Spring naar bijdragen

Vrijdag 18 november 2016


Momentum

Aanbevolen berichten

Dank je Bob. Vandaag gaat wel lukken. Het gaat meestal fout na een dag of 2. Dan voel ik mij weer beter en dan komt het stemmetje weer dat het allemaal wel weer mee valt. Maar dat doet het niet. Ik drink de laatste tijd dagelijks weer bijna een fles wijn per dag. En ik zie aan mijn gezicht dat ik er slecht uit zie ervan. Bah, ik baal zo van die afhankelijkheid.

Maar ik probeer mijzelf weer op te peppen, dat ik vandaag weer kan stoppen. En dat alcohol vergif is.

Vandaag gaat wel lukken want ik heb niks in huis en de trektijd is voorbij.

 

Sycces Kyon! Blijf op het forum komen :).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goed zo drooghouders; ik ben er ook weer bij.

 

Vandaag op bezoek bij een verre excollega en de hele

middag over de zorg lopen mopperen.... :( maar

ook nog met een baby op schoot gezeten: ohhhh wat leuk!!

 

Vanavond aan het koken voor morgen, dan is er familie op bezoek.

Zin in. Niet te laat het bed in....

 

Slaap goed allen :musicnote:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha die hoi, kom hier gewoon effe iets van me afschrijven omdat dat kan en mag.

Dus stoor je er niet aan. En ga niet aan jezelf twijfelen als je het niet kan volgen. :D

De bedoeling is dat ik deze sessie van mezelf afschrijf dus niet alle details en redes en oorzaken ga vermelden.  (ben er benieuwd of me dat lukt! :D )

 

Pffff, de week is weer om en ik heb geen domme dingen gedaan en daar ben ik blij mee.

Ben wel stomtoevallig schijnbaar een nieuwe studie begonnen met de naam mantelzorg.

Mijn moeder van 72 schijnt toch wel een beetje hulp en ondersteuning nodig te hebben bij sommige zaken.

Best mal eigenlijk want ik had eigenlijk nooit gedacht dat ik dat zou kunnen opbrengen voor mijn mum.

Maar gelukkig is het geen billen wassen mantelzorg, maar dingetjes uitzoeken waar ze zelf niet meer uitkomt, zoals haar medicatie.

Tsjonge die slikt zoveel pillen dat toen ze deze allemaal op tafel legde voor mij, ik door de pillen het bos niet meer zag en het afschoof naar de dokter en zelf in mijn schulp kroop.

Maar gelukkig kwam de buuf die zelf ook boelveel pillen slikt en is samen met mij gaan uitzoeken wat die pillen zijn en waarvoor ze zijn.

En dat alleen maar omdat het ziekenhuis mijn moeder ontsloeg met de boodschap dat ze 1 medicament van haar slaapapneu nu niet mocht slikken en dat moest vragen aan de apotheker welke dat was. En dat mijn moeder dat netjes deed, maar een blue onervaren meisje voor zich kreeg die haar geen antwoord gaf en mijn moeder dus besloten had dat ze dan maar voorlopig niks voor dat apneu ging slikken.

 

Dankzij dat uitzoeken en rangschikken. Kon ik wat concretere vragen stellen aan de apotheker, maar blijkbaar schijnt er niks te zijn wat ze niet naast die bloedverdunners mag slikken.

Maar ik leerde wel dat elke dag die handleidingen weer wijzigen dus dat je altijd alert moet zijn. En zo leerde ik dus ook, dat dokters oudere mensen die beginnen te kwakkelen hun een mix van plastabletten, cholesterol tabletten en een lage dosis van asperine voorschrijven. Om het leven gemakkelijker te maken en het risico op tia´s, hartstoornissen en andere zaken nog uit te stellen.

Denk dat mijn moeder dankzij die mix, nog zo lang lang met die tia heeft rond kunnen lopen en dat het haar niet uitgeschakeld heeft. Samen met natuurlijk dat mijn moeder pijn heel goed weg kan zetten.

Maar terug naar het bos en de pillen. Als ik, nu ik het op papier heb staan nog vaak de weg kwijt ben. Hoe moet dat dan voor mijn moeder voelen? Ik heb geen druk, zij wel, want je krijgt de boodschap als je het niet goed doet ga je dood. En je bent nu echt door het oog van de naald gekropen.

 

Enfin ik zit nu echt in mijn studie van mantelzorger, ik het medicatie gedeelte zo overzichtelijk en gemakkelijker maken voor ons mam. En mijn broer regelt de dingen waar je meer tact voor nodig hebt.

Ik bedoel, toen ik hoorde dat ons mam een tia had gehad en ter observatie in het ziekenhuis lag, flipte ik eigenlijk nog niet. Ik flipte pas na een telefoontje dat de maffe buurvrouw van mijn moeder de ramen bij mijn moeder had proberen in te gooien.

Ben blij dat mijn broer toen die dingen is gaan regelen, want ik had geen vrienden gemaakt met de politie en woningbouw door mijn cynisme en agressie op dat moment.

We vullen elkaar dus eigenlijk best goed aan. En ik heb mijn broer nog nooit zo vaak gesproken als nu, voelt ook fijn.

 

Maar qua opmerken dat je moeder niet alles meer zelf kan, wat bij mij nogal lang geduurd heeft omdat ik haar verjaardagen wel meekreeg maar zelf gewoon een beetje ben blijven plakken  bij 69 dus mijn mam kan alles nog. Of zoiets. Ik weet het niet, maar ben me nu wel bewuster van het feit dat mijn moeder best een mooie leeftijd heeft om dood te kunnen gaan. En er dus onverwachts best zomaar tussenuit kan piepen.

Nu ja ik denk dat dat ook geen drama gaat zijn. Toen ze haar eigen moeder af moest geven, zei ze mij Spud dat is het zwaarste wat ik in mijn leven heb meegemaakt.

Dus vanaf toen zeggen we alles tegen elkaar zodat we dat gevoel wat mijn moeder heeft gehad kunnen voorkomen dat ik dat niet hoef te voelen. Wat we willen omtrent dood en leven.

Ik weet alles dus van mijn mum, hoe ze alles wil. Maar staat niet zwart op wit op papier en dat heb ik haar gevraagd om te doen.

 

Ik heb namelijk ook geen zin in ruzie met mijn broers. Ik heb Baxters ontdekt, ik ben er enthousiast over en mijn moeder ook maar mijn broer is nog niet helemaal mee.

Dus ja mantelzorgen is echt een leerproces. En misschien ook wel een dikke vette spiegel waarin je kijkt.

Maar als ik dan al zoveel rekening houdt met mijn broer om die baxters niet op gang te zetten omdat ik niet lang hem heen wil werken.

Zou het mij wel geruststellen als ons mam haar laatste wensen op papier zou zetten. Dan is dat zo, geen discussie mogelijk, wens van de moeder.

 

Pfff, best rot gevoel om het zo zakelijk te benaderen. Maar ik moet wel want anders moet ik alleen maar vechten voor de rechten van mijn overleden moeder en krijg ik wrs ruzie met mensen waar ik ook van houdt. In deze denk ik ook aan mijn eigen hachie.

 

Mijn moeder is net zo verstrooid al voorheen, dus normaal! Heeft wel geluk gehad.

Dit alles is een spiegel voor mij en een leermomentje. Ik ga ook niet graag naar een dokter en als ik er wel kom laat ik ook niet het achterste van tong horen. En dan weet een dokter eigenlijk niks en moet deze gaan uitpluizen. Waar deze helemaal geen tijd voor heeft.

Ik kom gewoon uit een familie die zich ingeprent heeft dat gewoon doorgaan de beste remedie is. Maar toch vanuit mijn andere familie of de opname waarin ik heb gezeten. Dat ik wel sneller met rare dingetjes naar dokter ga dan mijn ouders.

En ja dan moet een dokter je heel goed kennen om te weten dat je niet klaagt.

 

Mijn oude dokter had dat rap door. Toen hij met pensioen ging moest ik een andere zoeken. En die werken met dokters in opleiding, ruimte zat dus om de boel te manipuleren voor mij.

Erg maar is wel waar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar nu effe iets leuks! Had mezelf overslapen dus geen op te warme eten bij. Ik heb een lekker bordje van mijn baas meegekregen. Zo grappig, ik krijg altijd al honger als hun kok daar is, nu heb ik het zelf mogen proeven. :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...