Alle activiteit

het blijft jouw keuze en verantwoordelijkheid welke je kiest van die twee ik zou het wel weten......

wow Yo, 11 jaar alweer, geen gekkengetal wat dit betreft he, klassevrouw!

Hartelijk gefeliciteerd met je 11 nuchtere jaren, @Yogajuf. Door naar de 12, neem ik aan? @garfield076 welkom terug. Blijf maar lekker droog voortaan. Respect ook voor @SoberMummy en @Kate.

JAARPACT Deelnemers gaan ervoor vanaf de aangegeven startdatum gedurende een jaar of langer geen alcohol te drinken. Ze geven zelf aan of dat lukt, en laten minstens eens per jaar weten of ze nog aan het pact deelnemen. Maandag 20 oktober 2025 - 78 deelnemers FASE 10 TIEN JAAR EN LANGER [23] 19 jaar 02 mnd - 07-08-2006 Anna 19 jaar 02 mnd - 07-08-2006 Ferry 19 jaar 01 mnd - 05-09-2006 Bambam 18 jaar 06 mnd - 01-04-2007 Water 17 jaar 10 mnd - 25-11-2007 Soothe 17 jaar 08 mnd - 13-02-2008 Adam 16 jaar 10 mnd - 13-12-2008 Kohtje 16 jaar 07 mnd - 24-02-2009 Dhen 16 jaar 02 mnd - 04-08-2009 Lady Jane 15 jaar 09 mnd - 25-12-2009 Bolletje 15 jaar 08 mnd - 20-02-2010 Kate 14 jaar 08 mnd - 09-02-2011 Myriam9 14 jaar 06 mnd - 16-04-2011 Jan1000 14 jaar 05 mnd - 22-04-2011 Huttula 13 jaar 11 mnd - 14-11-2011 Shahire 13 jaar 05 mnd - 02-05-2012 Dylan 12 jaar 10 mnd - 16-12-2012 Monster 11 jaar 08 mnd - 15-02-2014 MijnGerrit 11 jaar 00 mnd - 20-10-2014 Yogajuf 11 jaar 10 jaar 07 mnd - 08-03-2015 BillyBob 10 jaar 04 mnd - 15-06-2015 Maverick 10 jaar 04 mnd - 19-06-2015 An 10 jaar 02 mnd - 25-07-2015 Happiness2 FASE 9 VIJF TOT TIEN JAAR [19] 09 jaar 10 mnd - 13-12-2015 Sebastiaan 09 jaar 09 mnd - 24-12-2015 Jannigje 09 jaar 07 mnd - 07-03-2016 Rosa45 09 jaar 04 mnd - 30-05-2016 Bob 09 jaar 03 mnd - 19-07-2016 Skyer 09 jaar 01 mnd - 01-09-2016 Asterix 08 jaar 08 mnd - 07-02-2017 Reacher 08 jaar 02 mnd - 07-08-2017 NickyLJ80 07 jaar 08 mnd - 17-02-2018 Reboot 07 jaar 03 mnd - 05-07-2018 Francoise 07 jaar 01 mnd - 18-09-2018 Amethist 06 jaar 05 mnd - 19-05-2019 Goedehoop 06 jaar 01 mnd - 08-09-2019 Quera 05 jaar 09 mnd - 22-12-2019 Niks 05 jaar 09 mnd - 01-01-2020 MissSauvignon 05 jaar 09 mnd - 02-01-2020 mcflurry 05 jaar 09 mnd - 13-01-2020 Lieke7777 05 jaar 08 mnd - 03-02-2020 Pinkman 05 jaar 03 mnd - 02-07-2020 brazer FASE 8 DRIE TOT VIJF JAAR [10] 04 jaar 10 mnd - 23-11-2 020 Artax 04 jaar 09 mnd - 01-01-2021 Artemis 04 jaar 09 mnd - 03-01-2021 Nun 04 jaar 07 mnd - 08-03-2021 VIII 04 jaar 02 mnd - 26-07-2021 John72 04 jaar 02 mnd - 19-08-2021 Rory 04 jaar 01 mnd - 12-09-2021 Fabienne1985 03 jaar 11 mnd - 01-11-2021 Marij1984 03 jaar 10 mnd - 15-12-2021 Pete 03 jaar 08 mnd - 07-02-2022 Maja FASE 7 TWEE TOT DRIE JAAR [6] 02 jaar 10 mnd - 26-11-2022 Mariann 02 jaar 09 mnd - 05-01-2023 Koala84 02 jaar 08 mnd - 18-02-2023 billy1981 02 jaar 07 mnd - 20-03-2023 SoberMummy 02 jaar 06 mnd - 11-04-2023 Jackjanssen 02 jaar 01 mnd - 23-08-2023 Kruidenthee FASE 6 ANDERHALF TOT TWEE JAAR [9] 01 jaar 11 mnd - 30-10-2023 JamesM 01 jaar 10 mnd - 23-11-2023 Fonny 01 jaar 10 mnd - 27-11-2023 Lisastopt 01 jaar 10 mnd - 18-12-2023 Charly 01 jaar 09 mnd - 01-01-2024 Senna34 01 jaar 09 mnd - 02-01-2024 Tatum 01 jaar 09 mnd - 06-01-2024 Spirit 01 jaar 09 mnd - 19-01-2024 Happy1972 01 jaar 08 mnd - 14-02-2024 Elonwyn FASE 5 EEN TOT ANDERHALF JAAR [7] 01 jaar 03 mnd - 25-06-2024 Moeps 01 jaar 02 mnd - 11-08-2024 renaldo61 01 jaar 01 mnd - 08-09-2024 Rogi 01 jaar 01 mnd - 15-09-2024 Erik 01 jaar 00 mnd - 26-09-2024 Jac 01 jaar 00 mnd - 28-09-2024 Stuiter 01 jaar 00 mnd - 12-10-2024 Nieuwbegin FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [0] FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [0] FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [1] 04 mnd - 23-05-2025 Lika FASE 1 START [3] 01 mnd - 06-09-2025 knakker 01 mnd - 10-09-2025 Tine 00 mnd - 19-10-2025 garfield076 succes! en voor iedereen een aanmoedigende glimlach

Jep, ik ben er altijd nogal verbaasd over en het maakt wel een behoorlijke indruk op mij, als het weer eens gebeurt. Ik help altijd mijn buren, dat is eigenlijk vrij normaal voor me, maar dan zeggen ze altijd je mag ons ook wel voor hulp vragen hoor. Tsja ik weet niet ik vind dat lastig, vooral omdat ik dan de controle los mag laten en mag hopen dat ze het zoals ik willen doen? Het geeft gewoon behoorlijk veel stress wat betreft hulp vragen en mijn dankbaarheid tonen vind ik ook lastig. Overlaatst ben ik sinds eeuwen meer dan 1 nacht van huis geweest, en hebben mijn buren 2 dagen op mijn katten gepast. Het vertrouwen bij mij ontbreekt dan, in tegenstelling tot hen, want ja mij kunnen ze zelfs de dag vooraf nog vragen of ik wil inspringen en dat zijn ze dus gewoon van mij, maar ik had de week voor mijn vertrek de grootste moeite om alleen maar te vragen of ze er nog aan gedacht hadden? Dat vond ik al not oké van mezelf, omdat ik nooit een hele cursus gekregen heb om op hun dieren te passen en zelf een beetje mijn invulling kon bepalen. En ik dat eigenlijk helemaal geen slechte samenwerking vond, behalve bij de buren waar ik de Pony´s voor zou verzorgen en de waterleiding afgesloten was en de brokken en het hooi ook op waren. Tsja dan dan denk ik pas dan maak je misbruik van mijn dierenhart en mijn hulpvaardigheid. Dus toen ze terug kwamen, heb ik ze wel een gepeperde rekening gegeven, want in mijn boosheid ben ik toen wel gegaan voor de meest luxe brokken en ook duur hooi met extra kruiden. Als ik beloof om voor je dieren te zorgen doe ik dat, maar als je zelf zo laks bent om dingen van te voren te regelen. Dan neem ik ook eigen besluiten en presenteer dat wel met een zeer grote rekening, nou ja ik heb er niks aan over gehouden maar ik had er al genoegdoening van dat ik tenminste wist dat die paardjes die week, gezien, gewaardeerd en het beste voer in hun leven gehad hadden. Ik heb er wel bij gezegd, dat ze me nooit meer hoefde te vragen. De opstart bij mijn katten voelde niet goed, maar toen ik een paar dagen voor mijn vertrek toch aan de bel durfde te trekken. Is het uiteindelijk wel goed gegaan, en zelfs voor herhaling vatbaar. Nee, ze zorgen niet voor mijn katten zoals ik zou doen, maar dat kan ik ze ook niet vragen. En qua kattenbakken verschonen en kots opruimen wilde ik ze ontlasten. Dus daar ben ik zelf een lastige in. Eigenlijk hebben ze meer gedaan dan dat ik vroeg en dat merkte ik ook aan de katten. Ze waren er voor mijn katten, wat het meest belangrijke voor me was. En hebben ook kak en kots opgeruimd. Maar wat ik het mooiste vond om te merken, dat mijn katten zich onder hun hoeden ook goed en veilig voelde. Hoe lastig ook om het ooit nog eens te vragen, ik vind het wel voor herhaling vatbaar. En nu, de bomen kwestie, ik houd van mijn bomen die ik bij het kopen van mijn huisje er zomaar bijgekregen heb. En ja ze laten hars vallen en soms takken ook, maar dat vind ik minder opwegen tegenover, dat ik hier een uil heb gehad die haar nest in een boom had. Eekhoorns heb zien overspringen via de bomen zodat ze niet de weg over hoefde te gaan. En dat ik van mening ben dat als je kiest om in een bos te gaan wonen, de bomen dan ook respecteert. Daar denken mijn buren allemaal anders over, dus stukje bij beetje verdwijnen de bomen uit mijn straat, en ben ik de enige nog die veel bomen in haar tuin heeft staan. Die bomen vangen nu echt heel veel wind, die de bomen onder elkaar altijd verdeelde dus ik voel me nu noodgedwongen om ook een paar bomen te laten verwijderen. Gelukkig blijft het bij een paar, 2 maar nog voelt het alsof ik ze in de steek laat. En qua prijs ben ik gewoon gematst, omdat mijn passie altijd was om boomverzorger te worden en ze op hoogte te kunnen snoeien. Omdat ik de klimkunsten heel erg kan waarderen ben ik als grondwerker gaan helpen. En die mannen kunnen mijn enthousiasme en enthousiast hulp zo goed waarderen dat ik geen bonusprijs hoef te betalen voor het vellen van die 2 bomen van mij. Dubbel, maar heel erg leuk en mooi!

Het stoppen is gelukt. Niet meer beginnen is de uitdaging.

Prima!

Succes!

Mooi Spud, houden zo!

Even voorstellen! Ik ben Nina. Ik heb complexe PTSS. Om een bepaalde therapie te kunnen ondergaan, is het nodig om mijn huidige dosis 3 mg afbouwen, best naar 0. Ik heb dit zelf al wat keer geprobeerd, zonder succes. Mijn arts (ik loop bij een FACT-team) kan mij geen begeleiding bieden, behalve bij de dosering. (Éen afspraak per week). Coping strategieën worden wel aangereikt door de andere hulpverleners, maar kunnen niet op tegen de ernstige onrust- en onveiligheidsgevoelens die ik ervaar. Ik sta er alleen voor. Mijn enige vangnetje bij crisis is het doosje medicijnen, evt een ggz-gesprek en terugtrekken in huis. De afhankelijkheid is denk ik al zo'n 10 jaar oud, waarbij de eerste 7 jaar de dosis niet meer dan 1,5 gram was. Daarnaast heb ik seroquel en citalopram voor de nacht, deze moet ik blijven doorslikken. Ik ben op zoek naar gedegen hulp bij afbouwen. Klinieken bieden een 12-stappenplan dat nauwelijks van toepassing is op deze medicijnafhankelijlheid. De NA is dan ook contraindicatief volgens de arts. Ik heb me aangemeld op het forum, om te zien of iemand tips of een oplossing weet. Hartelijk dank bij voorbaat, Nina

Nieuwe start. Ik ga er weer voor! 19-10-2026 komt er aan

Dank je wel allen. Bij deze mijn hernieuwde kennismaking/start. Vandaag is de eerste dag van mijn nuchtere bestaan!

En ja, ik ben ook voor raar aangezien in mijn buurt. Maar na 15 jaar mijn hartje volgen, en te blijven zoals ik ben. Merk ik steeds meer dat ze mij eigenlijk heel graag zien. Ik blijf wel raar voor hen, maar ze hebben ook zoiets, dat ik veilig ben, en tot gesprek in staat. Aan mijn Nederlandse directheid zullen ze nooit wennen. Haha, en ik nooit aan hun Belgische geslotenheid, ik durf er dus nooit heel lang te blijven zitten als er koffie aangeboden wordt bijvoorbeeld. Maar ik ben ook een gewoon een einzelgänger denk ik altijd. Ik ben gewoon altijd een beetje anders geweest dan andere mensen. Ik ben in therapie geweest, ik heb een officieel document wat bewijst dat ik voor gek verklaard ben door de maatschappij. Ik heb ook van een jong gehandicapte uitkering mogen genieten. Maar ik voelde me daar met mijn gevoel gewoon niet helemaal thuis. En ook niet gehoord of gezien. Door een boek wat ik las wat over hsp ging, vind ik het nog moeilijk om mezelf daaronder te klasseren, maar ik voel me bij die gedachten wel goed thuis. En krijg ook ondersteuning van die mensen. Daardoor durf ik meer in mijn voelsprieten te geloven en daar ook naar te handelen en daar de consequenties ook van te dragen. En mede dankzij de woorden van mijn moeder, die in 29 december 2020 euthanasie kreeg. Dankzij mijn steun. Die me zei, alles wat je probeert is goed, hoe twijfelachtig ook. Het is goed. En daardoor durf ik wel echt heel veel confrontaties aan te gaan. En sta er niet meer zolang bij stil wat dat mogelijk met de ander kan doen. Maar ik heb wel mijn respect behouden wat betreft mijn medemensen. Ik heb de uitvaart van mijn moeder misschien echt uitgebuit, om te oefenen in mezelf zijn en mijn gevoel te volgen. Met haar oké. Ja, natuurlijk zijn mensen achteraf boos op mijn moeder dat ze te vroeg doodging voor hen. En ja dan is het toch vanzelfsprekend om mij dat te verwijten, want mijn moeder hoort je niet meer. Ik weet alleen, dat ons mam en ik echt wel geprobeerd hebben om afscheid van haar te nemen toen de euthanasie datum duidelijk was. Dus ik zie het meer vanuit hun falen dan dat ons mam en ik iets misdeden. Ik heb mijn ruimte genomen om gewoon ook met mijn rouw bezig te zijn. Het was niet simpel, maar door de laatste woorden van mijn moeder wel makkelijker. Al die mensen hadden ook altijd de strijd en oorlog tussen mij en mijn moeder meegemaakt, dus ergens is het ook wel logisch in combinatie met hoe ik me gedroeg, namelijk plaatsvervangend opgelucht zijn voor mijn moeder. En haar dankbaar zijn voor hoe mooi ze doodging. En in die tijd hadden al heel wat mensen gezegd als je moeder dood is dan gaan wij voor je zorgen. Aardig bedoeld hoor, maar zoals ik nooit mijn vader heb laten vervangen toen mijn moeder nieuwe vriendjes kreeg, vond ik mijn moeder ook onvervangbaar. Dus daar was ik behoorlijk defensief in. En heel oprecht, het was een lastige strijd met ons mams euthanasie te realiseren. Dus alles bij elkaar was ik eigenlijk heel trots op mijn moeder, dat ze het doorgezet heeft, omdat ze altijd een leeuwin is geweest die mij en mijn broers beschermde. Ik denk dat dat haar besluit uiteindelijk moeilijker heeft gemaakt, dus heel sterk van haar dat ze eindelijk voor haar zelf koos ondanks alle zorgen nog voor haar kinderen. Ik ervaar dat als zeer liefdevol, en heel vertrouwen hebben in je kinderen hebben. Want loslaten is op zich al moeilijk, vind ik wel als ik weer een dierbaar mens of dier verlies. Maar zelf doelbewust loslaten en voor jezelf kiezen, onderhand eens. Vind ik heel speciaal. En denk bij mezelf dat is ook best wel krachtig. Ik heb het in ieder geval als compliment gezien van mijn mam, en daar gedraag ik me ook naar. Ik volg mijn gevoel wat meer, omdat ik nu de veiligheid voel dat ik zonder handje loop, dus nu al mijn keuzes en besluiten helemaal zelf neem, dus ook niemand meer de schuld kan geven. En gewoon de vrijheid heb, om te kunnen denken, oh ja ik ben gewoon een beetje raar en daar gaat een gesprek fout. Nieuw leerpunt, niet meer de twijfel, van had ik wel of niet naar dat advies moeten luisteren? Ik heb nu meer het gevoel dat ik leef. Omdat ik me niet meer achter mijn ouders kan verschuilen als je fouten maakt, nu maak ik nog steeds fouten. En krijg ik de ruimte om ze zelf weer op te lossen. Maar dan ook diep van binnen uit mijn hart en helemaal mezelf gebleven.

@Moeps ja dat vergeten lukt natuurlijk aardig als je in een roes zit. Heb er alleen geen zier aan want de volgende dag is het toch weer allemaal terug. Ik zoek zeker geen excuses (meer) en ben mij juist bewust van het feit dat alcohol niks oplost maar het alleen maar even werkt en uitstelgedrag is.

He Reacher, leuk dat je er weer bent! Bolletje heeft aangegeven even een forumpauze te houden. En ja, ook ik moet soms erg om mijn eigen grapjes lachen, soms ben ik zelfs de enige met mijn humor! 🤪

Dankjewel,@Bumperjim! Ik word heel vrolijk van de uitstraling van je hond, op de foto lijkt deze een happy hond met humor. Als ik daar elke ochtend mee wakker zou worden, dan zou ik nooit meer een slechte dag hebben. Maar ja, ik snap ook wel dat het een foto momentje is dus leuke foto! @Mormel, de foto van jou hond maakte me ook vrolijk hoor, maar tsja ik weet niet, bij welke staff of pitbull dan ook, zie ik ook een stukje twijfel en bezorgdheid in de blik. Net alsof ze van binnen ook weten dat ze gediscrimineerd worden en geen foutje mogen maken. Ik zie dat toch wel als een grote fout van ons mensen hoor, die deze hondenrassen als een verlengstuk van hun ego zagen en er stoer mee wilde doen. En dus hun vechtdrang activeerde en ook op fokte. (ik zeg niet dat jij dat doet voor alle duidelijkheid) Maar ik denk dat ik van deze mening ben, omdat ik het ras op zich heel mooi en lief vind maar heel veel onbegrepen honden die betrokken waren bij een incident de revue heb zien passeren toen ik nog op asielen werkte. Altijd bijt incidenten met een mens, dus dan hadden ze hun kans eigenlijk al verkeken. Als ze eenmaal bijten, blokkeert dat gebit, dus zelfs als de honden zelf zouden denken, nu is het genoeg, ik heb mijn punt gemaakt, dan kan deze met de beste wil van de wereld gewoon niet loslaten. En dat komt omdat ze daarop juist gefokt zijn. En ook voor gebruikt worden. En wij mensen kunnen op zo een moment niet anders, dan dat geweld bestrijden met met nog meer geweld. We gaan deze honden nog eens met geweld bestrijden, door pepperspray te gebruiken, ze met een breekijzer te slaan en vervolgens hun gebit met hetzelfde martelwerktuig te manipuleren. Terwijl het van oorsprong, lees de oude raskenmerken maar eens na, een echte actieve gezelschapshond was en ook een ware kindervriend. En zoals elke hond beschermde deze zijn roedel, dus beet ook wel eens. Maar toen schoten die kaken niet op slot en kon een baasje ook nog zeggen nu los! Ik vind het jammer, dat de meeste stafs, pitbulls en bulterriër vaak in hun energie laag gehouden worden, in een hok of rustig moeten zijn in de huiskamer. En vrijwel alleen maar uitdaging krijgen als ze ingezet worden om het ego van de baas te verrijken en dus hun teveel aan energie alleen maar kwijt kunnen in agressie. Ik snap die bijt incidenten dus wel, maar geef het hondenras niet de schuld, volgens mij ligt het echt aan de broodfokkers en ondoordachte bazen. Ik weet van iemand, die altijd stafs adopteert uit een asiel, dat haar laatste hond Europees kampioen is geworden, bij infinity (maar zoals ik begrijp, noemt het anders) Dat kampioenschap doet me niks, maar ik vind het gewoon leuk, dat deze dame de soms ADHD energie weet om te zetten in geen gevechten maar haar hond op afstand te kunnen aansturen op een bepaalt parcours zodat deze ook zijn ei kwijt kan qua energie level. Zodat deze niet zijn of haar frustratie en verveling uit hoeft te voeren met agressie. Het zijn gewoon hele leuke en in de kern vrolijke honden, en heel actief. Je verliest het contact met ze, als je ze alleen maar dwingt om rustig in huis te blijven of geen prikkels geeft in hun kooi. Als ze dan ineens wel prikkels krijgen en van low naar high mogen gaan, dat bijten niet anders is dan een beloning voor deze hond, want elke hond wil zijn baasje trouw zijn. ik heb met verbaasde ogen gekeken naar stafs met een incident verleden, waarbij geslagen is en ook pepperspray is gebruikt. Hoe lief en behandelbaar ze waren bij de dierenarts en voor mij echt soms een knuffeldier waren. Wel hing er altijd een bordje code rood bij hun verblijf, want deze kon nog een keer bijten. En dan vond ik het op het asiel zo stom, omdat voor mijn gevoel die hond dan zo kansloos werd gemaakt. Hoewel ik van de zwerfkatten vangen afdeling was, stelde ik me als vrijwilliger voor het uitlaten van deze hond beschikbaar. Immers de collega`s hadden papieren niet om de dierenarts te assisteren en ik wel. En nope ik had geen papieren voor een goede honden opvoerder, maar ik werd wel altijd ingeschakeld als een code rood hond onderzocht moest worden. Ik heb verder geen invloed gehad op hun verdere adoptie. Nooit meer horen hoe een plaatsing is gegaan was lastig. Maar ik hoop dat ze een goede basis meegekregen hebben. Uiteindelijk had ik zoveel meer zwerfkatten te vangen en discussies met die mensen. Dat ik de honden moest loslaten.

Hoi @Bob ja mij herkennen is ook niet zo moeilijk denk ik. Afbouwschema klopt, moet ik alleen nog even uitvogelen. Het is ook wennen aan het idee en ik kon vroeger echt wel genieten van een biertje als ik buiten in de tuin aan het werk was o.i.d. om dan vervolgens gewoon te gaan eten en daarna een beetje tv te staren met een bak koffie. Of de derde helft in de voetbalkantine. Daar kon ik ook erg van genieten maar ja toen was ik 30. Ik kon het dus wel en had ook een rem. Dronk door de week ook helemaal niets. Maar ja das war Einmal! En wie maar blijft terugkijken naar het verleden, staat met zijn rug naar de toekomst!! Die thee tip neem ik ter harte maar ben alleen niet zo'n thee drinker.

Dat is nog maar de vraag. Aan de ene kant: wijsheid komt met de jaren Aan de andere kant: hoe ouder hoe gekker.......

Echt een plan heb ik niet. Wel heel veel stokken achter de deur: - werk nog wel maar dat levert mij amper nog een bijstandsniveau inkomen op - word veel te dik, kleding past niet meer - dreig dakloos te worden (buiten mijn schuld om) - voel mij lichamelijk niet al te best meer (dit in tegenstelling tot mijn eerdere aanwezigheid hier) Ga mijzelf alleen niet al te veel druk op leggen. En al helemaal niet meer met een zatte harses hier posten. Wel veel geleerd in de afgelopen jaren. Ik drink ook niet meer alles op wat ik heb. Voordeel is wel dat als ik avondeten gemaakt heb, ik totaal geen behoefte meer heb aan alcohol. Eet alleen pas om 9 uur ofzo, dus ja als je dan om een uurtje of 4 je eerste biertje open trekt, gebeurt er een hoop (qua inname) in die zeg maar 5 uur.

Dank je wel, ik denk inderdaad dat het naar meer smaakt, die ene zin ‘spoel de film vooruit’ vond ik altijd afgezaagd, maar heeft gisteren veel voor mij gedaan.

Dankjewel 🙏🏻

Dankjewel 🙏🏻

Dagpact: renaldo61 MaryArt Fonny 🌞 Yvonne Prana Alesto Luz Mormel

@bumperjim Goh wat raar, ik kan mij jou nl. helemaal niet meer herinneren😂 Ja net zoals Ajax in de champions league terug naar de nul....... en dan daar ook op blijven!

Niets meer drinken na 17u vind ik nogal een drastische maatregel, zeker als hij niet werkt. Ik zou blijven hydrateren tot je naar bed gaat, en moet het er middenin de nacht uit dan zij dat zo.