Spring naar bijdragen

Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje


Jannigje

Aanbevolen berichten

Nee Lika, zeker niet genoeg geknuffeld, dus ze blijven van harte welkom., Die van jou ook Quinn!

Dank voor e felicitaties. Ik realiseerde me net opeens dat het vandaag de 24e is, dus ja, weer een maand erbij.

Ik ben echt blij dat ik niet meer drink. Stomme zin zo, geen alc meer drink, dat klinkt beter.

Stel je voor dat de problemen die daardoor ontstaan ook nog eens op mijn bordje komen.

Nee dank je.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Sing en Blue en Silver, klinkt beter dan SBS, ik had vandaag een onderzoek met contrastvloeistof, voor mijn re oog.

De oogarts bij wie ik liep, heeft tot 2x toe mijn klachten afgedaan als "staar conform uw leeftijd". Heb je eerst de overgang gehad, waar van alles op geschoven wordt, nu is het "klachten" conform mijn leeftijd.

Zij stelde voor om mij daarvoor te opereren. Bij de scan die daaraan voorafgaand is gemaakt, bleek dat er een ander, letterlijk onderliggend prdobleem is. Een vochtblaas (?) in/onder mijn netvlies.

Oeps, verkeerde diagnose? Het lijkt erop. Gelukkig ben ik niet geopereerd aan staar! Vandaag hoorde ik dat dat mijn klachten nog aanzienlijk verergerd zou kunnen hebben.

Vandaag hebben ze een vloeistof ingespoten die naar mijn ogen zou gaan. Daarna zijn er veel foto's gemaakt, om de paar minuten. In totaal ongeveer 20 minuten lang. Het doel daarvan is: kijken of er bloedvaten in/om/onder het netvlies lekken.

Ze weten namelijk niet waardoor die vochtophoping is ontstaan.

Ik vind het heel spannend, weet nog niet wat de uitkomst is en dus ook niet of er een behandeling mogelijk is.

Na 2x in korte tijd een misser van een arts, huisarts en oogarts, ben ik me weer des te meer bewust van het feit dat ik (en wij allemaal) heel goed op moeten letten en zelf aan de bel trekken.

Ik kan heeeeeeeeeel assertief zijn voor een ander, voor mijzelf ben ik daar minder goed in. Maar ik probeer mijn frustratie om te zetten in opkomen voor mijzelf.

Ik heb liever andere lessen, maar ja, die heb je niet altijd voor het uitzoeken of kiezen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoe lang het gaat duren, weet ik niet SBS. De uitslag wordt eerst in een team besproken volgens de arts assistent, vervolgens belt ze mij over de diagnose en eventuele behandeling. Ze kon niet zeggen hoe lang het gaat duren, ik reken maar op een paar weken.

Ik hoop natuurlijk zo snel mogelijk. Aan de andere kant ben ik ook wel een beetje bang, dus ik voel nu ook wel een beetje voor de struisvogel-oplossing.

Hoewel, toch ook weer niet echt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je lieverds, ik ben nogal het spoor bijster op het moment.

Ik had gisteren een heel stuk geschreven, maar dat voelde niet goed. Van me af praten is één ding, maar in paniek hier dingen neerschrijven is niet altijd een goed idee.

Het voelde als mijn ellede dumpen en jullie er mee opzadelen, niet de juiste manier.

Ik kan niet goed beschrijven wat er met me gebeurt.

De dagen duren nog steeds 24 uur, maar het is net of ze langer duren maar minder uren hebben. Er komt niets/nauwelijks iets uit mijn handen. Ik raak/ ben het overzicht kwijt.

Ik probeer aansluiting te houden met de buitenwereld, hier en in het museum en met andere mensen, maar het lukt me niet.

Ik ken a.h.w. Twee modussen: óf ik doe "gewoon", dat betekent dan dat niemand iets aan me merkt, óf, als dat niet lukt, trek ik me terug.

Dan ga ik weer op alleen zodat niemand me ziet.

Een tussenweg kan ik maar steeds niet vinden.

Bijvoorbeeld: gisteren was ik in het museum. Ik kon het nauwelijks aan, kon nauwelijks andere mensen om me heen verdragen. Zij weten niet dat ik depressief ben. Ik wil zo graag ergens zijn waar ik geen stempel heb! Maar dat heeft een prijs.

Namelijk net doen of alles oké is.

Ik heb dagen dat ik daar geen collega zie of spreek, gisteren natuurlijk net wel. Ik voer dan een toneelstukje op omdat ik niet weet wat ik anders moet doen.

Het liefst was ik wegggelopen, had ik mezelf weer opgesloten, maar dat heb ik niet gedaaan.

Ik heb het volgehouden.

Net als vroeger op mijn werk.

Tot het niet meer gaat.

Verkeerde strategie, maar ik weet nog niet anders.

Heeft met een heel diepe angst te maken.

Daar ben ik vorige week met therapie weer mee geconfronteerd .

Die diepe angst is de basis van mijn overtuigingen. Of is het andersom? Heb ik die diepe angst gekregen door de overtuigingen die ik heb gekregen?

Het gevoel was er al voor ik de woorden had denk ik, dus dan zou de angst vooraf gaan aan de overtuigingen.

Dat kleine, onschuldige meisje dat zo verschrikkelijk bang was, altijd!!!!

En dat daarom al die akelige patronen heeft ontwikkeld.

Mijn volwassen ik "weet beter", maar het kleintje kan daar nog niet veel mee.

Die verzuipt nog in haar angst.

Zeker in periodes als deze.

Quinn schreef er een stuk over op zijn draad (p 88).

Anders natuurlijk, maar toch zo herkenbaar.

Dit is beter dan wat ik gisteren deed, gelukkig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...