Anette69 Geplaatst 7 november 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 (bewerkt) Dank voor de lieve woorden, ze bemoedigen.... Soms denk ik wel eens dat ik op t verkeerde forum aan te schrijven ben. Mijn probleem is niet vaak meer alcohol, maar de dingen die in alle hevigheid naar boven kwamen toen verdoving uitbleef.... Onrust in mij.... Al maanden slaap ik slecht. Val om elf uur als een blok in slaap, dat gaat goed. Maar dan... Ik wordt wakker om half 5/ 5 uur. Het gevoel begint al als ik op de wekker kijk: oh nee, nog maar half 5 , als ik maar weer in slaap val..... En ik voel mijn hart kloppen, in mijn hals, soms in mijn oren, soms denk ik dat t normaal klopt, soms heel snel. Maar vertrouw hierin zelfs mijn eigen waarnemingen niet ... T maakt me moe, prikkelbaar, labiel. T stelt me slecht in staat om te werken aan wat t alles overheersende thema blijkt te zijn op dit moment in mijn leven: " bij jezelf blijven in contact met anderen". Met name in relaties gaat t fout. De opgebouwde angst vanuit mijn jeugd om iemand weer te verliezen of door hem niet "gezien" te worden terwijl je van diegene houdt of gevoelens hebt is zo groot, dat controle en je focus verleggen naar de ander, de enige optie lijkt om de beheersbaar te houden. Met als gevolg dat de ander de druk voelt toenemen, de afstand daarom vergroot en dus de cirkel weer rond maakt. En mijn ergste angst keer op keer waarheid wordt. Ik kom niet uit de cirkel, niet in staat om bij mezelf te blijven en in contact met anderen mijn vrijheid te behouden. Ik zie t goed, weet precies wat ik fout doe, zelfs t moment waarop t gebeurt herken ik. En toch, toch ben ik niet in staat t patroon te doorbreken. Is de angst en de pijn van dat moment zo groot dat ik niet anders ksn dan het bij de ander neerleggen. Het gat in mijn hart is blijkbaar zo enorm, dat ik nog steeds niet in staat ben om dat vanuit zelfliefde van binnenuit opte vullen. En dat doet enorm verl pijn, steeds meer en meer. Ben ik dat zo getekend door t leven dat ik niet meer in staat ben om ern gezonde, normale relatie met een partner op te bouwen? Ik zoek mezelf al zo lang maar kan je nog steeds niet vinden. Waar ben je toch....... 7 november 2015 bewerkt door Anette69 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
huttula Geplaatst 7 november 2015 Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 Anette ...waar je nu mee bezig bent. Dat is cirkel doorbreken Dat je al zo kunt denken en niet jezelf niet verdooft..kom je verder. Ben je weleens zover gekomen in jou proces..jou pad. Komt goed Anette...echt Ik geloofde het zelf ook niet Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Gast Geplaatst 7 november 2015 Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 Ik kan niet zinnigs zeggen Anette, anderen hier wel. Ik hoop dat je goede reacties gaat krijgen naast die van Hut. Wel kan ik je sterkte wensen. Ik denk dat Hut gelijk heeft: je ziet het wel zelf en dat is het begin. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Happiness Geplaatst 7 november 2015 Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 Ben je hoogsensitief Anette? Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Monster Geplaatst 7 november 2015 Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 hoi Anette, Ook ik kan mij in het rijtje scharen van mensen die jou graag lezen. Jij voegt toe. Maar dat zal je ondertussen wel dóór hebben, mag ik hopen. quote: 'Ik zoek mezelf al zo lang maar kan je nog steeds niet vinden.Waar ben je toch.......' Ik heb mezelf een jáár gezocht, misschien zelfs anderhalf. Ik wil niet enthousiasmeren om dát pad te nemen, want voor mij was het geen succesvolle tijdsbesteding. Voor mij gold dat ik een levenshouding aannam van: áls ik toch es mijn rust vond, dán zou ik beter............. áls ik toch wist wie ik was, dan kon ik weer krachtig reageren zoals vroeger, en .............. wat heb ik toch een onrust, wat zóek ik toch, wat wíl ik toch? Voor mijzelf stopte het zoeken toen ik besloot om niet meer te zoeken. Ik besloot dat er niets is dat er ontbreekt, dat ik het doe met wat ik nú weet en wat ik nú heb. Noem het mindfulness of noem het acceptatie, niet boeiend. Wél boeiend is dat ik toen een Loesje las: Wie zichzelf zoekt is als een kat die haar eigen staart achterna rent om die te vangen. en Zoekt en gij zult verdwalen. Anette, je hebt al wat je nodig hebt. Je bent al wie je moet zijn. Wie dat is, is vandaag weer anders dan morgen. Als je over een jaar je eigen draadje leest dan zul je misschien wel glimlachen om al je harde werken. Je zult hoe dan ook , veranderd zijn. Maar nog éven mooi..... Akkordeon, lady jane, erik en 1 andere reageerden hierop 4 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Kate Geplaatst 7 november 2015 Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 Lieve Anette, Meestal kijken we eerst een poos toe naar hoe we het niet meer willen, voordat het patroon verandert. Dat veranderen gebeurt dan vanzelf, het kan alleen even duren. Geef het de tijd. En wat dat slapen betreft: we hebben onszelf aangepraat dat we zoveel uur moeten slapen. Accepteer wat er is, en de uren die je slaapt slaap je wel goed. Keer het om. Dan ga je vanzelf op den duur iets meer slapen (maar niet als dat het doel is wat je af wil dwingen). Accepteer dat je minder slaapuren maakt. Dat je slaapt wat je slaapt en dat dat goed is. Vertrouw op je lichaam. En dat je je hartslag voelt: dat heb ik ook. En vaak ook wat sneller ja. Dat is het leven in je dat je voelt Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
JoAnn73 Geplaatst 7 november 2015 Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 Hoi Anette, jij leest Lichtflits ook hè. Daar staan een hoop antwoorden op jouw vragen. Er is een transformatie aan de gang en iedereen is in ontwikkeling. Is heel interessant en misschien herken je er wat in. Ook je hartkloppingen hebben daarmee te maken. Het verklaart misschien wat meer je gevoel van nu. Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar toen ik het las, gaf het mij wel wat meer inzicht. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
erik Geplaatst 7 november 2015 Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 En daarom voeg je wat toe. Niet dat ik antwoorden heb maar dat ik herken dat ik de enige niet ben die dergelijke vragen stelt, precies weet waar ik in het patroon verkeerd ga...ja he zo voorspelbaar is het dat je het jezelf ziet doen. Ik lees het uit herkenning. Ben ik de enige niet blijkbaar. Bij mij is het gevoel alleen meer op de achtergrond, ben er minder nadrukkelijk mee bezig en op zoek. Ik voel me fijn bij die ontspanning, niet dat ik me er bij neerleg bij alleen blijven maar te nadrukkelijk denken hoe mezelf te veranderen, hoe dingen anders te doen werkte niet voor mij. Ik probeer vooral het denken te vermijden van zou ik zo getekend zijn of zou ik ...of dat... zijn. Voor mij is dat twijfel van ben ik wel goed genoeg. Terwijl we helemaal goed genoeg en prima zijn. En ik lees je over jezelf blijven in contact met anderen. Ik heb je in Nunspeet mogen ontmoeten. Was je daar jezelf? Ik ken je niet dus ik kan daar niet over oordelen. Ik heb het idee van wel. En hartslag die voel ik ook dikwijls, zeker spanning kan ik voelen via hartslag. Ik had een te hoge hartslag waardoor ik vorig jaar in de ziektewet zat. Nu ben ik daar nog heel bedachtzaam op. Meet het vaak maar dat is nu altijd onder de 100/minuut. Bij twijfel kan je meestal gratis bij HA ff bloeddruk en hartslag meten. Maar dat moet je niet te vaak doen. Net als de weegschaal moet je er niet teveel op focussen. Ergens is het ook de continue zelfanalyse en zelfmonitoring loslaten en gaan leven merk ik zelf. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Meya Geplaatst 7 november 2015 Rapport Share Geplaatst 7 november 2015 (bewerkt) (...) Met name in relaties gaat t fout. De opgebouwde angst vanuit mijn jeugd om iemand weer te verliezen of door hem niet "gezien" te worden terwijl je van diegene houdt of gevoelens hebt is zo groot, dat controle en je focus verleggen naar de ander, de enige optie lijkt om de beheersbaar te houden. Met als gevolg dat de ander de druk voelt toenemen, de afstand daarom vergroot en dus de cirkel weer rond maakt. (...) Ik zie t goed, weet precies wat ik fout doe, zelfs t moment waarop t gebeurt herken ik. En toch, toch ben ik niet in staat t patroon te doorbreken. Is de angst en de pijn van dat moment zo groot dat ik niet anders ksn dan het bij de ander neerleggen. Het gat in mijn hart is blijkbaar zo enorm, dat ik nog steeds niet in staat ben om dat vanuit zelfliefde van binnenuit opte vullen. En dat doet enorm verl pijn, steeds meer en meer. Ben ik dat zo getekend door t leven dat ik niet meer in staat ben om ern gezonde, normale relatie met een partner op te bouwen? (...) Je schrijft 'ik zie het goed, weet precies wat ik fout doe'. Maar als ik het bovenstaande lees ... weet je het zeker? 'Met als gevolg dat de ander de druk voelt toenemen, de afstand daarom vergroot', dat is toch geen vanzelfsprekendheid? 7 november 2015 bewerkt door Meya Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Akkordeon Geplaatst 8 november 2015 Rapport Share Geplaatst 8 november 2015 (bewerkt) Hoi Anette, Ik krijg de tranen in mijn ogen van je tekst. Omdat die zo herkenbaar is. Behalve mezelf had ik nog nooit iemand horen spreken over een gat in het hart. De link die jij legt tussen het focussen op de ander en die daardoor weg duwen, had ik nog niet gelegd. Terwijl mijn partner niet anders doet dan vragen dat ik stop voor hem te zorgen... Jouw thema sluit dus er gaan bij het mijne. Ik kan je geen advies geven. Al lijkt me de tekst van Monster ook wel zinnig ( zonder daarbij afbreuk te willen doen aan de andere reacties) Stoppen met zoeken, stoppen met vechten. Laten zijn... Klinkt bevrijdend. Maar zo moeilijk. Als ik een weg uit de cirkel vind of een stopsel voor dat gat, ik laat het je zeker weten! Dank voor het delen! 8 november 2015 bewerkt door Akkordeon Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 10 november 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 10 november 2015 Herkennig, lieve woorden, veel dank, traantjes.... Maar waarom voelt t dan alsof ik t niet goed heb uitgelegd. Niet heb kunnen uitleggen dat ik helemaal niet KAN stoppen met zoeken naar mezelf. Ik heb mezelf te hard nodig om bij mezelf te kunnen komen en blijven. En de rust te krijgen waar ik zo naar verlang..... Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Akkordeon Geplaatst 10 november 2015 Rapport Share Geplaatst 10 november 2015 Hoi Anette, Jammer dat je je niet begrepen voelt. Zoals ik al zei: ik ben hier zelf niet goed in. Maar ik denk dat er bedoeld wordt om af en toe het actief zoeken te staken. Om die stukken van jezelf die je al gevonden hebt met liefde te omarmen. Ook omdat de meeste inzichten komen op een moment dat je ze niet verwacht. Piekeren leidt zelden tot inzichten. Uiteraard ben jij belangrijk en heb je jezelf nodig! Dus ook zoals je nu bent, zonder al wat je nog gaat ontdekken en leren. Heb je hier wat aan? Liefs en sterkte! Monster reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Monster Geplaatst 12 november 2015 Rapport Share Geplaatst 12 november 2015 hier is Akkordeon dus wél goed in. :rose: Akkordeon reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 22 november 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 22 november 2015 Soms resulteert een gesprek met iemand in een bruisende emotie van een enorme drang om een knop om te zetten. Vandaag is zon dag, de wil is groter dan de angst. Prachtig en krachtig gevoel. En nu vasthouden ..... huttula reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Gast Geplaatst 22 november 2015 Rapport Share Geplaatst 22 november 2015 Dat klinkt lekker positief en strijdbaar Anette. Vasthouden! Ik weet niet of het helemaal van toepassing is, maar vond het wel aardig Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Gast Geplaatst 23 november 2015 Rapport Share Geplaatst 23 november 2015 Mooi Anette!! Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 25 december 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 25 december 2015 25 december, 1e kerstdag Dat is even geleden. Moest behoorlijk naar beneden scrollen om mijn draadje te vinden. Bijna einde van het jaar, t was me t jaartje wel..... Een emotionele rollercoaster waarin ik met veel vallen en ook vooral veel opstaan een hoop heb geleerd. Wil niet alles opnieuw benoemen maar het belangrijkste is denk ik dat ik voor mezelf heb leren kiezen. Grenzen aangeven, ruimte innemen, weten dat je er mag zijn en je realiseren dat anderen dat ook vinden. Het gaat goed met me. Zal niet zeggen dat ik er al helemaal ben ( trouwens, wie kan dat wel zeggen, t leven is 1 grote leerschool), maar ik zit beter in mijn vel. Ik onderneem, ik leef, ik voel . Het single zijn ervaar is als een stukje vrijheid, waarin ik mag uitproberen, ontdekken en genieten. Genieten van het zelf beslissen, kiezen, genieten van aandacht, genieten dat ik niemand verantwoording hoef af te leggen, behalve mijzelf. Het is een nieuw gevoel wat mij regelmatig een glimlach om mijn mond geeft. 2016 Denk dat t een jaar gaat worden met veel veranderingen. . Ben nog volop bezig om de verzamelde puzzelstukjes van het afgelopen jaar op de goede plek te leggen. En de ontbrekende er nog bij te zoeken. Op zoek naar alles wat min hart raakt, naar dingen waar ik energie van krijg. Denk maar zo dat 2016 helemaal mijn jaar gaat worden Yogajuf, kruidenthee67, lady jane en 2 anderen reageerden hierop 5 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
huttula Geplaatst 25 december 2015 Rapport Share Geplaatst 25 december 2015 Ik voel de warmte door jou schrijven. Fijne dagen❤ Anette69 reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
lady jane Geplaatst 25 december 2015 Rapport Share Geplaatst 25 december 2015 (bewerkt) wow Anette dat ik je dit nog geschreven zie hebben! quote; het single zijn ervaar ik als een stukje vrijheid, enz enz wie had dat gedacht he toen je hier pas kwam. Meid wat heb jij een stappen gemaakt zeg. 2016 wordt jouw oogstjaar, zeker te weten! thnx voor het delen meis. 25 december 2015 bewerkt door lady jane Anette69 reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Meya Geplaatst 25 december 2015 Rapport Share Geplaatst 25 december 2015 Mooi. Je klinkt sterk en levend. Anette69 reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Monster Geplaatst 27 december 2015 Rapport Share Geplaatst 27 december 2015 ben er stil van Annette, wat fijn, wat lief, wat liefdevol.........je hebt een groot hart. Dank je wel voor het delen en alle goeds. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 1 januari 2016 Auteur Rapport Share Geplaatst 1 januari 2016 (bewerkt) Voor een ieder hier 1 januari 2016 bewerkt door Anette69 kruidenthee67, huttula, Skip en 2 anderen reageerden hierop 5 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Gast Geplaatst 1 januari 2016 Rapport Share Geplaatst 1 januari 2016 Mooi Anette. Veel succes en ik hoop je regelmatig te lezen. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
lady jane Geplaatst 1 januari 2016 Rapport Share Geplaatst 1 januari 2016 een mooi jaar voor de boeg Anette♥ Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Skip Geplaatst 6 januari 2016 Rapport Share Geplaatst 6 januari 2016 Anette gefeliciteerd met je 9 maanden. Klinkt als nieuw leven ❤️ Anette69 reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden