Toch maar de stap nemen..

[NickyLJ80]

Dank jullie wel voor de reacties. Het is dus een heel normaal en herkenbaar iets. Ook dat het niet met een weekje over is

Ik geef inderdaad toe aan de moeheid. Lig elke dag tussen 20:30 en 21:00 wel in bed en lees dan vaak nog wat. In het weekend wijk ik hier niet vanaf, maar houd ik zoveel mogelijk het ritme aan. Het kan inderdaad, dochter is nog jong dus ook zij ligt vroeg. Het 'zorgen voor' stopt om half acht 's avonds dus wel.

Sporten vind ik vreselijk om te doen, dansen vind ik wel leuk maar vind ik (voor nu) te laat op de avond. Dat is alleen van 20:45 tot 21:45. Dat haal ik dus niet op dit moment. Wel doe ik sinds kort aan yoga. Nu 1x per week, maar dat ga ik uitbreiden naar minimaal 2 x per week. Verder start ik eind september weer met opbouwen van werk en dan heb ik nog de therapie en training die gaat starten. We zullen zien hoe het gaat lopen allemaal. 

Overdag slaap ik ook nog regelmatig. Als ik moe ben, ga ik even op de bank en slaap dan meestal een uurtje ongeveer. Vitamines enzo is ook allemaal in orde, heb ook geen glucose of ijzerprobleem. Het is dus echt afkicken en psychische moeheid.

Ik kom net een uur geleden uit bed na een nacht van ruim 9 uur slaap en ben nog steeds hartstikke moe. Dochter klaar maken voor school, even wat huishouden en dan maar weer op de bank voor een tukkie

[NickyLJ80]

Net weer terug van een yogales, warme douche thuis en nu aan een beker warme melk. Langzaamaan voel ik een soort berusting mijn leven in trekken. Een besef dat ik altijd heel druk bezig ben geweest met zijn wie ik moest zijn. Alleen waren die voorwaarden niet door mijzelf opgesteld maar door anderen opgelegd, al dan niet bewust. Heb heel lang, heel erg mijn best gedaan om te zijn, wie ik eigenlijk niet ben. 

Partner zei laatst dat hij eigenlijk niet kon zeggen waar ik nou plezier in heb, wat ik écht leuk vind. Nadat ik die opmerking even heb laten bezinken, realiseer ik me dat hij gelijk heeft. De dingen die ik doe, doe ik omdat dat zo hoort, of omdat dat verwacht wordt. Of gewoon uit routine. Ik doe het niet vanuit plezier, of vanuit mezelf.

Klinkt wat warrig geloof ik, maar langzaam begin ik mezelf een beetje te ontdekken en te ontplooien tot iets wat IK wil zijn. En ik verbaas mezelf ook wel, dat ik zo anders ben dan ik dacht. 

Ik geloof dat ik deze ontdekkingsreis wel heel erg onwennig vind, maar ik heb er wel plezier in. En morgen dag 40 zonder alcohol. Ik ga geloof ik best wel de juiste richting op...

[lady jane]

wat een mooi pad loop je Nicky, en die inzichten die je nu bewust krijgt (hiephoi voor het meedenken van je partner!)
gaan je straks helpen contact te krijgen met de dingen die je leuk gaat vinden. Misschien nieuw te ontwikkelen, maar misschien al
onder de oppervlakte aanwezig. Drinkend hebben we weinig contact met de echt wezenlijke dingen. Maar die zijn er wel.
Het zal nog een poosje zo doorgaan voor je, hoe langer zonder alcohol, hoe meer mèt jezelf. Net als wanneer je een auto een goede beurt laat geven,
komt er eerst prut boven als de olie ververst wordt, daarna loopt de motor weer als een zonnetje. Ik herkende na mijn 1e jaar steeds meer dat ik werd wie ik ooit was vóór ik afhankelijk werd van alcohol. De laatste jaren krijg ik wel contact met passie, positieve kanten in mezelf, en merk ik dat tevreden zijn en geluk voor mij veel raakvlakken hebben. Dat had ik nooit kunnen geloven toen ik nog dronk. Ook ik leefde lang vanuit hoe het heurt en wat moet, nu echt niet meer☺

[kruidenthee67]

O wat mooi Nicky.

Nee, dat klinkt helemaal niet warrig! Integendeel.

Succes op je ontdekkingstocht...

[Sophie60]

Je gaat goed Nicky!!! 

[NickyLJ80]

Het gaat heerlijk rustig hier. De dagen gaan voorbij, ik kan het eindelijk weer een beetje bij benen.

Hard aan het werk in mijn hoofd en dat werpt zijn vruchten af. Er komt wat ruimte in mijn hoofd. Yogalessen helpen ook veel, even uit het hoofd zijn. En geen alcohol, alles zonder roes maar vooral ook zonder schuldgevoelens, zonder schaamte.

Ben langzaam de draad weer aan het oppakken, alhoewel die uitdrukking eigenlijk niet past. Ik pak niet op waar ik gebleven ben, maar ga door op een andere route. En ik vind het niet eens zo eng. Spannend wel.

Wilde me even melden weer...dag 46 zit erop

[Klaske]

Anderhalve maand al, gaat goed zo met jou! 

[kruidenthee67]

Super!

Keep on the good work...

[Anne01]

Wat super joh..van één ding schrik ik een beetje (door herkenning).  Dat je partner niet goed weet wat je nou echt leuk vindt. En dat je dat herkent. Ik weet dat momenteel van mezelf ook niet. Zou dat erbij horen, bij het stoppen met drinken, of is het de reden van het drinken..Ik heb geen idee. En hoe ontdek je nou wat je leuk vindt, waar je van kunt genieten. Ik hoop het ook uit te vinden. 

[NickyLJ80]

Hoi @Anne01,

Voor mij is niet alleen het stoppen met drinken de reden van dit inzicht.  Afgelopen mei ben ik op het werk 'ingestort', met uiteindelijk diagnose burnout. Die diagnose heeft een heel behandeltraject tot gevolg waardoor ik tot verrassende (en confronterende) inzichten kom. Gaandeweg dit traject ben ik volledig gestopt met alcohol drinken omdat ik tot het inzicht kwam dat dit mijn herstel in de weg stond. En omdat ik me voorgenomen heb nooit meer zó in te storten, was de keuze ineens gemaakt. 

Je hoort wel eens dat mensen echt tot een volledig dieptepunt moeten komen, voordat ze 'het licht zien'. Voor mij lijkt dat ook zo te zijn. Het dieptepunt is in mijn geval dan niet bijvoorbeeld laveloos in het gevang zitten of iets dergelijks, maar een totale emotionele uitputting, verergert door jarenlang alcoholmisbruik.

Intussen ben ik beter voor mezelf gaan zorgen, ben ik 'liever' voor mezelf en ben ik meer bezig met mijn eigen ontwikkeling.  Er achter komen wat ik leuk vind, komt nu door de dingen te gaan ondernemen die ik eigenlijk altijd wel interessant/leuk/plezierig vond (ergens in het achterhoofd), maar waar ik nooit tijd voor vrij maakte.

Ik heb inmiddels yoga ontdekt en vind dit echt héérlijk om te doen en ga inmiddels minimaal 2 keer per week. Ik start maandag ook met een training mindfulness waar ik me erg op verheug. Ik ben meer buiten met mijn dochter en tripjes naar de kinderboerderij en de speeltuin worden ineens moeiteloos ingepland (ipv geen tijd, moet nog stofzuigen, geen zin, ben te moe en meer van dat soort excuusjes). Dit soort, vaak kleine, dingen maken mijn leven ineens anders. Er komt meer ruimte voor plezier en ontspanning. Ik kan meer genieten van de kleine momentjes en zie het dagelijks leven niet meer als een takenlijst die afgevinkt moet zijn aan het einde van de dag. Die instelling geeft ineens ruimte voor spontane acties, die overigens ook heel goed kunnen bestaan uit 'met een lekkere kop thee en een goed boek op de bank'. 

De Refusal die ik slik, helpt me om eventuele terugvallen te voorkomen.  Maar de behoefte om te drinken is eigenlijk (nog) compleet afwezig. Ik blijf de Refusal echter voorlopig gewoon innemen. Het innemen gooit alle achterdeurtjes dicht en geeft, ook onbewust, rust in mijn hoofd denk ik.

Mijn tip voor jou: blijf (of ga) schrijven Anne, mij geeft dat meer inzicht in mijn gedachten. Niet altijd, en niet meteen, maar iets teruglezen van een paar weken terug kan soms ineens 'kwartjes laten vallen'. Mijn alcoholprobleem zit namelijk niet in een fles of glas, maar in mijn hoofd. Door mijn 'hoofd' beter te leren kennen, hoop ik het probleem de baas te worden. 

 

[Anne01]

Voor mij geldt eigenlijk hetzelfde, Burn out drie maanden geleden. En al twee jaar veel te veel gedronken. Ik werd er een halve zombie van, zo af en toe, nergens zin in, nergens toe kunnen komen, niks leuk vinden en alles is moeten. 

Met yoga ben ik ook gestart. Heb wel heel flink overgewicht, vind het soms moeilijk om de houdingen aan te nemen, krijg daar hulp bij maar kan niet volledig meedoen. Wat fijn dat jouw alcoholbehoefte zo afgenomen is. Dat moet rust geven, zeker in combinatie met de Refusal voor de achterdeurtjes. En dat je weer zin hebt in spontane dingen en er nog van geniet ook. Geweldig. Ik hoop ook zover te komen..jij bent echt wel heel goed bezig. 

[NickyLJ80]

Ik ben deze week weer begonnen met werken, rustig aan opbouwen hoor, nu 4 uur op kantoor en 4 uur thuis. Daar blijft het voorlopig ook bij. Heb namelijk ook nog de therapiesessies bij de psycholoog en de training mindfulness die maandag start. Genoeg zo, maar wel met goede zin en een opgeruimd humeur. Ik prijs mezelf gelukkig met een goede, behulpzame en geduldige werkgever.  Ze willen me graag weer terug, maar wel in goede gezondheid dus ik krijg alle ruimte en tijd. Blij mee dus

Overgewicht en yoga....check! Ik ben inmiddels 15 kilo kwijt nu (heeeel rustig aan hoor), maar eenzelfde aantal kilo's mag er nogmaals af Yoga lukt wonderwel redelijk, maar dat 'wiel' afgelopen donderdag ging toch echt niet. Kreeg er bijna de slappe lach van. Moet een komisch gezicht zijn geweest.

Je schrijft twee jaar veel te veel gedronken Anne? Kon je daarvoor wel maat houden? Wat is daarin veranderd? Misschien geeft dat je zelf ook wat meer inzichten in je gebruik/misbruik?

Ik drink zelf al veel langer veel te veel.  Ik denk dat ik vanaf het begin geen maat heb kunnen houden. Ik was met 16 jaar al vaker dan de rest behoorlijk dronken. Met de paplepel kan ik bijna zeggen, mijn moeder was alcoholverslaafd en mijn vader is dat eigenlijk nog steeds, al noemt hij dat anders. Ik ben nu 36 dus tel maar uit je 'winst'. Veel te lang enorme roofbouw gepleegd op mijn lichaam (en geest). Tijd om het roer om te gooien, ik heb nog een heel leven voor me waar ik graag van wil gaan genieten. 

Van Sheila weet ik dat ze hypnotherapie heeft (gehad), maar welke hulp heb jij @Anne01? Refusal weet ik, maar verder? 

En @Sheila jij begint binnenkort bij een nieuwe werkgever toch? Zin in? Spannend? Of allemaal

[Anne01]

Nicky, ik kon al niet goed maat houden maar dronk niet elke dag. De laatste twee jaar is niet zozeer de frequentie van de hoeveelheid wijn per dag toegenomen, maar wel de hoeveelheid dagen waarop ik dat deed. Ik ben echt een gevalletje bingedrinker. Maar nu 14 dagen alcoholvrij. Zo lang heb ik het nog nooit volgehouden dus het begin is er. 

Ik ben naar de huisarts gegaan en die heeft mij doorgestuurd naar het Novadic. Ben ik ook al twee jaar mee bezig. Campral geprobeerd, toen dat spul waarbij opiaten niets doen als je een ongeluk krijgt (mijn geheugen is nog een zeef, kan niet op de naam komen) en nu dus de Refusal. Waar ik kind en honden probeerde op te voeden met het belonen voor positief gedrag, blijk ik zelf dus het meest baat te hebben bij de dreiging van straf bij fout gedrag..ongelofelijk. 

[bumperjim]

Op 9/30/2017 om 11:58 zei Sheila:

Fijn dat je een begripvolle werkgever hebt! Is niet altijd zo... Je bent lekker bezig! Al 15 kilo minder, knap hoor! Moet bij mij nog gebeuren haha. Mijn nieuwe weegschaal is nu ook niet mijn vriend, ik dacht meer afgevallen te zijn... helaas. Een filmpje van de yoga mag hoor.... 

Binnenkort beginnen  ja, ik ben benieuwd.... Veel leren weer denk ik zo. Maar gelukkig mag ik vrij rustig beginnen met vrij simpele taken en vanuit daar doorwerken naar mijn uiteindelijke taak. Daar ben ik wel heel blij mee. Maar inderdaad... spannend en zin in!

Verslaafde ouders... kan ik over meepraten. Mijn moeder beweert niet verslaafde te zijn, omdat ze een functionele alcoholist is. Daar zijn er heel veel van, de meeste onderkennen de verslaving daardoor niet, willen het niet zo zien. Maar ondertussen elke dag drinken en zichtbaar onrustig zijn als ik er in de avond uren ben, omdat ze al vroeg aan de borrel wil, maar dat niet wil doen omdat ik er ben... Ze drinkt er maar 2 zegt ze, slaapmutsje. Ik weet wel beter, maar ja.

Roofbouw heb ik ook gepleegd op mijn lichaam ja, ik ben ook blij dat het nu voorbij is en probeer gezond te leven. 

Oh god ja, functionerend alcoholist, prachtige term. Er zijn er die, zolang ze nog net niet buiten westen zijn, zichzelf functionerend noemen. "Het werkt" dus alles gaat goed??

we hadden vroeger op mn werk een directeur, die moest je tot 10 uur 's ochtends niks vragen want dan had hij zn ochtendhumeur. En tot 2 uur na de lunch kwam et weinig zinnigs uit. Wel een erg fijne vent buiten die uren. Ja het functioneert hoor. Als de lever kon praten....

[bumperjim]

Dat was trouwens een testosteron-geladen rouwdouwer, een self made man, niet iemand die je als zielig of slap zou kenschetsen, eerder het tegenovergestelde. En zo ken ik er nog 2. En dan toch alcoholverslaafd. Ergo met zielig en slap heeft het weinig te maken??

[bumperjim]

Zojuist zei Sheila:

Ja, zolang ze niet 'out' gaan, is het goed. Ach, ik maak me er niet meer druk om. En op het werk, ook zoiets. Vooral op kantoor, volgens mij vrij normaal om bij de lunch wat te nemen. Ik vind het niet kunnen. Ja ach. En de lever ja... arme lever... 

Ja toen ik hier begon kreeg je een karaf rood bij je lunchmenu inbegrepen. Dan moet je haast wel !! Dat is gelukkig verleden tijd. 

[NickyLJ80]

Campral deed ook niks bij mij. Komt ook (grotendeels) door mijn instelling. Vorig jaar wilde ik nog wel af en toe kunnen drinken op een gezellige avond. Ik had nog de illusie dat ik best eens af en toe kon drinken, ook als dat wat meer zou zijn. Zó erg is het toch ook niet als je eens te veel drinkt op een feestje? Ik had dus duidelijk nog niet de bereidheid om volledig te stoppen met drinken. Ik was er niet aan toe.

Nu drink ik gewoon niet meer. Ook niet op een feestje of een gezellig avondje of wanneer dan ook. Laatst op de familielunch werd iedereen onthaald met een glas champagne waarna bij elke gang een glas wijn werd geschonken. Geen enkele moeite om te bedanken daarvoor. Ik wil dat niet meer. En ik vind het wél erg als ik te veel drink op één avond waardoor ik verander en de volgende dag brak ben en misschien wel dingen vergeten ben. 

Ikzelf gebruik de Refusal op dit moment voor de innerlijke gemoedsrust. Ik heb nu acht weken niet gedronken en ook eigenlijk nog geen moment gehad dat ik dat wél wilde. Het is voor mij op dit moment dus ook niet het vooruitzicht van straf dat me van het drinken houd. Het komt echt uit mezelf. Het maakt uiteindelijk ook niet veel uit denk ik, op welke manier je stopt of welke hulpmiddelen je daarvoor gebruikt. Het doel is uiteindelijk hetzelfde, nuchter door het leven.

[bumperjim]

Wow goed bezig!!

[NickyLJ80]

Ik vond mezelf toch ook echt een prima functionerende alcoholist hoor. Ik was er heilig van overtuigd dat het ook eigenlijk allemaal wel mee viel en dat alcoholist een beetje overdreven was eigenlijk. Ik heb toch een leuke baan met een leuk inkomen waar ik erg gewaardeerd word? Mijn dochter is áltijd op tijd en goed verzorgd op school en haar overige afspraken. Ik kook bijna dagelijks, heb een opgeruimd en schoon huis en ga zelf met keurig met gekamde haren en een nette make-up de deur uit. Ik vergeet geen verjaardagen en ben ook attent voor de mensen om me heen...

En toen stortte het hele kaartenhuis van schone schijn in elkaar. Want nadat al dat uiterlijk vertoon was geregeld, lag ik op de bank, herstellend van die avonden drank die ik nodig had om te kunnen ontspannen na wéér een dag net doen alsof het allemaal zo goed gaat. Levend naar de alcohol toe of levend om te herstellen van de vele alcohol. Maar wel netjes stofzuigen tussendoor. Ja hoor, functionerend alcoholist, wat dacht ik wel niet

[bumperjim]

1 uur geleden zei Sheila:

Verslaafd zijn heeft niets met zwak of zielig of juist sterk te maken. Ik sta ook bekend als een heel sterk persoon, misschien is de valkuil dan juist groter.....  Goh, een karaf bij de lunch, toch niet normaal! Een vrijdagborrel is tot daar aan toe. 

In sommige landen is (was) dat normaal 

Soms is een "sterk persoon" niet meer dan een hartje van suiker met een hoop lawaai erom heen  (bedoel ik jou niet mee voor de duidelijkheid)

[bumperjim]

1 minuut geleden zei NickyLJ80:

Ik vond mezelf toch ook echt een prima functionerende alcoholist hoor. Ik was er heilig van overtuigd dat het ook eigenlijk allemaal wel mee viel en dat alcoholist een beetje overdreven was eigenlijk. Ik heb toch een leuke baan met een leuk inkomen waar ik erg gewaardeerd word? Mijn dochter is áltijd op tijd en goed verzorgd op school en haar overige afspraken. Ik kook bijna dagelijks, heb een opgeruimd en schoon huis en ga zelf met keurig met gekamde haren en een nette make-up de deur uit. Ik vergeet geen verjaardagen en ben ook attent voor de mensen om me heen...

En toen stortte het hele kaartenhuis van schone schijn in elkaar. Want nadat al dat uiterlijk vertoon was geregeld, lag ik op de bank, herstellend van die avonden drank die ik nodig had om te kunnen ontspannen na wéér een dag net doen alsof het allemaal zo goed gaat. Levend naar de alcohol toe of levend om te herstellen van de vele alcohol. Maar wel netjes stofzuigen tussendoor. Ja hoor, functionerend alcoholist, wat dacht ik wel niet

Ja als je voor iedereen zorgt, wie zorgt er dan voor jou. Dat komt hier heel vaak terug. 

[NickyLJ80]

Dat heb ik trouwens nooit begrepen, drank bij het ontbijt. Ik dronk nooit vóór het avondeten, alleen in de avond. Maar dingen als romantische champagneontbijtjes kon je aan mij nooit slijten. Niets qua romantiek overigens, dat 'gen' heb ik niet meegekregen van mijn ouders 

Ik word/werd ook altijd gezien als sterk. Heb een hele sterke geest. Psycholoog gaf ook aan daar niks mee te kunnen doen, dat lukt toch niet meer en hóeft op zich ook niet. Een sterke wil hoeft in basis ook niet verkeerd te zijn natuurlijk. Ik ben nu juist hard aan het werk met emoties herkennen en leren 'voelen'. Ik voel niks, althans niet aan de oppervlakte, verder dan 'leuk' of 'niet leuk' kom ik niet echt  Ergens van binnen vast wel, maar ik heb al zo lang mijn gevoelens weggestopt dat ik ze vaak niet eens kan benoemen. Alles om maar niet kwetsbaar te hoeven zijn, niemand tot last te zijn.

Zit alleen maar in mijn hoofd, alles afwegen en analyseren. Vooruit denken, anticiperen, plannen, ontwijken. Dat mag dus niet meer. Maar dat nieuwe 'leren voelen' is wel knap vermoeiend. Wat een klus pfff. Nu leer ik woorden te gebruiken als bang, blij, bedroefd en boos. Dingen die ik ook mijn dochter van 7 bij probeer te brengen. Benoem je gevoelens maar kind, mama doet net alsof ze weet waar ze het over heeft haha. We leren allebei dus nu!

Vanmiddag voor het eerst naar de training mindfulness. Die moet ook gaan helpen met bovenstaande. Ben best benieuwd. En dat niet alleen, heb er zelfs zin in 

[lady jane]

lichaamsgerichte therapie helpt ook jezelf holistisch te helen. (ook binnen de GGZ al soms, meestal in de alternatieve hoek te vinden)

[NickyLJ80]

7 minuten geleden zei lady jane:

lichaamsgerichte therapie helpt ook jezelf holistisch te helen. (ook binnen de GGZ al soms, meestal in de alternatieve hoek te vinden)

Dit zal ik moeten gaan googelen LadyJane. Wat je nu schrijft is abracadabra voor mij hihi. Holistisch helen? Ik ben ff internetten dus....

[bumperjim]

1 uur geleden zei NickyLJ80:

Dat heb ik trouwens nooit begrepen, drank bij het ontbijt. Ik dronk nooit vóór het avondeten, alleen in de avond. Maar dingen als romantische champagneontbijtjes kon je aan mij nooit slijten. Niets qua romantiek overigens, dat 'gen' heb ik niet meegekregen van mijn ouders 

Ik word/werd ook altijd gezien als sterk. Heb een hele sterke geest. Psycholoog gaf ook aan daar niks mee te kunnen doen, dat lukt toch niet meer en hóeft op zich ook niet. Een sterke wil hoeft in basis ook niet verkeerd te zijn natuurlijk. Ik ben nu juist hard aan het werk met emoties herkennen en leren 'voelen'. Ik voel niks, althans niet aan de oppervlakte, verder dan 'leuk' of 'niet leuk' kom ik niet echt  Ergens van binnen vast wel, maar ik heb al zo lang mijn gevoelens weggestopt dat ik ze vaak niet eens kan benoemen. Alles om maar niet kwetsbaar te hoeven zijn, niemand tot last te zijn.

Zit alleen maar in mijn hoofd, alles afwegen en analyseren. Vooruit denken, anticiperen, plannen, ontwijken. Dat mag dus niet meer. Maar dat nieuwe 'leren voelen' is wel knap vermoeiend. Wat een klus pfff. Nu leer ik woorden te gebruiken als bang, blij, bedroefd en boos. Dingen die ik ook mijn dochter van 7 bij probeer te brengen. Benoem je gevoelens maar kind, mama doet net alsof ze weet waar ze het over heeft haha. We leren allebei dus nu!

Vanmiddag voor het eerst naar de training mindfulness. Die moet ook gaan helpen met bovenstaande. Ben best benieuwd. En dat niet alleen, heb er zelfs zin in 

Jeetje joh

iedereen hier is een enorm universum dat helemaal ontdekt kan worden

(maar eigenlijk moet ik nu aan het werk)

Heel veel succes met dat alles!