Klassement

Slaapwel iedereen op naar morgen terug alcoholvrije dag

K4 mag het eerste stuk en wat overblijft is voor jullie

Vandaag maar gelijk m'n vijf dagen gevierd en uit wezen eten...met een cola, uiteraard (nou ja, zo uiteraard was het niet). Ik moest mezelf echt bedwingen om niet te roepen "doe mij maar een wijntje, of zes" en "ach, eentje kan toch geen kwaad". Maar mijn man zat me ontzettend indringend aan te kijke (doet ze het of doet ze het niet). Zit nu braaf aan de thee (ook nooit gedacht dat ooit te zeggen )

Agnieta en Lieselot, van harte gefeliciteerd. Vanmorgen psychiater bezocht, veel moeite gekost, maar wel gelukt. Kan even weer verder nu.

Wat fijn Aggie dat de vogel weer terug is zeg. Ik had er ook best wel wat vertrouwen in zeker omdat hij niet mensenschuw is. Beter even nog niet die twee bij elkaar zetten zeker omdat het nog een kuiken is. Gewoon heel langzaam aan elkaar laten wennen en niets forceren. Die gaan vanzelf wel naar elkaar toe. Sowhat wat fijn dat jouw hond geplast heeft dan gaat het allemaal weer wat beter worden.

Jarigen gefeliciteerd! Vandaag een grote klant kwijtgeraakt. Dat wordt vanavond twee taarten bakken i.p.v. één ppfff...

Net het centrum aan de lijn gehad. Ik mag starten. Ze weten alleen nog niet in welke groep. Dus ook niet wanneer ik mag starten. Ik sta wel op beide wachtlijsten nu, waardoor hun uitstel van beslissing me geen extra wachttijd oplevert. Een startdatum was wel fijn geweest...

Eerste wandeling zit erop. Vroeg ik me onderweg plots af waarom ik studies van dochter wil betalen die me niet wil zien en geen respect voor me heeft. Die een unief kiest zo ver weg dat ze op kamers moet en 2 masters wil halen. En daarvoor mag ik dan niet meer buiten komen? Ergens klopt er iets niet...

Toch iets positiefs vandaag. Zoon kwam voor het eerst uit zichzelf naar beneden om bij mij schoolwerk te maken omdat het op zijn kamer niet lukte! Moest dan wel even het idee van die wandeling uitstellen. Ga dus nu wel naar buiten. Laat straks nog wel weten hoe het zit met de behandeling. Had vanmiddag ook al een wandeling gepland staan met iemand die vriendin kan worden. Gepland voor ik door had dat ik moet bezuinigen. Kost alleen wat diesel, dus ik ga toch! 2 keer wandelen dus. Hond zal blij zijn! Dank voor de tips en de lieve reacties!

ik denk de Belse Spoorwegen misschien net wat beter zijn geregeld Gerrit? keep on rolling!

Fijne vakantie!

Gaat goed hier dus. Mooi. In het verleden schilderde je Blondie. Misschien iets met een schetsboek en potloden voor als je op de bank zit? En anders maar wennen aan het duimen draaien

Goedemorgen allemaal. Sterkte Gipsy. En bedenk: dit kunnen de eerste stappen zijn van wat een hele mooi reis kan worden. Hier slecht geslapen met schuldgevoelens en vreemde dromen over R, die ik sinds zondag nooit meer zal spreken. Het heeft me wel nog vastbeslotener gemaakt om harder aan mijn herstel te werken en minder hard aan andere dingen te werken. Een goede dinsdag allemaal!

Erik, ik sluit me aan bij Indigo. Je bent zo'n mooi mens, jij hoeft je geen zorgen te maken hoe je over komt. Of mensen je wel hoog genoeg hebben. IK HEB JE TORENHOOG. Zo eerlijk, zoveel inzichten, zo'n leerzame schrijver. Dank voor alles wat je schreef én liet staan.

Hoi Wopsy, Welkom hier, Super knap dat je alweer een maand nuchter bent. Vallen en vooral weer op staan! Dat is mijn motto op dit moment, heel veel succes.

Hoi Wopsy, Welkom hier! Als ik het goed begrijp, ben je intussen alweer ruim een maand nuchter. Proficiat! Mij helpt het ook om hier te lezen en te schrijven. Het is je dus van harte gegund eruit te halen wat voor jou helpt! Ondertussen neem ik uit veiligheid refusal. Zo'n moeilijk moment dat ik geloof dat ik het zonder drank niet trek, komt vast nog wel. Maar nu moet ik dus 14 dagen wachten voor ik effectief kan gaan drinken. Volgens mij vind ik in die 14 dagen dan wel ergens een moment de moed om weer refusal te nemen! Ik wens je veel succes bij het volhouden!

Welkom Wopsy! Herkenbaar, je verhaal. Voor mij maakte het uiteindelijk hét verschil, actief of een forum zijn. Daarvoor ook kort of wat langer droog gestaan, maar op eigen houtje lukte het me op de langere termijn nooit. Nu de langste tijd ooit droog, en nog geen haar op mijn hoofd die overweegt weer te beginnen. Alleen lukte het niet, samen kunnen we het wel! Schrijf vooral lekker van je af, wij lezen je graag!

Zie een mooie stadswandeling in bijv. Antwerpen ook wel zitten, en al helemaal als ons 'vriendinneke' uit België ons een rondleiding kan geven Ergens op een mooie voorjaarsdag?

Ververder gaat boete doen voor zijn oneerbare voorstel, en meldt zich deze week bij yoga. Leerzaam uitstapje, en daar zijn we hier voor. Dat effectbejag door lang/monotoon te pianospelen blijf ik er gewoon stiekem bij doen.

Grote klasse! Vandaag wellicht een naschok. Neem de eerste niet :-)

welkom Wopsy hier dagelijks schrijven en lezen helpt mij al ruim 6 jaar. Ik herken de valkuil van een reden/excuus zoeken en vinden, wij allemaal hier denk ik wel. Maar er is geen reden als ik goed nadenk. En excuses, haha die maak je achteraf die zijn niet om van te voren te gebruiken. Een nick als "sorry" gebruik je ook niet zomaar he. Mooier is het die niet meer nodig te hebben, weer fier te worden en tevreden met jezelf. Je weet dat je dit kon eerder, dus eer jezelf en je moeder alsnog en ga frustraties, verveling en eenzaamheid op een gezondere manier te lijf, er zijn zoveel leuke dingen en mensen als je eenmaal jezelf ook weer de moeite waard vindt.

Begin is er...top

Mooi. Trek uit"zitten" mag beslist ook liggend gebeuren. "Knokken" veranderd langzaam in '"volhouden". "Volhouden" veranderd langzaam in "gewoon". Maar pas op als "gewoon" veranderd in "vergeten hoe het was". Dan wordt het zoetjesaan weer tijd om te "knokken".

Denk dat dat over mij gaat. Ik opperde om eens iets in België te doen. Gaat er zeker van komen, maar ik denk er nog over na. Zelf hou ik meer van bos en natuur. Maar dat ziet er hier ongeveer hetzelfde uit. Een stadsbezoek is misschien meer de verplaatsing waard. Qua datum vind ik het ook nog moeilijk: volgende maand hebben we december, wat voor veel mensen een drukke maand is. Net als de eerste helft van januari. 'T zal dus niet voor morgen zijn, maar er komt nog wat. Wie interesse heeft, mag alvast wat laten weten.

Vanuit de dagdraad hier naar toe gekopieerd, kan ik het zelf weer eens vinden.: Ik heb een behoorlijke periode van drankmisbruik achter de rug. Vroeg mee begonnen en jaren "op karakter" mee doorgegaan. De laatste tien à vijftien jaar had ik wel in de gaten dat ik me een steeds groter probleem aan het bezorgen was. Ik gebruikte stiekum en alleen. Als alleenstaande kon dat gemakkelijk. Ik dacht ook werkelijk dat ik het zo kon verstoppen en verbergen dat niemand in mijn omgeving het inde gaten had. Ik was niet verslaafd, eg nie! Het kwam niet eens in me op. Mijn ego liet me geloven dat ik elk moment kon stoppen of in elk geval minderen. Ik loog en manipuleerde mijn hele leventje linksom en als dat beter uitkwam rechtsom. In werkelijk raakte ik serieus geïsoleerd, familie, vrienden, kennissen en andere sociale structuren stuurde ik de laan uit. Ik wilde gebruiken en daar kon ik geen pottekijkers bij gebruiken. Bovendien haalde ik dan mijn target niet en stel je voor dat ze mee wilden drinken, dan zou mijn hele logistieke plannen in het honderd lopen. Nee, verslaafd was ik niet, eg nie! Verslaafden waren van die junks van de nachtopvang of sliepen in bananendozen op het station. Dat waren geen nette mensen zoals ik: een huurhuis (je moest eens binnen kijken....), een auto, en een baan (jaja, daar gebruikte ik zoveel mentaal en verbaal geweld dat men wel uitkeek me voor de voeten te lopen...) De werkelijkheid was dat ik steeds minder mensen onder ogen durfde te komen. Schuchter zei ik mijn straatgenoten gedag als dat niet anders kon. Ik haalde één bak (sociaal geaccepteerd..) uit mijn auto als ik naar die goedkope groothandel net over de grens was geweest. Daar kon ik even mee vooruit. Die andere kisten pakt ik 's avonds wel eruit als iedereen te bed lag of er niemand meer op straat was. Waarom ik nog met een telefoon rondliep verbaast me nu helemaal: ik had niemand om te bellen en niemand belde mij. In mijn leventje gebeurde helemaal niks meer dan zuipen. Mijn lijf ging er ook aan geloven. Allerlei kwalen, soms ernstige, staken de kop op. Mijn vooruitzichten namen met de week af. Op een zaterdag overwerken zag ik op een kantoor bij verslavingszorg waar ik ICT werk deed, die AA poster tegen een kast hangen van dat paar sombere ogen met de tekst eronder: "Ik wil dit niet meer!" Dat bleef hangen. Ik zou toch niet verslaafd zijn? Nee, toch! In augustus had ik een operatie aan mijn rug waarbij ik wakker moest blijven. Ik heb die operatie bezopen meegemaakt....... Op 9 september zat ik achter mijn pc te zoeken en te lezen. Wat ik las deed me de ogen open: Verslaving is een ziekte in je hoofd van progressieve en terminale aard. Het is een ziekte, geen morele tekortkoming. Bovendien was het verloop van de ziekte te beïnvloeden door te stoppen met gebruiken. Daar waren zelfhulpprogramma's voor. Niemand kan zeggen dat je verslaafd bent, dat is een overweging die je zelf moet maken. Dat deed ik op dat moment en ik nam meteen het besluit erbij ermee te stoppen, helemaal en voor altijd. Ik was verslaafd per 9 september 2012. Later leerde ik dat meteen stoppen medisch volstrekt onverantwoord was, gezien mijn gebruiksduur en de hoeveelheden die ik wegzette. Ik zocht hulp en vond hulp. Alleen zaten daar nog zo'n zes weken tussen, werkelijk helse weken. Bij een bokswedstrijd is nog een scheidsrechter die het gevecht stillegt, die had ik niet. Op 26 oktober 2012 was het net alsof ik met de laatste energie de stap over de drempel van de Detox kliniek zette.Ik was er! Ik had het gehaald! Nu was het over en was ik er helemaal klaar mee. Een einde aan de ellende, Goddank! Het is begrijpelijk dat het pad van herstel vanaf daar niet uitsluitend over rozen liep, maar ik was eraan begonnen. Vanaf die dag drink ik geen alcohol meer. Vanaf die dag heb ik geleerd verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen leven en het ten volste te genieten. Dat is wat ik nu doe. Ik heb mijn ziekte verslaving in mijn leven geïntegreerd, ga wekelijks naar verschillende bijeenkomsten, heb dagelijks contact met fellow verslaafden, al of niet in herstel en doe diensten voor zowel de AA als de NA. Daarnaast breidt mijn sociale kring, ook met mensen die niet met verslaving bekend zijn, nog bijna wekelijks uit. Ik houd een agenda bij en die heb ik harder nodig dan ooit! Ik leef weer ten volste. Ik ben verslaafd, daar werk ik dagelijks aan, maar in tegenstelling tot ooit toen ik er niets van wilde weten, wordt mijn leven er nu dagelijks beter in plaats van slechter van. Vandaag precies 1100 dagen......

Hoi Somegirl, Een hart voor onder de riem voor vandaag....

Ook nog een (verlaat) welkom van mij Somegirl! Heel veel succes! En per dag leven en besluiten: no way, vandaag ECHT NIET, heeft mij al een heel eind gebracht. Schrijf vooral veel van je af, heeft mij enorm geholpen!