Spring naar bijdragen

woensdag 29 April


Aanbevolen berichten

Hier even een ander verhaal.

Vandaag naar de " hernia -  straat "  geweest.  Dat is neuroloog zien. MRI maken. fysio spreken. 

Nou die fysio heb ik nooit gezien. 

De neuroloog 2 x.

Er zit een hernia op L5/S1  en nog een uitstulping waarvan ze nog niet kunnen zeggen wat die gaat doen. 

Er wordt overlegt met een neurochirurg over een operatie. Ik wilde alleen maar naar de pijnpoli maar ja dat wordt niet als oplossing gezien. 

Ik mocht kiezen maar ondertussen eigenlijk niet. 

Ik zat daar alleen en ik voelde mij zo overvallen. 

 

Ik zit gewoon enorm met het feit dat ik anders morfine achtige medicijnen gaan slikken. 

Verslavingsangst is het meer. 

Nou ja niet meer hardlopen. Het rare is dat ik nog dacht dat het een hamstring blessure 

Ik zit echt even in dipje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Poeh Luna das niet mis zeg. Mijn man zei altijd dat opereren zo onnatuurlijk is en dat eerst alle andere mogelijkheden onderzocht moeten worden. Misschien kan je dat eens bespreekbaar maken bij de h.arts of zo.

Lijkt me vreselijk om dat te moeten beslissen.

Kan je niet op internet opzoeken of er een alternatief is? Misschien kan ik je mee helpen? Laat maar weten hoor, ik doe het graag voor je. :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Luna,

Ik zou ook het nog even laten bezinken, en eventueel een tweede arts bezoeken.

Bah, wat naar voor je zeg!

 

Jopie,

Diploma zorg en welzijn, heb ik vorig jaar behaald.

Kan je nog veel meer mee doen, dan alleen oppassen hoor

Dus, mocht je dan geen buschauffeur meer willen zijn, kan je altijd nog in een verpleeghuis of in de thuiszorg gaan werken :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weer een mooie meeting achter de rug. We waren maar met z'n tienen. Maar wát een variaties in beleving

van zowel herstel als terugval / gebruik.

Wat een verhalen over terugkerend vertrouwen van familie en vrienden.

Wat een verhalen over verlies van dierbaren.

Wat een verhalen over frustraties, angsten, schaamte, herkenning, verwondering, verbazing.

Wat een verhalen over blijdschap, herwonnen trots, herwonnen vertrouwen, herkenning, verwondering en verbazing.

En wat een moed om na een terugval terug te komen en het herstel weer op te pikken.

En wat een moed om je tekortkomingen onder ogen te zien en ze te delen met anderen.

Zo'n meeting is net het forum, ook met koffie en thee, maar dan samengepakt in anderhalf uur en live.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

kaboutertje ik had ooit erg veel aan lichaamsgerichte psychotherapie.

Er zijn via de GGZ ook therapeuten die zo werken en als je je wat inleest

online, dan kun je kijken of het je aanspreekt.

Gewoon via de verzekering dus, misschien wel wachtlijsten dat weet ik niet.

En ook tijdens dat soort sessies komt praten voor, maar dan is het anders

dan alleen praten.

En je bent niet egoistisch, soms heb je egoistische behoeften, net als iedereen ♥♥

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Luna, misschien kun je de volgende keer iemand meenemen? Een vriendin, iemand uit de familie?

Mijn ervaring met artsen is, dat ze soms snel vertellen dat je niet meer kunt sporten. Toen ik 20 was werd mij geadviseerd om te gaan schaken. Ik sport nog steeds. Nu zijn de inzichten wel veranderd, moderner geworden, maar ook artsen hebben de wijsheid niet in pacht.

Hoe dan ook, het is uiterst vervelend dit. Sterkte.

 

Kaboutertje, ik denk dat je er goed aan doet om hulp te zoeken. Je kunt en hoeft niet alles alleen te doen. En op een gegeven moment is het gewoon op, ook bij jou.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weer een mooie meeting achter de rug. We waren maar met z'n tienen. Maar wát een variaties in beleving

van zowel herstel als terugval / gebruik.

Wat een verhalen over terugkerend vertrouwen van familie en vrienden.

Wat een verhalen over verlies van dierbaren.

Wat een verhalen over frustraties, angsten, schaamte, herkenning, verwondering, verbazing.

Wat een verhalen over blijdschap, herwonnen trots, herwonnen vertrouwen, herkenning, verwondering en verbazing.

En wat een moed om na een terugval terug te komen en het herstel weer op te pikken.

En wat een moed om je tekortkomingen onder ogen te zien en ze te delen met anderen.

Zo'n meeting is net het forum, ook met koffie en thee, maar dan samengepakt in anderhalf uur en live.

Idem, alleen wij hadden er ook stroopwafels bij :P

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...