Klassement

Ha Blondie goedemorgen, nu ik ook wakker ben op dit tijdstip zie ik pas hoe vroeg jij in touw bent altijd. Ik ga ook maar douchen. Met dit ouwe lijf. Vandaag ben ik jarig. Enkele weken geleden vroeg ik of jullie nog iets leuks wisten over hoe ik op een originele manier mijn verjaardag zou kunnen vieren. Ik kreeg veel leuke tips. Hele leuke zelfs. Maar hoe ik gister verrast ben daar had ik nooit op gerekend Ik ben nog ontdaan hoe mijn vriendinnen mij in het middelpunt hebben gezet. meestal probeer ik een beetje uit de Spotlight te blijven maar hier was geen ontkomen aan .. dit was zo lief en intiem met een lach en een traan. Elk van hen had op eigen wijze iets bedacht wat hen aan mij verbindt. Een sketch een song een gedicht memoires en een speech .... Het was teveel om hier in woorden uit te leggen Maar ontroerend lief. Dochter was er bij en lachte me steeds lief toe. Kon de slaap dan ook niet vatten vannacht en na 3 uurtjes slaap word dit een lange dag. Maar er hangen verkreukelde slingers in de kamer die zoon vannacht heeft opgehangen. Hij sprong om 24:00 uur op mijn bed met dat lange lijf en zong in zijn eentje lang zal ze leven. Ben nu al blij ... Moet de dag nog beginnen

.

Hoi Kipje, Ik heb ook geprobeerd te minderen, maar iedere keer die afweging maken van nog eentje pakken of niet. En er dan achter komen dat die rem echt niet werkt. De beslissing genomen om te stoppen heeft mij rust gegeven. Ik hoef niet meer te kiezen, ik pak niets meer. Het gaat niet altijd makkelijk, hoor, maar het minderen vond ik moeilijker. Je krijgt toch steeds weer genoeg alcohol binnen, waardoor de trek alleen maar groter en bijna niet te weerstaan is. Oke, je weet nu zeker dat die rem bij jou ook niet werkt. En niet meteen te ver vooruit denken, dat is beangstigend. Het nooit meer mogen.....alsof je jezelf in een gevangenis plaatst. Dag voor dag bekijken. Iedere dag niet gedronken is er mooi weer eentje. Ik wens je een heel mooi 2015. Met vallen en opstaan kom je ook een eind. Blijven schrijven hier kan ook helpen. Heel veel groetjes en sterkte, Ree

Erik wat een geweldig nieuws. Stoppen is niet saai, stoppen is een rollercoaster soms..............

Adam op weg naar 7 jaar, wow! Kamé, Sofie en A3, ook allemaal gestaag verder op t droge pad

.

Dank jullie wel mensen. Behalve proud ben ik ook nog happy :-)))))))

Albert

Agnieta....geloof in je pilletje..en in jezelf Hoe langer jij het pilletje slikt en van de drank afblijft des temeer jij op je eigen benen gaat staan. Jij en het pilletje zijn een mooie combinatie.. Ikzelf heb 9 maand librium gehad dat was ook een mooie combinatie...had de tijd om echt zeker te weten daf ik zonder drank ook kon leven. Daarna heb ik samen met arts besloten om het zonder pil te doen...ik had pilletje niet meer nodig...geloofde in mezelf Ik heb nog gekeken voor je op internet over naltrexon Vandaar dat ik zeg mooie combi...mooi hulpmiddel Jij en pil goed stel Ik heb me toen die tijd helemaal vast geklampt aan pil. En het was goed... Jou enthousiasme en jou pil is wat het doet slagen.. Niet wat anderen zeggen Succes agnieta go for it...nuchter mag ik je graag Dat wilde ik ook kwijt

Hi Ree, Mij verloopt het tot nu toe ook behoorlijk soepeltjes. Daar word ik soms bang van. Dan denk ik: dat kán niet, dat het mij zo makkelijk afgaat. Waarom zou het mij, Yo, eens een keer goed gaan? Waaraan zou ik dat hebben verdiend? Waarom zou ik dat waard zijn? Er moet wel een moeilijker periode aanbreken, dat kan niet anders! Dus, perfectionistje dat ik ben, pak ik alles maar vast aan wat ik op mijn pad vind. Onlangs een gesprek met een verslavingspsycholoog gevoerd. Die stelde mij een vrij logische vraag: Wat is het probleem? Uh… er is geen probleem, ik ben alleen maar bang dat er een probleem zal komen en dat ik het niet aan zal kunnen. Ah, zei hij, dus je angstige gedachten zijn je probleem? En je hardnekkige overtuiging dat je niet goed genoeg bent? Oh ja. Kijk, alles kan natuurlijk gebeuren. Het leven heeft ups en downs. Misschien wordt het wel lastiger, misschien ook niet. Tot nu toe heb ik gezien hoe krachtig ik ben van mezelf. Hoe goed het me kan vergaan. Ik ben een mooie basis aan het creëren waar ik straks mogelijke moeilijke momenten mee kan doorstaan. Dat is voldoende voor nu. En wat er straks komt, zie ik dan wel.

Hoi Ree, zware periode hoeft niet hoor. En wat noem je een zware periode. Je hebt de kerst al gehad ... Wat ik zelf soms lastig vind is dat ik mijn humeur niet meer kunstmatig met drank kan opleuken. En ik moet dan soms door mijn sjacherijnigheid heen. Wat over het algemeen best meevalt volgens man en kinderen . Maar dat vind ik dan zelf.

Zo, heb nog even de tijd voordat ik naar de volgende nieuwjaarsreceptie gaat. Ik heb heel veel aan jullie. Uiteindelijk moet ik het toch zelf doen, maar jullie helpen me wel. Heel veel dank daarvoor. Morgen weer in het gewone ritme van werken, sporten etc. Is wel weer goed zo. Ik heb trouwens veel aan het 'spijkermatje'. Val zelfs naast een hard snurkende echtgenoot beter in slaap . Die me dus gisteren niet even wakker maakte na een half uur, om het flowmatje weg te halen. Werd na een uur vanzelf wakker toen ik wilde draaien. Zat me net te bedenken dat de weg hier naartoe erg lang is geweest. Toen ik 40 werd, wilde ik al minderen of stoppen met het drinken van alcohol. Maar iedere keer was er wel een andere smoes te bedenken om de plannen niet door te zetten. Soms stopte ik een paar weken, na een domme dronkemans ruzie. Maar al gauw was de woede en het verdriet gezakt en zag ik geen noodzaak meer om geheelonthouder te worden. Het was wel prima zo, iedereen (zo leek het toen) dronk aardig mee, dus waarom ik niet? Maar de hoeveelheid bij mij werd steeds groter en soms dacht ik dood te gaan. Zweten, hartkloppingen, duizelingen, pijntjes hier en daar..... Als ik zei dat ik toch wel aardig op een alcoholist begon te lijken, werd dat weggewuifd. Nee, dat zijn mensen die 's morgens onder de brug wakker worden en meteen naar de fles grijpen, sterke drank dan he. Geen wijntje. Tja, 's morgens had ik nog geen behoefte aan een borrel, nee. Ik wilde gaan minderen en schreef me in bij ADB. Via internet het programma gevolgd, en jawel, het ging goed. Ik kon me inhouden. Ik was een matige drinker. Jippie. Maar dat was van korte duur. Tja, want eentje meer of minder maakte toch ook niet uit, en de volgende dag zou ik er die ene teveel van die dag er wel weer afhalen. Maar dat ging dus niet. Ik heb een spaarpotje aangelegd. Iedere dag dat ik me aan mijn afspraak hield, gooide ik er wat geld in. Als ik teveel pakte, ging er weer geld uit. Jaaa, was erg goed in schipperen en mezelf bedonderen. Dus die spaarpot weg en dan maar flink feesten, want wat maakt het ook allemaal uit. Het lukte me toch niet. Maar toch, het zat me niet lekker. 1 jaar gestopt om mezelf te bewijzen dat ik echt wel zonder kon. Een moeilijk jaar van zuchten, steunen en kreunen en aftellen naar die ene dag dat het weer mocht. En toen zou ik weer matig gaan drinken. Dat was de bedoeling. Vorig jaar 50 geworden en eind van het jaar ging de knop om. Nu wilde ik echt wat aan het gezuip van me doen. Meteen de dag na onze ruzie me hier aangemeld. En wat heerlijk, zoveel mensen die hetzelfde mee hebben gemaakt, die weten hoe het voelt om te willen minderen, maar ook niet kunnen. Die ook hebben gekozen voor alcoholvrij zijn. Een verademing. Het vechten tegen die drang om een glaasje te pakken, de buien, de angst......ik ben niet de enige die er mee worstelt. Ik ga goed nu, maar ben nog wel bang voor een terugval. Dus ik zal nog wel lang hier rondzwerven op het forum. Deze maand heb ik veel verjaardagen. Dat is nu mijn project. Deze maand ook die dagen alcoholvrij doorkomen. En proberen negatieve gedachten om te zetten in positieve. Wat een verhaal, maar heb nu de boel eens even op een rijtje gezet. Kan ik altijd zelf nog even teruglezen als het minder gaat. Heel fijne av zondag gewenst en sterkte voor diegenen die het nu hard nodig hebben. Ree

Jeetje zeg...je verantwoorden omdat je níet drinkt... Da's toch wel de omgekeerde wereld. Het zegt wellicht iets over die ander Terecht trots mag je zijn!

Het leven is zo kort....daarom ...ik wil het niet meer verdrinken Dat kwam direct naar boven toen ik je stukje las..bedankt

Stikt. Ben echt verslavingsgevoelig. Toch nog even m;n 'dagboekje' hier bijwerken. Gisteren de eerste nieuwjaarsreceptie achter de rug. Wel gezellig, alleen vind ik het heel vervelend dat mensen op je in blijven praten om 'maar eentje, want dat kan' mee te drinken. Ik heb meer last van de echte stemmen, dan van dat duiveltje in mijn hoofd. Heb uitgelegd dat ik juist die ene niet kan pakken, zonder echt goed de fout in te gaan. Wat heb ik zoal als tegenreactie gehoord. 'Och, het leven is zo kort. Geniet er nu maar van'. 'Iedereen drinkt wel eens wat te veel. Nou en? Met slapen gaat het wel weer over'. 'En dan kunnen we nooit meer gezellig proosten?!' 'Daar zit ze hoor, met haar glaasje cola. Stel je niet zo aan'. En ik heb nogmaals gezegd dat ik echt niet wil drinken. Klaar uit. Is mijn beslissing en ik ga echt geen consumpties van anderen tellen of kijken hoe zat de anderen worden om de volgende dag spannende verhalen erover te vertellen. Nee. Iedereen moet zelf maar weten wat hij of zij doet. Dus ze lekker laten kletsen en me met wat kinderen vermaakt. Mensen zullen er aan moeten wennen dat ik niet meer met hun circus mee wil doen. En weet je? Ik ben nu dubbel zo trots dat ik vanochtend wederom fris ben opgestaan. Het motiveert me alleen maar meer om niet meer te drinken! Zo, nog 2 recepties te gaan. Ik ben er klaar voor. Probeer me maar om te lullen, ik luister toch niet naar die domme stemmetjes. Ree

Ik wens jullie ook vast een heel goede jaarwisseling. Vannacht redelijk geslapen. 1x even wakker gelegen, maar daarna weer goed in slaap gevallen. Gelukkig. Een paar keer kwam ik op het forum tegen dat mensen bang zijn hun hele verdere leven te moeten strijden tegen alcohol. Ik ben ook 1 van die mensen. Ik hoop ook echt dat ik straks minder hoeft op te letten, dat ik er steeds niet zo bewust mee bezig hoef te zijn om niets te pakken. Ik denk dat dat gaat gebeuren en dat het ook kan. Vannacht was ik dus even wakker en dacht hieraan: Nu heb ik vrij, maar volgende week moet ik weer voor half 6 uit bed. Ik ben geen ochtendmens, nooit geweest. Zeker in het begin toen ik besloot van baan te wisselen, moest ik erg wennen aan het vroeg opstaan. Iedere ochtend sleepte ik me uit bed, niet echt lekker goed gehumeurd, scheldend op mezelf hoe ik in godsnaam hiervoor zelf had kunnen kiezen, stomme geit. Maar als ik er eenmaal uit was, dan ging het wel weer. Het heeft even geduurd, en ik spring nu ook nog niet zingend uit bed, maar ik sta op en doe mijn ding. Het is niet fijn, maar het hoort nu bij mij. Ik heb nu gekozen voor een alcoholvrij leven. Zeker de eerste (korte) periode (want ik ben nog maar aan het begin) vroeg ik me wel af waarom ik hier in godsnaam zelf voor heb gekozen (want negatieve dingen vergeet je dan snel, hoor). Zag anderen van een wijntje genieten, en ik zat daar met mijn ijsthee...jammiejammie wat een lol. En als ik door die trek heen was, kon ik ook lol hebben en dan ging het wel weer. Het zal even duren, en ik zal vast en zeker nog lang toch stiekem best wel een wijntje willen, maar ik doe het niet en leef mijn leven. Het zal niet altijd fijn zijn, maar het zal bij me gaan horen. Net als het vroeg opstaan terwijl ik een avondmens ben, zal ik alcoholvrij zijn, al ben ik een alcoholist. Dus, we gaan gewoon door met het alcoholvrije, vrije leven. Ik zie de toekomst positief tegemoet. En misschien dat ik mezelf wel eens zal verslapen/toch een keertje iets drink, maar daarmee vergaat de wereld niet. Ik ga er voor. Heel veel sterkte voor diegene die het nu hard nodig hebben, Ree