Klassement

Eigenlijk vind ik toch dat ik mezelf moet kunnen liken. Of propageert deze webstek zelfhaat?

rapilos, iedereen ziet het bij iedereen behalve bij zichzelf; je kunt jezelf natuurlijk niet liken

Je ziet de kipcorn met sate en de koffie met croissant afgewisseld worden door mensen met trek en een serieus verhaal en daarop serieuze reacties. De overdrachtelijke zin die je er van maakt is eroverheen walsen......jou subjectieve invulling op het feit dat zaken hier dwars door elkaar en (schijnbaar) zonder enige structuur door elkaar heen lopen. Die subjectieve invulling die zie je niet gebeuren, dat kan niet. Ik doel op de woordkeuze die ik erg vervelend vind. Er overheen walsen impliceert dat mensen hier geen oog hebben voor elkaar en geen tact zouden hebben wanneer het even serieus is en wanneer gezellig en wat minder zwaar op de hand kan zijn. Dat vind ik dus geen recht doen aan de mensen hier! Ik vind de mensen hier buitengewoon speciaal, gevoelig, empatisch, gezellig......juist naar elkaar omkijkend en niet eroverheen walsend. Vind eerder dat iedereen hier een compliment verdient dan het negatieve wat jij ons nu probeert aan te praten.

Acceptatie is vanaf nu een woord dat ongeveer dagelijks tot je gebruikte vocabulaire gaat behoren. Welkom. We hebben een clubje opgericht voor mensen met ...........je hoort erbij. Acceptatie van je gebruik. van je verslaving van je onmatigheid van je geobsedeerdheid van je ongeduld van je imperfectie van jezelf. Hier ben je wel effe zoet mee. Net als wij. Welkom in ons clubje. Ik ken niemand die zei:"Dank voor jullie geduld. Ik ben klaar, ik ben af." Gelukkig maar. Mensen die af zijn lijken me onuitstaanbaar. Mensen die accepteren dat het niet af hoeft, dat het goed is zoals het is , werkelijk goed, ow wat wil ik daar graag op lijken. Of draaf ik door..............zucht wat ben ik toch onmatig bah

Goedemorgen. Ik ben in blijde verwachting van een heerlijk kopje koffie van Yvonne. Inmiddels, speciaal voor ons Monster: ik draag bruine sokken met ribbeltjes. Hoewel ik eerder een voorstander ben van dikke zachte huissokken die je niet in schoenen gewurmd krijgt. Maar die zijn in de was. Verder ben ik gehuld in een knalrood lingeriesetje (veel te duur maar een prima boost voor het zelfbeeld), en een zwarte trui (tegen de kou) met een dessin van ecru bloemen (voor de vrolijkheid).

Ik ben voor

Dat jengelende kind..is vergelijkbaar met verslaving. Hoevaak wil je als ouder toegeven aan een jengelend kind...om maar ff van dat gejengel af te wezen Terwijl je weet dat het geen oplossing is om eraan toe te geven Ahhh arm kind..het moet nog leren...terwijl wij al best weten hoe het in elkaar zit Mooi he hoe een mens in elkaar zit

Goeiemorgen. Bedankt voor jullie reacties, fijn om allerlei ervaringen te lezen. Ik ben natuurlijk niet de enige die zoiets meemaakt. Heb het zelf in het verleden ook al wel eens eerder gedaan, en dat waren goeie beslissingen. Het is ook geen opwelling, het speelt al jaren. Ik heb me door deze baan ook kunnen ontwikkelen en groeien, daar ben ik dankbaar voor. Maar nu is de rek er wel uit. En is het klimaat dusdanig veranderd, en de eisen, dat ik me er helemaal niet meer thuis voel. Dat gevoel had ik van de week dus ook, gaat dit hem nog wel worden. Wat is de bedoeling. Ik wil het er niet op aan laten komen dat ik ziek word. Dat hele traject is niet zo fijn. Of op mijn strepen gaan staan en ontslagen worden, ook niet zo prettig. De resterende tijd zo goed mogelijk doorkomen en dan even een tijdje rust. Vannacht maar een halve nacht geslapen, is niet erg. Nu wil mijn hoofd aan de pieker met het financiele plaatje. Tijd dus om een overzicht te maken aan de hand van het afgelopen jaar. De spaarpot, die houden we gewoon voor onderhoud van het huis en vervangingen van dingen.

Die eerste sigaretten van de dag .... heerlijk. Met een beker koffie en een peuk in de achtertuin, want binnen rookte ik de laatste jaren al niet meer. Als het regende dus ook nog de plu in de hand erbij. Dat waren inderdaad de lekkerste... Vervolgens rondje hond met een sigaret.... En dan in de auto op weg naar het werk... dat werden er wel drie voor ik daar aankwam. Peuk nog op de 300 meter tussen parkeerterrein en werk... Wat heb ik me moedeloos gevoeld 's morgens die eerste weken. En het autoritje waar ik normaal zo van genoot, even heerlijk alleen met mezelf rustig aan, vond ik ook niets meer aan. Maar het ging allemaal over. Voor het grootste gedeelte tenminste. Want soms, soms bekruipt me het gevoel dat ik toch best zo af en toe een sigaretje kan roken. Een paar per week maar. Misschien een paar per dag. Kan niet zoveel kwaad, is heel iets anders dan ruim een pakje per dag. En het antwoord is NEE. Ik kan niet gecontroleerd roken. Dat is iets wat ik een leven lang heb geprobeerd en dat is me niet gelukt. En als ik dan in mijn omgeving iemand hoor hoesten op de manier waarop ik hoestte de laatste tijd.... (ja hoor, ik was gewoon een beetje verkouden... ) dan weet ik weer waarom ik gestopt ben .

ik zie dubbel? Twee dagdraden? Kopje koffie dan maar, eitje, vermannen en aan de gang. Je bent zzp-er of je bent het niet. In het zweet des aanschijns uwer oksels zult gij uw brood verdienen. Of zo. Maar ik klaag niet. Hoewel: een rood lingeriesetje en ecru-bloemen zou mijn uiterlijk wel degelijk een boost geven.

Bedankt voor de reacties. Het voelt al als een goed besluit. Slaap lekker.

acceptatie, yes, sign me in!

Morgen tegen de middag post ik alle smeuïge details, dit is nog maar de ruwe versie :-)))

Trouwens, Hier frieten gegeten, met frikandel, met kippenburger, lekker vettig even ;-) Ook wel verse tomatensoep. Voor morgen voorzie ik een brunch, we moeten er eens niet vroeg uit. Planning: Eitjes Stokbrood Gerookte zalm Tomaatjes in de oven Enz... Mjammmieee Kijk er naar uit!!

Hoe zwaar is levenslang... Ik zie het als een keuze.. Eindeljk mezelf kunnen worden Een bevrijding Een ontdekkingsreis Trots zijn op mezelf Gevoels leven terug hebben Niet stoppen is levenslang..merk ik nu