank je wel Sowhat. Ja ik geloof dat ik niet al te veel verandert ben. Ja ben wel emotioneler, en lees de tijd vaak verkeerd. b.v. therapie 15.15 dan lees ik 14.45. maja dat mag de pret niet drukken. Daar in tegen lach ik veel meer en maak ook veel grappen.

Ola allemaal, An, gefeliciteerd, 1 jaar, een hele mijlpaal. Zie de moederator ook ingelogd, heerlijk om te zien dat sommige dingen niet veranderen:-) Menig pb-tje van ze gehad, hihihi. Lars, enige tijd geleden vroeg je zoiets van hoe het leven was na langere tijd zonder drank te zijn geweest. Ik schreef toen dat ik later zou proberen te antwoorden. Ik ga op naar de tien jaar zonder. Ik ben hier begonnen met schrijven en dat heeft me door menig moeilijk moment heen geholpen. Nadat ik hier al een tijdje schreef ben ik naar AA gegaan en heb dat niet meer losgelaten. Er zijn meerder manieren om droog te worden en nuchter maar je mag mij wel een AA fan noemen. Dat even terzijde. Wat ik geleerd heb in de afgelopen jaren dat ik niet voor nix dronk. En de vele alkies die ik inmiddels ken ook niet. Angst is daarbij wat ik van de meeste mensen hoor en dat speelde bij mezelf ook. Angst.Angst om emoties aan te gaan, onder ogen te zien, te voelen en er iets mee te doen. Woorden blijven vaak zo abstract als ik dit zo opschrijf maar ik weet niet goed hoe ik het anders uit kan leggen. Ik heb gemerkt dat ik veel emotionele zaken heb moeten aanpakken toen ik gestopt was met drinken. Ik dacht eerst nog, hoe naïef, dat als ik stopte met drinken alles vanzelf beter zou gaan. En dat was niet zo. Tuurlijk, in het begin voelde ik me geweldig. Ik dronk niet, ging veel sporten, viel af, zag er goed uit etcetcect. En dat was en is natuurlijk ook allemaal mooi. Maar ik had veel onverwerkte zaken in me zitten en ik heb geleerd dat, eenmaal bevrijd van de obsessie om te drinken, het aanpakken van mijn problemen van levensbelang was. En nog steeds is. Als ik blijf rondlopen met iets wordt ik meestal erg rusteloos, geïrriteerd, ga ik denken dat nix meer deugt enzovoort. Terwijl dat helemaal niet zo is. Als ik mijn dingen blijf doen, niet uitstellen, tijd neem om even bij mezelf stil te staan, ook al is het maar een paar minuten per dag, me niet druk maak over zaken die ik niet kan veranderen, mijn week niet vol plan met van alles en nog wat, ik naar mn meetings blijf gaan het me eigenlijk best goed afgaat. Het leven is het leven met goede periodes en minder goede. En beide is oke. Ik kan dat aan zonder dat ik de behoefte voel om te drinken omdat ik heb geleerd dat ik alles kan handelen zonder drank. Niets is een reden om te gaan drinken. De situatie waarom ik in de eerste plaats zou willen gaan drinken blijft hetzelfde. Ik kan er niet goed mee omgaan als ik drink en de volgende dag word ik wakker met een kater, spijt en een hoop gedoe. Wil dit dan zeggen dat ik altijd heel gelukkig door het leven ga? Nee, dat is niet zo. Net als ieder ander heb ik mn ups en downs. Maar mn glas is niet meer half leeg zoals ik dat vroeger altijd ervoer. M'n glas is nu half vol en dat is een groot verschil. Ik heb gemerkt dat ik, en alcoholisten in het algemeen, snel geneigd zijn te vergeten hoe erg het was in de drinkers-jaren. Dat ik soms nog steeds moeite heb met het nemen van mijn verantwoordelijkheid, dat is veel uitstel, soms lui ben en zo nog wel es wat dingetjes. Tja, ik ben een mens he. Ik blijf daaraan werken en ben heel blij en dankbaar dat ik dat kan doen. Het leven is niet zonder problemen of rottigheid als een mens niet meer drinkt. Maar ik heb gemerkt dat ik zaken beter aankan. Ik heb mezelf vergeven voor alle rottigheid uit mn verleden, ik heb anderen kunnen vergeven en dat is zeer belangrijk geweest voor m'n herstel. Ik vind mezelf niet meer zielig, ik ben geen slachtoffer. En dat geeft me kracht. En ik kan het niet alleen en dat doe ik ook niet. In m'n eentje had ik het nooit gered. Zoals ik eerder al schreef heb ik zeer veel te danken aan dit forum. Mede ook door het lezen op het forum ben ik naar AA gegaan en ben ik gebleven. Ik vind het Twaalf Stappen programma heel goed werken voor mij en voorlopig blijf ik dat ook nog wel ff doen. Ik ga naar meetings, heb een sponsor, heb sponcees, en werk thuis ook aan de stappen. Mij doet het heel erg goed. Het is belangrijk een manier te vinden die bij een ieder past. Er zijn er die veel rust vinden in yoga en meditatie. Anderen in sport of weet ik veel wat. Ik ben naast AA ook weer in therapie gegaan en heb alles aangegrepen om te herstellen. Ik heb geleerd dat ik een alcoholist ben en blijf! Ik denk niet altijd aan drank, ik ben bezig met herstel. Ik weet ook dat als ik nu een biertje neem dat 1 teveel is en tien te weinig want ik kan niet stoppen. Dat heb ik 24 jaar lang gedaan en geprobeerd want ik wist al snel in mijn drank carrière dat ik een probleem had. Ik wist alleen niet precies hoe en wat en had al helemaal geen idee wat ik eraan kon doen. Het is bij tijd en wijle een zware tijd geweest maar ik wil niet terug. Ik wil niet meer drinken. En ik doe het per dag. Als ik te ver vooruit ga kijken ga ik allerlei beren op de weg zien die er meestal helemaal niet zijn. Vandaag kan ik iets doen. Morgen moet nog komen. Ik wens voor jou en al die mensen die nieuw zijn en hier komen lezen en schrijven dat ze net zoveel steun, liefde en warmte mogen vinden op dit forum als ik hier heb gevonden. En vergeet ook de humor niet(en het gebekvecht want dat deden we negen jaar geleden ook volop). My 2 cents zoals Water placht te zeggen. Hasta la pasta!

Niemand in mijn omgeving die nog gelooft dat mijn opgejaagdheid en andere verschijnselen nog te maken hebben met ontwenning. Als de persoon met wie je hele dagen omgaat vind dat er meer is dan ontwenning en daarin gesteund word door de psychiater dan ga jezelf ook beginnen twijfelen. Op gezette tijden twijfel ik dus ook. Ik ben zeer blij dat jullie voortdurend herhalen dat het inderdaad ontwenningsverschijnselen zijn. Dank je wel. Het betekent heel veel voor mij. Ik heb een galblaasoperatie gehad...3 dagen wat zwakjes , beetje recupereren en je bent terug de oude. Ik heb een hartklep operatie gehad... 8 dagen wat zwakjes , je hebt moed want elke dag wordt het wat beter en na 14 dagen voel je je weer voor 80% goed. Ik heb een eerste hartinfarct gehad . Je krijgt pijn op de borst , maar van zodra je in het ziekenhuis bent krijg je morfine en temesta en voel je niets meer. Je moet een maand recupereren , je krijgt cardiorevalidatie , maar je voelt zich steeds sterker , hebt dus moed . Ik krijg in februari een tweede hartinfarct , kleiner dan het eerste maar vanaf dan is het leven een hel, niet omwille van het hartinfarct maar omwille van het feit dat ik dan temesta kreeg en het na 10 dagen ben beginnen afbouwen met Diazepam. Ik wil maar zeggen...al die ingrepen en ziekten die de mensen zo erg vinden zijn niets vergeleken met wat moet doorstaan worden bij ontwennen van benzo's. Als de mensen mij vragen hoe het is denken ze aan mijn hartinfarct in februari. Ik antwoord dan maar "goed " want de gevolgen van mijn hartinfarct zijn werkelijk niets vergeleken met de hel van de ontwenning. Ik zal niet meer de Mont Ventoux kunnen fietsen , maar ik vermoed dat ik na training wel nog traag 5 km zal kunnen lopen en een 70 tal km zal kunnen fietsen. Maar als ik dat nu langs geen kanten kan is dat omwille van de hel van het ontwennen en niet omwille van mijn verminderde pompfuncie Ik heb ook 6 keer de 20 km van Brussel gelopen. Ik dacht dus dat ik wist wat afzien was.Maar ik wist het niet! Nu weet ik het . En jullie ook! Wat het nog erger maakt is dat geen hond (behalve deze van jou misschien benzoslachtoffer) er ook maar enig begrip voor kan opbrengen.Ik wens jullie veel moed . Ooit hoop ik dat we allemaal uit de hel geraken. En meer dan de anderen die dat niet meegemaakt hebben zullen we dan het gevoel hebben in de hemel te zijn.

An hoi, Jij bent toch wel echt An. Het is bijna niet te geloven. Een heel jaar,dat kan toch niet. Nou ik zal me er maar bij neerleggen. An je bent een klasse vrouw. Een jaar vol. Op naar jaar twee. P.S: Anna zegt, wat nu toch. Dat was ook een gebed zonder end. Maar nu vind ze je een kanjer. Groet.

Gefeliciteerde An, leuke aanleiding dat je hier bent. Bewondering voor je

An, gefeliciteerd, wat een mijlpaal.

An, wat een mijpaal, gefeliciteerd!!! alledrie een flinke punt verdiend. en zo tussen Ietje en JoAnn in zit je nog jaaaaren goed lijkt me.

Ik heb gisteren eindelijk mijn eerste smartphone kunnen ophalen en was uren aan het ielen met een p om het een beetje onder de knie te krijgen. Het meeste is wel gelukt (geloof ik) Ik vraag mensen al jaren om te mailen dus nu is het lang wachten op een telefoontje haha. Maar ik heb zelfs een foto gemaakt met de camera van een pdf op de laptop haha, de live-foto was tè konfronterend. Maar het lukte wel. Ik begin weer een beetje vetrouwen te krijgen dat mijn hersencellen nog best wat doen weer. Daar twijfelde ik wel eens aan met al mijn weerzin tegen de apparatuur waarmee we geacht worden ons te omringen en altijd maar beschikbaar moeten zijn. Ik ben ik de trein vaan de enige met een papieren boek

Jazeker Momentje Rust roest niet altijd. Haddieke dikke nee wacht effe je krijgt er Fijn hé Bertd zo'n vooruitzicht?

'n Dikke elf, op 'n schaal van 1 tot 10, Bertd!

An,gefeliciteerd

goede morgen frummels, me vergeten om me vannacht droog af te melden. niets in huis dus vandaag zal het ook weer een droog dagje worden .

Kan me gelukkig droog afmelden en ook nog rookvrij. welterusten

Dagpact gehaald Welterusten

Meld me droog af, fijne avond nog!

JAARPACT zondag 19 juni 2016 -> 54 Deelnemers FASE 6 VIJF JAAR EN LANGER [13] 14 Jaar 01-09-2001 Rudy 09 Jaar 07-08-2006 Anna 09 Jaar 07-08-2006 Ferry 09 Jaar 05-09-2006 Bambam 08 Jaar 25-11-2007 Soothe 08 Jaar 13-02-2008 Adam 07 Jaar 24-02-2009 Dhen 06 Jaar 04-08-2009 Lady Jane 06 Jaar 25-12-2009 Bolletje 06 Jaar 20-02-2010 Kate 05 Jaar 09-02-2011 Mirjam7 05 Jaar 16-04-2011 Jan1000 05 Jaar 22-04-2011 Huttula FASE 5 ÉÉN TOT VIJF JAAR [29] 04 Jaar 14-11-2011 Shahire 04 Jaar 27-03-2012 Fofies 04 Jaar 02-05-2012 Dylan 03 Jaar 16-12-2012 Monster 03 Jaar 18-04-2013 Kastanje 03 Jaar 25-05-2013 Sowhat 03 Jaar 16-06-2013 Skip 02 Jaar 13-09-2013 A3 02 Jaar 27-10-2013 Poppy 02 Jaar 01-12-2013 Artax 02 Jaar 01-01-2014 Kurkdroog 02 Jaar 15-02-2014 Mijn Gerrit 02 Jaar 15-06-2014 Luna 01 Jaar 28-07-2014 Dribbel 01 Jaar 09-09-2014 Nancy 01 Jaar 18-10-2014 Wimmelt 01 Jaar 20-10-2014 Yogajuf 01 Jaar 05-12-2014 JaNina 01 Jaar 07-01-2015 Erik 01 Jaar 13-02-2015 Tony 01 Jaar 08-03-2015 BillyBob 01 Jaar 06-04-2015 Anette69 01 Jaar 19-04-2015 JoAnn73 01 Jaar 25-04-2015 NBW 01 Jaar 30-04-2015 Wisse 01 Jaar 08-05-2015 Blondie6173 01 Jaar 10-05-2015 Pumpkin65 01 Jaar 09-06-2015 Fruitvlieg 01 Jaar 19-06-2015 An EEN JAAR FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [3] 11 mnd 10-07-2015 Marc 11 mnd 19-07-2015 Ietjefietje ELF MAANDEN 10 mnd 25-07-2015 Happiness FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [3] 08 mnd 14-10-2015 Akkordeon 07 mnd 13-11-2015 Darlene 06 mnd 24-12-2015 Jannigje FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [3] 04 mnd 25-01-2016 Kwispel 03 mnd 07-03-2016 Miki 03 mnd 07-03-2016 Rosa45 FASE 1 START [3] 02 mnd 15-04-2016 Tomtom2 01 mnd 04-05-2016 Tine 01 mnd 18-05-2016 Momentum To All ... Davona

Weer een maand, de tijd gaat hard. Het gaat goed met me, ik ga in september starten met een hbo-studie. Op een totaal ander gebied als waar ik werkzaam ben. Het roer gaat ook op dat vlak om. Mij werk geeft me niet de uitdaging die ik nodig heb, tijd genomen om te onderzoeken (niet alleen, ook mbv een coach), waar mijn hart ligt, waar ik blij van wordt. Betekent uit mijn comfortzone stappen, boven het maaiveld uit. Spannend, maar ik kijk er enorm naar uit. Vol vertrouwen op weg op mijn pad. Ik wens iedereen veel sterkte en vertrouwen op zijn of haar pad. Je moet het zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen. Ik kreeg mensen op mijn pad die me op weg hielpen, waar nodig me een spiegel voor hielden, me afremden, me een duwtje in de rug gaven. Bij wie ik mocht groeien in openheid en kwetsbaar mogen zijn, mocht huilen. Dat begon met mezelf: de wil om een eerste stap te zetten. En nee met wilskracht alleen ben zou ik niet in gekomen waar ik nu ben, het heeft me wel geholpen als ik het even niet meer zag zitten. Steeds meer weer een volgende stap zetten.

Igor, gaat hier weer oke na een dip... Inmiddels weer een jaar clean na bijna 4 jaar clean. Blijf alert zou ik aanraden