Terug van weggeweest

[Bobje]

Hi Sita,

Ben nog niet helemaal thuis op deze site. Heb me vanavond aangemeld maar moet nog even ontdekken hoe het werkt! Hoop dus dat mijn bericht je bereikt.

Vanaf morgen drink ik geen alcohol meer, daarom zoek ik alvast steun hierin. Ik vind het super eng maar medicijnen liggen klaar en ik ga ervoor!

Hoe gaat het met jou nu?

[Lika]

So far so good Sita. Heel goed. Knapperik. 

[Sita2]

Dag 3. Na een nacht van elke 2 uur wakker zijn, honden te verzorgen en blij te houden, werk en zieke zoon en zo door naar meer werk. Gevaarlijke dag. Einde dag ben ik nl zeker blij dat het erop zit en het weekend is. Koppie erbij houden dus. Nu eerst siësta-tje.

[kruidenthee67]

Je kunt het Sita, je hebt het in beeld, 'gevaarlijke dag'.

Je koppie erbij houden, jazeker, dat gaat beter zonder drank!

Goed zo, dag drie!

[Sita2]

Gaat voor geen meter, ik word er moedeloos van. 

[Lars]

Lieve Sita heb je nog hulp? Wil je hulp van het forum? Voelt zo machteloos om je steeds zo te lezen en je kunt het wel!

 

[kruidenthee67]

Wat gaat voor geen meter?

[Gast]

Hoe is het nu sita?

[Sita2]

Drinken Kruidenthee. Weer gedronken. Zaterdag helemaal mis. Verwerken van hopen verdriet doe ik liever niet blijkbaar. Er is geen excuus, anders dan ik kies het glas te nemen. Gisteren was ik mede daardoor moedeloos. Manlief is sinds  zondag weer weg, druk thuis, onverwerkt verdriet. Ik had gisteren niet veel op, maar genoeg om het te rotte eraf te halen en het voelde dat ik het nodig had en dat voelde niet fijn. Dan lees ik hoe mensen denken dat het geen invloed heeft op kinderen en dan denk ik wat een @#% spul dat je zelfs daarover niet meer eerlijk bent. Ik ben er doodeerlijk over en schaam me kapot. Zaterdag had mijn jongste stiekem mijn glas wijn leeggegooid als ik niet keek. How low can you go? Ik reageer uiteraard anders op mijn kinderen als ik drink, lees signalen anders of zelfs helemaal verkeerd, ben 's ochtends niet fit en minder energiek. Ik schrijf het maar weer eens op. Ja, ik heb nog hulp en daar zou ik vandaag naar toe gaan maar dat werd afgezegd. Binnenkort vervolgafspraak. Voor nu, ik weet het niet. Ik denk begin maar met schrijven. Bij deze.

[Kohtje]

Sita, ik kwam al rommelend een dagboek van mezelf tegen uit de tijd dat ik in een verslavingskliniek zat, zo'n 12 jaar geleden.
Ik sloeg een willekeurige bladzijde open en las toen het volgende, wat me voor jou zeer de moeite waard lijkt om eens over na
te denken. Dit geciteerde had betrekking op mijn manier van schilderen, maar ook in het dagelijks leven was dit van toepassing..

".....   Onder invloed van alcohol raakte ik ook altijd bedolven onder gevoelens van woede en verdriet. Ik kon dan de boel niet meer kanaliseren en werkte de ene kleur nat door de andere heen, alles moest er tegelijk uit, ik kon niet wachten, met als gevolg groen-bruine troep waar niets meer uit te halen was."

Onder invloed werd het hele leven een brij voor me, een aaneenschakeling van ellende, onrechtvaardigheid, moeilijkheden, zwaarte....
Pas na een tijdje nuchterheid kwam het vermogen bij me terug om onderlinge kleuren op de juiste plaats te zetten, nuances te zien, het
vermogen tot relativeren kwam (terug)... het vermogen om het gewicht van verschillende (gewichtige) zaken te verdelen... allemaal dingen die nodig zijn
om het leven draaglijk te maken en te houden en die weg waren als ik onder invloed was.

 

[kruidenthee67]

Sita,

Dat wat jij beschrijft over je kinderen, was bij ook het moment dat ik me echt realiseerde waar ik mee bezig was.

Wat ik op het spel zette. Mijn gezin, relatie, mijn leven. Misschien was het wel mijn bodem. Weet het niet.

Het heeft nog even geduurd...maar ergens kwam een diep besef van 'verantwoording'

Niks en niemand buiten mij kan het doen, oplossen, zachter maken, goed praten dat ik drink...dronk.

Pijnlijk, confronterend...me heeeeeel alleen voelend (ondanks de liefde om mij heen). 

Maar vanaf toen kon ik echt verder. En zie hoe het leven echt is. En wat ik te doen heb.

 

Die beslissing heb ik zelf genomen, gevoeld, aanvaard, de verantwoording voor mijzelf.

Ik doe het niet alleen. Maar sta wel meer op eigen benen.

 

Laat de moed niet zakken. 

 

 

 

[Lika]

Ook voor mij waren mijn kinderen een belangrijke aanleiding. Het was en is ook voor mij nog steeds een zwaar jaar. Maar er gebeurt veel. En ik kan het op de één of andere manier toch aan. En dat gevoel. Ik kan het op de één of andere manier ( met hulp!) toch aan.... dat gun ik je ook. Want ik denk dat het zo is Sita. 

[smart]

Ik ben blij je te lezen!

Ik ken de dunne draad.... toch is ie flinterdun! Echt.

KMW!

[Sita2]

Weer eens een teken van leven. Naar de specialist geweest en ze stelde naast rouwtherapie (ivm verlies ouder en bewust afstand familie waardoor er weinig tot geen contact is -wat toch ook als verlies voelt-) en EMDR (verleden) nu toch ook een bezoek aan de psychiater voor, om te kijken of ik wat ondersteuning kan krijgen voor het stoppen en om weer een keer goed te kijken naar mijn AD gebruik. Ik ga voor kerst. Ik weet dat het niet anders kan.

[Reacher]

Ha Sita! Hard aan het werk lees ik. 

[Lika]

Dappere Sita gaat door. 

[Gast]

Goed zo Sita , kom op kanjer 

[Lars]

[Sita2]

Mmm, heel lief hoor, maar voel me geheel niet dapper. Ik voel me zwaar.....

[kruidenthee67]

Maar je bent het wel

En je gaat het vast weer eens voelen.

Nu voel je je 'zwaar...' en komt er dan nog wat achter, of 'gewoon' zwaar?

 

 

[Sowhat]

Hoe gaat het met je kinderen? Geen heimwee meer? Hebben ze het in de gaten dat je slecht in je vel zit en drinkt?

[Sita2]

1 uur geleden zei kruidenthee67:

Maar je bent het wel

En je gaat het vast weer eens voelen.

Nu voel je je 'zwaar...' en komt er dan nog wat achter, of 'gewoon' zwaar?

 

 

Zwaar met iets erachter.

[Sita2]

1 uur geleden zei Sowhat:

Hoe gaat het met je kinderen? Geen heimwee meer? Hebben ze het in de gaten dat je slecht in je vel zit en drinkt?

Jazeker hebben ze dat door. 

[kruidenthee67]

Ok...... zou het je helpen wat vaker op forum te zijn?

Niet perse veel schrijven...maar gewoon....ff je melden op dagdraad...meelezen

Sterkte

[Pebel]

Op 6/28/2016 om 16:42 zei Sita2:

Dank je wel Gerrit. Ik ken jou nog wel en je bent nog steeds zo helpend. Dank je wel. Ja, ik weet dat stoppen de enige manier is. Nu nog de kracht vinden  Ik worstel nu ook alweer, dat blijf ik absurd vinden: 's nachts en 's ochtends weten dat je moet stoppen en jezelf vertellen dat je er zo nog aan onderdoor gaat en dan 's middags toch trek hebben.

 

Groetjes Sita

Hoi Sita

Dat gevoel vecht ik dus ook al jaren mee inmiddels 17 dagen geheel nuchter alles behalve makkelijk maar alles beter als die rot alcohol kop op hoor