Zondag 3 april 2016

[Jannigje]

Ha Wijfie, een administratiemiddag en dan aan een stralende emicon

[Jannigje]

.

Jannigje ook zo'n last van de winter? Daar wist ik niets van zeg. Had je daar wel over geschreven dan. Delen is zo belangrijk. Heb je nu wel het gevoel dat het weer iets beter is of nog steeds hetzelfde? Wat voor 'n medicatie slik je daarvoor?

Ja Bolletje, de winter is moeilijk. Als het vriest en de zon schijnt, gaat het wel. Maar zodra de wintertijd ingaat, wordt het voor mij extra moeilijk. Gebrek aan licht, donkere dagen, vreselijk.

Er zijn mensen die genieten van de winter, lekker gezellig in huis met kaarsjes ed. Ze vinden het knus en gezellig.

Ik niet.

Ik tel de dagen tot 21 december, daarna zijn de donkere dagen nog lang niet over, maar de kortste dag is in ieder geval weer voorbij.

Ik slik nu sinds kort Trazodon (Trazodon verbetert de stemming. Het helpt ook tegen onrust en prikkelbaarheid/agressie bij dementie (?

[Jannigje]

Ik ZAG zon

[Jannigje]

Mag ik ?

Ja? Oké: VIJF KEER OP EEN RIJ

(En dan de stem van mevrouw-Kruitvat-reclame erbij denken)

Doei

[rapilos]

Dagpact

jowan

Lars

Rosa

Leila

Tine

Nadia

Wijfie

Rapilos

 

 

[rapilos]

Goedemiddag allemaal,

 

Allemaal lekker in het zonnetje?

Hier toch weer extra gewerkt, wat eigenlijk niet de bedoeling was.

Maar ach, je leeft toch mee, met die lieve mensen, waar ik al meer dan een jaar kom.

gaat niet zo goed met ze.

Vanochtend nog wel even koffie wezen drinken bij ex, maar moest na 1.5 uur alweer weg.

vanavond ook nog een uurtje extra.

Maar goed, nu even thuis, lekker op mijn balkonnetje, in het zonnetje 

[bolletje]

Jannigje de zon is de beste A.D. las ik pas geleden. Ja ik hoop echt dat die medicatie bij jou aanslaat, want we hebben al zat voor onze kiezen gehad. ik heb er vanmiddag een uurtje in gezeten en of het nu door de medicatie of inderdaad door de zon komt maar het gaat ietsje beter hier.

Ik kijk toch ieder jaar weer opnieuw naar de gezelligheid van de winter maar ieder jaar weer kult het me.

En vreselijk voor de mensen met een zomerdepressie want die zijn er ook. Die krijgen het nu te verduren.

 

Wijfie ik gun jou ook een fijn leven maar vraag me toch af waar het rouwproces blijft, want vluchten voor alles wat pijn doet daar zijn we goed in. Toch hoort dat ook bij het leven. Ben je nu daarvoor in therapie? Of heb je iets van begeleiding? Ja of het rouwen hoeft niet zo erg, en start je met je eigen leven. Dat kan natuurlijk ook.

[Nadia]

Ha, wat een fijn dagje! Naar de sportschool geweest, wat boodschapjes gedaan en net lekker nog een uurtje in de zon gezeten. En straks ga ik een grote zak gamba's soldaat maken. Dat was eigenlijk een beloning voor 3 maanden nuchter, maar ja...vorige week en toen vond ik dat het níet meer mocht (we moeten streng zijn!).

[bolletje]

Je kan jou ook niet gauw iets vragen hé Wijfie of je voelt je al gelijk heel erg aangevallen

[bolletje]

Ja Lars misschien is dat beter.

[Nadia]

Ze waren heerlijk! Ik wil níet opscheppen (maar ik doe het toch), maar wat kan ik toch lekker koken.

Ik meld me alvast geslaagd af van het dagpact, fijne avond nog.

[rapilos]

Meld me ook weer droog af

Welterusten alvast

[jowan]

Ik meld me schoon de droog af voor de dagpact na een mooie dag die begon met een NA bijeenkomst, wielerkoers op tv kijken, restant maaltijd van gisteren opwarmen en smikkelen (chinees...) en vervolgens heerlijk buiten zitten schrijven tot een half uurtje geleden (en het is nog boven de 18 graden!).

Morgen staat de agenda ook weer vol met dingen die gedaan moeten worden, geen probleem. Vooraan beginnen en kalm doorwerken naar achteren. Het laatste zal morgen een AA bijeenkomst zijn.

Welterusten!

[leila]

de kop is er weer af, meld me droog af, morgen lekker fris op.

[Monster]

Nadia, jij mag opscheppen.

Wij zoeken eigenlijk nog een vrijwilliger voor de keukenploeg voor het volgende 40 dagen pact.

Nadia, als Jannigje de reisleiding doet, zou jij dan voor pak em beet 15 man willen koken?

De reis gaat naar Zuid Amerika geloof ik. Bolletje zit mee in de organisatie geloof ik.

En denk erom: Wij zijn Grote Eters, Wij hebben de Ziekte van Meer.

[rosa45]

Dag 28 ook weer gelukt.

Was wel wat lastig.

Ik was verdrietig omdat ik het gisteren uitgemaakt heb met mijn vriend en er staat een hele volle fles port in de kast.

Kon de fles deze keer niet voor 2/3 leeggieten omdat mijn moeder zag, toen ik van de week een portje voor haar inschonk, dat dat het laatste restje uit de fles was. Dan zou ze vandaag raar hebben opgekeken als de nieuwe fles nog maar voor 1/3 vol was.

Deze test ook weer doorstaan.

 

Gipsy, sterkte morgen. Je hebt het in ieder geval goed voorbereid.

[lady jane]

[jowan]

@rosa45:  wat een gedachtegang!  Voor mij onnavolgbaar. Voor mij staat niet drinken met een hele vette dikke stip op één. Het boeit me geen biet wat anderen ervan denken wat ik daarvoor denk te moeten doen.

Zij gaan namelijk niet dood als ik weer ga drinken, ik wel.

Ik hoef de schijn niet meer hoog te houden, ik wens strikt eerlijk en openhartig te zijn naar mezelf en de mensen onder wie ik verkeer. Ik heb geen familie meer, maar zeker tegen moeder zou ik geen balletjes meer in de lucht houden, geloof ik.

Alleen door die eerlijkheid al maak ik me mijn nuchterheid een stuk gemakkelijker te dragen.

Dat wens ik jou ook toe.

 

edit: woordje toegevoegd

3 april 2016 bewerkt door jowan

[Jannigje]

Ze waren heerlijk! Ik wil níet opscheppen (maar ik doe het toch), maar wat kan ik toch lekker koken.

Mag ik bij je op les?

[Jannigje]

Nadia, jij mag opscheppen.

Wij zoeken eigenlijk nog een vrijwilliger voor de keukenploeg voor het volgende 40 dagen pact.

Nadia, als Jannigje de reisleiding doet, zou jij dan voor pak em beet 15 man willen koken?

De reis gaat naar Zuid Amerika geloof ik. Bolletje zit mee in de organisatie geloof ik.

En denk erom: Wij zijn Grote Eters, Wij hebben de Ziekte van Meer.

Oei, oei, help.

[Jannigje]

Rosa

[rosa45]

Bedankt voor jullie reacties.

 

Ik schaam me nog te erg voor het feit dat ik alcoholist ben om er open over te zijn tegen familie, vrienden.

Misschien als ik langere tijd droog sta dat ik het dan vertel. Dan kan ik trots zijn.

Aan mijn moeder vertel ik het zeer zeker niet, ze is bijna 80 en alleen.

Ik weet zeker dat ze zich dan ontzettend veel zorgen om mij gaat maken. En elke keer als ze me ziet, en dat is heel vaak, zou vragen hoe het met me gaat. Ik ga haar daar niet mee lastig vallen.

[Jannigje]

Dat kan ik me heel goed voorstellen Rosa. Wat jowan schrijft respecteer ik, maar ik durf(de) dat zelf niet.

Mijn ouders bv hebben, voor zover ik weet, nooit iets geweten van mijn verslavingen, nou ja van het roken.

Wij zijn dus blijkbaar de schaamte nog niet voorbij.

[jowan]

"Shame dies on exposure."

En, geheimhoudingen leiden tot een terugval.

De meeste, zo niet alle mensen die ik vertelde dat ik verslaafd was, maar daar iets aan ging doen, waren eerder gerustgesteld dan nog bezorgder. Bovendien, je denkt dat je het geheim houdt, maar iedereen ziet en merkt het aan je. Bij mij en ook bij jou.

[Jannigje]

@ jowan: ik denk dat je gelijk hebt jowan, ik durfde het alleen niet.

Ik had een collega die rookte, hij wilde stoppen en schreeuwde het van de daken. Iedereen leefde mee en steunde hem. Toen ik stopte, deed ik dat in stilte, zonder iets te zeggen. Pas toen het opviel dat ik niet meer rookte zei ik er iets over.

Ik was/ ben altijd zo streng geweest voor mijzelf of misschien wel bang voor wat mensen zouden zeggen als ik "faalde"

Dus ook hierin ging ik "op alleen".

Eerst zien te slagen en het dan pas zeggen