Alle activiteit

Vandaar dus een spoor van reizigers in het spoor van de trein op weg naar het eindstation.

Ach just another day at the office voor ons inmiddels😁 Ik doe er dan wel lacherig over maar ondertussen is het niet zo fijn als je je dak boven je hoofd kwijt kan raken.

Nee Rijsenhout. Camping Westeinder. We staan o.a. in de Trouw, NRC, Flair en god weet ik niet wat. Kamervragen SP van Sandra Beckerman Hart van Nederland wilde hier filmen maar kreeg geen toestemming van de eigenaar. Die eigenaar is hier inmiddels al niet meer aanwezig. Ze hadden 3 kampertjes hier neergezet om ons te intimideren dat heeft dus niet gewerkt. Kun je ook op Powned zien. Staat één van die kampertjes te verklaren/huilen dat ie een kopstoot gehad heeft. Echt onzin want ik weet dat de vermeende dader gewoon uitgleed en per ongeluk zijn voorhoofd raakte.... Ik heb ze bij mij ook op bezoek gehad nadat ik ze voor de voor mij op kenmerkende toon wat toevertrouwd had. Ze hadden door dat ik met het gesprek alles opnam en mij dus niet konden bedreigen. Eentje probeerde dat maar werd door zijn minder domme kamper vriendje gecorrigeerd. Moet er dan wel eerlijk bij zeggen dat ik de bedreiging uit wilde lokken😁

We zitten inmiddels bij een warm vuur. Iedereen met een kom erwtensoep van Spirit in handen — stevig spul, precies wat je nodig hebt na zo’n dag. Daarna gaat de warme chocolademelk rond. Spirit is duidelijk echt van het verzorgen; niemand komt iets tekort en iedereen krijgt nog een extra scheut “voor de warmte”. Het is nu nog even wachten. Na 21.00 uur, nog zo’n twee uur, zou het zover kunnen zijn. Het noorderlicht laat zich niet opjagen, dus we doen rustig. Praten wat, staren wat in het vuur, warmen handen en voeten. Freekie zit ondertussen vooral hoopvol om zich heen te kijken. Niet naar de lucht, maar naar wie er straks tijd heeft voor een massage. Dat noorderlicht komt wel — eerst die schouders

Kom je uit de Haarlemmermeer? Ik ook... (zit je toevallig in Vijfhuizen op de camping of was dat een voorbeeld?) Ik weet er alles van. Loopt de spuigaten uit joh!

@Mariposa ach verschrikkelijk..... Wij hier zijn inmiddels wat gewend. Om eerlijk te zijn heb ik nog nooit zoveel buren leren kennen (waar ik ook ooit gewoond heb) omdat we met zijn allen zoiets hebben van: denken jullie ons even weg te jagen? Nou wij dachten van niet!! Minimaal 1x per maand wordt er wat georganiseerd, BBQ etc. waar natuurlijk een vrijwillige bijdrage voor gegeven wordt. Je eet drie drum sticks ofzo maar pleurt dan € 20,- in de pot. Drinken (ja toch weer die rottige alcohol) nemen we zelf mee en hebben gewoon een leuke avond. Dat alles zag die investeerder never nooit aankomen. En ach als je met 100+ man maandelijks wat geld bij elkaar legt heb je dus genoeg om ook een investeerder pijn te doen. Voor ons is zeg maar € 1000,- per persoon vervelend maar voor de investeerder is € 100.000 advocaatkosten toch echt wel meer dan vervelend. Ons streven is om de camping terug te kopen. Wel hartverwarmend is dat echt iedereen er vol voor gaat en we ondanks echt wel wat meningverschillen er met z'n allen vol voor gaan. Onderhoud doen we zelf. En nee het is hier geen Tokkie Fort Oranje gebeuren. Komt gewoon door het f*cking woning tekort, Haarlemmermeer kent een wachttijd van ca. 17 jaar voor een huurwoning......

Nou dat is dan mooi de laatste keer geweest @Senna34! Echt niet fijn voor jou. Volgend jaar kies je lekker voor jezelf hoor!

Ik ben zo depressief als een deur. Alles uit de kast halen om de gasten een plezier te doen met de kerstdagen, ik ren me al dagen de ogen uit mijn lijf. Van ellende maar gestopt met boodschappen doen, morgen maar weer verder. Van die gasten die je nooit ziet. Alleen met kerst. Languit achterover hangen, laten bedienen. En dan hopen ze ook nog dat ik de Bob ben ! Ja, ik drink niet, maar ik doe al meer dan genoeg. Betreft schoonfamilie, maar manlief heeft me beloofd dat het volgend jaar anders gaat. Ik snak echt naar vrijheid, zonder verplichtingen. Even van mij afschrijven het zit mij zo hoog. Dit maakt me niet gelukkig. Oké die ene keer per jaar ? Zo gaat het jaren

Mee eens hoor @Sanity. Daarvoor hoef je geen racist te zijn maar gewoon om heen te kijken en je ogen te openen. Verschrikkelijk.

Daar wist niemand iets van

@Mormel, helemaal goed toch. Ik weet precies hoe jij je voelt, trust me. Wij wonen hier met meer dan 100 mensen (ook kinderen) op een camping en die is verkocht aan een hebberige investeerder en die wil er 150 zogenaamd luxe vakantie woningen op zetten en voor veel te veel geld verkopen en wij moeten maar oprotten. We zijn al 2 jaar aan het strijden en geven geen krimp. Tot nog toe 3 rechtszaken en alledrie gewonnen. Betalen allemaal trouw een maandelijkse bijdrage voor de rechtszaken. Maar goed van de gemeente en overheid moeten we het niet hebben (geloof dat het in Belgie net zo is). Die kopen liever een hotel voor de kansparels en geven ze fatbikes etc. NEE IK BEN GEEN RACIST!! Voor de daklozenopvang kom ik niet eens in aanmerking omdat ik zogenaamd buiten het systeem val omdat ik nog werk. Dus super gefeliciteerd man!!!! Hoe en wat kun je zien op Nova camping terreur.

Ja lijkt me ook heel magische om te zien... Gemasseerd worden bij maanlicht.. Uhhh noorderlicht

Ik geloof je. morgen halen we niets in huis deal? Als begin. In dat boek dat ik nu aan het lezen ben, is alles erop gericht dat we zelf keuzes kunnen en mogen en moeten maken. Als ik morgen drank zou kopen voor een roes, kort geluk, is het dat dan ECHT waard? We hebben op elk moment de keus om het te halen of... niet. Top dat je mee doet. We gaan het niet alleen proberen he. We gaan zorgen dat het lukt. Wie doet er nog meer mee?

Goed gedaan!👍 Kan je die stres laten varen.

ik wil gn opname maar ik moet even gaan ik weet dat als ik ginder ben het wel zal gaan

Misschien wat vrolijker muziek luisteren? Kan helpen... 🙃 Wel blij voor je hoor, goed gedaan!

Gewoon even op mijn eigen draadje delen en ventileren. Wel zo veilig, omdat ik nog steeds niet heel goed weet wat en welk bericht ik waar en op welke manier kan plaatsen? Jep! Ik ben nog altijd zoekende en lerende . Hoewel kerst vieren niet helemaal mijn ding is, althans niet zo zoals ik in mijn omgeving zie, kerstboom optuigen, lekker eten en lief zijn voor iedereen en mega inkopen te doen omdat je bang bent dat je niet genoeg hebt om te delen. Is dit wel een tijd van even stilstaan bij mijn zegeningen, mijn flaters en teleurstellingen en goede voornemens. En vooral even stil te staan bij degene die ik mis terwijl ik ze ook niet altijd bij me had bij de kerstvieringen waar ik wel aan meegedaan heb. Kerstmis en nieuwjaar betekenen voor mij behalve hele fijne betaalde verlofdagen waarbij iedereen druk is met zichzelf en dus minder beroep op je doen ruimte en ontstressen voor mezelf. En ruimte voor soms een traan en ook een lach. Maar even compleet mezelf te laten gaan, zonder heel erg veel verantwoordelijkheid te hoeven nemen. Aangezien mijn moeder tussen kerst en nieuwjaar overleden is, beleef ik kerst en nieuwjaar ook anders. Nou ja ik denk aan haar het hele jaar, ik betrap me er vaak op dat ik elke dag nog wel over haar praat. En ja ik mis haar, maar ben ook vaak blij dat ze mijn moeder is geweest, zo liefdevol heeft los kunnen laten en hoeveel ik eigenlijk van haar geleerd heb. Want anders zou ik na 2020 niet elke dag nog weleens aan haar denken. Dus mijn moeder verloren hebben, tel ik als een gemis maar ook een zegening. Verder, zijn mijn zegeningen dat ik contact heb met de natuur, dat ik mijn ogen en oren altijd open heb wat dat betreft. En ja dan is het misschien niet zo leuk om een dode ree in het te bos te ontdekken, maar ik heb dat dier wel echt van dichtbij kunnen bewonderen en aanraken zelfs. Natuurlijk had ik ze liever levend ontmoet maar dat doe ik ook, alleen vanop een afstandje. Ik fiets elke ochtend en elke avond langs een bos af en als het niet heel druk is op het fietspad, dan staan de reeën gewoon te grazen in de berm en trekken zich niks aan van mij op de fiets. Zolang ik niet stop blijven ze gewoon hun ding doen en kan ik ze vanaf 2 meter afstand gewoon zien. Dat vind ik wonderbaarlijke momenten, helaas wordt dat moment vaak verstoord door een fastbike of heel hard pratende jongeren. En dan springen ze vlak voor mijn fiets het bos weer in. En buiten mijn ergernis dan wat betreft mijn medemensen, denk ik ook vaak tjeetje wat missen jullie veel van deze mooie natuur omdat jullie zo gehaast zijn of gewoon er niet bij stilstaan dat ze er nog zijn. Heel veel mensen gaan namelijk naast hun werk op zoek naar dieren in de natuur. Terwijl het je gewoon op een dienblad wordt aangediend. Ik ben blij dat ik dat nog wel kan zien. Zo heb ik een mega roofvogel zien landen op het fietspad, volgens mij is het fietspad 2 meter breed, en die vleugels bedekte het hele fietspad tijdens zijn landing. Dus in mijn beleving was dat geen buizerd. Ik ben nog zoekende wat het wel was. Maar gewoon leuk om dat gezien te mogen hebben, en omdat ik stopte om een foto te maken weer opvloog en dus een mysterie voor me blijft. Dat zijn allemaal zegeningen, en niet te vergeten, die mega tamme zwerfkat van mij, katten kiezen je uit wordt altijd gezegd, nou met deze is dat zeker het geval. Laat zichzelf binnen en buiten, ik tref hem overal aan en dat vind ik dan een beetje minder want dan volgt hij mij en heeft geen oog meer voor het verkeer. Het is ego strelend maar bezorgd me soms ook wel stress. Wat minder was afgelopen jaar, is dat ik vakmensen inhuurde die geen vakmensen waren. Nou vooral dat ik zakelijke taal moest gaan gebruiken om toch voor elkaar te krijgen dat het goed kwam en het me niet teveel geld zou kosten. Nou ja ik ben gewoon dat ik altijd teveel betaal voor iets wat tegenvalt, vond ik die zakelijke taal moeten gebruiken veel erger dan te moeten betalen voor iets waar ik ontevreden over ben. Immers dat was doorsnee voor mij en je Brabantse directe mond moeten houden en dat vertalen in een taal waar ik niks bij voel was totaal niet mijn ding. En ja het is opgelost maar er zijn wederom dingen mis, en ik heb zo geen zin meer om er iets van te zeggen. Dat ik het maar laat gaan en het plaats bij mijn algemene ervaring, ontevreden zijn over iets wat je koopt. Het voordeel is, dat ik er weer veel van geleerd heb, en nu mijn gaskachel en gasfornuis zelf van binnen en van buiten ken. Dus het voor mij minder zorgen geeft om het zelf maar weer op te lossen in plaats van opnieuw amok te maken en mensen weer te moeten laten komen. Dat ik er bijna depressief van werd, omdat ik mijn ware emotie namelijk felheid, frustratie en boosheid niet mocht uiten nergens. Ga ik mijn vinger daar niet meer aan branden. Wat ik ervan geleerd heb, is dat ik eng gevonden wordt omdat ik heel sterk voor mezelf opkom als ik mezelf echt even laat gaan, en dan keihard afgewezen wordt. En dan zo wanhopig wordt dat ik mezelf dan weer ga beschadigen omdat ik die energie toch ergens in kwijt moet. Dat ga ik anders doen, maar ik weet nog niet zo goed hoe? Als ik het gevoel heb dat ik in een hoekje gezet wordt ben ik gewoon verbaal heel defensief. En zeg soms dingen die ik niet meen maar er wel even uit moet. Maar blijkbaar mag ik op zo een punt al die woorden niet zeggen om mezelf te ontladen. Dus ik dacht, ik ga karate lessen volgen. Gewoon omdat het een verdedigingssport is en waarbij je je rust moet bewaren. Ik verwacht dan ook niet, dat ik meteen schoppen uit moet delen, maar eerder balans oefeningen krijg en oefeningen krijg om mijn rust te kunnen bewaren. Maar het advies is om dat niet te gaan doen omdat ik nog herstellende ben van een handbreuk. Dus voorlopig vier ik me bot op boomstronken en die liggen hier dus dat is ook weer een zegen. 5 jaar geleden alweer, vroeg ik mijn moeder om mijn rookverslaving mee te nemen, ze zei toen al, je denkt dat ik heel veel kan hè? Ja, ik dacht dat. Mijn moeder was immers een witte heks. Dat heeft ze me niet beloofd, maar ze heeft me wel beloofd om een blauwe vlinder te sturen als er leven na de dood nog bestond. En daar heb ik jaren op gewacht, er staat hier een beeld van een blauwe vlinder die ik dagelijks passeer en ook mijn moeder herdenk met haar verjaardag. Omdat ik denk dat ze dat zei omdat we deze altijd passeerde als ik haar mee naar mijn huis nam. Tsja ik weet niet, na haar overleiden ben ik doodgegooid met blauwe nepvlinders door iedereen. Maar ik dacht altijd dat ze me een echte en levende zou sturen. En daar wachtte ik dus ook op. Met die Blauwe vlinders die iedereen mij stuurde kreeg ik een gevoel van dat ze inbreuk maakte op de afspraak tussen mijn moeder en mij. Wat ik nu weet, is dat mijn moeder tegen heel veel mensen heeft gezegd, stuur mijn dochter blauwe vlinders, dan kan ze met alles beter omgaan. Dat was denk ik een onderschatting van haar, ik mis haar wel maar ben er niet aan onderdoor gegaan. En die nep blauwe vlinders kwamen me uiteindelijk de keel uit. En toen afgelopen lente toen ik met mijn gebroken handje zat, zag ik ineens een boomblauwtje. En ik verwachtte er heel veel van, dat ik weer van ons mam zou horen en horen hoe het in het hiernamaals gaat? Maar behalve dat ik zoiets had, hoi mama! En mijn hart een huppelsprongetje maakte, kwam er verder niks. Dus ik twijfel weer aan reïncarnatie en tegelijkertijd wil ik ook geloven dat mijn moeder klaar was met reïncarneren en ik wil dat zelf niet meer. Geen idee of ik daarin een keuze heb? Maar voor zover, beschouw ik dit leven als mijn laatste leven dus hier mag ik voetafdrukken achter laten. En dat kan ik alleen als ik mezelf blijf. Ik praat nog wel met mijn dierbare overleden mensen, maar blijft eenrichtingsverkeer, ben wel blij dat mijn brein hun stemmen nog herinnerd. Verder baal ik er even van, dat ik vriendschappen verloren ben, maar eigenlijk als ik ze nog eens zie vraag ik me altijd af waarom ik ze ooit leuk heb gevonden? Dus best dubbel altijd. Ik hecht me gewoon graag aan mensen, voor zover ik kan en wil. Maar dan dat gedicht van dat je op een trein zit en mensen uitstappen en nieuwe mensen weer instappen, maakt het me makkelijker. En nu ben ik er weer weg van!

De afspraak is goed verlopen. Ik wist dat ik alles goed had gedaan en toch was het mijn ergste stressfactor van dit jaar (voorbije maand ook al bezig met op te zoeken waar je als dakloze kunt slapen in Leuven, al die dingen). Hij vond dat ik goed bezig was en heeft mijn arbeidsongeschiktheid verlengt. Aanstaande maandag begin ik met een nieuwe job en ik ga echt proberen om het niet te verkloten. Dus op dit moment drijf ik nog een beetje op euforie. En terwijl ik dit schrijf komen direct die donkere gedachten terug,... Fuck.

ik doe met je mee

Dat noorderlicht wil ik wel zien. Lijkt me prachtig. Wel zin in. Zal ik erwtensoep maken? Daar is nog wel even tijd voor. Misschien wel lekker. Warme chocolademelk kan ook mee in een kan. Slagroom erbij. Met andere woorden: Ik ga mee!

De trein was lek, vandaar.

Hey @Tukker1990 hier eenzelfde ervaring, ook een goede baan, 2 kids etc. Begon klein met een paar biertjes en binnen no time zat ik op 2 halve liters zwaar bier in het uur. Of een fles wijn in 1 teug leeg. Kortstondig keihard verdoven. Ik ben ondertussen 58 dagen nuchter en sta pas aan het begin. Ook ik ben begonnen met me hier aanmelden. Goed dat jij dat ook doet! Blijf vooral delen hoe je je voelt en wat je meemaakt. Zet hem op!

Echt supergoed van je!!! Ben jaloers maar maak vandaag een nieuw begin!

Hoi beste Flavieke. bedankt dat je ons hier op de hoogter houdt. Ik was gisteren ook net zo boos op mezelf toen ik weer een flesje Wodka achterover tikte. Gisteren kunnen we niet terugdraaien. Morgen kunnen we nog steeds wel beinvloeden. Als ik 2 of 3 flessen had afgelopen tijd, MOESTEn die gewoon op. En nadien walgen we van onszelf? Inclusief angst, depressie etc. Hou je ons op de hoogte van de opname? Vandaag is weer mijn eerste dag zonder drank. Morgen de tweede. Doe je mee? Als ik mezelf recht in de spiegel zou aankijken, dan kies ik er steeds voor om drank te halen. Mijn eigen keuze. Niemand dwingt me. Enkel ik doe het zelf. Maar is het de beloning waard? Als ik er voor zou kiezen om het niet te kopen, brengt dat waarschijnlijk meer geluk of minder ongeluk. Op die gedachtes probeer ik te gaan hinken en hoop dat jij je ook snel wat beter voelt.