Alle activiteit

To trapt af: Koffie, koffie en nogmaals koffie afgewisseld met bruiswater en heel soms thee. Bruiswater is via de sodastream (beste aankoop ooit). Heb nooit de smaakjes getest maar soms voeg ik er wat appel- of citroensap aan toe om een smaakje te krijgen. Koffie wordt hier op twee manieren gemaakt. Enerzijds de oploskoffie voor als ik weinig tijd heb en anderzijds een klassieke filterkoffie. Op dit moment zijn de beide de goedkoopste exemplaren uit de Aldi, maar eenmaal er wat meer budgettaire ruimte is wil ik wel opschalen. Drink enorm graag koffie, liefst zwart zonder suiker. Als hier andere koffiefanaten zitten hoor ik graag jullie tips om een goed en toch betaalbare koffie te drinken. Thee drink ik minder, maar zou ik eigenlijk meer moeten doen. Mijn vader gaf al de tip om mineraalwater te gebruiken, maar voor mij lijkt dit een zotte kost. Dus bij deze: shoot.

Titel lijkt mij duidelijk. Mocht dit niet zo zijn: gelieve geen tips te delen om zo snel mogelijk dronken te zijn.

@knakker: dat romantische beeld van de drinkende of drugsverslaafde kunstenaar of buitenbeentje, mag dan cliché zijn, elk cliché heeft een grond van waarheid onder zich. Er is ergens een reden waarom mensen die zich niet echt conform de maatschappelijke norm gedragen verdwalen in de wereld van geestverruimende middelen. Dat wil niet zeggen dat ik het verheerlijk, noch dat ik dat als noodlot zie. Eigenlijk verfoei ik dat romantische beeld van de artiest die een liederlijk leven leidt en waarbij de kunstzinnige uitspattingen spontaan komen, want voor mij is creatief werk meer een ambacht waar je vele duizenden uren insteekt om tot een resultaat te komen. Contradictie hierbij is voor mij wel dat je vele duizenden uren in een vaardigheid kunt steken, maar je net dat drupje waanzin/talent/aanleg moet hebben om je werk op te tillen. Daar dit mijn draadje is, ga ik even heel openhartig zijn. Ik kom uit een familie waarbij langs mijn vaderskant elke man dronk maar naast hun baan waren ze ook allemaal bezig met tekenen, schilderen, het creatieve zeg maar; langs mijn moeders kant zitten er veel mentale problemen, zijzelf chronisch depressief, een zus met schizofrenie, andere zus bipolair. Zelf ben ik dan een smeltkroes van beide waarbij ik enerzijds mentale problemen heb en anderzijds de drang naar alcohol en de aanleg voor het creatieve. Misschien dat dit ooit moest gebeuren om te leiden naar een resultaat, maar dan ben je meer bezig met het noodlot. Op dit moment weet ik niet meer wat ik van mijn leven moet maken. De laatste maanden probeer ik erg om aan de verslaving te werken, zelfs al lijken mijn hervallen dit tegen te spreken. Ondertussen blijf ik ook verder schrijven en waar ik in het verleden her en der verhalen publiceerde ben ik momenteel ook echt in overleg met een boek. Daarnaast probeer ik mij in te zetten voor de samenleving door mijn vrijwilligerswerk en nu terug een betaalde baan op te pakken. En eigenlijk weet ik het niet. Eigenlijk weet ik niet of ik dit leven nog wel wil voortzetten als het zou betekenen dat ik terug voltijds in de samenleving moet meedraaien. Terwijl ik enerzijds de eerste ben om mensen te helpen wanneer ze daar nood aan hebben, ben ik anderzijds ook een persoon die niets dan afkeer voelt voor burgers die zich slechts als consument gedragen. Enfin, verward dus.

Ik bedoelde niet onverdraagzaam naar mensen die nog drinken en op hun vergaderingen komen, ik bedoelde hun bijna vijandigheid wanneer ze met drinkende personen in aanraking komen. Om een voorbeeld te geven: bij de laatste vergadering dat ik was vertelde iemand die al tientallen jaren gestopt was met drinken hoe hij boos was geworden toen op café iemand een pint had geplaatst op de tafel waar hij zat terwijl deze aan het biljarten was. Hij had effectief tegen die persoon gezegd dat hij geen bier aan zijn tafel wilde en dat hij die pint moest verplaatsen. In dat geval vraag ik mij wel af in hoeverre je verlost bent van je verslaving en hoezeer deze (na tientallen jaren dus) nog steeds een gevecht aan het leveren is. Ander voorbeeld: een van de leden ging op bezoek bij zijn bejaarde ouders. Om te helpen ging hij de vaatwasser uitladen en heeft daarbij effectief een wijnglas gebroken, gewoon omdat het contact met dat wijnglas hem zoveel stress bezorgde. Hij vond het normaal om te eisen dat wanneer hij bij zijn ouders kwam, hij op geen enkele manier in aanraking kwam met alcohol. Goed dit zijn anekdotische voorbeelden, maar voor mij zijn dit geen personen die verlost zijn van hun verslaving. Hun gedrag geeft voor mij net aan dat ze nog steeds hunkeren naar alcohol zelfs al staan ze jaren droog. Ik ben van plan om vrijdag terug naar een vergadering te gaan en dit wel even aan te kaarten. Eigenlijk begrijp ik weinig van dat gedrag omdat voor mij drinken altijd een bewuste keuze is waarmee ik een bepaald effect wil bereiken op mijn gedachten.

Respect voor @Myriam9.

JAARPACT Deelnemers gaan ervoor vanaf de aangegeven startdatum gedurende een jaar of langer geen alcohol te drinken. Ze geven zelf aan of dat lukt, en laten minstens eens per jaar weten of ze nog aan het pact deelnemen. Donderdag 9 oktober 2025 - 77 deelnemers FASE 10 TIEN JAAR EN LANGER [23] 19 jaar 02 mnd - 07-08-2006 Anna 19 jaar 02 mnd - 07-08-2006 Ferry 19 jaar 01 mnd - 05-09-2006 Bambam 18 jaar 06 mnd - 01-04-2007 Water 17 jaar 10 mnd - 25-11-2007 Soothe 17 jaar 07 mnd - 13-02-2008 Adam 16 jaar 09 mnd - 13-12-2008 Kohtje 16 jaar 07 mnd - 24-02-2009 Dhen 16 jaar 02 mnd - 04-08-2009 Lady Jane 15 jaar 09 mnd - 25-12-2009 Bolletje 15 jaar 07 mnd - 20-02-2010 Kate 14 jaar 08 mnd - 09-02-2011 Myriam9 14 jaar 05 mnd - 16-04-2011 Jan1000 14 jaar 05 mnd - 22-04-2011 Huttula 13 jaar 10 mnd - 14-11-2011 Shahire 13 jaar 05 mnd - 02-05-2012 Dylan 12 jaar 09 mnd - 16-12-2012 Monster 11 jaar 07 mnd - 15-02-2014 MijnGerrit 10 jaar 11 mnd - 20-10-2014 Yogajuf 10 jaar 07 mnd - 08-03-2015 BillyBob 10 jaar 03 mnd - 15-06-2015 Maverick 10 jaar 03 mnd - 19-06-2015 An 10 jaar 02 mnd - 25-07-2015 Happiness2 FASE 9 VIJF TOT TIEN JAAR [19] 09 jaar 09 mnd - 13-12-2015 Sebastiaan 09 jaar 09 mnd - 24-12-2015 Jannigje 09 jaar 07 mnd - 07-03-2016 Rosa45 09 jaar 04 mnd - 30-05-2016 Bob 09 jaar 02 mnd - 19-07-2016 Skyer 09 jaar 01 mnd - 01-09-2016 Asterix 08 jaar 08 mnd - 07-02-2017 Reacher 08 jaar 02 mnd - 07-08-2017 NickyLJ80 07 jaar 07 mnd - 17-02-2018 Reboot 07 jaar 03 mnd - 05-07-2018 Francoise 07 jaar 00 mnd - 18-09-2018 Amethist 06 jaar 04 mnd - 19-05-2019 Goedehoop 06 jaar 01 mnd - 08-09-2019 Quera 05 jaar 09 mnd - 22-12-2019 Niks 05 jaar 09 mnd - 01-01-2020 MissSauvignon 05 jaar 09 mnd - 02-01-2020 mcflurry 05 jaar 08 mnd - 13-01-2020 Lieke7777 05 jaar 08 mnd - 03-02-2020 Pinkman 05 jaar 03 mnd - 02-07-2020 brazer FASE 8 DRIE TOT VIJF JAAR [10] 04 jaar 10 mnd - 23-11-2 020 Artax 04 jaar 09 mnd - 01-01-2021 Artemis 04 jaar 09 mnd - 03-01-2021 Nun 04 jaar 07 mnd - 08-03-2021 VIII 04 jaar 02 mnd - 26-07-2021 John72 04 jaar 01 mnd - 19-08-2021 Rory 04 jaar 00 mnd - 12-09-2021 Fabienne1985 03 jaar 11 mnd - 01-11-2021 Marij1984 03 jaar 09 mnd - 15-12-2021 Pete 03 jaar 08 mnd - 07-02-2022 Maja FASE 7 TWEE TOT DRIE JAAR [6] 02 jaar 10 mnd - 26-11-2022 Mariann 02 jaar 09 mnd - 05-01-2023 Koala84 02 jaar 07 mnd - 18-02-2023 billy1981 02 jaar 06 mnd - 20-03-2023 SoberMummy 02 jaar 05 mnd - 11-04-2023 Jackjanssen 02 jaar 01 mnd - 23-08-2023 Kruidenthee FASE 6 ANDERHALF TOT TWEE JAAR [9] 01 jaar 11 mnd - 30-10-2023 JamesM 01 jaar 10 mnd - 23-11-2023 Fonny 01 jaar 10 mnd - 27-11-2023 Lisastopt 01 jaar 09 mnd - 18-12-2023 Charly 01 jaar 09 mnd - 01-01-2024 Senna34 01 jaar 09 mnd - 02-01-2024 Tatum 01 jaar 09 mnd - 06-01-2024 Spirit 01 jaar 08 mnd - 19-01-2024 Happy1972 01 jaar 07 mnd - 14-02-2024 Elonwyn FASE 5 EEN TOT ANDERHALF JAAR [6] 01 jaar 03 mnd - 25-06-2024 Moeps 01 jaar 01 mnd - 11-08-2024 renaldo61 01 jaar 01 mnd - 08-09-2024 Rogi 01 jaar 00 mnd - 15-09-2024 Erik 01 jaar 00 mnd - 26-09-2024 Jac 01 jaar 00 mnd - 28-09-2024 Stuiter FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [1] 11 mnd - 12-10-2024 Nieuwbegin FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [1] FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [1] 04 mnd - 23-05-2025 Lika FASE 1 START [2] 01 mnd - 06-09-2025 knakker 00 mnd - 10-09-2025 Tine en voor iedereen een aanmoedigende glimlach

Wel, dan zal dit mijn nummer 1000 zijn. Overigens heb ik in een vorig leven (2018-2022j al veel meer geschreven, dus het getal is niet helemaal accuraat. Maar over dat badwater. Ik heb mij daar als melancholische tobber altijd in thuisgevoeld. Ik zei altijd: ‘Je moet er toch niet aan denken dat je een opgeruimd en levensblij karakter zou hebben. Daar zou ik doodongelukkig van worden’. Maar ik heb meerdere malen ervaren dat naarmate de drank uit mijn systeem is ik wel degelijk - en zeer tot mijn verrassing - een tamelijk ongecompliceerd en positief karakter blijk te ontwikkelen. Vroeger keek ik eigenlijk ook wel op tegen het type getroebleerde dichter, wanhopig drinkend bij het keukenlicht enzo, en was de weltschmerz en wehmut altijd dichtbij. Maar verdomd, ik geloof intussen echt dat de alcohol als een duistere brandstof voor dat moeizame levensgevoel heeft gefunctioneerd. Nu luister ik bijvoorbeeld wel eens naar ABBA, ik bedoel maar, muziek die ik vroeger als oppervlakkige rotzooi verfoeide. Niet alles ligt verankerd in de genen of in het noodlot bedoel ik. Evenmin bedoel ik dat je geforceerd naar positiviteit moet gaanstreven, want dat is gelul en werkt hooguit averechts. Maar je moet er ook niet gek van opkijken dat een en ander in het leven best mee blijkt te vallen nadat je eenmaal duurzaam die kartonnen doos der verslaving van je kop hebt weten te zetten en je weer eens rustig om je heen kunt kijken.

Ik denk dat je veel van knakker nog niet weet. Dit is misschien nu zijn bericht nr 999 maar dit gaat niet zijn eerste account zijn.

Ik weet niet waar jij naar de AA gaat, maar waar ik ging kreeg ik niet de indruk dat ze zo onverdraagzaam zijn tegen mensen die nog drinken. Wat wel klopt is dat ze aanraden als je wilt stoppen alles te mijden in de beginperiode wat je aan alcohol doet denken.

Herkenbaar! Maar dan met mijn katten. Ik ben dan ook van mening dat elke diersoort wel voor iemand steun kan zijn. Zelfs, geen huisdier hebben, maar contact maken met de natuur is al helpend. Ik kan een heleboel vertellen over mijn katten, maar dan deel ik liever dat half jaar dat ik in een studentenhuis woonde waar ik me helemaal niet thuis voelde. Bekende stad, Eindhoven namelijk, mijn oma woonde zelfs in mijn buurt. Maar toch kon ik daar niet landen, omdat je geen huisdieren mocht hebben, terwijl ik een studentenhuis gewoon was, waar zo een beetje alles binnen kwam. Verschil was misschien, dat we allemaal dierverzorging studeerde dus wel een beetje op 1 lijn zaten. En daar in Eindhoven de mensen wat serieuzer waren en anti huisdieren. Ik denk dat daar zo ongeveer mijn alcoholisme is ontstaan. Want daar ben ik bij een studentenvereniging gegaan omdat ik geen aansluiting vond bij mijn huisgenoten en dus niet op mijn kamer wilde zijn. En op die studentenvereniging was het toen heel stoer om heel snel en heel veel te drinken. Dus ik had daar al snel vrienden gemaakt en het was ook wel fijn om totaal verdoofd in mijn kamer te komen, zodat ik niet hoefde te voelen hoe verkeer ik daar eigenlijk zat. Eigenlijk had ik beter gewoon iets mogen zoeken. Nou ja, met die studentenvereniging kreeg het bestuur de meest merkwaardige cadeaus, zoals vissen, die ze dan door de plee wilde spoelen op het einde van de avond. Dat trok ik dan niet en liep dan in het holst van nacht met mijn dronkenkop naar mijn kamertje met een viskom met guppy´s. Thuis aangekomen lagen ze natuurlijk in coma door al het schudden en ging ik ook in coma liggen. En wat was ik dan blij dat ik ze de volgende middag zag rondzwemmen. Ze gaven me zo een thuis gevoel, dat ik van mijn biergeld een aquarium ben gaan halen met verwarming, en voer en plantjes. Ze waren immers stil dus mijn huisgenoten hoefde het allemaal niet te weten. Het gaf mij een reden om naar mijn kamertje te gaan. Alleen toen ging ik dus met mijn studentenvrienden in mijn kamer indrinken, afdrinken what ever, heel erg storend voor mijn huisgenoten. Dus op een dag, waarbij ik voor de zoveelste keer door mijn luidruchtige wekker heen sliep, stond een huisgenoot ineens in zijn boxershort in mijn kamer en was zo boos om die vissen te zien. Dat behalve die vissen, ik ook weg moest, en dat snapte ik. Ik was allang blij dat in ons gevecht die vissen niet tegen de grond zijn gegaan. Want ik kan me voorstellen, dat je als nuchter mens, en al gefrustreerd bent over je huisgenote. Het niet zo prettig is, dat je zonder pardon, bij je keel gegrepen wordt en buitengezet wordt uit haar kamer. Terwijl je wekelijks spieren traint en ze maar klein is voor jou. Ik kon zijn agressie tegen mijn deur dus ook heel goed begrijpen. Is ego technisch ook niet zo fraai. Maar toen stond ik met mijn aquarium dus op straat. Uiteindelijk ben ik toen opgenomen in een kliniek en heb ik mijn vissen in het aquarium kunnen doen van mijn woongroep. En werden de zwerfkatten die er liepen mijn vervanging van thuis. En zo steunde een kiekendief die een duif op zat te eten, in een tuin waar ik me thuis moest voelen, ook een thuis. Dus ja dieren zijn heel belangrijk, voor elk mens wel.

Dat is jammer @Lonster1. Ik ben ook niet zo van de Nederlandse series en films omdat ik het acteren vaak zo toneelschool- geacteerd vind, maar Oogappels vind ik toch wel een pareltje. (en dat terwijl ik weinig tot niets heb met (opgroeiende) kinderen/pubers. (praktijk-gezien))

Goed zo alesto, weg met die zooi. Bedenk dat het neerslachtige gevoel dat je hebt als je aan het bijkomen bent van de drank, mede door de drank zelf is veroorzaakt. Je kunt het gaan vertalen door teleurgesteld te zijn: is dit nu hoe het voelt om nuchter te zijn? Tsja de mensen van de 'harde leerschool', dat zijn vaak dezelfde mensen die melden dat ze gewoon de waarheid vertellen en eerlijk zijn. Alsof dat een vrijbrief is om iemand te beledigen. Ik heb laatst (dankzij lady Jane) Blue Lights bekeken, over beginnende politie-agenten in het roerige noord-Ierland. Mooie serie. Ik houd meestal niet zo van Nederlandse series dus Oogappels laat ik aan me voorbij gaan.

Misschien dat dit een beetje idioot is, maar ik kijk graag naar Kamp van Koningsbrugge en de Vlaamse varianten hiervan. Als je dan ziet waartoe een mens in staat is, moet het toch een eitje zijn om van deze verslaving verlost te geraken.

Omdat dit later niet meer te zien is, dit was jouw 999ste bericht. Duistere romantiek is mijn badwater. Los van dit alles: heel knap hoever je het nu al hebt gebracht.

Ik ben erg gevoelig voor dergelijke duistere romantiek. Maar kijk er mee uit dat je het niet teveel gaat cultiveren. Het is allemaal Eros en Thanatos. Aan jou de keuze welke plantjes je water geeft.

Bij de wok, de laatste keer met mijn familie, mijn schoondochter aan de procecco. Drank scheen dus ook onbeperkt te zijn. Tsja, Brabant hé . Na een paar glaasjes werd ze vrolijk en wat ongeremder en heel hard Rotterdams praten, ik heb krom gelegen van de lach. Had ook totaal niet de intentie om ook wat te drinken, terwijl mijn zoon later zei, dat hij het vervelend vond voor mij en dat hij bang was, dat het mij zou triggeren. De lieverd . Wat moet hij een zorgen gehad hebben om mij, toen ik nog in gebruik was. Hoe fijn is het, dat ik nu niet meer drink en hoe fijn is onze relatie moeder/zoon nu. Ik geniet van mijn familie

Gisteren was lastig en ben ik voor de bijl gegaan. Laatste wandeling met de hond bleef deze overal stil staan, niet om te snuffelen maar om rond haar te kijken. Kreeg echt het gevoel dat ze niet meer genoot van bij mij te zijn en mijn vrouw miste. Dus ook mijn vrouw gebeld om haar vandaag al te komen op halen. De zielige gedachte "zelfs een hond vind het niet leuk bij mij." En dan begon het drinken. Wel heb ik gezien dat er in mijn tuin Duivelskruid groeit. Kennelijk is deze zeer giftig en geeft die bij een hoge dosis je een bad trip met de dood tot gevolg. Nog even wachten tot het zaad rijp is en dan dit oogsten en bewaren in een potje. Als een soort pil van Drion. Ergens op een mooi veld bij de avondschemering: een fles whisky, roken en vervolgens een theetje dat me met een nachtmerrieachtige strijd bij de dood brengt; het lijkt me een mooi einde. Niet voor nu, maar ooit wanneer er geen andere oplossingen meer zijn.

Ik heb het gevoel dat die uitdrukking vooral gebezigd wordt door mensen die door hun verslaving heen zijn, en vraag me af wat hun doel is. Net zoals ik op de meetings van de AA veel mensen zie die een enorme woede ontwikkelen tegenover alcohol, gaande van het verbieden dat alcohol nog in hun huis komt tot het effectief wegduwen van mensen die aan het drinken zijn. In hoeverre ben je dan eigenlijk verslaafde af, als zelfs het zien van andere mensen die drinken je emoties zo raken? Zelf schommel ik nog enorm tussen nuchterheid en dronkenschap, maar wanneer ik nuchter ben en de intentie heb om zo te blijven, kan ik zonder zorgen ergens een terras doen en koffie drinken (geniet enorm van goede koffie), net zoals ik dan zonder probleem de supermarkt binnenstap om boodschappen te doen. Het zien van alcohol is voor mij geheel geen trigger, het zit echt in mijn verwarde hoofd.

Ja, immer geradeaus nog steeds. Dat weemoedig gevoel van liefdesverdriet was bij mij ook alleen de eerste keer. Intussen is het meer dat ontluisterende gevoel dat je met je stomme kop toch weer bij die ex in bed bent beland terwijl je allang weet dat ze je bedriegt en besteelt.

@alesto, zet vooral ook de voordelen van nuchter leven op een rij in je hoofd. Dan word je misschien wat blijer.

Bij mij voelde stoppen met roken ook al, alsof er iemand overleden was. Daar ben ik wel doorheen gegaan, maar jeetje wat heb ik moeite met de drank.

Ik vraag mijn partner de (rosé is het trouwens 😉, die 3 liter trapjes, waarvan de zak bij het plastic kan en karton bij het oud papier, hoef ik niet naar de glasbak) weg te gooien. Ik ben bang als ik het ruik……

Knakker nog recht zo die gaat? Ik voelde trouwens bij mijn laatste alcoholstop helemaal niet (meer) iets van weemoed. Eerder het gevoel van met een acute wortelontsteking naar de tandarts gaan en geholpen worden. Eerst dus een gevoel van wanhoop, met vooral de nadruk op het 'hoop'-gedeelte van dat woordje en daarna de enorme opluchting van 'er vanaf zijn'..

@alesto, niet in de gracht werpen natuurlijk, daar ligt al genoeg troep. Beter inleveren bij verzamelpunt chemisch afval.

Overigens merk ik dat ik me intussen wat begin te ergeren als iemand hier over ‘zachte heelmeesters’ begint. Pas was er ook weer eentje. Ik heb de indruk dat die uitdrukking niet zozeer meer wordt gebruikt om tot een efficiënte behandeling te komen, maar eerder om eigen lompheid te rechtvaardigen. Maar dit geheel terzijde.