erik Geplaatst 5 september 2015 Rapport Share Geplaatst 5 september 2015 Dit schreef mij iemand destijds toen ik het besef had dat het echt over was. Don't cry because it's over, smile because it happened. Nu zal je er vast geen smile van krijgen maar het gewoon pijn doen. Gelukkig breekt een hart niet. Het gebeurde dat verliefd worden en het kan zo weer gebeuren als je ergens een luikje open houd voor een speciaal iemand. Voor nu maar toelaten hoe het voelt en hoe diep het gaat, dat zijn belangrijke lessen dat besef. Die wil je niet missen en de soep in helpen met ons allen bekende middel. Geef jezelf eens een knuffel vandaag, wees lief en aardig voor jezelf. Je kan best wat compassie voor jezelf gebruiken lijkt me..... Sterkte Monster reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
kruidenthee67 Geplaatst 5 september 2015 Rapport Share Geplaatst 5 september 2015 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Yogajuf Geplaatst 5 september 2015 Rapport Share Geplaatst 5 september 2015 Lieve Anette, een hele dikke virtuele knuffel van mij. Kan je niet troosten, maar weet dat ik aan je denk. X van Yo. lady jane reageerde hierop 1 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 6 september 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 6 september 2015 (bewerkt) De boodschap kwam hard aan vrijdag avond.... Het lag niet aan mij. Hij heeft veel, heel veel verdriet en moeilijke dingen op zijn pad gekregen het afgelopen jaar . Overlijden van een van zijn ouders, ziekte bij andere ouder, problemen met de kids, kinderen die geen contact meer willen met elkaar, nieuwe baan En dan ook nog een nieuwe relatie. It was too much! Ik kwam te vroeg..... In zijn pogingen om alles te verwerken is hij geblokkeerd geraakt, kan niet meer goed bii zijn gevoel komen en weet dus niet precies wat hij voor mij voelt, net of hij er niet bij kan. En kan zich dus niet helemaal geven.... En , zo zegt, dat verdien ik niet.... " Mocht t anders zijn dan kom ik weer voorbij in jouw leven. Dan ben ik wijzer en heb ik mijzelf terug. Ik moet eerst mezelf voelen. Heb veel verdriet door vele veranderingen en verlies. Xxx", schreef hij . En daar waar pijn gisteren de boventoon voerde , heeft dit deels plaatsgemaakt voor acceptatie. Ik weet dat dit nu zijn weg is en gun hem dat hij zichzelf terug vindt. Ga aan de zijlijn staan en kijk mee, zal er ziijn als hij de behoefte heeft om mijn hand te pakken voor hulp. En daar waar hij t alleen wil doen, is dat ook goed. Ik ben hem zo dankbaar, hij heeft bij mij schuifjes open gezet die zo vastgeroest en vergrendeld zaten. En doordat ze nu weer een beetje open staan, krijg ik de kans om spiritueel verder te groeien in mijn zoektocht naar mezelf. Sprak een paragnost, ze vertelde me dat ik hooggevoelig en heldervoelend ben. Zoveel herkenning.... Er valt zoveel op zijn plaats..... Heb nog zoveel te leren over mezelf. Leren filteren zodat niet steeds al die energieen van anderen bij mij binnen komen. Leren aarden,/gronden zodat ik beter bij mezelf kan blijven. Lieverd, jij bent mijn witte engel , witte engelen leren je wat liefde is. Ik voel je nog zo dichtbij.... Dank voor alles ❤️ 6 september 2015 bewerkt door Anette69 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
huttula Geplaatst 6 september 2015 Rapport Share Geplaatst 6 september 2015 Dat heet ook groeien. Zien dat je ook weer verder kan. Het positieve eruit halen Mooi om te lezen Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
erik Geplaatst 6 september 2015 Rapport Share Geplaatst 6 september 2015 Heel knap hoe je er mee omgaat nu en het verwoord. Om zelf een voorbeeld aan te nemen. En over hooggevoelig (HSP) en liefde is best veel geschreven. Hoe om te gaan met die overvloed aan externe prikkels en jezelf niet verliezen....ja herkenbaar. Heel veel herkenning in je stuk. Dank voor het delen. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
lady jane Geplaatst 6 september 2015 Rapport Share Geplaatst 6 september 2015 Anette, ik heb veel lichaamswerk gedaan dat helpt je bij het filteren en aarden. Als je zijden (onder)kleding draagt filtert dat ook al. En heel vaak handen even onder stromend water. Zeker als je veel verschillende soorten mensen ontmoet. Bij mij helpt aarden, mindfulness en zijde. Met handen wassen merkte ik niets. Kan voor anderen wel helpen misschien. Ik heb me door een heldervoelende vriendin laten vertellen dat je ook begeleid kunt worden hierin, er is een beroepsgroep met coaching. Ik weet niet hoe die heet, maar misschien kun je erop googlen. In de para normale sektor dus. Je hoeft hierin niet zelf alles te ontdekken hoor. en wat de liefde betreft; wat in het vat zit..... (kan nog even doorrijpen) Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Monster Geplaatst 6 september 2015 Rapport Share Geplaatst 6 september 2015 Anette, je klinkt mild. Je klinkt mooi. Dank je wel. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 9 september 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 9 september 2015 Woensdag..... Wat gaan de dagen ineens weer langzaam. En hoe lastig om de draad weer op te pakken en weer positief verder te gaan. De wil is er wel maar het knopje wil nog niet goed om. Na een dag werken en groothouden komen dan toch de tranen zogauw ik in de auto zit naar huis. Verdriet wat er uit moet en dat mag ook. Dat iemand in zon korte tijd zoveel bij je los kan maken Moedig voorwaarts, ik weet dat ik t kan, dat heb ik inmiddels geleerd. Vertrouwen op mezelf ...... huttula en erik reageerden hierop 2 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
ronja Geplaatst 9 september 2015 Rapport Share Geplaatst 9 september 2015 Je kunt het zeker en verdriet hoord er ook bij .Knap dat je je durfde open te stellen voor iemand dat is ook sterkte. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 10 september 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 10 september 2015 Zucht ...... Waar zit die knop .....verdrietig Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
lady jane Geplaatst 10 september 2015 Rapport Share Geplaatst 10 september 2015 mag een bloemknop ook? Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Gast Geplaatst 10 september 2015 Rapport Share Geplaatst 10 september 2015 Lieve Anette een virtuele knuffel meis. Goed dat je het van je afschrijft hier. Liefs Pumpkin Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
ronja Geplaatst 10 september 2015 Rapport Share Geplaatst 10 september 2015 Sterkte als je de knop gevonden hebt laat het mij even weten dan zet ik hem bij mij ook uit ? Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Gast Geplaatst 10 september 2015 Rapport Share Geplaatst 10 september 2015 Ik denk dat je de alcoholknop bedoelt? Je zit nu in een periode die vervelende gevoelens met zich meebrengt. Vroeger was je misschien gewend om die per direct weg te drukken door te drinken. Dat wil je nu niet en je hebt trek. Dat is begrijpelijk en niet fijn. Er is geen oplossing voor, het is iets waar je doorheen moet. Je doet al veel; je denkt erover na, je schrijft erover hier. "Drank voegt niets toe", ook in deze situatie niet. Sterkte Anette, hou vol. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 11 september 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 11 september 2015 Nee Gerrit, niet de alcoholknop. Ben eigenlijk totaal niet met alcohol bezig. Het knopje om de draad weer op te pakken en positief verder te gaan...... Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Gast Geplaatst 11 september 2015 Rapport Share Geplaatst 11 september 2015 Dat had ik niet goed begrepen dan, Anette. Deze "knop" kan ik me beter voorstellen. Het komt wel weer, denk ik, het heeft misschien wat tijd nodig. Sterkte. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
ronja Geplaatst 11 september 2015 Rapport Share Geplaatst 11 september 2015 Had ik ook verkeerd begrepen , sterkte en dat komt wel weer denk ook heeft even tijd nodig .Zou ook raar zijn als je dit niks zou doen .Sterkte Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
huttula Geplaatst 11 september 2015 Rapport Share Geplaatst 11 september 2015 Anette...als ik het niet meer zag zitten ging de zons ondergang bekijken Ging boekje met possitieve spreuken lezen. Het heeft me er vaak doorheen geholpen om weer in te zien "daar doe ik het voor" Na het stoppen ..krijgen we nog een hele grote les. Hoe ga ik met om met gevoelens die ik eigenlijk niet wil hebben Dat zijn niet de fijnste gevoelens..toch horen deze ook bij jou ontdekkingsreis. Want die "ik" is het belangrijkste in ons leven Die wil door De wil ben jij...het hoofd maakt het vaak zwaarder Succes anette er is nog genoeg om positief om te zijn Anette69 en Monster reageerden hierop 2 Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 11 september 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 11 september 2015 Heftige dag weer vandaag, collega verongelukt, jonger dan ik nog, 3 kinderen zonder vader, een jonge vrouw verder zonder haar levensgezel...... Waarom? Soms begrijp ik t leven niet . Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Gast Geplaatst 11 september 2015 Rapport Share Geplaatst 11 september 2015 Vreselijk Anette. Dat soort gebeurtenissen zijn niet te begrijpen. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
lady jane Geplaatst 11 september 2015 Rapport Share Geplaatst 11 september 2015 afgrijselijk Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Monster Geplaatst 12 september 2015 Rapport Share Geplaatst 12 september 2015 Wat sterk van je dat je niet wegblijft en bozig blijft op het leven. Anette, het is pas een week uit en nu weer zo'n moeilijke confrontatie met het gevoel van oneerlijkheid........ Je voelt. Je voelt en het is niet fijn wat je voelt. Je brein bemoeit zich ermee en je vindt er een heleboel van. Laat es? Je verdooft je gevoel niet meer, en ja dan voel je het wel heel rauw en hard. Heel veel sterkte nu. Gun jezelf wat tijd om weer positiever te kunnen zijn. Het is toch logisch dat dit niet met een weekje verwerkt is? Anette, je gaat goed. Nogmaals sterkte. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Monster Geplaatst 13 september 2015 Rapport Share Geplaatst 13 september 2015 Vanochtend werd ik bepaald bij jouw eigen onderschrift: Give time some time..... Fijne dag. Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Anette69 Geplaatst 13 september 2015 Auteur Rapport Share Geplaatst 13 september 2015 23 weken nu Soms ben ik blij dat jet haar dagen nog telt want ik ben precies 20 dagen verder dan zij.!dan kan ik t nog een beetje onthouden. Ik zit op een forum over alcohol en alcohol de baas worden en zo teruglezend is dat helemaal niet de rode draad. Ik schrijf vooral over de liefde, de pijn die liefde in mijn leven veroorzaakt door een groot gat in mijn hart vanuit mijn jeugd. Vroeger werd ik 'niet gezien' , deed ik er blijkbaar niet zoveel toe. Weliswaar niet bewust, mijn ouders hielden absoluut van mij, maar werden zo opgeslokt door hun eigen problemen, dat ik vaak domweg niet in beeld was. En daarnaast moest ik t verdriet van mijn moeder opvangen, het lot van mijn moeder dragen, zo had ik bedacht. Niemand die me vertelde dat dat niet mijn taak was, dat ik gewoon kind hoorde te zijn. Dat het gat in mijn hart niet opgevuld kan worden door een ander, dat weet ik inmiddels wel. Hoe dat dan moet om dat van binnenuit te helen, daar zit ik nog midden in. En daarom doet t gewoon nog vaak en heftig zeer. Omdat ik steeds bij mezelf weg ga en de ander als uitgangspunt neem, uit verlatingsangst, angst om weer alleen te zijn. Dat ik er toch mag zijn, begin ik heel langzaam meer te ervaren. Als mens, maar ook als vrouw. Ik wordt me bewust van mijn energie en wat dat met anderen doet. Dat ik dan dus echt contact maak . En wordt gezien..... Bijzondere ervaringen van mens tot mens die ik koester, die me doen groeien in wie ik mag zijn. Vanavond een dip. Na 5 dagen groot houden omdat de kids er zijn, komt dan toch de ontlading bij het alleen zijn. Het gemis, het niet (meer) gezien worden ddor deze ene persoon die mijn hart zo heeft aangeraakt. Ik weet dat ik in liefde llos mag laten en dat wat voor elkaar bestemd is, uiteindelijk ook bij elkaar zal komen. Maar oh wat vind ik dat moeilijk. Accepteren van wat is....... Link naar opmerking Deel via andere websites More sharing options...
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden