Hallo. Doodeng.

[Lika]

Aha! Dank je. 

[Lika]

Uit ‘De Ontwenning’. Altijd als ik in die tijd tegen iemand over iets anders praatte dan over drinken, voelde het alsof ik loog. Deze zin en meer, maar vooral deze. Zo was het. Het was er altijd en overal. Dat realiseer ik me nu pas. Hoe diep doordrenkt het leven met was en hoe het niet te begrijpen is voor anderen als het niet zo is.

De gedachte aan, de schaamte over, het verbergen van, het verlangen naar, de opluchting als, en het bedrog erna. 

Hoe is het nu?

Mijn leven is zo oneindig veel beter, zo oneindig veel. Niet gemakkelijker, maar er zit diepte in, glans. Dingen zijn gewoon soms. Ik ben gewoon soms. En steeds vaker is dat al genoeg. Ik begrijp er niets van dat ik leven zo moeilijk dacht te vinden. Het valt me nu best mee. Gek is dat. Ik begrijp de moeilijkheid steeds minder. 

Er is rommel, je ruimt op. Of niet. Hou je rommel. Ik ben de geboren rommelkont, maar heb er steeds minder zin in. Ik ga ruimen. Opruimen. Uitruimen. Ruimte maken. Gewoon voor mezelf. Zie er erg tegenop. Word er altijd boos van. Alsof een ander mijn rommel heeft gemaakt, dat heb je in een gezin. Maar het grootste deel ben ik gewoon zelf. Stukje bij beetje voor mezelf aan de slag. Kijken hoe het gaat. Of ik dat opbreng. Hoop het.

3 augustus 2018 bewerkt door Lika

[kruidenthee67]

Ik lees t ook...zit er nog niet helemaal in...

[Lika]

Dat kan @kruidenthee67. Soms gebeurt het gewoon niet. 

[Rosee]

Heb t boek ook besteld @Lika. Ben benieuwd, zin om eraan te beginnen.

[Rosee]

Op 30-7-2018 om 10:57 zei huttula:

Als je het anders had gekund op dat moment had je het wel anders gedaan.

Neem jezelf niet zo kwalijk en wees lief voor jezelf.(ook dat is geen makkelijke)

Dat vind ik mooi en zo waar. Als je het anders had gekund op dat moment... zo is het ook. Beetje mildheid naar jezelf toe is helpend, merk ik.

[Lika]

Zeker. Dat voel ik ook wel hoor. Moet mezelf er alleen af en toe even aan herinneren. En daar helpt dit forum gelukkig ook bij. De Ontwenning, dat boek,  geeft mij ook ontelbare inzichten. Over hoezeer we dachten iets nodig te hebben om het leven aan te kunnen. Daarom ben ik zo ontzettend dankbaar te merken dat het leven ook maar het leven is en dat ik dat wel aan kan. Gewoon zelf. Ik doe het al! 

Ik kan niet beschrijven hoe groot dat voor mij is. Een doodgewoon meisje was ik. Alleen bang om te leven. 

[Lika]

Het is een autobiografie. Het verhaal van de schrijfster (geb. 1985) waarin ze ook veel schrijft over ervaringen van beroemdheden. In het boek beschrijft ze de periode van gaan drinken naar haar stap naar de AA. Daar ben ik nu. Op de helft. Dus hier stokt mijn verhaal.

Ik ben onder de indruk van haar manier van schrijven. Haar gedachten raken mij. 

4 augustus 2018 bewerkt door Lika

[Lika]

Pijnlijke dag. Ik voel me rot. Punt. Gaat wel weer over? Ja, gaat wel weer over.

Maar de tranen zitten hoog. En dan wil ik opgetild worden. Weg hieruit. 

Red me!!! 

Het zal met name zijn omdat ik moet opruimen en dat niet voor elkaar krijg. Heb wel al wat gedaan. 

Ik ben getrouwd met iemand die het helemaal niet kan. Ja, zegt en nee, doet. Daar voel ik me ongelukkig door. Alleen gelaten in de woestijn. In de steek gelaten.

ben ook boos op mezelf, want ik kan het ook zo slecht. Ik voel me zo rot dat ik misselijk word. 

[Lika]

En dan... op zulke momenten wil ik weg. Weg uit dit huwelijk, weg uit dit soort van leven. Alsof ik het daarna anders zou doen?  

Freeze, flight or fight. Ik denk dat ik het een keertje vechtend moet proberen. Niet echt vechtend, maar eens wat anders dan de bevroren vluchtstand. 

[kruidenthee67]

Yep...weg willen. Het bleek dat te zijn wat me het meest belemmert. Vermijden...van....van alles.

Als je met vechten bedoelt in Actie zeg ik ja. Doen. Maar niet 'strijd.' Uit de stilstand...door de 'angst' dingen doen. Tenminste dat Is wat mij helpt...'ervaringen', beleven...leven

En soms is het gewoon even k.

Ik neem mezelf mee, waar Ik ook naartoe zou gaan...waar Ik ga. Ben ik.

[Lika]

Nee, geen strijd. Wel duidelijker uitspreken waar ik behoefte aan heb. Dat kan tot ruzie leiden. Maar ik ben niet zo’n ruziezoeker. En mezelf vergeven. Het had hier beter georganiseerd kunnen zijn. Veel beter. Maar ach. Het is nu zo. Precies zoals het is. Morgen zaken afvoeren. Het is een begin.

[bumperjim]

1 uur geleden zei Lika:

Pijnlijke dag. Ik voel me rot. Punt. Gaat wel weer over? Ja, gaat wel weer over.

Maar de tranen zitten hoog. En dan wil ik opgetild worden. Weg hieruit. 

Red me!!! 

Het zal met name zijn omdat ik moet opruimen en dat niet voor elkaar krijg. Heb wel al wat gedaan. 

Ik ben getrouwd met iemand die het helemaal niet kan. Ja, zegt en nee, doet. Daar voel ik me ongelukkig door. Alleen gelaten in de woestijn. In de steek gelaten.

ben ook boos op mezelf, want ik kan het ook zo slecht. Ik voel me zo rot dat ik misselijk word. 

Dat ken ik, is hier ook zo. Dan plan je een hele opruimdag en dan loopt het spaak en kan alleen maar een teleurstelling worden. En dan weg willen van alles

Ik doe geen opruimdagen meer. Ik ruim vandaag een klein beetje op. Applaus voor mezelf. En dan morgen weer een paar dingen. Weer applaus. En overmorgen weer wat. Het moet net iets sneller gaan dan dat de chaos ontstaat en dan ga je het langzaam winnen  

5 augustus 2018 bewerkt door bumperjim

[Lika]

Meestal denk ik ook zo. Vandaag even niet. Morgen maar weer wel. Dank Jim.

[Lika]

Grappig, had vanochtend mijn meditatie niet gedaan. Doe ik nooit niet! Nu wel. Blijkt ie over ‘sterke emoties’ te gaan. 

Vandaag was vandaag. Morgen weer een nieuwe dag. Komt vast goed.

[kruidenthee67]

.

 

6 augustus 2018 bewerkt door kruidenthee67

[kruidenthee67]

.

 

6 augustus 2018 bewerkt door kruidenthee67

[kruidenthee67]

.

 

6 augustus 2018 bewerkt door kruidenthee67

[kruidenthee67]

.

6 augustus 2018 bewerkt door kruidenthee67

[kruidenthee67]

.

6 augustus 2018 bewerkt door kruidenthee67

[kruidenthee67]

Waar ik ook nog aan moest denken. Bij mij hebben 'de hurmonen' ook nogal invloed op mijn stemmingen. Vaak zie ik dat pas achteraf

 

[kruidenthee67]

Waar ik ook nog aan moest denken. Bij mij hebben 'de hurmonen' ook nogal invloed op mijn stemmingen. Vaak zie ik dat pas achteraf

 

[Lika]

Ja. Dat wil het ook wel vaak zijn, maar vandaag niet. Net hormonale periode gehac. Maar overgang is wel aan de hand denk ik. 

Ach...

en nu? Wakker. Moe nog. Vrij. Paar dingen in dozen doen. Wegbrengen. Was opruimen. Lezen. Adenhalen. That’s it. Het is goed(genoeg). Moet denk ik ook gewoon wennen aan het feit dat ik afscheid neem van de deoom van ‘groots en meeslepend’ . Die heeft mijn hele leven op de achtergond meegespeeld. Het is nu zo, maar als....en als.... en straks.... dan wordt het....GROOTS EN MEESLEPEND. 

Ik wil daar ook niet meer zijn. Maar het is me alles bij elkaar nogal een verandering. Van daar naar hier. Dat vergt soms even een rustige reset en een hick up. Dat mag ook. 

6 augustus 2018 bewerkt door Lika

[kruidenthee67]

Sorry Lika ging iets mis met plaatsen van mijn berichtje.

Ik bedoel inderdaad overgang...

 

[Lika]

Twee jaar geleden : vakantie . Twijfel, stress, verdoving

vorig jaar vakantie: burnout, helder, boos

dit jaar vakantie: helder, niet boos, werkend.

Wat een veranderingen in kleine stappen. In twee jaar kwam alles voorbij. 

Het is oneindig veel beter nu. Niet meer boos. Niet meer zielig. Niet meer zo onzeker.

Het leven is niet fantastisch. Of eigenlijk wel. En natuurlijk ben ik soms boos, chagerijnig, stampvoetend. Maar eigenlijk nog maar heel weinig. Heel soms. Op die manier.

Er verandert iets in mij. Ik voel me zo dankbaar.