SammyTanghe

Hallo iedereen, Ondertussen is er weer een alcoholloos jaar bij op het palmares geschreven l. Mijn palmares dan nog wel, en daar ben ik meer dan een beetje fier op. Ik zit immers voorbij de 40 maanden, ergens rond de 1.250 ste dag zonder alcohol Hiermee wil ik iedereen die in hetzelfde schuitje zit een hart onder de riem steken en tonen dat het écht wel mogelijk is om dat duiveltje uit je leven te bannen. Het ga jullie goed en graag tot binnenkort!

Dag Allemaal, Lang geleden dat ik op dit forum voorbij kwam :$. Ondertussen zijn we 28 maanden ver. 28 geslaagde maanden nog wel. Ik ben eigenlijk wel een beetje heel veel trots op mezelf daarvoor... Ik durf geen berekening maken hoeveel flessen diverse drank er ondertussen zouden zijn langsgekomen of in welk onheil ik mezelf zou gestort hebben als het besef niet net op tijd zou zijn gekomen dat er toen (december 2010) dringend iets moest gebeuren. Hoe kom je 28 maanden door zonder drank? Door niet te drinken. Elke dag is een nieuwe en elke dag dat je niet drinkt is er één gewonnen. Meestal is dat gemakkelijk. Af en toe iets minder gemakkelijk. Heel af en toe een beetje moeilijk. Na verloop van tijd komt er soms een kleine verleiding opduiken. Zou ik het écht niet aankunnen om zo af en toe een héél klein beetje te zondigen? Dan duurt het gelukkig maar een paar seconden om te beseffen wat een enorm risico dat zo'n experimentje zou inhouden. En dat risico wil ik echt niet lopen. Mijn verhaal helemaal bovenaan dit draadje spreekt voor zichzelf. Daar wil ik echt niet terug naartoe. Nooit meer. Echt niet. Slavernij was dat. Ik de slaaf en de alcohol de meester. Niet meer met mij. Echt niet. Lieve groet,

Beste Cathy, Mooi dat je de draad weer opneemt en dat je niet wil opgeven. In dit draadje staan zoveel raadgevingen. Ik ga de mijne niet allemaal herhalen, maar de combinatie van nicotine pleisters met sporten en yoga en daarbovenop jouw wilskracht : dat kan alleen maar lukken. Je kent mijn gezegde : Stoppen met roken is niet gemakkelijk, maar wél roken is héél moeilijk... Veel succes en hou ons op de hoogte... PS Ons weekje Nice in de paasvakantie was zàlig (en gratis !)

Beste forumgenoten, Liefste stoppers, Ik wil jullie nog even een hart onder de riem steken en jullie alle succes van de wereld toewensen want ik kan jullie even niet aanmoedigen omdat weldra een beetje verlof voor de deur staat : quote: Originally posted by: SammyTanghe Hallo, Met Pasen gaan wij met heel de familie een weekje naar Nice... Succes ! Deze quote komt uit mijn schrijfseltje hieronder dat ik een tijdje gelden in dit draadje neerpende en de vakantie is helemaal op kosten van de niet gerookte sigaretten ! http://forum.alcoholdebaas.nl/...R_FORUMVIEWTMP=Linear quote: Originally posted by: SammyTanghe Hallo, Ter overweging : Nicotine Stickers kleven is maar een beetje duurder dan sigaretten kopen... De kostprijs om te stoppen brengt ons wel naadloos bij de besparingen doordat je bent gestopt en een klein hulpje bij het stoppen: Afhankelijk van wat en hoeveel je rookt bespaar je X Euros per dag. Laten we een eenvoudig voorbeeldje nemen van iemand wiens roken 5 € per dag kost. Stoppen bespaart je dus 5 € per dag. Die 5 € mag je schaamteloos als een klein dagelijks geschenkje voor jezelf beschouwen en je kan dan ook zonder scrupules 5 € per dag in een apart spaarpotje steken. Na een week zit daar 35 € in, na een maand 150 € ,na een jaar 1.825 € en ik heb nu na 4 jaar de mooie som van 7.300 € bespaard. De manier van sparen heb ik wel een beetje aangepast aan de 21 ste eeuw. Ik opende zo'n gratis internet rekening (In België bij bijvoorbeeld Deutsche Bank of Argenta) met daaraan een gratis bankkaart (ik denk dat jullie dat een Pin pas noemen) en Mastercard. Ook andere kleine financiële meevallers komen op die rekening terecht. En daarmee kan je dan naar keuze leuke dingen doen. Je kan bijvoorbeeld heel genereus je kaart tevoorschijn halen en aan je familie vragen wie er ook zin heeft in een etentje, bioscoopje, noem maar op. Met Pasen gaan wij met heel de familie een weekje naar Nice... Succes !

Dag Borretje, Hetgeen je overkomt is één van de nachtmerries van een moeder. Vermoedelijk zijn ze er bij jeugdzorg van op de hoogte dat er bij jou een alcoholprobleem is, dus voor hen heb je op dat vlak niet veel te verbergen. Ik bedoel dat je daar maar beter al je kaarten op tafel legt en duidelijk maakt dat je wéét dat er een probleem is, en hen uitlegt wat je aan dat probleem aan het doen ben, welke behandeling je daarvoor volgt en wat daarvan het resultaat is... Ze gaan jullie kindje enkel terug bij jullie laten wonen als het daar in een stabiele omgeving kan verblijven. Het komt er dus ook op aan dat jij en je man op dezelfde lijn staan, samen aan de gezinsproblemen werken en dat ook duidelijk maakt aan gezinszorg. Die nemen anders waarschijnlijk geen enkel risico en laten jullie zoontje liever nog wat langer geplaatst dan dat de kans bestaat dat de situatie bij jullie terug uit de hand zou lopen.

Dag Serena, Ik ben ondertussen aan de 96 ste dag zonder alcohol begonnen en voor de rest is mijn verhaal wonderwel gelijklopend aan dat van lotgenoot 'Teveel', dus ook zonder behandeling. Oorspronkelijk was mijn gedachte ook om na enkele maanden misschien wel terug af en toe een glaasje te drinken op een sociaal aanvaardbare manier. Stilaan ben ik echter tot het besef gekomen dat nièt drinken eigenlijk veel comfortabeler en minder belastend is dan wél drinken. Ik moet me nl. nog maar om één ding bekommeren : niet drinken. Ik moet er niet meer bij stilstaan of dat hetgeen ik drink wel goed voor me is, moet geen schuldgevoel hebben dat ik weer eens meer opheb dan eigenlijk goed voor me, ik lig er niet wakker van of er wel genoeg drank in huis is, ik moet geen excuus zoeken om op café te gaan of naar de supermarkt om drank te gaan, of ik niet teveel gedronken heb om nog met de auto te rijden, of 's morgens alle alcohol wel uit mijn bloed is om veilig met de auto te rijden, of mijn adem niet gaat stinken naar de resten van de alcohol van enkele uren tevoren of van de avond tevoren, of ik 's nachts wel veilig de kinderen kan gaan halen of brengen naar een fuif, of er wel voldoende gelegenheid zal zijn om genoeg te drinken, ik zit niet af te tellen tot het uur waarop er normaal kan gedronken worden. Vul zelf maar aan wat er voor jezelf ook belastend was/is als je drinkt/dronk... Dat is allemaal weggevallen... Als je niet meer drinkt heb je af en toe een moment dat je het niet gemakkelijk hebt, maar als je wél drinkt zijn er véél meer moeilijke momenten naar mijn bescheiden mening en ervaring. Zou ik het risico nemen om mezelf heel die miserie terug op de nek te halen om af en toe te kunnen genieten van één of twee drankjes ? Jij mag dat voor jezelf uitmaken, maar op dit moment neig ik naar : neen, laat maar zitten...

Aan allen die de eerste kaap van de middagpauze met succes hebben kunnen nemen : Proficiat, want dit is een hele prestatie waarvoor jullie terecht apetrots mogen zijn. De overwinning is voor de volhouders ! Gewoon elke dag de eerste laten en alles loopt op wieltjes...

Ik volg met spanning jullie moedige beslissingen. Het is enorm leuk dat er een kleine groep tegelijk dezelfde positieve beslissing neemt. Even doorbijten, zorgen dat je er in je hoofd klaar voor bent en dan loopt dat op wieltjes ! Je heb steeds mekaar om op terug te vallen. Hoe meer je erover spreekt, hoe meer supporters je hebt en hoe meer aanmoedigingen je krijgt ! Alvast proficiat. Genegen groetjes, Sammy

Dag Janigje, Ik ben geen deskundige, maar de kans is héél groot dat als de drank al niet de oorzaak is van die depressies, dat ze daardoor dan zeker in hand worden gewerkt en dat de drank ervoor zorgt dat je je telkens opnieuw depressief gaat voelen

Beste Cathy, Natuurlijk is stoppen met roken niet gemakkelijk... maar wél roken : dat is ook een hele opgave hoor. Zo ziet de doorsnee dag van een doorsnee roker zoals ik vroeger was eruit : - zorgen dat er voldoende voorraad in huis is, in de auto, in de jaszak, in de boodschappentas, - nakijken dat het pakje dat je meehebt, niet leeg op bijna leeg is, - zorgen dat er overal en altijd voldoende aanstekers voorhanden zijn, want stel je voor : een sigaret zonder vuur : da's pas een nachtmerrie - van 's ochtends begint de opgave om toch maar de hele dag voldoende nicotine in je lijf te hebben - de eerste sigaret, - de volgende net voor je in de auto stapt, - bij het uitstappen op je werk nog vlug twee saffies opschrokken want stel je voor dat je tot 's middags niet kan roken, - je zit in een meeting en die blijft maar duren terwijl jij enkel maar het einde ervan wil want je moèt roken, - 's middags idem ritueel van 's ochtends : met z'n allen gezellig in weer en wind staan bibberen onder een groezelig afdakje dat speciaal voor de rokende paria's werd ingericht. - na het werk zo snel na mekaar aan dat saffie trekken dat het oververhit geraakt en nog smeriger smaakt, - bij de supermarkt nog vlug voor het binnengaan een sigaret half opgerookt weggooien of toch maar half gedooft in je pakje proppen zodanig dat dat pakje daarna helemaal stinkt naar een half opgerookte sigaret. - bij het buitengaan met één hand je kar voortduwen en met de andere hand dat pakje en die aansteker zoeken en zonder aanrijdingen met een half aangestoken sigaret die aan de ene zijkant oprookt terwijl er aan de andere een zielig stukje houtskool blijft nasmeulen. - in de file richting huis verveel je je stierlijk en wil je zo snel mogelijk thuis zijn om de nicotinehonger te stillen, - bij het uitladen van je auto moet er vlug nog dat sigaretje waarnaar je zo verlangde doorgetrokken worden. - Tijdens het koken brand alles bijna aan omdat je snel buiten moest want je dacht dat je wel genoeg tijd had voordat de potten van het vuur mochten, - na het eten kan alles niet snel genoeq van de baan want die sigaret na het eten is toch wel de beste van allemaal, - Op bezoek bij vrienden het interessantste van het gesprek missen omdat jij net buiten gezellig stond te roken in de regen. - voor het slapengaan nog een laatste sigaret zodat je naast je partner ligt te stinken - er zijn er zelfs die 's nachts opstaan omdat de nicotine roept en niet kan wachten tot de volgende dag... Dan ziet het leven van iemand die gestopt is er toch heel wat simpeler uit: die kleeft na het douchen zijn patch en klaar is kees... Dus, wat lijkt nu het makkelijkste : roken of stoppen ?

quote: Originally posted by: cathy56 Morgen ga ik maar es een pleister plakken. Kijken hoe dat gaat.... ben er zat van, van die stinkzooi! en al dat gehoest! Beste Cathy, Ben je de eerste dag met die pleister goed doorgekomen? Hierboven, dat was je 999 ste bericht ! Mogen we je meteen feliciteren met je 1.000 ste ? En met je laatste saffie ? Net als met drinken : elke dag de eerste sigaret laten...

quote: Originally posted by: cathy56 Sammy, mag je naast het pleistergebruik nog wel een klein beetje blijven roken in het begin? Dat zou het nl. voor mij wel gemakkelijker maken. Beste Cathy, Toen ik nog rookte was ik er doodsbang voor om plotseling zonder sigaretten te moeten door het leven gaan. Je zit daar dan met dat duale gevoel van te willen stoppen maar het niet aan te durven. Ik las toen o.a. het volgende : e-gezondheid : stoppen met roken quote: 3) Roken is gevaarlijk als je een nicotinepleister draagt. Fout. Het is zeker geen goede manier om te stoppen met roken. Roken met een pleister is echter niet gevaarlijk. Dat dit het risico op een hartaanval zou verhogen, is compleet uit de lucht gegrepen. Nicotinepleisters worden zelfs aangeraden aan hartpatiënten. Roken in combinatie met een pleister komt voor in twee gevallen: de onthouder die het niet kan laten en weer in zijn vroegere fout vervalt: verwijder vooral de pleister niet, in de veronderstelling dat het u toch nooit lukt. Integendeel: uw tijdelijke 'zwakheid' doet uw eerdere inspanningen niet teniet. Als u uw pleister laat zitten, zal dat u helpen om geen sigaretten meer op te steken; de zware roker die zijn tabaksgebruik wil terugschroeven of de ene poging na de andere doet om te stoppen: nicotinevervangers kunnen rokers doeltreffend helpen om minder te roken en hun een duwtje in de rug geven om er volledig mee te kappen. Het was die laatste zin die mij over de brug hielp : ik kon testen wat het effect van die pleisters was én ik kon mezelf testen. Natuurlijk is het niet de bedoeling om gewoon voort te blijven roken. Ik schakelde over op een vijftal sigaretten de eerste dagen en verminderde vrij snel naar een drietal en na een tweetal weken op ééntje per dag, 's avonds voor het slapengaan. Tot mijn echtgenote de opmerking maakte dat ik de hele dag niet rookte en dan net voor ik kwam slapen rookte ik die ene sigaret om dan naast haar te liggen stinken naar de sigarettenrook. Dan was alle goesting over... Natuurlijk heeft elke rookstoppoging enkel nut als je voldoende motivatie hebt en de daaraan verbonden wilskracht, net als bij het stoppen met alcohol... Ah ja, ik was afgelopen donderdag nog bij de tandarts voor een jaarlijkse controle en die heeft nog een compliment gemaakt over de mooie witte staat van mijn tanden...

Hallo, Ter overweging : Nicotine Stickers kleven is maar een beetje duurder dan sigaretten kopen... De kostprijs om te stoppen brengt ons wel naadloos bij de besparingen doordat je bent gestopt en een klein hulpje bij het stoppen: Afhankelijk van wat en hoeveel je rookt bespaar je X Euros per dag. Laten we een eenvoudig voorbeeldje nemen van iemand wiens roken 5 € per dag kost. Stoppen bespaart je dus 5 € per dag. Die 5 € mag je schaamteloos als een klein dagelijks geschenkje voor jezelf beschouwen en je kan dan ook zonder scrupules 5 € per dag in een apart spaarpotje steken. Na een week zit daar 35 € in, na een maand 150 € ,na een jaar 1.825 € en ik heb nu na 4 jaar de mooie som van 7.300 € bespaard. De manier van sparen heb ik wel een beetje aangepast aan de 21 ste eeuw. Ik opende zo'n gratis internet rekening (In België bij bijvoorbeeld Deutsche Bank of Argenta) met daaraan een gratis bankkaart (ik denk dat jullie dat een Pin pas noemen) en Mastercard. Ook andere kleine financiële meevallers komen op die rekening terecht. En daarmee kan je dan naar keuze leuke dingen doen. Je kan bijvoorbeeld heel genereus je kaart tevoorschijn halen en aan je familie vragen wie er ook zin heeft in een etentje, bioscoopje, noem maar op. Met Pasen gaan wij met heel de familie een weekje naar Nice... Succes !

Beste Cathy, IK heb meer dan 25 jaar gerookt. Op het laatst toch 20-25 sigaretten per dag. Soms lukte het om een beetje te minderen, maar tot mijn schade en schande heb ik moeten erkennen dat het bij mij alles of niets was. Begin januari 2006 betekende het algemeen rookverbod in bedrijven (in Belgë) het laatste duwtje in de rug dat ik nodig had om definitief die kankerstokjes af te zweren. De huisarts heeft me dan nicotine stickers laten gebruiken en via 5 sigaretten per dag en dan minder en minder sigaretten en stickers met minder nicotine ben ik na 3 weken volledig gestopt. Die stickers zorgen ervoor dat je stilaan het gevoel krijgt dat je de drang onder controle hebt en gaven me het zelfvertrouwen dat ik nodig had om de grote stap te zetten. De omstandigheden hebben het me niet echt gemakkelijk gemaakt, want toen ik enkele weken was gestopt werd het bedrijf waarvoor ik toen werkte na een brutale overname geherstructureerd en een maand later overleed mijn vader na een slepende ziekte. En toch lukte het om vol te houden. Dat bewijst dat de wil in je hoofd moet zitten en alleen dan lukt het... altijd en voor altijd. Ik ben soms wel een beetje jaloers op mensen die het kunnen van bijvoorbeeld 3 sigaretten per dag te roken, maar bij mij lukt dat niet... net zoals bij het drinken : alles of niets. En dan gaan we enkel voor de niets oplossing.

http://www.eenvandaag.nl/binne...lavingshulp_werkt_echt

Dag Max, Bij mijn familie is drank ook van jongsaf een 'normaal' gegeven. Aperitiefje, ook door de week, pilsje of glaasje wijn bij het eten, biertje of glaasje wijn bij het TV kijken. Allemaal onschuldig lijkt het. Later kom je niet meer toe met de sociaal aanvaarbare hoeveelheden en gaat er stiekem nog één en ander door de keel. En steeds is er een excuus. Maar vroeg of laat komt HET besef er toch (eindelijk) een keer. Maar dan de stap zetten om er iets aan te doen... Die lijkt héél groot, maar je bent daarna zo gelukkig dat je dat drankduiveltje eens flink op zijn bek kan laten gaan en je motivatie groeit om dat verduiveld geslepen ventje af en toe een flinke mep uit te delen en kompleet murw geslagen in hoek kan zien liggen. Dat geeft een machtig gevoel hoor ! Maar vergis je niet: het zou naief zijn om te denken dat het duiveltje zich zomaar laat buitenspel zetten. Je mag regelmatig opnieuw met hem de ring in ! Laat je dan niet K.O. slaan !

quote: Originally posted by: alaine Sammy, Ik ben benieuwd naar dat boek van je (Mindfullness); ik zoek er zelf één. Wie is de schrijver? Je gaat goed!! Dit is het boek : Mindfulness, in de maalstroom van je leven Schrijver : Edel Maex ISBN 978-90-209-6516-2 www.lannoo.com Link Google België Link Google Nederland Veel plezier ermee (en rust in je hoofd) ! Ook Yoga kan zooooo zalig zijn...

Dag Cathy56, Strider; Jane4,Bolletje,Jan123,Desi,007,bakkom en alle anderen, Wat een ontzettend lieve en motiverende hartjes die jullie onder riem steken Ik ga jullie goede raad zeker ter harte nemen. Een beetje afstand nemen is natuurlijk altijd op zijn plaats en relativeren kan ook altijd helpen.Op de boekenplank staat al een tijdje een boek over Mindfulness te pronken waarvan ik enkel nog maar de eerste bladzijden las. Bij de kruidendokter zal ik ook eens langsgaan om één van de aanbevolen middeltjes aan te schaffen, om af en toe de moeilijke momenten door te komen. Ik neem trouwens nog altijde Campral op doktersvoorschrift om de zucht te onderdrukken. Ik las op dit forum ook al zoveel verhalen die toch zo herkenbaar zijn. Dansen is niet echt mijn ding, maar een stevige fiets- of wandeltocht is dagelijkse kost. Aan alle lotgenoten : hartelijk dank, maar bovenal ook voor jullie : veel moed, volhouden en fier zijn !

Dag vrienden, Ik lees veel op dit forum. Voorlopig nog een beetje schuchter. Waarschijnlijk komt er wel een dag waarop alles wat vlotter gaat. Even een stand van zaken : Ondertussen zijn we 3 weken verder en zijn de 9 weken alweer voorbij en dag per dag is alles goed verlopen. Een vlugge berekening leert dat er dus volgende hoeveelheden drank NIET zijn soldaat gemaakt : zo'n 10 flessen schuimwijn,20 flessen jenever, 40 flessen wijn en pakweg 160 blikjes bier zijn er dus in de rekken blijven staan. De weegschaal laat zien dat er ook 4 kg ergens onderweg zijn achtergebleven . Vorige week heeft de huisarts nogmaals mijn bloed onderzocht en de leverwaarden zijn weer volledig normaal. Af en toe zijn er wel eens slechtere momenten. Verjaardagen en andere feestjes zijn niet altijd gemakkelijk. Zeker bij mensen die je sinds je stopte niet meer had ontmoet en die - om het weerzien te beklinken - automatisch komen aandraven met een (alkoholisch :$ ) drankje en die je dan voorzichtigjes moet teleurstellen. Voor de rest gaat alles zijn gangetje en zijn we aan het uitkijken naar de paasvakentie binnen een maand en hopelijk zal er dan een mooie lentezon schijnen in Zuid-Frankrijk Op slechte momente probeer ik de zenuwen een beetje in bedwang te houden met een Valeriaan tablet of -thee maar dat helpt niet echt veel. Van de Tranxene blijf ik liever af, maar zijn er nog tips van producten die - niet verslavend - de zenuwen een beetje kalmeren op moeilijke momenten ?

Beste Floppie, Er is maar één oplossing en dat is opnieuw stoppen. Gelukkig besef je dat ook zelf wel. Wat betreft die Entrecôte met rode wijn kan ik je geruststellen : bij alle warme gerechten die aangemaakt worden met alcohol, is die alcohol verdampt tegen het einde van het kookproces. De kok kan bij het koken wel een geringe hoeveelheid alcoholdamp inademenen. Wat de psychologische invloed is van het nuttigen van gerechten die aangemaakt worden met alcohol, dat is heel wat complexer. Vermoedelijk heeft bij jou 'het stemmetje' dubbel hard toegeslaan op een moment van zwakte om je over de lijn te trekken en was die Entrecôte enkel een mooi excuus om toe te geven.

Dag Babble, Ik ben ook nieuw op dit mooie forum, en bij elk verhaal leer ik weer bij. Ik kan uit je verhaal leren dat het gevaar steeds om de hoek aan het loeren is om bij de minste onoplettendheid je meteen een tackle van jewelste te trakteren... Uit elke fout kan je leren. Probeer eruit te leren waar de valkuilen zijn en ontloop die. Het besef dat elke struikeling nog meer problemen zal veroorzaken zal daarbij zeker helpen. Schaamte ? Ik kan het mij voorstellen, maar schaamte gaat je niet vooruithelpen, je gaat je er alleen maar slecht bij voelen. Je kan beter proberen om recht te staan, de schouders recht te trekken en vooruit te kijken. Het verleden is wat het was, en dat komt niet terug. De toekomst is wat van tel is.

Dag Harry, Elk verhaal is uniek en tegelijk ook zo herkenbaar. Je hebt de enige mogelijke beslissing genoemen en gelukkig wéét je dat ook. Zoniet zou àlles verkeerd zijn gelopen : zowel je gezondheid, je relatie , je werk, je familie... alles zou om zeep zijn gegaan. Proficiat, want er is moed nodig om met slechte gewoontes en afhankelijkheid te breken. Elke dag is een nieuwe en is het waard om zonder een troebel waas geleefd te worden. Mijn moto is ook altijd: stoppen met drinken is niet gemakkelijk, maar drinken is nog veel moeilijker...

Hallo, De laatste jaren begon ik bijnal onmerkbaar meer en meer te drinken. Van een glaasje wijn of een Duveltje voor de TV ging dat over enkele glaasjes of enkele Duveltjes naar een paar pintjes bij het thuiskomen van het werk en als aperitief 's middags en 's avonds in het weekend naar de genoemde glaasjes wijn of Duvel samen met een tweetal flessen jenever per week van kwaad naar erger. Ik kreeg dat maar geleidelijk door. En toen ik het besefte was het eigenlijk te laat, zo dacht ik toch. Alocohol werd geen middel meer om lekker relaxt de dag mee te beëindigen, maar een doel om de avond (in de week, want op mijn werk heb ik nooit gedronken), of de dag (in het weekend kon ik het al maken om rond 11.30 u mijn eerste pint te scoren) door te komen ! (sic). Die eerste pint werden geleidelijk blikken van 50 cl en dan nog liefst 'starkbier' van 7,9 °, meestal aangevuld met een goede slok jenever. Idem na het werk. Dan was het aftellen naar pakweg 21 u... Voor het serveren van die drankjes bij het TV kijken moesten er ook enkele mooie slokken jenever genomen worden of het eerste glaasje wijn was binnen de 2 minuten gevolgd door een volgend. Lazarus ben ik (bijna) nooit geweest. Het meest slopende was telkens dat afwachten en aftellen naar het uur dat de volgende drankgelegenheid zich zou voordoen. Het vreemde was dat ik gedurende de dag op mijn werk pas het laatste uur voor het einde begon af te tellen. Als ik wist dat ik nog moest autorijden na het eten of na het drinken dan kon ik dat drinken beperken tot sociaal aanvaardbare hoeveelheden. Zoniet, dan was een mooie (..) roes het ultieme doel, leifst gevolgd door een dutje om te ontstressen. Elke week een Yoga les bracht wel een beetje rust in de geest, maar de drankduivel nam tocht telkens de overhand. Het gebeurde regelmatig dat ik 's morgens niet meer wist welke gesprekken we 's avonds laat nog hadden gehad, noch welke afspraken we dan eventueel maakten, laat staan wat de afloop van een film of feuilleton was... Een kater had ik nooit. Dit moest fout aflopen als ik daar niet dringend iets aan ging doen heb ik wel honderd keer beseft. Op 21 en 24 december waren er twee incidenten die (gelukkig) de emmer deden overlopen. Mijn vrouw en ik gingen op 21 december slapen. Ik had mijn portie gehad, maar nog niet genoeg naar mijn zin. Zij was naar boven en ik ging haar volgen na toiletbezoek. Vlug nog een grote slok wijn en naar boven om de tanden te poetsen. Dit bekwam me echter slecht en met veel misbaar kwam de hele maaginhoud in de WC pot terecht. Het hele gezin had door dat er iets goed mis was, maar ik probeerde het nog weg te wuiven. Kerstavond volgde dan hetgeen ooit moest gebeuren. We kwamen te voet thuis van een met de nodige wijn en champagne overgoten etentje bij mijn schoonbroer hier een eindje verderop. Terwijl de vrouw haar contactlenzen ging uitdoen dronk ik de gebruikelijke hoeveelheid jenever en zette een mooi glas wijn voor haar en voor mij klaar. Ik had echter geen rekening gehouden met de op het feestje genuttigde hoeveelheid alcohol... Enige tijd later ging het gezin slapen en probeerden ze mij mee te krijgen. Hetgeen ik me hiervan nog kan herinneren is een waas. Ik moet onsamenhangende dingen uitgekraamd hebben., evenwichtstoornissen en de hele reutemeteut. De kinderen moeten zeer zwaar onder de indruk zijn geweest. Ik werd 's ochtends diep beschaamd wakker met een emmer naast mijn bed die ze er preventief maar hadden klaargezet. Ik besefte dat het vijf voor twaalf was. Met mijn echtgenote heb ik hierover een openhartig gesprek gehad. Van toen af was het hek van de dam qua emoties. Ik heb dan echt een emotionele krak gekregen omdat ik eindelijk volop besefte in wat voor een toestand ik was en dat er nù iets moest aan gedaan worden. Ik heb, diep beschaamd, aan mijn kinderen bekend dat ik een probleem had en dat ik daar wat ging aan doen. Dringend. Mezelf kennende wist ik dat ik daar, toch zeker in het begin, professionele hulp bij nodig had. Vier jaar geleden was ik met de hulp van mijn huisarts al kunnen stoppen met roken. Die ging me nu vast en zeker ook kunnen helpen. Probleem was dat er een lang Kerstweekend volgde en ik mijn huisarts niet kon bereiken. Ik heb me met een zo klein mogelijke hoeveelheid drank door dat weekend gesleept. Nog nooit heb ik me zo slecht gevoeld als die drie dagen. De steun die ik van mijn echtgenote heb gekregen kan ik niet onder woorden brengen, zo dankbaar ben ik haar. Maandagochtend 28/12 met een klein hartje (wat ging er met mij gebeuren ?) kontakt opgenomen met de huisarts. De vaste huisarts bleek met verlof te zijn. Het is een groepspraktijk van 2 artsen, en de andere wilde me na een beetje aandringen toch ontvangen, want het was razend druk door afwezigheid van de eerste. Ik heb haar heel dit verhaal verteld. Zij heeft daar geduldig naar geluisterd. Als hulp bij het stoppen heeft zij mij Campral (3 keer 2 pillen 333mg acaprosate per dag) en Tranxène 5 mg (3 à 4 keer 1 pil per dag) voorgeschreven. Ook een flinke dosis vitamine B slikte ik trouw elke dag. De Tranxene ben ik ondertussen gradueel mee gestopt van 3 naar 2 naar 1 per dag en sinds 1 week volledig gedaan. Geen zin om de ene verslaving in te ruilen in een andere. Zijn er onschuldiger middeltjes dan Tranxen om een 'moeilijke periode' of een 'moeilijke gelegenheid' (feestje ed) door te komen ? Zo ja, dan hoor ik dat graag. Bij het bloedonderzoek bleek de suiker en de cholesterol in orde te zijn. Buiten het drinken pleeg ik gezond te leven... (sic) De waarde voor de lever die rond de 60 moet liggen, bleek echter rond de 600 te liggen... Bij de nieuwe test na 2.5 weken bleek die afwijkende waarde al teruggelopen tot 200. Binnen 3 weken een nieuwe test. Ondertussen zijn we zes weken zonder één druppel alcohol verder. Dat moet voor het eerst sinds 30 jaar zijn... Hoe ik mij voel ? GOED ! Daarmee wil ik zeggen dat ik mij veel beter voel dan toen ik nog dronk. Het is een beetje in de filosofie die ik had toen ik stopte met roken : stoppen met (roken) drinken is niet gemakkelijk, maar (roken) drinken is ook niet gemakkelijk. Na elke (sigaret) drankje zit je eigenlijk zielig te wachten op (de ) het volgende (sigaret) drankje. En eens je dat doorhebt is er al een mooie barière genomen, hoop ik toch. Ik drink 's avonds een tasje thee of drie en dat is ook best gezellig. Dat de anderen rondom mij wel drinken heb ik geen grote probleem mee. Ik vertel hen dat ik bij de dokter bloed heb moeten laten trekken, dat de waarde voor de lever niet goed was en dat ik op doktersbevel tot nader order niet meer mag drinken. Dat het wat mij betreft definitief is vertel ik er voorlopig voor het gemak niet bij. De rest beschouw ik als privé. Als ze nog verder vragen vertel ik het verhaal van mijn nonkel Louis.(Dit vertel ik er niet bij : maar die kon ook goed drinken.) En ondanks enkele verwittigingen ging die vrolijk door. Hij heeft de net de vijftig gehaald en liet 4 kinderen achter tussen de 15 en de 25. Daar zit ik 5 jaar af en ik zou niet graag naast hem eindigen. Na dat verhaal stoppen de vragen. Stoppen met roken vonden ze allemaal een prestatie. Ik ben ervan overtuigd dat als ik hetzelfde over stoppen met drinken zou vertellen, dat ik ten eerste van naaldje tot draadje 'en plein public' zou moeten uitleggen hoeveel ik wel niet dronk, wat de gevolgen waren en toch zou ik voor de rest van mijn dagen het risicio lopen dat sommigen achter mijn rug zouden blijven zeggen : dat was diene zatlap. En daar is niemand iets mee vooruit : zij niet en ik nog minder. Ik noem dat een leugentje om bestwil. Zo heb ik met oudejaar met plezier voor het hele gezelschap de glazen vol champagne geschonken en voor mezelf een mooi glaasje spuitwater. Al enkele keren op restaurant of op feestjes zit het gezelschap mooi sociaal te drinken en ik geniet van een glaasje water. Maar soms is er toch nog die verleiding hé, maar het is dragelijk. Het is zelfs zo dat mijn echtgenote die, wat mij betreft, altijd een matige sociale drinkster is geweest, nu nog nauwelijks één glaasje wijn per dag durft te drinken. Volgens de huisarts is dat tegenwoordig de norm om niet in een gevarenzone te komen : 1 (standaard) drankje per dag voor vrouwen en 2 voor mannen, met minstens 2 alcolholloze dagen per week. (in) Slapen is nog regelmatig een probleem, doorslapen ook . Gaat dat verbeteren ? We zijn nu zes weken ver en we houden dat vol. Dag per dag. Als jullie nog goede raad hebben na zo'n lang verhaal, dan zou ik jullie heel dankbaar zijn.