Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Sita,

Dat wat jij beschrijft over je kinderen, was bij ook het moment dat ik me echt realiseerde waar ik mee bezig was.

Wat ik op het spel zette. Mijn gezin, relatie, mijn leven. Misschien was het wel mijn bodem. Weet het niet.

Het heeft nog even geduurd...maar ergens kwam een diep besef van 'verantwoording'

Niks en niemand buiten mij kan het doen, oplossen, zachter maken, goed praten dat ik drink...dronk.

Pijnlijk, confronterend...me heeeeeel alleen voelend (ondanks de liefde om mij heen). 

Maar vanaf toen kon ik echt verder. En zie hoe het leven echt is. En wat ik te doen heb.

 

Die beslissing heb ik zelf genomen, gevoeld, aanvaard, de verantwoording voor mijzelf.

Ik doe het niet alleen. Maar sta wel meer op eigen benen.

 

Laat de moed niet zakken. :heart:

 

 

 

Geplaatst

Ook voor mij waren mijn kinderen een belangrijke aanleiding. Het was en is ook voor mij nog steeds een zwaar jaar. Maar er gebeurt veel. En ik kan het op de één of andere manier toch aan. En dat gevoel. Ik kan het op de één of andere manier ( met hulp!) toch aan.... dat gun ik je ook. Want ik denk dat het zo is Sita. 

  • 2 weeks later...
Geplaatst

Weer eens een teken van leven. Naar de specialist geweest en ze stelde naast rouwtherapie (ivm verlies ouder en bewust afstand familie waardoor er weinig tot geen contact is -wat toch ook als verlies voelt-) en EMDR (verleden) nu toch ook een bezoek aan de psychiater voor, om te kijken of ik wat ondersteuning kan krijgen voor het stoppen en om weer een keer goed te kijken naar mijn AD gebruik. Ik ga voor kerst. Ik weet dat het niet anders kan.

Geplaatst
1 uur geleden zei kruidenthee67:

Maar je bent het wel:)

En je gaat het vast weer eens voelen.

Nu voel je je 'zwaar...' en komt er dan nog wat achter, of 'gewoon' zwaar?

 

 

Zwaar met iets erachter.

Geplaatst
1 uur geleden zei Sowhat:

Hoe gaat het met je kinderen? Geen heimwee meer? Hebben ze het in de gaten dat je slecht in je vel zit en drinkt?

Jazeker hebben ze dat door. 

Geplaatst
Op 6/28/2016 om 16:42 zei Sita2:

Dank je wel Gerrit. Ik ken jou nog wel en je bent nog steeds zo helpend. Dank je wel. Ja, ik weet dat stoppen de enige manier is. Nu nog de kracht vinden :blush: Ik worstel nu ook alweer, dat blijf ik absurd vinden: 's nachts en 's ochtends weten dat je moet stoppen en jezelf vertellen dat je er zo nog aan onderdoor gaat en dan 's middags toch trek hebben.

 

Groetjes Sita

Hoi Sita

Dat gevoel vecht ik dus ook al jaren mee inmiddels 17 dagen geheel nuchter alles behalve makkelijk maar alles beter als die rot alcohol kop op hoor

Geplaatst

Gisteren voelde ik opeens hoe sterk ik ben. Dat gevoel. Dat heb je nu niet, maar je gaat het ook ervaren. Daar heb ik alle vertrouwen in. Liefs voor jou.

Geplaatst

Bijzonder hoe jullie vertrouwen in me hebben. Ik heb het niet en beschaam ieders iedere dag. Gisteren weer helemaal mis. Vandaag moet het anders. Manlief gaat me helpen. Ik kan het niet alleen. De 19e afspraak psychiater. Duurt nog lang maar het zou mooi en goed zijn voor die tijd al beter bezig te zijn. Ik voel me niet sterk, maar wil niet meer zo door.

Geplaatst

Gisteren wel iets gedronken, maar beduidend minder dan de dagen ervoor. Zelfs met een beetje drinken heb ik er al last van als ik stop: zweet brak me uit en me zenuwen leken allemaal op scherp te staan. Zoveelste wake up call. Manlief hielp me rustig te blijven. Vandaag wil ik nog minder of zelfs helemaal niet. De dag is in ieder geval fijn begonnen.

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...