Bij mij was het toen gewoon niet weten wat ik aan mijzelf had, An, ik had op mijn 30e nog nooit op eigen benen gestaan. Toch was de enigste oplossing, doen, maar daar was ik juist zo bang voor. Ik was heel bang dat ik, omdat ik toen heel kwetsbaar was, onder de voet gelopen zou worden door de mensen.
Toch heb ik gemerkt dat het heel vaak onterecht bang was, en het enigste wat ik moest doen was, mijn weg vinden in de maatschappij. Dingen doen, dingen gaan ondernemen, maar hoe????? Hoe doe je zoiets??? Heel veel vragen toendertijd. Toch was het de enigste manier. En nu denk ik, ik had helemaal niet zo bang hoeven te zijn.