Spring naar bijdragen

Dinsdag 2 augustus


Yvonne

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 169
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Lieve Albertina,

Ik herken mezelf in "depressie hoort bij mij". Het heeft inderdaad weinig zin om ertegen te vechten. De leefregels die je opschreef tracht ik ook te volgen.
Mijn nadeel is, dat mijn lichamelijke klachten zonder hoop op verbetering, de depressieve klachten geen goed doen. Maar ook hier weer: niet tegen vechten, maar slim met de energie e.d. omgaan.

Ik hoop altijd weer dat het morgen een betere dag zal zijn en denk niet aan de pijn van gisteren. Bevalt me best.

Lytse.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedenavond allen,

Ik hoorde net van Soothe, dat er hier meerdere mensen met paniekaanvallen zijn.
Reden voor mij om even in te loggen en ook te reageren.

Ik vermoedde al dat er hier wel meer mensen met een paniekstoornis zijn,
van een enkeling wist ik het ook, maar ik wist niet dat er zoveel zijn.
Tel mij ook maar bij de club, want ik heb ook zeker wekelijks een paniekstoring.
Soms vaker, soms minder, soms erg, soms in lichte mate.

Een paar jaar geleden, nadat ik een jaar gestopt was met drinken, had ik therapie.
Daar heb ik meer erover geleerd en hoe ermee om te gaan,
maar een aantal tips kende ik ook al uit eigen ervaring en uit de literatuur.
Bij mij is het bijna altijd raak in drukke winkels, of tussen veel mensen.
Extreme situaties mijd ik daarom.
Tijdens de drie dwaze dagen van de Bijenkorf zul je mij daar niet aantreffen.
Jammer, want ik ben niet vies van een koopje, maar die drukte kan ik gewoon niet aan.
Maar minder ernstige situaties ga ik toch bewust in, want ik wil niet dat het nog erger wordt dan het nu is.
Ik voel het meestal wel aankomen, en dan zoek ik even een rustiger plekje op om weer tot mezelf te komen.
Ik let op mijn ademhaling, en vertel mezelf nog maar een keer dat het weer overgaat,
en dat gaat het ook, geleidelijk, al voel ik het nog wel een tijd nasudderen.
Soms voelt het alsof ik met mijn hoofd in een vissenkom rondloop,
alsof ik er wel bij ben, maar toch niet helemaal.
En na zo'n aanval heb ik hevige honger, vooral behoefte aan zoet of een boterham met pindakaas.

Ik weet wel ongeveer waar het vandaan komt, maar dat lost het niet op omdat de oorzaak nooit helemaal zal verdwijnen.
Inmiddels realiseer ik me ook dat ik het als kind al had.
Mijn ouders waren mij altijd kwijt in drukke winkels of op de markt.
Dan was ik ergens onder gekropen, of in een stil hoekje weggekropen,
en ontdekte pas na een hele tijd dat ik iedereen kwijt was.
Iedereen zoeken, kwaad, ik huilen, kortom een hoop heisa wat het alleen nog maar erger maakte.
In die tijd snapte ik niet waarom ik dat deed, alleen dat ik me niet prettig voelde en daarom wegkroop.
Toen ik dronk had ik er veel minder last van, en dat vind ik wel jammer.
Niet dat ik weer zou gaan drinken om geen paniekaanval te krijgen, want drinken heeft weer andere, veel te grote nadelen.
Maar net als velen dacht ik dat ik me beter zou gaan voelen als ik stopte met drinken,
en helaas is dat niet in elk opzicht het geval.

Afijn, mijn tip:
probeer je niet mee te laten slepen door de angst dat het komt, want dan komt het inderdaad zeker.
Je krijgt geen hartaanval of zo, en als je even de tijd neemt om tot rust te komen zakt het.
Chocolade of iets dergelijks eten helpt bij mij, maar ik weet niet of dat voor anderen ook geldt.

Bedankt allemaal voor het delen,
Rudy schreef altijd "delen is helen"
en dat vind ik een ware uitspraak.
Het geeft in ieder geval troost te weten dat je ergens niet alleen in staat.

Sterkte!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Geen mooie stoornis, maar wel een mooie draad erover.
Thanx iedereen, altijd fijn te weten dat je niet de enige in
iets bent...

Dagpact:
Lyste, Bol en Witte droog
Susan en wijffie onbekend JAMMER.............

En ook nog ff schijven dat ik ook mn bed in duikel
laterzzzzzzz

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik log nog ff in, toch maar, omdat ik ook wel es paniek attacks had/heb (soms nog).
Leuk is anders! Maar ik heb het wel zover gekregen dat het niet meer mijn doen en laten beinvloed.
Raar maar waar bv. zwangerschaps ademhaling heeft mij enorm geholpen.
En meditatie ook. Kop leeg maken.
Ooit had ik hier met Coco een "pactje" Blauw, we deden ogen dicht, dachten blauw en zagen blauw.
Kan ook iets anders zijn ook. Andere kleur, andere toon...

Ook wil ik nog Fleur felicitados! Ook al zijn we het ooit oneens geweest, ........ (en zeg nu niet da k teveel chocolat gegeten heb he)

Spike ook oor jou log ik nu speciaal in, ik ken je niet maar denk wel je te snappen............ :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...