Spring naar bijdragen

Alcohol eist zijn tol....


Anette69

Aanbevolen berichten

Vanmorgen gesprek gehad met hulpverlener van puberzoon. Ze heeft uiteraard ook gesprekken met hem zelf en ziet dat wij ern bijzondere, mooie band hebben. En dat hij dat ook aangeeft naar haar toe.

Ik heb zoveel tranen gehuild in het verleden over onze strijd om alle regels die ik stelde en nog steeds stel.

Wat mooi om dit via haar vsn hem te horen.

Verder gaf ze me terug dat ze in vergelijking met het begin (ongeveer 2 maanden geleden) een groot verschil bij mij bemerkt. Rustiger, minder krampachtig, duidelijk.

Wat mooi.

Langzaam aan groeien naar een leven met een mooie basis voor mij en mijn kinderen. Waarin we rust mogen ervaren en onszelf kunnen zijn. Met respect, vertrouwen en liefde als basis.

We zijn er nog niet maar wel onderweg. En de reis op zich is al zo waardevol

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ben moe, van alles wat zich in mijn hoofd en lijf afspeelt.

Wil genieten ...... Maar heb angst

Wil voelen...... Maar ook weer niet

Wil niet twijfelen ..... Maar doe t toch

Wil niet toegeven..... Maar ook weer wel

Zo moe, dat ik er niet van kan slapen.

De adrenaline blijft maar door mijn lijf gaan.

Vlinders? ...... Olifanten banjeren door mijn buik.

Spannend, eng.....,doodeng..

En toch geniet ik er stiekem van, hoe mooi is dat

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zaterdag alweer, de 1e week zonder kids voorbij.

Het is me goed afgegaan. Zal er ongetwijfeld mee te maken hebben dat ik met mijn hoofd in de wolken loop en de vlindertjes vrolijk door mijn buik fladderen.

Terwijl hij in het buitelend vakantie houdt en we dus geduld moeten hebben. Maar er is veel app contact en ik kan niet wachten tot hij terug is ☺️.

Haalt tegelijkertijd het onderwerp alcohol wel weer naar voren. Ik heb hem al wel gezegd dat ik geen alcohol drink. Raar dat je dan bijna t gevoel krijgt dat je saai bent en je moet verdedigen. Zijn eerste reactie was een grapje: dat komt mooi uit, heb ik altijd een Bob.

Dus op zich niet negatief.

Maar de stemmetjes in mijn hoofd komen ook langzaam naar boven. Stel dat ik t met hem wel in toom kan houden, hoe leuk zou dat zijn, romantisch haardvuurtje met glaasje wijn. Hij heeft dezelfde favoriete likeur....

Wat ga ik doen, hou ik t gewoon bij ik drink niet, ga ik t hele verhaal vertellen? En zo ja, wanneer doe je dat dan?

Ik vind t moeilijk en weet nog niet wat ik er mee aan moet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

We maken het ons vaak moeilijker dan dat het is.

Wat ik tegenwoordig zeg...ik drink niet,ik ken geen grens.

Eerder vond ik het rot tussen mensen te zitten die dronken..ik ken nu echt de voordelen en drank voegt echt niks toe.

Hett liefst zou ik een man hebben die niet drinkt..

Ik ken geen man die niet drinkt..waarom zou ik deze dan willen hebben.

Rare hersenspinsels :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Oh wat heerlijk om te lezen dit Anette! Ben blij voor jou! 

 

Qua mannen en drank…. daar heb ik wel ervaring mee :-) 

Ik herken jouw gedachten over haardvuurtjes en rode wijn, en likeurtjes en gezellig en bladibla. Ook ik was huiverig voor het starten van een nieuw liefdesavontuur om die 'plaatjes'. En bang ook dat "hij" mij niet gezellig zou vinden, dat hij zijn plezier (als in: alcohol) buitenshuis zou gaan zoeken of juist zelf heel veel zou drinken.

 

En weet je wat? Nu een week of 7 geleden heb ik iemand ontmoet en ja hoor… vlindertjes!  :)

Op onze eerste date kwam alcohol niet echt ter sprake. Op de tweede gingen we eten en daarna iets drinken en heb ik hem verteld dat ik niet dronk, zonder er verder al te diep op in te gaan. Iets met mezelf beter voelen zonder alcohol ofzo. Die avond heeft hij fris met me meegedronken en op het einde heeft hij 1 biertje gedronken (en ik alcoholvrij). Ik heb daar verder geen moeite mee.

Ergens tijdens date 4 of 5 had ik wel door dat hij echt geen alcoholprobleem heeft. Hij hield het gewoon droog, net als ik, zonder dat het een issue was.

Omdat het qua mijn gevoel best wel wat intiemer werd, en ik gewoon echt open en eerlijk wilde zijn over mezelf, én - en deze is heel belangrijk voor mij - omdat ik wil dat een eventuele partner mij neemt precies zoals ik ben, dus inclusief al mijn 'gebreken' - heb ik ergens op date 6 mijn stoute schoenen aangetrokken en hem verteld dat ik een verslaving had (gehad). Precies dat woord, niets mooier gemaakt dan het is.

Ik denk dat hij wel even schrok. Maar hij herstelde zich redelijk snel, heeft me bedankt voor mijn openheid, niet over mij geoordeeld, een beetje maar niet heel erg doorgevraagd en hij heeft mijn vertrouwen beantwoord door me ook het een en ander over zichzelf te vertellen. 

 

Nu - ik tel de 'dates' inmiddels niet meer - is hij nog steeds bij mij en ik bij hem en hebben we het meer dan leuk samen. Het mooie is: die haardvuurtjes en die wijn hebben we helemaal niet nodig om het heerlijk te hebben samen!  Hij drinkt trouwens nooit waar ik bij ben. Ik weet niet of hij dat om mij doet of dat hij gewoon geen behoefte heeft om alleen te drinken. Ik denk - en hoop - dat laatste.

 

Dus lieve Anette… HET KAN!  :)  :heart:  :rose:

bewerkt door Yogajuf
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Leuk en spannend, Anette!

 

Je hebt al aardig wat reacties gehad op je berichtje. Ik gun iedereen zijn of haar drankje, dus jou ook. Als het verstandig is.

Ik heb je eerste berichten hier even teruggelezen en vraag me af, of het voor jou verstandig zou zijn. Ook vraag ik me af wat het toe zou voegen.

Hier kwam vanavond iemand met zelfgestookte bramenlikeur. Uiterst interessant, maar toch maar niet gedaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

17 weken vandaag!

Nee LJ, dat ben ik niet van plan.

Ben wel geschrokken van t stemmetje dat zo opspeelt.

Het delen hier en de reacties maken alertheid in mij los,, bewustwording en dat is mooi en ook goed.

Wil het vertrouwen in mezelf hebben dat ook dit mij goed af zal gaan.

Voorlopig is t nog niet aan de orde want hij is nog op vakantie, 11 augustus weer terug in Nederland.

Ik tel de dagen .....

bewerkt door Anette69
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Daar is t weer, de euforie ingehaald door "oud zeer"....

En oh , wat weet ik goed dat ik oud zeer niet op andermans bordje moet leggen. Maar soms lijkt dat de enige optie om de pijn te verminderen. Angst om oude gedragspatronen te herhalen...

Ik draag het, voel het, probeer er in te ademen , te omarmen en weer los te laten.

Het doet zeer maar het is van mij .

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...