Klassement

Hutt we zijn juist hele sterke mensen vaak hier. Als je weet hebt van de achtergronden het gevecht om te overleven de strijd om te stoppen en dan het oogsten en daar ook weer mee om leren te gaan.

Even een groet vanuit Oostenrijk. De verbinding is bar slecht en kost kapitalen....Maar hier is het prachtig, gezellig en fijn. Behalve de hoogte vrees Leuke dingen aan het doen, en morgen de wandel schoenen aan. Heerlijk een vakantie met rust en zonder alcohol. Gaat goed Frummers!

Verwijderd

In het AA programma leer je inderdaad om de aangerichte schade in het verleden op te ruimen. Bij mij was het nodig om te accepteren dat ik fouten heb gemaakt. Dat ik niet perfect ben. En dat ik nog steeds fouten maak. In mijn zoektocht naar de reden van mijn vluchtgedrag heb ik over mijzelf veel geleerd. Het belangrijkste (tot nu toe) is wel de ontwikkeling van mijn zelfbeeld. Zowel de positieve als de negatieve aspecten. Dit mondde uit in accepteren, mezelf vergeven. Ja, ik heb mijn dochter in haar puberteit, die onzekere periode, verwaarloosd. Ja ik heb veel gelogen tegen mijn man en mijn dochter. 3 jaar lang dagelijks liegen. Ik poets het niet weg. Als ik mezelf NIET vergeef, dan zeg ik eigenlijk: Deze fout was te erg. Jij bent te erg. Jij bent fout. Als jij nou die fout niet had gemaakt, eerder had opgelet, dán was je acceptabel geweest. Nu niet. Klinkt een beetje als: als ik 5 kilo lichter ben dan vinden mensen mij leuk. Nu niet. Oftewel: slaat nergens op. Het is wat het is en ik kan het verleden niet veranderen. Ik kan alleen maar NU laten zien dat ik bereid ben om open te zijn en bereid ben om te veranderen.

Ik liep te denken en vond dat ik stil sta....beter zo Jen

ik zat even te evalueren, en vind dat ik stil sta.

Als ik nadenk over mijn leven heb ik ook spijt van de verloren tijd. Toch helpt dat niet verder. Ik moest stoppen met drinken dan kon ik mijn tijd beter gaan besteden. Ik was me ook tijdens het drinken altijd bewust van de tijd die ik verspeelde. Dat gaf me nogal schuldgevoelens. En als ik niet oppas heb ik dat nu nog. Maar dat werkt verlammend. Het gaat er niet om wat geweest is het gaat erom wat we nu doen. Ik had in de tijd dat ik dronk altijd een gevoel van leegte, van gemis. Ik miste een zinvol en werkelijk gevuld leven. Nu ik niet meer drink is dat anders. De verveling, de leegte is weg. Mijn dagen worden geleidelijk aan steeds voller. En ik beleef plezier aan wat ik doe. Dat was niet toen ik dronk. Ik had nergens plezier in. Zelfs het drinken niet. We houden onszelf voor de gek als we zeggen dat we het drinken nodig hebben. Dat is een vorm van zelfmedelijden die ons ook niet verder helpt. Integendeel. Drinken is helemaal niet nodig. Het is werkelijk nergens goed voor. Het is er alleen een probleem bij bij de problemen die we sowieso al hebben. Ik hoop dat je veel aan dit Forum hebt. Hanneke

On-topic again. Teleurstelling komt één op één door verwachting. Dat denk ik nu inmiddels ook. In gebruik heb ik manipulatie toegepast, alles om mijn gebruik mogelijk te blijven maken. De waarheid manipuleren, de mensen om mij heen manipuleren en de situaties om mij heen waar mogelijk óók. Hier is veel controle voor nodig. Voor controle in inschatten van al die dingen nodig. Ik was dus continu aan het anticiperen op verwachtingen. Controle gedrag is een vorm van verslavingsgedrag. Dat wilde ik dus loslaten. Ik had geleerd dat ik geen verwachtingen moet hebben of alleen nuttige verwachtingen. Zoals bv. in het verkeer; bij een groen verkeerslicht verwacht ik veilig door te kunnen rijden. Verwachtingen die in de hoek zitten van NIVEA (niet invullen voor een ander) vertroebelen een open blik. Momenteel oefen ik om zo min mogelijk verwachtingen te hebben. Niet omdat ik bang ben voor de pijn van teleurstelling die er heus zal zijn, maar omdat ik mij bewust ben dat ik mensen en situaties niet kan sturen, manipuleren. Ergens las ik dat er alleen goede dagen en uitdagende dagen zijn. Mijn vertaling: of het zit mee, of ik mag me afvragen wat ik nog wilde leren dat ik hier weer tegenaan moest lopen. Dit voorkomt misschien geen teleurstellingen maar dit voorkomt wél klagen. Dit laatste valt mij dagelijks op om mij heen.

Hee Esther ⭐welkom hier i! Er is inderdaad veel moed voor nodig om je hier te melden . Ik was de boel ook eerst een maand of 9 aan het stalken voor ik me aanmeldde. Nu voelt het echt! Ik hoor gewoon bij deze club! En ik ben ook trots op deze gemêleerde groep mensen die bereid is met je mee te denken. En ieder probeert jou ( en ook zichzelf daardoor) op t rechte pad te krijgen of te houden. Het is elke dag weer verrassend wat er uit de verschillende draadjes tevoorschijn komt ! Ik hoop zo voor jou dat je hier vindt wat mij hier zo heeft geholpen en nog steeds helpt. Veel succes ! En blijf komen ook al struikel je misschien. Geeft niks! Ook wij moesten leren lopen en dat gaat nooit zinder een paar keer op je snaveltje te gaan.

Dat bedoel ik huttula

Je klinkt bijna dronken van geluk huttula. Herkenbaar!

Blondie weet je zeker dat je jezelf een plezier doet met nixen?

Remi gevoel...ken dat Ook al heb ik veel volk om me heen En als ik alleen ben hoef ik dat remi gevoel niet altijd te hebben Vraagt toch verandering heb ik gemerkt...moet het anders doen Andere invulling...zinvoller invullen...geeft ook weer een stukje rust Soms zijn het de mensen ..doms de aandacht die ik nodig heb Er is vaak wat echt aan de hand Werk aan de winkel dus

Ik meld me droog af. Welterusten allemaal.

Hutt, ik heb dat ijs vanmiddag al genomen... Dank je MG. Het voelt hartstikke goed. Mijn leven is een stuk leuker geworden. Soms heb ik het nog even moeilijk, maar realiseer me dat dat meestal het Pavloveffect is. Al met al valt het niet drinken me reuze mee. Vooruitzichten? Gewoon doorgaan. Dat stoofpotje klinkt erg goed trouwens. Ik ga de hamburger in de pan gooien. Tot later.

"If yoy wanna use, use the phone" hoorde ik in de kliniek. En dus heb ook ik altijd mijn gsm bij me, waarin de nrs. staan van mensen die weten dat ik ieder moment van de dag kan bellen omdat ik NU zwak ben. Ik heb ze een papier gegeven waarin in beloof dat ik ze bel voordat ik gebruik, en als ik toch gebruikt heb, dat ik ze diezelfde dag nog bel. Mijn man is daar eentje van. Ik heb één keer moeten bellen dat ik vreselijk zwak stond en dat ik juist nu naar de supermarkt moest. Mijn zus mocht dit aanhoren. Ik beloofde na supermarkt nogmaals te bellen over wat ik gekocht had. Blij en dankbaar, niet trots,kon ik melden dat het bij broccoli en biefstuk was gebleven. Dit is niet sterk of zo. Dit was een kwestie van ziekte inzicht en voorbereiding zoals MijnGerrit ook zo mooi kan beschrijven.

.

"Een schilderij vraagt vaak om meerdere kleuren en nuances. Een team heeft verschillende soorten spelers nodig, een groep mensen die samenwerkt ook. Ons forum ook." Dank je wel MijnGerrit. Samen vormen we het hele palet.

Lotus, dank je wel. Ik heb nu kippevel (in deze kamer is het 26 graden C). Wil je me een linkje van jouw posting sturen als je merkt dat Monster weer een monster wordt?

Monster, wat heb je dit mooi (open en eerlijk) beschreven. En het meeste zo herkenbaar. Het geven van een reactie vind ik niet zo moeilijk, toch denk ik dat jij, door geen reactie te geven ook zeker een steun bent. Zeker met je verhaal hier boven zeg je door geen reactie te geven juist zoveel meer dan met woorden! Snap je me nog Jou schrijven deed me stilstaan bij mijn gevecht tegen alcohol, beter gezegd het gevecht tegen mezelf. Ik kwam een boek tegen ('Nou nog eentje dan') waar ik zo ontzettend veel aan heb gehad. Niet dat ik me in alles kon vinden, in tegen deel. Maar een aantal visies / meningen en motto's waren voor mij een eye opener. Ik zag een uitglijder, een mislukte poging, mijn verslaving als iets dat maakte dat ik een mislukkeling, loser, trut was. En dan ook nog eentje zonder vertrouwen in mezelf, geen doorzettingsvermogen, gebrek aan inzicht....Ik heb dat op een gegeven moment (door het lezen van het boek) losgelaten. Ben gestopt met het veroordelen van mezelf, voor mij maakte juist dat het makkelijker om te stoppen met drinken / ADB te worden. Ik zette even de bril op van een boeddhist. Mijn verslaving ben ik gaan zien als een symptoom van een veel groter probleem. Nl dat ik dacht dat ik niet goed genoeg zou zijn zoals ik was / ben. Om dat negatieve geloof in mezelf , deze frustratie dragelijk te maken zocht ik de troost in de alcohol. Nou je voelt hem al, door gelukkiger te worden, gleed ik alleen maar meer af. Nu zie ik een verslaving, mijn verslaving ook niet meer als een gebrek aan inzicht, te laat om hulp vragen. Neen voor mij is een verslaving het vluchten in zelfafwijzing. Het mezelf niet goed genoeg vinden zoals ik ben. Dat is misschien ook wel de onderliggende confrontatie met mezelf wanneer een ander een uitglijder of terugval heeft? Door op te houden met het mezelf veroordelen dat je verslaafd ben, kun je stoppen (ADB) worden? Maw ik heb het gevecht met / tegen de verslaving opgegeven en het motto: "Ik ben goed zoals ik ben en de alcohol houdt me af van dit besef" daar voor in de plaats gezet. Amaai wat voelt het goed om mezelf aardig, goed en leuk te vinden ipv mezelf af te wijzen. Had ik een uitglijder / terugval / mislukte poging dan zag ik dat niet meer zozeer als een mislukking, of mezelf als loser, trut...Maar als een noodzakelijke passage naar vrijheid. Ik moest (leren dealen) met mijn gevoelens. Gevoelens van eigenwaarde, zelfrespect, faalangst, boosheid, teleurstellingen. Wat jij zo mooi schrijft 'het gevecht met jezelf'. Jezelf als persoon niet afkeuren, maar het drinkgedrag. Jij zelf bent als persoon goed, de drank weerhoud je om dat te zien of te doen geloven.

2 jaar later lees ik deze draad............. de discussie laat ik buiten beschouwing, de schrijvers staan wellicht anders in het leven nu. Het topic is heel belangrijk voor mij geweest, retrospectief; toen ik net gestopt was was ik bloedfanatiek omtrent alcohol. Ik had ontdekt dat ik verslaafd was en nu ik eindelijk echt helemaal een stopper was en geen minderaar meer , en ik besefte dat dit veel makkelijker was, wilde ik dit inzicht delen. Maar dat gaat niet op een forum met mensen met diverse einddoelen. Als iemand een stopper wilde zijn maar toch steeds uitglijders had, was ik onvermurwbaar maar ook machteloos. Ik vond het getuigen van een gebrek aan visie of een gebrek aan tijdig hulp vragen.............. in ieder geval een gebrek aan inzicht. Maar dat durfde ik niet te schrijven, morgen kon ik mezelf tegenkomen. Wat moest ik nog veel leren. Dat moet ik nog steeds maar nu denk ik toch wel anders; het gevecht tegen alcohol is behalve het gevecht tegen alcohol óók een gevecht tegen mijzelf. Ik moet vluchtgedrag opgeven en de oorzaak van het vluchten juist opzoeken. Als ik dit deel van mijn alcoholisme oppak en therapie volg enz. dan heeft een uitglijder opeens veel minder te maken met gebrek aan inzicht en zo. Het is geen onwil, het is een domme fout. Het gedrag moet ik afkeuren, mij moet ik niet afkeuren. En hij die zonder zonde is werpe de eerste steen................. Ik haat het te lezen als iemand een uitglijder heeft, de zoveelste. Maar ik ga niet hard reageren want, dit schreven al veel forummers, die persoon heeft van zichzelf of van zijn omgeving misschien al heel veel op zijn flikker gehad. Ik moet niet denken dat ikzelf één haar beter ben, als wij een wedstrijdje fouten maken doen dan win ik zeker weten. Mild reageren past niet bij mij ; zachte heelmeesters en stinkende wonden en zo.... Dus weet ik nooit zo goed hoe ik moet reageren. Als iemand het hier schrijft vind ik dat vóór alles zo eerlijk, zo open dat ik me klein voel. En daarbij heb ik al vaak gelezen dat mensen heel veel en heel snel leerden van juist die terugval. Ik zou ook zo graag snel veel leren. Ik zou ook zo graag oprecht een steun willen zijn, maar ik weet niet goed wat de juiste toon is. Ik weet alleen maar dat ik geen haar beter ben, en op het forum wat klungelig, wat onhandig soms.

An, An (je je laat helpen betekent hier steriliseren of castreren, haha) Jootje meis, succes he DV heeft een goed voorbeeld alvast.

Jootje, sterkte!! Je bent in goede handen nu. En D.V. goed van je dat je je laat helpen!!!! Allemaal kanjers. Je kan alleen genezen als je zelf inziet dat je een probleem hebt en dat je hulp nodig hebt. En dan nog met beide handen die hulp aannemen..... op weg naar een beter leven!!!

Jootje, wat fijn dat het toch nog zo snel is gegaan! Ik weet nog goed dat ik me op wilde laten nemen...Dat was 'NU'. Poeh wat zou het op een wachtlijst gezet te worden moeilijk voor me zijn geweest. Fijn te lezen dat je een hele goede start hebt gemaakt op de Detox. Zet um op!

Wat fijn dat het zo snel is gegaan uiteindelijke Jootje. Ik wens je een heel goede tijd daar, hoop dat je het daar naar je zin hebt en dat het je verder op weg zal helpen.

Hoi Jootje, Ik sta op de wachtljst, komende week of de week erna. Ik hoop dat het met mij net zo snel zal gaan als bij jou. Ook ik heb wifi, maar mijn laptop niet. Dus heb ik maar een wifi-usb aangeschaft. Ik hoop dat dat werkt. En je hebt gelijk. Hoe langer het duurt, des te meer je er tegenop gaat zien. Maar het is de enige keus. Ik ben blij voor je dat het bevalt. Ik weet nog niet zo goed wat ik kan verwachten. Ik laat wel weten wanneer ik aan de beurt ben. Zet hem op Jootje. Groetjes D.V.