Klassement

Hallo beste mensen, weer ff bijgelezen, tja roken, drinken, gokken, Facebook, zo heeft iedereen een of meerdere verslavingen denk ik, alleen is de ene verslaving schadelijker, dan de andere! ik geef maar toe, aan mijn internetverslaving, van de drank kan ik gelukkig goed afblijven, al bijna 4 mnd.

Dank voor de felicitaties! Ik zit hier te glimmen en te glanzen, wie had dat gedacht! 11 mnd niet drinken, en 2 mnd geen nicotine. Voelt heerlijk vrij

JaNina al weer 11 maanden aan de cola. Gefeliciteerd!

BamBam en JanNina nooit meer een kegel is elke maand strike

Goeie avond kanjers, Blondie een bosje voor jou meis. Zo vandaag is weer bijna voorbij. Heb veel gedacht aan de tijd met die vriendin. Ik kan nog steeds niet goed begrijpen dat ze er niet meer is. Zo'n gek gevoel. Maar goed. Verder heeft Jan hier een comp. kast gemaakt voor je. Wat is die kerel toch ontzettend handig zeg. En mooi is het nu. Nu spulletjes gaan pakken en bowlen. Wel fijn want dan kan ik toch even mijn gedachten verzetten. Later kanjers

Bedankt, Meya, ik heb aan de hand van jouw uitleg mijn nickname kunnen veranderen.

haha, het wordt nog druk bij de cursus, maar dat is denk niet verwonderlijk dat meer mensen die een alcoholprobleem hebben hier mee worstelen. Weet je Indigo, je hebt helemaal gelijk, ik mag gewoon oefenen hier, ook ik mag fouten maken en hoef dan niet te verdwijnen, niet letterlijk want je ziet het niet aan mij maar mijn ziel en bestaansrecht verdwijnt wel. Ook ik heb recht op mijn fouten. Ik heb altijd in een behoorlijke kramp geleefd en dat verdoofd met alcohol, nu doe ik dat niet meer. Wel heb ik veel pijn, had ik al maar nu is het flink wat erger, in nek en schouders ik verdoof het niet meer. Maar ik moet er wel wat mee. Het vertelt me iets.

* schrijft zich in voor dezelfde cursus *

Ik heb dit draadje niet eerder gezien. Het is wel een onderwerp dat met een zekere regelmaat bij me terug komt. Het is nu ruim vier en een half jaar geleden dat ik gestopt ben met drinken. Alcohol heeft een grote rol gespeeld in mijn leven vanaf dat ik ongeveer twintig jaar was tot ongeveer 60 jaar. Ik was niet zeker niet altijd dronken. Er waren periodes dat ik minder dronk. ik werkte en ik had een groot gezin. Door de jaren heen had ik vaak last van schuldgevoelens, maar ik dacht altijd dat ik het leven zonder alcohol niet aan kon en dus bleef ik drinken. Nu vier en een half jaar later, zonder alcohol, ontdek ik steeds meer dat het verwerken van mijn alcoholische verleden in fasen gaat. Ik weet niet precies hoe ik het moet zeggen maar de fasen lijken op lagen. Het eerste jaar had ik het gewoon druk met niet drinken, was ik daar trots op en bouwde ik aan een ander leven. Ik bof: Mijn omgeving heeft me de kans gegeven en ik heb de kans gepakt om mijn kwaliteiten te laten zien. Veel mensen hebben me vergeven en in mijn werk krijg ik ook nu nog allerlei kansen. Dat is fijn, erg fijn. Eigenlijk is er maar één iemand, die het me echt openlijk blijft nadragen. Ik moet er mee dealen dat ik jarenlang door mijn alcoholgebruik niet de persoon ben geweest, die ik graag had willen zijn. Degene die ik nu ben kan zich bijna niet voorstellen dat ik mezelf zo voor de gek gehouden heb door maar te blijven drinken. En zeker de laatste jaren sloeg dat nergens op. Ik was hersteld van kanker en ik weet dat kanker en alcoholgebruik geen goede combinatie is. Toch ging ik door. Ik dronk en slikte antidepressiva. Geen goede combinatie. Ik wist dat en toch deed ik het. In een van de stukjes hier boven heeft iemand iets over schaamte gezegd. Ik weet niet of ik me schaam. Ik kan wel openlijk praten over mijn alcoholgebruik. Ik geef mijn misbruik toe en kan er ook grappen over maken. Af en toe moet ik slikken als mensen zeggen dat ik nu zoveel leuker ben. Ik voel wel een soort pijn dat ik mezelf in de waan liet dat ik die alcohol zo nodig had en dat ik daardoor fouten naar anderen en naar mezelf heb gemaakt. Ik kan ook wél begrijpen dat degene die ik was, die alcohol zo nodig had. Misschien is het ook wel teleurstelling in mezelf. Ik ben niet zo trots op mijn verleden. Ik denk dat de pijn wel blijft. Helaas kan ik het verleden niet ongedaan maken. Ik heb ook nog een tijd extra klaar gestaan voor mensen, vooral uit mijn gezin, om het maar goed te maken. Langzaam maar zeker ben ik toch aan het thuiskomen in mezelf en herken ik steeds meer wie ik nu ben, zonder de hele tijd het verleden te proberen te herstellen.Ik zwelg niet in de pijn. Ik geef er, zoals Jopie ook zegt, af en toe ruimte aan.Ik merk dat de veroordeling naar mezelf minder sterk wordt en dat uit zich vooral in hoe ik naar anderen en hun verslavingen kijk. Ik merk ook dat de gevoelens van pijn, schuld enz. iets minder scherp lijken te worden. Ik zou het fijn gevonden als ik gewoon me af en toe had kunnen ontspannen met een glaasje wijn. Dat is niet voor mij weggelegd. Nu ben ik elke dag blij dat ik vrij ben van de alcohol. Groet, Ingri

Vandaag ben ik bijna 1 jaar alcoholvrij, maar wat heb ik vandaag een ontzettend moeilijke dag, kan geen drank zien staan en daarom heb ik alles wat we nog in huis hadden door de gootsteen gegooid. Ik heb dit niet eerder gehad, het valt mij vandaag maar zo aan. Kan geen reden vinden waarom..., denk dat dit nu verslaving is. Maar op tijd naar bed, morgen maar eens weer zien en vooral niet drinken want dat wil ik niet.

Dank jullie wel! Vandaag onverwacht toch lastig. Geen zin in drank, dat niet. Wel een hoofd dat de verkeerde kant op denkt en me een slecht gevoel geeft. Ik was er de laatste dagen achter gekomen dat het beter is me te focussen op wat ik nog te leren heb, dan op wat allemaal fout loopt in mijn omgeving. En dat hielp. Dan kwamen er de heftige dingen op het forum vandaag voorbij. En toen kwam mijn moeder mijn hoofd binnen wandelen. En ze wil niet weg. Nu ja, straks bezoek. Daar houdt ze niet van :-) Komt wel weer goed.... PS 'dingen' is een fout woord in deze context, maar ik vind niet wat ik dan wel wil zeggen

Het is helemaal waar. Het is mijn probleem. Het is lang niet de eerste keer dat ik mezelf helemaal leeg gegeven heb. Zo moeilijk voor mij om noden bij een ander te zien en er dan niets mee te doen. Heb ook op het werk de raad gekregen om van mijn hart een steen te maken en alleen nog voor mijn aandachtsclienten te zorgen. De rest is mijn taak niet. Zo moeilijk! Ga volgende week eens informeren welke jobs ik nog kan doen met mijn diploma buiten de zorg. Een idee waar ik nu wel veel aan heb: ik heb het moeilijk, maar dit is geen depressie. Ik ben nog in staat om oplossingen te bedenken en blijf niet bij de pakken zitten. Komt dus wel weer goed! Rugpijn is minder geworden. Jammer genoeg is de hoofdpijn erger. Ik geloof ook echt wel dat het de bedoeling is dat mensen op zichzelf gelukkig zijn. Dat het niet de bedoeling is dat je geluk afhankelijk is van een ander. Maar dat is dus echt niet evident als alle relaties die je hebt uit evenwicht zijn. Zou dus best minder gaan geven. Lief wil dat ook. Hij weet best dat ik veel meer geef dan hij. Maar ik hou niet zo van zijn oplossing. Een relatie waarin je niet meer geeft aan elkaar, is dat nog wel een relatie? Enfin, nog werk aan de winkel! Enorm bedankt voor jullie feedback! En een fijne dag gewenst!

Jullie zijn echt lief! Ondertussen wel met 2 professionelen kunnen praten. Blijkt dat ik helemaal niet perfectionistisch ben. Wel dat, nu ik het leven nuchter bekijk, ik omgeven blijk te zijn door mensen die me slecht behandelen.Niet uit moedwil. Gewoon omdat ze niet nadenken en niet luisteren als ik wat vraag. En blijkt dat ik eigenlijk veel te weinig vraag. Geen idee hoe ik dat moet oplossen. Morgen werkoverleg. Vrees dat het niets gaat uithalen. Maar ik moet toch wat... Niet drinken gaat goed. Nuchter leven valt dik tegen.

Goeie morgen! Dank voor de reacties! Zou idd veel vaker ontspanningsoefeningen moeten doen. Was vroeger een gewoonte, nu een opdracht!? Heb wel zin in yoga, maar kan dit niet combineren met mijn werk. Gewoon fietsen zou ook al leuk zijn, maar dat kan ik niet meer. Knie problemen... Dag 25 intussen! Gaat best snel! Daguitstap gisteren met het werk was leuk. Alleen op het einde een beetje mis gelopen. En voor wie het wil weten: Panos in Gent is niet autisme vriendelijk! ( kan ik me best druk in maken) Straks weer een drukke shift. Eerst vergadering en dan de problemen van gisteren zien op te lossen. Lastig, want ik ben gisteren echt boos geworden. Is in 2,5 jaar nog maar de 2 de keer. En als de afstand kleiner wordt, is het moeilijker werken. Boeiend wel. Want waarom werd ik boos? Omdat een cliënt niet wilde doen wat ik vroeg. Zit waarschijnlijk iets van ego tussen waar ik nog wat mee moet. Maar ook teleurstelling omdat al mijn werk met hem nog niet resulteert in genoeg vertrouwen van zijn kant. Nu is boos worden een issue voor mij. Ik geloof namelijk dat als ik boos word, ik de zaak niet meer onder controle heb. Ben tevens erg bang van mensen die boos zijn. Als kind, wanneer mijn ouders ruzie hadden, klom ik uit het raam. Probeer dus zelf altijd kalm te blijven. Wat zonder drank duidelijk moeilijker is. Al 3 keer in 24 dagen. Al hadden de eerste 2 keer zeker met ontwenning te maken. Verder geloof ik ook dat boos worden meer met jezelf dan met de ander te maken heeft. En dat je dus niet het recht hebt je emotionele lading van dat moment over die ander uit te storten. Nu ja, niet dat ik gisteren heb staan roepen. Wel super lief: mijn collega die de dienstrooster maakt, heeft me stiekem elke donderdag in september vrij gegeven voor de praatgroep! Omdat ik zelden wat vraag en anderen veel meer om minder 'dringende' redenen. Dat vond zij niet juist. Zal niet elke maand lukken, maar ik denk\ hoop dat die groep minder belangrijk wordt door de tijd. Dat het bezig zijn met niet drinken geen dagelijks bezigheid blijft. En verder gaat het goed! Er komen dingetjes voorbij, maar ik kan er naar kijken en het laten zijn. Zonder er echt in te blijven hangen. Al weet ik van mezelf dat ik hier en daar wat in de kast stop totdat ik naar de psycholoog kan. En dat mag van mezelf. Zolang ik dat bewust doe. Vroeger had ik een gigantische kast met een hoop smerige potjes die op de meest onverwachte momenten open gingen... In mijn huidige kast staan maar een paar potjes. Met een duidelijk label. Om te openen als daar de tijd voor is. Het grootste is dat van mijn meisjes. Die op 29 maart zijn vertrokken en niet eens willen laten weten hoe het hen gaat... Moeilijk en pijnlijk. Enfin, vandaag weer een gevulde dag. Morgen nog werken en dan eindelijk 2 dagen thuis! Fijne dag voor iedereen!

Wat mij betreft had Freud gelijk: mensen die een tekort oplopen in de orale fase worden overdadige drinkers, eters, rokers en babbelaars. Nu ik niet meer drink, heb ik een ongelofelijke behoefte om te babbelen. Vandaar dus al mijn derde post van de dag. ( ook doordat ik bericht kreeg dat ik 2 u later mag komen werken vandaag, anders was ik nu haastig bezig aan het gras maaien) HA had in ons gesprek ook gezegd dat vriend nu ook een andere vrouw in huis heeft. Ik heb nog geen opmerkingen gekregen over veranderingen door collega's maar wilde dat wel eens checken. Dus tegen zoon: vind jij dat ik veranderd ben sinds ik niet meer drink? Behalve dan dat ik 2 keer tegen je ben uitgevlogen? Je bent veel vrolijker geworden. En dat uitvliegen was van het ontwennen, daar heb ik me niet druk in gemaakt. HA zei anders dat dat uitvliegen blijkbaar wel dringend nodig was. En dat het ook een teken is van liefde. Zo had zoon het dus nog niet bekeken. Ik ben dus vrolijker geworden! Als dat een fijn nieuws is! Ik schreef het net nog in een pb: ik ben niet gestopt met drinken, ik ben begonnen aan een nieuw leven! Vind ik zelf wel een leuk inzicht voor vandaag. Maar nu gras maaien. Voor het nat regent.... Fijne dag!

Net terug van HA.Was eigenlijk wel grappig. Vraag ik om de Belgische variant van refusal. Om een pil te kunnen pakken als ik moeilijkheden verwacht of toch begin te twijfelen.Begon hij een heel verhaal over opbouwen en zo. Zeg ik: en als ik nu geloof dat ik na 1pil te nemen doodziek word als ik drink? Zei hij: gezien jouw gevoeligheid aan medicatie en het feit dat je geen hele bak dronk en al 5 dagen nuchter, zal je inderdaad na 1 pil al flink ziek worden. Heb ik dus gewoon nood medicatie bij de hand! Zonder het constant te moeten nemen, want ik hou niet van pillen. Jammer genoeg had de apotheek het niet binnen. Morgen tussen 9.30 en 10. Om 9.45 moeten we vertrekken naar die trouw... Wilde ik graag even delen. Nu nog wat verder werken in de tuin. Groetjes, Akkordeon