Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje

[Jannigje]

8 maart jl. heb ik me aangemeld voor een behandeling. Ik hikte er al maanden tegenaan, maar durfde niet goed, had ook elke keer wel weer een excuus om nog even te wachten, want "deze week zijn er teveel moeilijke dingen". Maar ja, die zijn er altijd en blijven waarschijnlijk ook wel.
Dus uiteindelijk toch de stap gewaagd.
Waarom: omdat ik afhankelijk ben geworden van alcohol en dat voelt niet goed! Als ik drink is de wereld weer even oké, maar dat duurt maar een paar uur. De volgende dag is alles weer bij het oude, plus dat ik me dan lichamelijk en geestelijk rot voel.

Ik drink al jaren teveel, meestal alleen, thuis. De laatste tijd is het erger geworden.
Ik ben chronisch depressief, dat betekent dat ik redelijk stabiele periodes heb (met hulp van medicatie en therapie), maar dat ik ook periodes heb waarin ik in een diepe depressie wegzak.
In zo'n periode ben ik weer beland, hoewel het minder erg is dan ik in het verleden wel heb gehad.
Mijn troost? Drank!!!
Maar die "troost" helpt mij de afgrond in.
Dus, in de hoop dat het leven toch nog eens mooi kan worden, ook voor mij, deze poging.

Ik hoop dat iemand dit leest en wil reageren

Groet van
Jannigje

[smart]

Goeimorgen Jannigje,

Welkom op dit forum, het is een forum waar veel gebeurt en waar je altijd terecht kunt.
Wat goed dat je je hebt aangemeld! De komende weken krijg je zo een stapsgewijze begeleiding die jou helpen zal. Mij heeft ie al een boel duidelijk gemaakt mbt mijn drinkgedrag!
En er is altijd een wisselwerking met sombere gevoelens en drinken, zodat je op den duur niet meer weet wat wat is. Moedig dat je dat nu gaat onderzoeken!!

Bij "tips en adviezen" of "thema's" is veel info te vinden. Bij 'ditjes en datjes' kun je dagelijks meepraten over vanalles en nog wat. Er is heel veel ervaringsdeskundigheid, ieder met zijn eigen ervaringen.
Ik hoop voor je dat je er heel veel aan zult hebben.
Ik voel mij er in elk geval erg thuis!!

Schrijf je ook hoe het je sinds 8 maart is vergaan?


xxx

[Yvonne]

Welkom hier Janigje.
Wat goed dat je de stap uiteindelijk toch genomen hebt.
En inderdaad: dat drinken helpt je uiteindelijk toch de afgrond in, goed hoor dat je je hebt aangemeld.
Klopt inderdaad: even een paar uur 'verlichting' ... maar dan extra donker. Zelfs als je helemaal niet depressief ben aangelegd om maar zo te zeggen wordt je vroeg of laat depressief van drank , dubbel op dus dan.
Heel veel sterkte hoor, en kom ook eens op de dagdraad kletsen en/of praten, die vind je onder ditjes en datjes....

[ekstertje]

Hallo Jannigje,

Allereerst welkom hier!
Goed dat je de stap hebt gezet om de strijd aan te gaan tegen je afhankelijkheid van de alcohol. Hoop dat je veel aan de behandeling zult hebben. Hier op het forum vindt je bij de Ditjes & Datjes ook voldoende steun en raad om zaken helderder te krijgen. Iedereen zit zo ongeveer in hetzelfde schuitje en weet waarover je het hebt...
Zelf ook nog niet zolang hier, maar probeer iedere dag even langs te komen. Dat houd me bij de les!

Succes!!!

[bebe]

Goedemorgen Jannigje,

Ik ben hier zelf ook pas sinds afgelopen maandag maar ik heb er echt heel veel aan.
Iedereen ervaart hetzelfde of heeft hetzelfde ervaren dus je kunt echt overal over praten.
En als je iets kwijt wil of gewoon afleiding zoekt of gewoon even wil kletsen is de Dagdraad
echt geweldig.
in ieder geval heel veel succes!

[SammyTanghe]

Dag Janigje,

Ik ben geen deskundige, maar de kans is héél groot dat als de drank al niet de oorzaak is van die depressies, dat ze daardoor dan zeker in hand worden gewerkt en dat de drank ervoor zorgt dat je je telkens opnieuw depressief gaat voelen

[alaine]

Welkom Jannigje!

Sammy, je hebt gelijk hoor.
Bovendien is een depressie niet goed te behandelen als je afhankelijk bent van drank of andere hard drugs. Dan is het nodig eerst daarmee te stoppen voordat een andere behandeling (psychotherapie oid) zin heeft.

Dus go for it meid; we zullen je steunen, zoals je op de dagdraad kunt lezen.
Op de 'ditjes en datjes dagdraad' kun je je dagelijkse sores kwijt en krijg je reacties van de anderen.
Het voelt goed om zoveel zielsverwanten hier te treffen, die tegen dezelfde soort problemen aanlopen als jij.
Veel succes!

[hama1]

Hallo Jannigje,

Super dat je jezelf hebt aangemeld, ik ben zelf ook in de valkuil getrapt. Ik ben inmiddels 9 weken onderweg, en heb mijn gebruik enorm weten te beperken, Weet dat je regelmatig je ups and downs zult hebben, maar weet ook dat je fouten mag maken waar je altijd weer kunt uit komen.

[Jannigje]

Dank je wel Cathy56

Ik weet nog niet goed hoe het allemaal werkt, maar ik hoop dat jij dit bericht krijgt. Het doet me heel goed dat je hebt gereageerd op mijn bericht, ik vind het namelijk toch allemaal nog wel eng.
Dank je voor je steun en je adviezen

Groet van Jannigje

[lady jane]

Hallo jannigje,
Welkom op dit forum en zoals je uit de reacties hebt gezien
ben je zeker niet alleen in de strijd tegen de alcohol en depressie.
Helaas gaan ze vaak hand in hand en dat betekent dat als je met
je alco gebruik leert omgaan, je ook moet leren omgaan met de redenen
die ten grondslag liggen aan je gebruik, anders ben je bezig met sypmtoombestrijding en is de kans op terugval groter. en terugval is net als met lijnen vaak een jojo gebeuren, dus daar zitten we niet op te wachten.
Ik ben zelf begin augustus met de ADB behandeling begonnen en het is een van de beste dingen die ik in
mijn leven heb gedaan, want heb niet meer gedronken sindsdien. En kan dus aan het werk met de dingen/mensen in het leven die ik vroeger wegdronk. dat is zeker niet gemakkelijk, want oh wat is het verleidelijk om problemen, tijdelijk weg te drinken. Maar eigenlijk verergeren ze alleen maar. en ik voelde me ook altijd erg laf, want bij tijd en wijle wist ik best hoe stom bezig ik was. ik liep weg voor de consekwenties en verantwoordelijkheden en die vind ik nog steeds moeilijk. Ik merk wel dat iuk er nu veel aan heb om in het hier en nu te blijven in het dagelijkse leven. Dan sta ik best stevig en er komt weer wat uit waar ik trots op kan zijn. daarnaast ben ik ook met therapie bezig geweest en sta op nog een wachtlijst voor een vervolg. Want ik ben niet voor niets gaan drinken.
En dat geld voor jou natuurlijk ook.
Je staat dus aan het begin van een echter leven en daar hoort van alles bij, ups en downs. Niet gemakkelijk maar wel te doen. Hoe je met het depressieve deel in je leven omgaat zal anders zijn als voorheen en als je kunt accepteren dat je het hebt, hoeft het minderen van je te kosten. En kan het meer naar de achtergrond en plaatsmaken voor de dingen waar je het voor doet allemaal. En voor jezelf natuurlijk in de eerste plaats. Ik hoop dat je je snel thuis voelt hier Jannigje en als je eens vragen hebt of advies/steun wilt, kom dan naar de ditjes en datjes, daar zijn bijna altijd wel mensen voor je.
Ik geloof dat ik je eerder ingelogd heb zien staan, dus waarschijnlijk heb je al meegelezen en dan weet je dat dat deel wel goed zit. net een soort huiskamer waar van alles gebeurt. Succes:present:

[tasseke]

jannigje,

we hebben elkaar al even kort gesproken op de ditjes en datjes.

goed dat je jezelf hebt aangemeld en om daadwerkelijk de stap te zetten
en inderdaad drinken en depressiviteit gaan totaal niet samen
de medicijnen werken niet door de alcohol en je gevoelsleven wordt gedempt door de drank
dat alles bij elkaar maakt dat je alleen maar de heftigste emoties ervaart
je wordt bozer dan boos of euforisch gelukkig, alles wat daartussen zit verdwijnt, bestaat niet meer
je wereldje wordt steeds kleiner en de problemen groter totdat je lichaam of jijzelf alles opgeeft.

ik wil nooit expliciet zeggen""je moet stoppen" , dat blijft ten allertijden je eigen keuze maar ik kan je wel mijn ervaringen vertellen.

gatverdrie, wat zat iedereen toch te zeuren over stoppen met drinken en dagelijkse wandelingen te maken, bewegen, bezig zijn, gedachtes te verzetten en ja, zelfs hulp zoeken.
pff, dat was voor oude mensen, niet voor zo een vlotte en hippe meid als ik
ik zat in de kroeg en maakte problemen.
heel cliche, maar die oudjes hadden toch gelijk!
ik laat dagelijks de eerste staan, ik maak een wandeling, heb hulp gezocht, hang op het forum rondt, en leef een stuk rustiger.
lichamelijk en geestelijk ben ik daar giga van opgeknapt, nog steeds voel ik me elke dag een stuk beter en sterker.,
tuurlijk is het geen rozegeur en maneschijn, het is en blijft hard werken
maar je krijgt er echt heel veel voor terug.
(in ieder geval wordt ik niet meer voorbij gelopen door die oudjes)
maar om dat mee te maken, te ervaren zal je toch ergens moeten beginnen.

op de valreep dan toch een klein adviesje
maak jezelf het niet al te moeilijk, niet direct ik moet en moet en moet, want dan gaat het meestal fout
maar geef jezelf de kans om het andere gevoel, het betere gevoel, gevoel van fitheid te ervaren.
laat voorlopig de eerste staan, ga het avontuur aan om jezelf opnieuw te leren kennen.

en mocht het gebeuren dat je het niet meer zit zitten
daar is het forum voor, er is altijd wel iemand aanwezig om je op te vangen, te steunen, je vragen te beantwoorden, je gezeur of gemopper aan te horen, de dingen te relativeren of simpel om je een glimlach te bezorgen.

[Jannigje]

Ik heb mijn draadje van het begin opgezocht om te lezen over toen en te vergelijken met nu.

Niet zo'n goed idee, vergelijken.

Dat doe ik zo wie zo teveel. En dan in de zin van vergelijken, betekent oordelen over mijzelf, of beter gezegd, negatief oordelen over mijzelf. Ik kom er namelijk altijd (bijna) slechter af/uit dan degene of datgene met wie of wat ik mijzelf vergelijk.

Ik probeer dat niet meer te doen.

En als ik het wel doe, probeer ik mijn standaard reactie te veranderen, mijzelf te bevragen of het wel klopt war ik denk.

Op de een of andere manier is door levenslange ervaring er een diep spoor in mijn brein getrokken waarin ik onmiddellijk terecht kom als ik...............

Dit geldt op meerdere terreinen heb ik gemerkt, diepe, vrij vaste sporen. Oude denkbeelden, die niet meer van deze tijd zijn, die dringend aan revisie toe zijn, maar die zich onmiddellijk aan mij opdringen als ik mij zwak, ziek, eenzaam voel.

Zoals nu.

De griep is hardnekkig, ik voel me lichamelijk en psychisch niet sterk.

Dan staan de demonen handenwringend op de loer! Grijzend staren ze mij aan.

Zwak? Ha, dan ben je voor ons!

31 januari 2016 bewerkt door Jannigje

[Gast]

Ach Jannigje, ik weet niet wat te zeggen. Ik ken je ook niet goed.

Het stukje dat je eenzaam kunt zijn te midden van veel mensen herken ik wel. Ook dat is veel minder geworden nu ik niet meer drink.

 

Je gaat leuke dingen doen, zingen en in een museum werken. Ik ben aan het leren om ook in de kleine dingen rust en plezier te vinden.

Een bakje koffie zetten, een klusje doen. Ik heb het idee dat het meer is hoe je tegen de dingen aankijkt en er mee omgaat, dan dat het leven beter en leuker moet worden. Het is een manier van kijken. Yoga heeft mij goed op weg geholpen. Nu ga ik mindfulness doen en ook daar verwacht ik positieve effecten van.

Zouden dat soort dingen wat voor jou zijn?

[lady jane]

Jannigje

ik zou even in het echie

2 armen om je heen willen slaan

[smart]

Lieverd,

voor de buitenwereld moeten we "zus en zo" zijn  (.... je kent de hele riedel wel denk ik)

 

Dit leerden we vooral... eerst als kind en zo voort, tot in allerlei misselijke dagelijkse reclames aan toe... de maatschappij is ervan doordrenkt: weg ermee

 

Vertel je niks nieuws natuurlijk...

 

Ik vergelijk mezelf alleen nog als ik het goed gebruiken kan: dus dan kijk ik naar het positieve (mja.... lukt me soms best). Zo van, in jouw geval: ik heb een mooie stem! Heb mooi vrijwilligers werk...e.d.

 

Of als ik het even niet weet dat ben ik even toch een "gek/leuk"  mens...

Maak eens een rijtje met geinige en goeie dingen over jezelf, als je wilt

 

Misschien heb je wel mooie kleine oren (ik niet 

Of lieve ogen, aandacht voor een ander, een observerend inzicht etc...

 

Daarna je eigen lijstje gaan bewonderen, keer op keer

[Jannigje]

Mijngerrit, je hebt helemaal gelijk, het gaat om de manier waarop ik naar de wereld en mijzelf kijk, die manier is verwrongen, verkeerd aangeleerd zal ik maar zeggen. Ik probeer nu anders te kijken en te voelen.

Soms lukt het me en dan is de wereld opeens anders.

Maar doordat ik altijd aan het overleven was, kwam ik er eigenlijk nooit echt aan toe om te onderzoeken en te ondergaan hoe de vork echt in de steel zit.

Daar ga ik nu naar op zoek.

Lieve Jane, dank je, heerlijk die armen

[Jannigje]

Smart, ik moet door de tranen heen lachen om "de kleine oren,".

Dank jullie voor jullie reacties, ik voel me met jullie nu meer verbonden dan met de mensen naast wie ik gisteren zat.

En wat is het een opluchting om te huilen, echt verdriet voelen i.p.v. Spanning

Me even niet groot hoeven houden

[smart]

Lachen en huilen... ja meis.

Misschien is het fijn om hier vaker te schrijven... je eigen stukje! :musicnote:

 

Voor mij was het ook troostrijk om eergisteren dat stuk te lezen wat ik bij tips heb geplaatst.

Soothe wist de link ervan te achterhalen.

[Jannigje]

Smart

[Monster]

Jannigje, op de dagdraad is het thema vandaag ook een beetje: Eigenwaarde. Weer mogen zijn wie je al was, vóórdat je je ging aanpassen aan (onuitgesproken) verwachtingen. Voor veel mensen , denk ik, is het een hele toer om weer van zichzelf te gaan houden zoals ze deden toen ze nog 5 of 6 waren. Ook ik heb er lang over gedaan.

Ik gun je dat je ooit, heel voorzichtig of juist ferm, kunt zeggen: "Ja, ik houd eindelijk van mij. Soms. Nu."

[Jannigje]

Ik schrijf maar een stukje hier, want het lijkt me niet zo'n goed idee om op de dagdraad te schrijven. Het gaat natuurlijk niet om alleen maar positieve verhalen, maar ik vind het moeilijk om daar te schrijven hoe ik mij voel.

Alsof ik op de verkeerde site zit.

Ik heb een probleem met alcohol (eufemisme

[Meya]

Ik moest hardop lachen door je laatste zinnen. Dat was vast niet de bedoeling van je post.

Moedig en goed dat je de ruimte neemt om te schrijven. Kan volgens mij ook prima op de dagdraad als je liever zou willen. Maar ik vind mijn eigen draadje 'rustiger' (of zo iets). Ken je dat filmpje 'i had a black dog, his name was depression'. Voor mij een verhelderend filmpje.

[Meya]

Hoe lang drink je niet meer?

[Skip]

Jannigje het gevoel je afgescheiden te voelen van alle anderen begrijp ik denk ik wel.

De contunue somberheid herken ik bij mezelf niet.

Dat vind ik verdrietig voor jou ......dat je daar zo eenzaan in bent .

Knap dat je jezelf er toe zet om vrijwilligers werk te doen en te zingen.

Misschien is het tijd voor een andere psychiater.

Als dit een twijfelaar is dan ben je daar ook niet mee geholpen.

Alle andere opties zoals daglichtlampen, vitamine d, wandelen enz. zijn vast de revue al gepasseerd.

Misschien heb je wat aan virtuele steun en herkenning hier

Ik weet zeker dat er veel meer mensen somber en eenzaam zijn dan we denken

Eigenlijk jammer dat je dat aan de buitenkant niet kan zien dan konden we elkaar eerder helpen met een kopje thee en een beetje aanspraak.

❤️❤️❤️

[lady jane]

lieve Jannigje