Spring naar bijdragen

Donderdag 20 november 2014


Yvonne

Aanbevolen berichten

De weg naar het licht ben ik ingeslagen. Uit het moeras weer omhoog.

De lotus is niet voor niets mijn favoriete bloem.

Goh wat is die stem uit het moeras sterk: blijf maar hier, want hier is het veilig.

Dus nu eerst puur op discipline een aantal zaken anders gaan doen, later gaat het weer vanzelf.

Ja, leven in het licht, me vrij en ontspannen voelen, gelukkig zijn, dat voelt voor mij heel onveilig.

Maar kan ook niet anders is me gisteren duidelijk gemaakt: dit is totaal nieuw voor mij.

Nu toegeven aan de moeheid.

Opslomen heb ik al gedaan, nu mijn bed opzoeken.

Fijne avond nog en slaap lekker voor straks.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weer terug van de houtclub, we zijn een bank van steigerhout aan het maken:

 

"En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en zo staat onze kledingkast goed vast

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

we maken een kledingkast

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en we verven hem grijs

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en hij moet ook goed vast aan de vloer"

 

"Maar we maken een bank"

 

"Ja, en dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en zo staat onze kledingkast goed vast

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

we maken een kledingkast

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en we verven hem grijs

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en hij moet ook goed vast aan de vloer"

 

"Ok is goed hoor."

"En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en zo staat onze kledingkast goed vast

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

we maken een kledingkast

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en we verven hem grijs

 

En dan pakken we 4 vuren latten

boren 12 gaten in de muur

en slaan er 12 slagpluggen in

en hij moet ook goed vast aan de vloer"

 

En nou stop ik er maar mee, maar het ging nog even door.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gezellige avond Jaap, je zou er zin in krijgen. 

 

25 jaar geleden zat ik op een metselcursus om redenen die er nu niet toe doen (ik probeerde indruk te maken op mijn echtgenote die graag een man had die kon knutselen of zo - net als haar vader. Laat Freud er nog even buiten svp) en dat betekende dat ik eens per week met een man of 8 in een hal stond met zo'n instructeur waar jouw bericht me aan deed denken. Je moest in 2-tallen werken en ik bleef altijd als laatste over ('dan ga ik wel het hem' zei de laatste handige jongen dan over mij)

 

We moesten metselen langs een draad. Dat kwam erg precies, bleek. In elk geval bij mij. Waar de andere duo's al een meter hoog waren metselen, moest ik steeds opnieuw beginnen omdat ik niet langs de draad metselde. Of zo. Of hij moest me niet, die man. Dat kan ook. Ik zei dingen als: 'wat geeft dat nou?' Woest werd hij daarvan. Als de muur 30 meter hoog zou worden en hij was na drie laagjes al scheef? Wat kregen we dan? Een scheve muur, dacht ik. Daar zijn er wel meer van toch? (Alsof ik ooit iets meer zou metselen dan een bordertje in de tuin)

 

Afijn. Ik heb een diploma gehad en nooit meer gemetseld. Ik ben trots op mijn linkerhanden. Wat mijn ogen zien kunnen mijn handen kapotmaken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Of misschien is het volgende week wel een tafel, maakt hem het uit.

 

Maar dat is wel typisch met die verstandelijk beperkten dat ze zo ontzettend lang kunnen herhalen. Best veel doen dat. En zonder dat de energie opraakt. Ik kan er een avond in de week wel om lachen, maar kan me voorstelen als je dagelijks met ze werkt of woont soms er een beetje gek van wordt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb me een paar dagen niet aangemeld voor de dagpact, maar geen probleem. Nuchter en droog.

Waar ik mee bezig ben heeft met gevoel te maken, maar ik weet niet hoe dat heet. Het eerste gevoel wat bij me terug kwam had te maken met vriendelijkheid, genegenheid,  ja liefde.

Nu had ik iemand iets toegezegd wat vanaf het begin niet goed voelde, maar ik weet dus niet hoe en wat. Naarmate de tijd verstreek en het tijdstip naderde, werd het weer een enorme chaos in mijn hoofd. Ik probeerde het weer alleen te doen, geen zeur te zijn, het ging anderen toch niets aan? Ik deed mezelf geestelijk geweld aan. Ik was erg slecht bezig met mezelf. En ik realiseerde me op tijd dat ik weer op de glijbaan naar beneden zat. Tot ik het besef kreeg om vrienden en fellows erbij te betrekken door eerst schuchter, maar later duidelijker om hulp te vragen. Tjonge, wat is dat voor mij toch moeilijk: hulp vragen.

OP die hulpvraag kwam antwoord en was het ook zo gepiept. Ik cancelde de afspraak. Voor dat slecht-nieuws-gesprek moest ik wel een vel papier met daarop wat zinnen voor me hebben liggen: Niet eindeloos excuseren, niet eindeloos redenen opgeven, niet eeuwig proberen het in iets minder ergs om te buigen. De boodschap kort en krachtig houden en maar wachten hoe daar op gereageerd zou worden. Er kwam een vraag over het hoe en waarom van mijn gevoel. Mijn tegenvraag was: Wat zou je met die informatie willen doen?

Ik  wil dus zeker niet discussiëren over wat ik voel. Dat is authentiek en van mezelf. Dat ís mezelf!

De andere kant verbrak het gesprek.

Ik voelde me meteen 30 kg lichter (was dat maar letterlijk zo...) zo opgelucht was ik.

Dus: als het al vanaf het begin niet goed voelt, ook al kan ik het niet beschrijven: NIET DOEN!

Wat ik wel moet en ga doen is het veel vroeger met anderen bespreken als ik weer eens zoiets aan de hand heb.

Ik loop het risico dat dit verhaal herleidbaar is. Maar het is wel mijn eerlijke verhaal, dus het mag. Ik kwets er niemand mee. Voelt iemand zich gekwetst, heeft die persoon misschien nog iets te doen....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben daar ook veel beter in geworden. Dat proces had zich trouwens al een paar jaar voor dat ik stopte met drinken ingezet. Heeft ook iets met ouder worden te maken. Maar is voor de mensen met wie je omgaat uiteindelijk ook veel prettiger. Dat je ontspannen bent in de omgang. En als je iets met iemand gaat doen die daar helemaal geen zin in heeft voel je dat, tenminste ik merk dat vaak wel als iemand zich zit in te houden. Of op te vreten, dat vind ik ongemakkelijk en probeer dat wel te doorbreken maar dat valt niet altijd mee. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Aan de andere kant vind ik dat ik er wel voor moet waken omdat ik een wat verlegen aard heb, dat ik niet alles afhoud. Ook al is dat mijn gevoel vooraf. Als ik dan iets waar ik tegenop zag gedaan heb dan is die spanning ook weg en bleek die ook niet nodig, in die mate. Een beetje spanning vind ik wel prettig, dat houdt me scherp.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...