Klassement

@Fruitvlieg: die dilemma's ken ik ook bij mezelf: ik het mijn nieuwe ik of is het toch weer oud-gedrag. Ik denk dat daarom herstel ontzettend hard werken is. Sommige mensen doen mee met de Olympische Spelen, maar dat is maar een week of twee, wij, herstellenden, doen dit jaren achter elkaar. Ik moest wat glimlachen toen ik voor het eerst hoorde: "Je hoeft maar één ding te veranderen: álles!", maar ik begin nu na een dikke twee-en een-half jaar door te krijgen dat het gewoon waar is en dat het erg hard werken is. Mijn laatste beddegoed en ondergoed uit mijn gebruikerstijd heb ik deze week weggegooid en vervangen door nieuw spul, zonder historie. Kost ook allemaal een macht geld, dus kalm aan. Maar ik ben er wel blij mee, met mijn nieuwe leven. Niet altijd gemakkelijker maar o-zo-veel-beter! Ik wil nooit meer terug naar waar ik vandaan kom!

Ik hoorde trouwens gisteren in de meeting iemand wel iets moois zeggen: "Ik heb nog nooit spijt gehad dat ik gisteren niet gebruikt had".

Bedankt voor de feli's, mooie boom Mijngerrit, ik denk er wel aan op de 24ste, die datum is belangrijk voor me, maar hoe lang ik droog sta maakt me nu niet veel meer uit. De eerste drie jaar waren het moeilijkst, veel emoties moeten verwerken en anders met dingen leren omgaan. Het belangrijkste wat ik er van heb geleerd is te stoppen met vluchten of vechten, beide zijn niet goed voor mij. Na drie jaar is het meer kabbelend droog staan, soms beland ik nog in de vlucht-of vecht modus, dan weet ik dat ik daar wat mee moet doen, zou ik dat niet doen dan zou er onvermijdelijk weer trek volgen. In het begin van stoppen was elke dag, week, maand en jaar een prestatie, nu voegt voor mij een maand meer weinig extra toe. Wat maakt het uit of ik 5 of 6 jaar droog sta, het droog staan is een basis noodzaak voor mijn ontwikkeling, maar 6 jaar is geen betere prestatie dan 5 jaar, het is alleen maar een getal. Als ik weer zou gaan drinken is het wel iets, ik vond het nog al confronterend toen ik hier nog schreef en las dat iemand na 10 jaar weer was gaan drinken. Toen dacht ik, nee toch, is dat mogelijk, nu besef ik dat dit best kan. Het maakt niet uit hoe lang ik droog sta, de tijdsduur daarvan gaat me geen garantie opleveren dat ik nooit meer ga drinken en zelfs niet dat ik nooit meer trek krijg. Dat is niet erg maar wel iets om te blijven beseffen. Ik vind het prettig dat ik niet meer drink, nog fijner vind ik het dat ik m'n leven veel meer in eigen hand heb gekregen. Ik kan er nog wat mee, er is levenslust (mooie woord, lust om te leven), en aan mij de uitdaging om wat te doen met de ruimte die langzaam maar zeker is ontstaan na stoppen. Ik ben heel weinig met het forum bezig, volg dus slecht hoe, wie, waar, wat. Ik vind het wel slordig van mezelf dat ik daardoor ook niemand meer feliciteer. Op de jaarlijst staan vind ik wel leuk, het is de enige plek waar ik een zo'n directe lijn heb met het stoppen en dat blijft een goede reminder, waar stond ik 6 jaar geleden, waar sta ik nu. Ik vind elke niet-drinker een kanjer en wens elke stopper toe dat ze er mee doorgaan, hou het vol er komt veel voor terug.

Voor Blekje, Intact versus AA (of andere 12-stappen bijeenkomsten). Er zijn overeenkomsten. Beide zelfhulpgroepen bestaan uit verslaafden die samen naar een oplossing zoeken voor hun verslavingsprobleem. Beide zelfhulpgroepen zijn laagdrempelig en houden op vaste regelmatige tijden hun bijeenkomsten. Beide zelfhulpgroepen bieden menig verslaafde een platform waar ze vrijuit kunnen spreken en op begrip kan worden gerekend. Beide zelfhulpgroepen houden menig verslaafde op het "rechte pad", dus zonder gebruik. Maar verschillen zijn er ook. Intact is een initiatief vanuit Tactus verslavingszorg en is niet in het hele land "beschikbaar", daar waar de 12-stappen groepen wereldwijd te bezoeken zijn. Intact groepen worden geleid door een groepsleider die een cursus/opleiding heeft gevolgd via Tactus, terwijl in de 12-stappen bijeenkomsten (meestal) een uit de "trouwe" bezoekers gekozen voorzitter de bijeenkomst opent en sluit. De voorzitter houdt de normen en waarden tijdens de bijeenkomst in de gaten, maar is geen leider. Intact groepen worden gefaciliteerd vanuit Tactus verslavingszorg, daar waar 12-stappen groepen zichzelf moeten bedruipen en afhankelijkheid van wie of wat ook uit de weg gaan. (Vanuit de gedachte: we hebben als actief verslaafden al zo veel en zo lang op de welwillendheid van anderen geleund, dat het vanuit hersteloogpunt goed is om eigen verantwoordelijkheid te nemen). In Intact groepen wordt regelmatig gediscusieerd met elkaar en worden een soort van "lessen" gegeven aan de hand van een thema, allemaal onder leiding van de Intact-leider. In 12-stappen bijeenkomsten horen discussies niet thuis. Het komt wel voor, maar de in mijn ogen (sorry, ik ben natuurlijk subjectief omdat ik dit schrijf vanuit mijn eigen ervaring) betere 12-stappen bijeenkomsten laten niet toe dat er direct op elkaar gereageerd wordt. Dit vanuit het oogpunt dat de ene verslaafde de andere niet is en we alleen kunnen delen wat onze eigen ervaring is. Anderen kunnen uit die ervaring meepikken wat voor hun misschien helpt. Gedeeltelijk is het vergelijken van Intact en 12-stappen groepen het vergelijken van appels met appels Maar waar de 12-stappen groepen het sterkst afwijken van de Intact groepen is het grondbeginsel. Dan wordt het meer appels met peren vergelijken. Dat grondbeginsel van de 12-stappen groepen ligt in de 12 Stappen en de 12 Tradities die zijn gegroeid vanuit de toevallige ontdekkingen die twee alcoholisten deden in de eerste helft van de vorige eeuw. De Amerikanen Bill W. en Dr. Bob ontdekten dat ze elkaar konden helpen door openlijk met elkaar te spreken over hun alcoholisme. Ze ontdekten dat ze elkaar konden inspireren om droog te blijven door zich te houden aan enkele simpele spirituele regels: eerlijkheid, openheid van geest en bereidwilligheid. Ze probeerden dit uit op enkele andere (opgegeven) notoire drinkers en heel langzaam kwam er een programma tot stand dat - in die tijd - kansloze en ten dode opgeschreven alcoholisten een nieuwe manier van leven zonder alcohol bood. Jaren later ontstonden groepen die zich niet alleen op alcoholisme richtten maar meer op verslaving in het algemeen, allemaal met de 12 Stappen van AA als basis. De Intact groepen zijn, vergeleken met AA en aanverwanten nog piepjong. Ik ging in 2005 voor het eerst naar de eerste net opgerichte Intact groep. Vier jaar lang ben ik daar wekelijks geweest. Veel verdriet meegemaakt, maar ook veel plezier. Intussen groeide Intact, zowel de groepsgrootte groeide alsook het aantal plaatsen waar bijeenkomsten worden gehouden. Voor recente wederwaardigheden betreffende Intact zal MijnGerrit (al eerder hier genoemd) je op de hoogte kunnen brengen. Ik heb in 2009 voor het laatst een Intact groep bezocht omdat ik me ondertussen meer thuis ben gaan voelen bij de AA en vooral de NA. Voor mij gaf juist die min of meer vast omlijnde structuur van de 12 Stappen me de houvast die ik nodig had voor mijn herstel. Maar het ligt voor de hand dat je zelf het best kunt bepalen wat voor jou helpend (genoeg) is als je zélf beide geprobeerd hebt. Ik wil nog wel even benadrukken dat proberen niet is: een keer naar de één en een keer naar de ander, maar dat proberen is: jezelf een kans geven door beide een tijdlang te bezoeken. Liefst verschillende groepen van zowel Intact als AA als NA als CA.. Hoe meer je de verschillen probeert, hoe gerichter je kunt kiezen. Pas dan kun je beoordelen of iets voor je werkt of niet. Dan tot slot nog even een citaat uit het standaardboek van NA-Anonieme Verslaafden: Er zijn veel boeken geschreven over de aard van verslaving. Dit boek houdt zich voornamelijk bezig met de aard van herstel. Als jij een verslaafde bent en dit boek gevonden hebt, geef jezelf alsjeblieft een kans en lees het! Succes Blekje. Groet, Kohtje.

Ludwig, Bolletje en Sowhat blijven de 25e trouw en ook zichzelf♥

Jezelf mogen zijn zonder beneveling nodig te hebben. Ongetwijfeld had het toen een functie. Maar het is niet de uiteindelijke waarheid. Voor mij dan.

Ik kijk niet in horror. Ik kijk met acceptatie. Ik zie ook de mogelijkheden die mijn verslaving me uiteindelijk geboden heeft. Om te ontdekken dat ik uiteindelijk niet zo ben hoe ik toen was. Dat is een mooie ontdekkingsreis, zoals velen hier meemaken.

Koekelen: http://www.na-holland.nl/public/archief/meetinglijsten/Meetinglijst-NL.pdf http://www.aa-nederland.nl/informatie-over-aa/adressen-aa-groepen/ In de grote steden meer dan genoeg te bezoeken. Ga shoppen en vind een meeting of wat die je passen. Als je het nodig vindt, ga ik de eerste keer met je mee. Grammatica fout....

Goedenavond allen tezamen, Ik herken me wel in wat jowan hierboven schrijft: alles, maar dan ook alles wordt anders sinds ik ben gestopt. Ik herken mezelf niet eens meer, schrik me soms te pletter als ik naar mezelf luister of kijk. En nee, dit is geen grapje. Alles gaat om, van binnen en van buiten - hoe ik het leven ervaar, wat ik denk, wat ik denk te willen, wie of wat ik leuk vind, wie niet, wat ik geloof - en natuurlijk hoe ik eet, leef, beweeg, mijn baan, mijn vrienden, mijn uiterlijk, alles moet eraan geloven. Gelukkig voel ik me vrij goed in mijn huisje en mijn kleding, maar anders had ik dat ook vernieuwd. Terugblikkend op mijn gebruik word ik zeker niet blij. Ik zie geen plezier, geen vreugde. Ja, ik heb heus wel lol gehad, middenin de roes zeg maar, maar 99 van de 100 keer volgde er een kater op en vooral schuldgevoelens die alle lol te niet deden. Nog nooit heb ik gedacht "Goh, wat ben ik blij dat ik gisteren zo lekker veel gedronken heb." Misschien komt het door mijn inborst, ik vluchtte in mijn gebruik, weg van mezelf. Maar, en dat meen ik echt: ik had het ook nooit willen missen. Ik ben 'blij' met mijn verslaving, dankbaar zelfs, omdat het me gemaakt heeft tot wie ik NU ben. Daar ben ik namelijk best tevreden over. En geloof me, dit is voor het eerst in mijn leven dat ik zoiets uit mijn strot krijg en het nog meen ook. Ik sta ook best open voor meetings trouwens. Hier is geen intact helaas, maar misschien kan iemand een concrete AA of NA-groep adviseren in de hoofdstad? Zou ik fijn vinden.

lol nog meer drinken nog meer lol neplol

Gevonden: http://www.debestebeslissing.be/inleiding-voorwoord-hoofdstuk-1-nieuwste-boek-de-geheimen-om-succesvol-nuchter-te-blijven/

Ik ga onderweg meld me weer als ik terug ben lief zijn voor elkaar hoor doei

Agnieta nooit een oordeel, als je weer wilt appen ben ik er, zo niet wacht ik af, je bent een lief meissie klaar....

In NA kun je je na elke, ook de twintigste of dertigste, terugval opnieuw verbinden (commitment) aan het programma. Je krijgt dan, onder applaus, een (zoveelste) witte sleutelhanger met de tekst "alleen voor vandaag". Het idee hierachter is dat een terugval een voorbehoud aan het programma is. Dat je terugkomt en het opnieuw probeert verdient alleen maar aanmoediging. Of het iemand lukt om clean te blijven is niet aan de andere verslaafden maar ligt aan of iemand zich zó open durft te stellen dat hij of zij de waarheid onder ogen komt en z'n persoonlijke plussen en minnen in kaart brengt. Wel wordt aan het begin van elke meeting gevraagd om, als je de afgelopen 24 uur hebt gebruikt, alleen te luisteren. Een verslaafde onder invloed is sowieso niet open van geest, die staat onder invloed van een middel. De ervaring van een verslaafde onder invloed is niet bevorderlijk voor het herstel van de anderen, maar zeer zeker ook niet voor de persoon in kwestie zélf. Natuurlijk staan we niet te juichen als iemand is teruggevallen. En medelijden is er wel. Niet op de manier die een verslaafde graag wíl ontvangen, zoet en zacht, maar op een confronterende en helpende manier (toch min of meer zacht, want zonder veroordelen..) Met zoet en zacht gaan we misschien denken dat het allemaal wel meevalt, maar door confrontatie met de ervaringen van anderen gaan we misschien beseffen dat we aan een dodelijke ziekte lijden. Het programma wijst ons het pad dat we kunnen bewandelen op weg naar langdurige abstinentie. Daar hebben we zelfs een uitgebreid werkboek voor. En sponsors. En elkaar. En heel veel literatuur die zowel nieuwe dingen aan het licht brengt in ons herstelproces als ondersteunend is bij wat we al geleerd hebben. En het blijft een feit dat elke meeting een eigen karakter heeft. Elke meeting krijgt de "kleur" van z'n bezoekers. Als we echter proberen ons zo veel mogelijk aan de 12 Tradities te houden, die bedoeld zijn om als groep zo open en ruimdenkend mogelijk te blijven, dan zullen, ondanks de verschillen, de overeenkomsten het meest in het oog springen. En de overeenkomst die ik zelf ervaren heb, of het nou in m'n eigen "thuisgroep" is of in een meeting hier verder vandaan tot in Spanje, België, Frankrijk en Zweden aan toe, is de warmte en herkenning van de fellows en de min of meer gelijke structuur tesamen met de overal min of meer gelijke literatuur. En, ook niet onbelangrijk, het maakt geen klap uit of je nou één dag clean bent of al twintig jaar. Alleen voor vandaag is wat ons allemaal gelijk maakt aan elkaar. Inclusief de voorzitter, de penningmeester, de groepsafgevaardigden, de literatuurpersoon, de koffiezetter, én de nieuwkomer.

Ik vind er juist veel begrip en er- en herkenning. Het zijn mijn beste vrienden, ze houden me in leven.

O, Suiker, dus je gaat het hondje echt een nieuw tehuis geven? Wat geweldig

Ik ga in navolging van jowan gewoon wat verder rijden om groepen te bezoeken als ik daar behoefte aan heb.....ov, auto, niets houdt me tegen toch? En nu aan de slag, net als Toine ook beperkt door het raynaud gebeuren met kou, dus dan maar tuinieren achter glas

Ik schaam me voor weinig maar zou niet gauw in een verslavingdebaas t-shirt gaan rennen denk ik....

Goedemorgen, wederom prachtig weer hier, maar blijft frisjes wil graag weer in de tuin werken, maar dit is mij te fris gezien mijn raynaud situatie, maar goed lekker binnen rommelen, druk met bedrijfje, gaat steeds beter. Fijne dag gewenst toine ne manski

Erg ver weg 11 oktober, maar in principe kom ik juichen natuurlijk, omdat ik dat heel goed kan ;-)

Albert, succes maar weer in Frankrijk... Suiker... wat heerlijk man, het is je van harte gegund. Blondie, wat verschrikkelijk lief dat je kontekont naar Suiker wilt brengen. Tis een giga eind rijden heen en weer. En de benzinekosten zijn ook pittig. Stel voor dat je mij je rekeningnummer even pb't, dan draag ik bij in de kosten hoor.

Je hád je berichtje van de andere draad natuurlijk ook gewoon kunnen kopiëren daar en plakken hier Blekje....

Kwam van mijn werk. .nog ff hier lezen...klaas vaak kwam snel langs Slapen gaat goed..sinds januari ook geen melatonine meer Ook ik kan het

Dhen gestaag groeit je boompje uit tot een mooie sterke sprookjesboom