Terug van weggeweest

[Eef123]

Sita, herkenbaar wat je schrijft als redenen om te drinken. Er niet willen zijn, vermijden, ja dat soort dingen... schrale troost dat je niet de enige bent. We zitten in hetzelfde schuitje. En ik heb gemerkt dat zonder drank het moeilijk is, maar wel te dragen. Kost moeite maar je krijgt er ook veel voor terug. Je hebt meer kracht dan je denkt, denk ik!  Volgens mij is het heel goed om iets te doen, zoals een hulpprogramma. Het maakt je toch bewuster. Goed van je! PLUIM

[Sita2]

Het durven aangaan. Nuchter. Daar zit een ding. Ook is het 'gemakzucht' geworden of 'de enige denkbare manier' of zo om zo te dealen met problemen. Iets of alles hiervan.

 

Het stoppen levert direct lichamelijke afkick op en dat is het wat me wel irriteert. Ik ga elke keer die afkick door, om vervolgens weer te drinken. Ik las dat ergens terug bij iemand anders: nooit meer door die afkick heen, wat een rust. Die neem ik ook mee.

Als ik me morgen weer wat beter voel een rondje rennen. Wandelen ben ik gelukkig wel blijven doen.

[basta]

Het is bij jou zo duidelijk dat je echt niet meer wilt, Sita, het móet lukken! Goed dat je dat online hulp-programma bent gestart!

Ik wens je heel, heel, heel, heel veel sterkte.

(net zoveel als jouw likes bij andermans berichten, en dat is heel veel. Zo lief!)

[Quinn]

Goed bezig met het plan Sita, succes voor vandaag.

[Zandloper]

Heel veel sterkte Sita,goed plan

[Meya]

Het durven aangaan. Nuchter. Daar zit een ding. Ook is het 'gemakzucht' geworden of 'de enige denkbare manier' of zo om zo te dealen met problemen.

Yep!

Die manier van omgaan met problemen ís te veranderen. Ergens hebben we de verkeerde afslag genomen (drank). Dat is niet onze schuld. Drank is een sluipmoordenaar. Maar het kan anders. En we hebben voorbeelden, hier op het forum en daar buiten. Het kan echt maar gaat wel tijd kosten. We moeten de nieuwe manieren van omgaan met problemen her-ontdekken en er in slijpen.

[Eef123]

Ha Sita, wat mooi wat je zegt, dat je noooooiit meer door die rotte afkickverschijnselen heen hoeft. Die rust die er komt. He he, je mag het allemaal allemaal loslaten. En de ongemakkelijke gevoelens dan maar dragen. Altijd beter dan het afkick jojo-en. Ik spreek helaas uit ruime ervaring . Anderzijds, door zo vaak het 'fout' te doen, ben ik nu waar ik nu ben: ik ben het volledig zat dat steeds weer stoppen en die vreselijke onrust en wetenschap dat ik m'n lijf en leven ruïneer.

Sita wij steunen jou volledig hierin!! Geweldig hoe je het doet.

[basta]

Helemaal eens, van 'ha' tot en met 'doet'.

(Lekker makkelijk, Basta.

Nee, echt, daar kan ik nou echt helemaal niks aan toevoegen. Ja, dit non-bericht.)

[Sita2]

Best goed geslapen, op tijd opgestaan maar nog wat zwakjes dus geen rondje gerend. Wel met de liefste hond van de wereld gespeeld, wat me direct blij maakt. 

 

 Hoe kun je er voor mensen zijn die 1) jou niet meer zo zien 'staan' omdat je er praktisch niet voor ze bent en 2) die zich al jaren zo gedragen en dus niet gaan veranderen. M.b.t. het niet eens op de hoogte worden gesteld als iemand die je dierbaar iets overkomt, weet ik het niet. Dat wekt zoveel boosheid op en teleurstelling. De (zoveelste) confrontatie met hoe het is of juist niet is. Dat het me nog steeds zo raakt, maakt me opnieuw boos of is dat frustratie? Afijn, het zou fijn zijn als ik dat kon loslaten, wel bij mezelf kan blijven maar het laten gaan...

Maar niet alles tegelijk.

 

Vandaag drink ik niet, rust ik voldoende, volg cursusdag 2, kom hier als het lastig is.

Zo!

17 januari 2017 bewerkt door SvDolphin

[Bob]

Zo! 
Dat is een hele mooie afsluiting. Je bent een wijs mens en goed in het samenvatten, verwerken en de draad oppakken waar die mogelijk losgeraakt is. Prachtig, en blijf hier schrijven.
Het nieuws over je jongste is inderdaad heel bemoedigend.

[Vol]

Hoe was het weer daar vandaag?

[Sita2]

Vandaag m'n echte authentieke verlangen proberen te ontdekken en wat dat e.v. met drinken te maken heeft. AU, niet onbekend maar pijnlijk om er zo bewust mee bezig te zijn. Die bewustzijnsoefeningen zijn toch al niet zo mijn ding... echt voelen. Maar weet wel dat het een goede manier kan zijn. Als ik het beter heb geformuleerd heb voor mezelf, deel ik het hier ook.

 

Ik kwam deze ergens anders tegen. Toepasselijk:

Pas als je loslaat wat niet bij je past

schep je ruimte voor jezelf.

 

Wordt vervolgd.

[kruidenthee67]

Sja...die drank stopt het allemaal maar weg.

Omdat we denken dat het te pijnlijk, confronterend is.

En dat is het niet...

 

Op de lange termijn schiet je daar niks mee op, open deur.

Neem je tijd, en zie het aan...

 

[Bob]

Mij helpt het ook mijn verlangen beeldend uit te drukken. Tekenen, foto's erbij zoeken, die foto's als achtergrond op je PC zetten, dat soort dingen.

[Meya]

Neem je tijd voor de oefeningen.

[smart]

Oh... ik mis je vandaag?   How come?

[Sita2]

Vandaag bezig geweest met de verschillende stemmen en rollen binnenin jezelf. Geen nieuwe stof, maar wel het feit om de kenmerken of eigenschappen van die verschillende rollen op te schrijven om ze beter te leren (her)kennen. En zo zwart op wit lijkt wel te werken.Hier werden ze benoemd als coach en criticus, ik ken ze ook als stem van de innerlijke beleving en de interne criticus. Ik kwam op onderstaande:

 

coach:

• confronterend
• verstand van zaken
• overzicht
• gericht op de toekomst
• ondersteunend
• eerlijk 
• positief
• bemoedigend
• onvoorwaardelijk
• vriendelijk
• neutraal
• leidt
• creatief
• opbeurend
• brengt hoop
• vanuit de kern van jezelf 

 

criticus:

• negatief
• vergelijkt
• achteruit kijkend
• voorwaardelijk
• normerend
• bestraffend
• veroordelend
• veeleisend
• ontmoedigend
• blokkerend
• destructief
• generaliserend
• streng
• onvriendelijk
• neerbuigend
• van buitenaf

 

Het is dus geen onbekende stof en ik ben die interne criticus eens verder gaan onderzoeken in de literatuur. In samenhang met mijn grootste verlangen onvoorwaardelijk zonder oordelen gezien en geliefd te worden, kwam ik de volgende voor mij treffende omschrijvingen tegen:

- De innerlijke criticus kan de geïntrojecteerde kritische ouderfiguur zijn

- Ook het uitblijven van bevestiging of ontkenning door de ouders installeert een negatieve, kritische instantie in het zelf: men kan nooit iets goed doen voor zichzelf, man kan zichzelf nooit complimenteren  

- Wanneer men herhaaldelijk de boodschap krijgt dat men niet deugt of niet voldoet, zal men dit voor waar aannemen en zichzelf beschouwen als ‘waardeloos’, ‘slecht’ of ‘nooit goed genoeg’. 

- Het gegeven dat de innerlijke criticus doorgaans moeilijk losgelaten kan worden, toont echter aan dat niet louter introjectie van negatieve opvoedingspatronen aan de oorsprong ervan ligt.De innerlijke criticus blijkt in het verleden vaak functioneel te zijn geweest; hij heeft in het verleden een primitieve beschermingsfunctie vervuld. 

 

Ik kan het niet goed uitleggen, ik 'hoor' dit niet voor het eerst, maar misschien denk ik hier een sleutel te vinden om straks dingen los te gaan laten na zoveel jaren. Dat gevoel. Verder voel ik ook verdriet. Genoeg voor vandaag.

[smart]

 

 

De innerlijke criticus blijkt in het verleden vaak functioneel te zijn geweest; hij heeft in het verleden een primitieve beschermingsfunctie vervuld. 

 

 

 

 

Ik bedenk dan: natuurlijk moest je je aanpassen... leren....

 

Maar die innerlijke criticus heeft ook de overgenomen (van ouders) waarden in zich.

Welke zijn dat? Die waar je wel achter kunt staan?    !!!

 

Verder kom ikzelf altijd op mijn ziel uit.

De ziel is goed. Die kern waar je telkens op terugvalt.

Er mag een rust in je zijn, een weten.....

Dat te leren is zo fijn!!

 

Niet de overspannen verwachtingen en moetens.

Wat moet moet. Maar zelfs daaraan twijfelen...

 

zo te zien ben je hard op zoek! Verdriet wat dat oproept.

Neem het. Het gaat voorbij... 

[Eef123]

Ahw wat mooi joh Sita! Wat geweldig! Supergoed bezig. Hiervan leer je dingen die je je hele leven lang zullen helpen. Blijf er lekker over schrijven he. Dat helpt om het weer helderder te krijgen.

[Sita2]

Dag 4 en qua niet drinken gaat het tot nu toe goed.
 
Gisteren een enorme huilbui die meer leek op blinde paniek dan een gezonde huilbui. Vanuit mijn binnenste kwam ''ik wil naar huis'' en vervolgens de enorme schrik dat ik niet meer weet wat (t)huis is. Ben langzaam gekalmeerd, heb me overgegeven aan een soort grote niets daarna en ben in slaap gevallen.

17 januari 2017 bewerkt door SvDolphin

[kruidenthee67]

Wow....wat een rollercoaster....

 

Rustig aan he?

Ook af en toe rust nemen in 'het onderzoeken', ontspannen.

[Sita2]

Je schrijft precies wat ik voelde na m'n post Kruidenthee. Dank voor het verwoorden  . Niet teveel, pas op de plaats.

[Quinn]

Niet teveel, niet te snel, niet overhaasten. Maar de weg lijkt goed.

[kruidenthee67]

Balans, evenwicht 

[Sita2]

Gisteren voelde ik me erg slecht en heb bijna de hele dag op bed gelegen. Gelukkig vanochtend iets beter opgestaan na een heel onrustige nacht.

 

Zo wat proberen te werken en goed op mezelf letten dat ik niet teveel doe. Mijn 'onderzoek' heb ik gisteren even gepauzeerd omdat het wel heel veel losmaakte en tot denken zette. Ik wil dat wat ruimte geven. Vandaag ook opletten met het niet drinken. Voel ik aan mezelf.

17 januari 2017 bewerkt door SvDolphin