Alle activiteit

Ja die vermoeidhied herinner ik me ook. Het duurde een paar weken, ik weet niet meer precies hoeveel, maar het ging wel voorbij hoor.

Vrouwen zijn verder prima hoor, maar eentje tegelijk 😘😘😘

Ja vrouwen zijn onderling echt onuitstaanbaar. Ik moet op de hondenclub ook altijd schipperen. Meerdere keren zijn vrouwen na knetterende ruzie opgestapt en dan kreeg ik altijd nog een veeg na omdat ik niet duidelijk partij gekozen had. Alsof ik dat moet 😝 Mn hond is ook altijd onuitstaanbaar met andere teven. Als er een reu over de vloer komt is het meteen "ik ben hier de baas en jij mag niks" "oh, OK" zeggen die dan, maar met een teefje slaat meteen de vlam in de pan.

Voor nu weer de rust gevonden, was ook niet heel handig van mij om op de verjaardag van mijn moeder dit hele nieuwe weer te plannen. Dan komen tegenslagen dubbel zo hard binnen omdat je je moeder mag missen en dus al een beetje emotioneel bent. Om dat te beseffen gaf rust, en deze les meenemen ook. Niet altijd een bepaalde datum kiezen die symbolisch is voor je. Want dan kom je jezelf gewoon enorm tegen als het niet volgens planning gaat. Dus nieuwe dingen doen en ontdekken kan ik in het vervolg beter inplannen op een datum die me niks zegt. Voor nu weer veilig, maar ik houd er wel rekening mee dat dit nog wel vaker gaat gebeuren, omdat ik nog steeds hulp in wil kopen en van mezelf vind dat ik daar ook mee om mag leren gaan.

Hier ook hetzelfde, geen Facebook, Instagram, TikTok enz. Heb alleen Twitter.

Ik bid met je mee!🍀

Jaja, we zijn er nog. Nog steeds nuchter. De afgelopen dagen even wat minder tijd om online te zijn en op het forum te schrijven. @garfield076 herrinnerde mij er vanmorgen aan weer even iets te delen. De dagen vliegen voorbij en dat is misschien maar goed ook. De hele afgelopen week enorm druk geweest en waar ik het weekend hoopte goed uit te rusten, was dat ook zo weer voorbij. Sporten gekeken bij mijn kids en verder verjaardag gehad en gisteren een Wine & Dine. Nog steeds zo nuchter als wat. Zaterdag had ik de hele middag in het zwembad gezeten om te kijken bij mijn zoon en mocht daarna meteen door naar een verjaardag. Toen we daar aankwamen zat een groot deel van de mensen al goed in de sap. Ook ik kreeg meteen een biertje aangeboden. Die kon ik vrij gemakkelijk weigeren en heb mijn zwager meteen uitgelegd dat ik voor langere tijd niet wil drinken. Dat het een voorgoed is doet er nu nog niet toe. Had een beetje moeite met het vinden van mijn plek. En na de middag in het zwembad met de nodige herrie was het op de verjaardag ook niet echt rustig en lukte het me maar niet goed te ontspannen. Kon me niet concentreren op ook maar iets. Gelukkig gingen we niet te laat naar huis toe. Thuis was het plan nog even film of serie te kijken, maar ik kon het maar moeilijk opbrengen en mijn ogen vielen al snel dicht. Zondagmorgen was ik dan ook alweer vroeg wakker en heb ik F1 gekeken. In de middag hadden we een Wine & Dine en ook daar ging het me prima af om fris te drinken. We waren met een klein groepje en ik was niet de enige die niets dronk. Eigenlijk was het best gezellig en lukte het me goed om deel te nemen aan de gesprekken. We waren ook nu weer niet al te laat thuis en besloten boodschappen te gaan doen om nog even het weekend goed af te sluiten. Ik weet dat mijn vrouw graag Grand Prestige drinkt, dus toen dit in de aanbieding was en ze me aangaf het niet te gaan kopen om mij te helpen heb ik daar een stokje voor gestoken. Zij mag genieten en ik wil haar niet verplichten met me mee te doen. Dus toch maar een sixpack meegenomen. Later op de avond zou ze er wel 1 drinken. Echter vielen mijn ogen wederom veel te vroeg dicht. Om 21.30 mijn bed opgezocht en mijn vrouw bleef nog even voor de tv hangen. In 1 ruk doorgeslapen tot de volgende morgen 6.30 uur en wat stond ik vermoeid op, mijn vrouw had geen biertje meer aangeraakt (wat zou dat bij mij normaal anders geweest zijn, die sixpack was weggeweest). Ook vandaag was de dag pittig en was ik op bepaalde momenten niet vooruit te branden. Mijn energie zat slecht vandaag en vanmiddag toen het rustig was op mijn werk lukte het me nauwelijks wakker te blijven. Geen idee waar die vermoeidheid vandaan komt, ik slaap meer dan ooit te voren. Gelukkig nu even een moment van ontspanning en hopelijk morgen meer energie. Zijn er meer mensen die de ontzettende vermoeidheid herkennen? Ik ken dit helemaal niet van mezelf.

Pfff, ik denk dat ik hulp aanvaarden en er blij en dankbaar voor zijn minder lastig vind dan hulp in kunnen kopen. Het begint wel met dezelfde spanning maar ik merk aan mezelf, dat ik nu meer de neiging heb om toe te geven aan mijn nicotine en alcohol uitlaatklep om de spanning en de teleurstelling uit te schakelen. Zou het kunnen zijn omdat ik al jaren bezig ben met hulp kunnen aanvaarden en emotioneel binnen te laten komen met alle twijfels die erbij komen kijk en inmiddels dus ook mijn valkuilen wat verslavingen daarin betreft heb leren kennen ik daar wel wat sterker in geworden ben? Routine zeg maar. En dus totaal bij iets nieuws doen, zoals nu hulp inkopen weer de neiging heb om op het oude terug te vallen? Ik ben benieuwd! Voor nu, heb ik lekker gegeten en een pyjama aangetrokken, zit aan de thee, en zeg steeds tegen mezelf ik ga niks halen. Maar het volgende moment ben ik me weer aan het aankleden en sta ik bij mijn fiets om toch maar even naar de nachtwinkel te gaan. Het zal nog wel even duren totdat ik weet dat de nachtwinkel dicht is. Maar zo heftig heb ik het in lange tijd niet meer zo meegemaakt met mezelf. Zo stom! De kou helpt wel en de regen ook!

Dank je @lady jane voor je antwoord. Ik merk dat ik ook ergens verslaafd ben aan de liefde. Wie ben ik zonder hem? En hij is zich zeker aan het beschermen. Ik heb weleens van jou gelezen dat jij er een jaar over hebt gedaan om jezelf te vinden. Ik geloof zeker wel in dit termijn. Naast dat ik rouw. Ik mag leren om te leven in rust en vertraging. Iets waar ik nooit echt stil bij heb gestaan. Een interessante uitdaging. Ook het nederig opstellen vind ik interessant, waar ik nu soms inzit. Benieuwd wanneer jij echt vrij voelde. En echt blij met jezelf? Hoe is bijv de relatie nu met je kinderen. Is alles goed hersteld in dat opzicht?

Een aanrader is "vandaag drink ik niet, morgen weet ik niet. " en de dag daarna herhaal je dit.

Maar echt... vrouwen zijn zo gemeen. Ik heb ook meer mannen in mijn vriendengroep dan vrouwen.

Dat heb ik inderdaad al meerdere malen geprobeerd. Na 2 biertjes gaat de rem er bij mij gewoon af en geef ik er niet meer om. Goed om te horen dat het uiteindelijk wel gelukt is. Ja, dat is slim. Ik ga het nu per weekend aankijken en heb toevallig al iets waardoor ik een goede reden heb om wel de stad in te gaan maar niet om te drinken. Waarschijnlijk wordt dat even wennen maar proberen kan nooit kwaad. Ik schrijf inderdaad vaak mijn emoties eraf, heb ik in dit geval ook gedaan. Soms is dat best confronterend maar het voelt daarna erg goed. Je slaat de spijker op de kop. Ik heb in de weekenden nog nooit geschreven denk ik. Dan ga ik eerder gamen of Netflix kijken omdat dat makkelijker is. Natuurlijk niet erg om dat te doen maar als de reden is dat je brak ben is dat zonde... De weekend zijn gewoon eigenlijk weggegooid en dat is zonde want dat is juist je vrij tijd. Wat ik in ieder geval wel wil is sociaal blijven & nog naar feesten gaan maar dan puur voor de muziek in plaats van maar veel te veel te drinken. Ik denk dat ik het wel in me hebt, maar het zal wel heel anders zijn

Gezellig!💕

dat zijn toch geen gedachtenspinsels?

Ga ook liever met mannen om. Altijd al gehad. Heb 4 jaar in meidenklassen gezeten, wat kunnen die gemeen zijn zeg. Ben volgens mij zelf ook een halve kerel. Hou van stoer. Dat getut met vrouwen soms. Gelukkig zijn alle vrouwen niet zo hoor!

Klopt. Komt door hormonen die de vrouwen bespelen. Zij worden er zelf ook gestoord van. Ik vind mannen makkelijker in de omgang.

Alles bij elkaar ga ik veel geslapen hebben afgelopen nacht. Wel steeds korte periodes.

Is dat ooit anders geweest? Vrouwen zijn nu eenmaal rare raadselachtige wezens.

Er werd geklopt, wie zou dat zijn?

Wat een mooie droom Renaldo. Dat zal vast een diepere betekenis hebben. Met die kou en als het donker is, vind ik het steeds moeilijker om vroeg op te staan. Maar nu ben ik toch in actie gekomen, hupsakee. Nog wat werken en dan wandelen met de buuf van verderop die ook haar thuiswerkdag heeft.

Er is geen algemeen antwoord hier gz. Het gaat erom dat jij weer vertrouwen krijgt. Gelukkig blijf je rustig, want je hebt niet zomaar recht op vertrouwen van je ex. Je schreef over jouw walging destijds bij hem. Zoiets is in jaren ontstaan. Hij is zichzelf azn het beschermen tegen alweer teleurstelling meemaken. Misschien kun je bij hem checken of er kansen overgebleven zijn. Maar geduld is ook wijsheid nu.

Oef wat een narigheid. Hoop dat er binnenkort wat lichtpuntjes komen.

hi, ik herken mezelf in jou. Mega goed in stoppen maar nog beter in starten. Hoe is het nu met je?

Het grote voordeel van ouder worden is dat je meer je eigen plan trekt en je minder aantrekt van wat je vrienden ergens van vinden. Sociale druk kan erg lastig zijn. Als 50+ er vind ik het daarom makkelijker om er voor te kiezen vaker overdag met vrienden af te spreken, iets samen te ondernemen en niet per se in een groep. Voor mij was alcohol ook een manier om losser te komen en lol te hebben op feesten die misschien helemaal niet zo leuk waren. Daarnaast kost het herstellen van drinken veel tijd en energie. Ik kan me niet goed voorstellen dat je aandacht en energie hebt om bv een boek te schrijven met een kater. Op verjaardagen en feesten ga ik tegenwoordig vroeg, dan heb je nog de gelegenheid om echt met mensen te praten. En vroeg weer weg. Ja dat is saai en lastig, maar in de ochtend zal dat beter voelen. Je schrijft dat je doelen wilt behalen maar dat dit niet goed lukt door je drinkgedrag. Misschien is het goed om meer de focus te leggen op wat je wél wilt in plaats van iets niet te willen. Anders is de kans groot dat je in twijfel en schuldgevoel blijft hangen.

Dag lieve allemaal, nou het goede nieuws is dat ik nog steeds niet drink. Gestart ben met behandeling maar wat een rollercoaster qua emoties. Met name hoe mijn ex tegen mij doet. Even voor jullie beeld. Hij heeft de relatie verbroken omdat hij niet meer kon. Die snap ik ergens wel. De liefde was er, houden van, ook de mooie en leuke dingen. Maar ik merk aan hem dat hij me niet meer geloofd. Hij is afstandelijk/ zakelijk. Vermijd gesprekken of vragen die ik stel. Best lastig als je samen kinderen hebt. Ergens voel ik dat het ooit goed komt. Wellicht een utopie maar mijn intuïtie is zeer sterk. Hij weet ook wat verslaafd zijn is, is dit zelf jaren geweest. Toen walgde ik bijna van hem, op het laatst. Mijn vraag aan jullie is: hoe lang duurt het vertrouwen van de naasten? Wat kan ik het beste doen? Ik blijf overigens heel rustig (iets wat nieuw is voor mij, want werd snel boos, zeker laatste jaar). Ik wil hem tijd gunnen. Maar vind het ook een beproeving. Fijne dag allemaal