Toch maar de stap nemen..

[NickyLJ80]

@KoenIk krijg helaas toch wel flink wat bijwerkingen van de Refusal, dus als ik stevig genoeg in mijn schoenen sta, laat ik het liever liggen. Maar bij twijfel ga ik het weer innemen hoor, maar voelt nu gewoon niet als "nodig".

[Gast]

Je kunt dat zelf het beste beoordelen Nicky. Ik slik refusal en mijn ervaring is dat de bijwerkingen die in mijn geval erg meevallen slechts maximaal 2 weken duren. daarna heb ik echt nergens last van. het geeft me tijd om mijn mindset aan te pakken. voorlopig blijf ik er sowieso nog wel een paar maanden aan.

Als het voor jou zo kan dan is dat dik in orde. ga ervoor!!!!

[NickyLJ80]

Nou het huis gaat niet door hoor, hij is opgelicht

Hoop spanning levert dit op. Aangifte doen maar en voorlopig dus maar aanmodderen weer. Maar wel nuchter, gaat nog steeds goed. Dat is toch wel iets waar ik trots op ben 

[kruidenthee67]

Balen! 

En terecht trots...

Dit soort spanningen wordt er niet 'leuker' van...maar nuchter wel beter te hanteren...succes.

[NickyLJ80]

Even een update hier, ex is de deur uit. Woensdag is hij vertrokken, dochter en ik blijven voorlopig hier wonen. De rust, niet te geloven. Ik geniet zó van dit afscheid. En het kon niet beter qua planning want het is nu ook vakantie. Echt even bijkomen hier dus.

De drank roept niet, sterker nog de drang is helemaal weg. Wat heb ik veel gevoelens verdronken al die jaren. En nu ik ze niet meer ontwijk, blijk ik in staat tot echt belangrijke keuzes. Het einde van deze relatie van 11,5 jaar is daar een mooi voorbeeld van. Ik kan weer mijn eigen leven leiden. Ik kijk weer uit naar vakanties en weekenden, omdat het nu rustpunten zijn geworden ipv momenten van ergernis. Het is nog heel pril allemaal en ik verwacht nog wel moeilijke momenten, maar die kan ik aan. Zonder alcohol, zoals ik het zélf wil. Het komt wel goed hier 

[bumperjim]

Wow, gefeliciteerd!

[Lika]

Wow Nicky. Wat heerlijk voor je.

[NickyLJ80]

Even van me af schrijven hier, gewoon even behoefte aan. De eerste weken 'alleen' zitten er op. En ik geniet. Elke dag opnieuw. Vorig weekend ook voor het eerst 'kinderloos' omdat dochter bij ex was. En ik vond het eigenlijk wel lekker 

Ik merk dat ik een extreme behoefte heb aan alleen zijn. Maar dan wel nog die stomme gedachten die me in de weg zitten. Hoor ik niet de hort op te gaan, sociaal te doen, dingen te ondernemen. Ex die riep regelmatig wat ben je toch saai en ongezellig. Dat heeft er wel ingehakt geloof ik. Ik heb gewoon niet zo veel behoefte aan mensen om me heen. En nu ik ook niet meer hoef of moet, zoek ik het ook echt niet meer op. 

Ik wil de tijd benutten om mezelf weer eens te vinden. Merk dat ik dat wel moeilijk vind, wat vind ik nou leuk. Maar voorlopig doe ik gewoon lekker niets waar ik geen zin in heb.

Alcohol is wel af en toe aanwezig in mijn gedachten. Maar dat is dan vooral op momenten dat ik onzeker ben. Twijfel over de toekomst. Dan komt toch die behoefte aan verdoving om de hoek kijken. Maar wat een overwinning elke ochtend weer, opstaan zonder drank in mijn lijf. Die voordelen en mijn stellige voornemen om niet meer te drinken blijven nog steeds de overhand houden. Ruim 7 maanden alweer. Trots

[Sandro]

Goed zeg, 7 maanden is geen peanuts!

Prima toch als je geen zin hebt om sociaal bezig te zijn? Niemand verplicht het je (meer) 

[NickyLJ80]

Je hebt ook helemaal gelijk. Eigenlijk moet ik ook gewoon mijn schouders ophalen bij commentaar. Maar ja, oude gewoontes slijten langzaam (zei de alcoholverslaafde)

[NickyLJ80]

Hé @Harp, wat goed om te lezen dat je je lekker voelt in je eigen woning! Ik heb je gevolgd toen je druk was met het opknappen van je woning. Had bewondering voor jullie keuze om te stoppen met de relatie, ik was er toen nog niet aan toe. Inmiddels is de keuze hier wel gemaakt en de rust die dat geeft is heerlijk. Bevalt het werk wat beter? Er staat me nog iets bij dat het je wat tegen viel. Maar wellicht heb ik het mis.

Drankgedachten verbazen me soms toch wel. Dat ze er nog zo ineens kunnen zijn. Niet dat ik het drinken moeilijk kan weerstaan ofzo, maar dat het blijkbaar zó ingesleten is. Maar goed, het is jarenlange misbruik geweest dus misschien ook wel logisch. Ik zal me er in elk geval op voorbereiden dat ze nog zeer lange tijd deel uit zullen maken van mijn leven. Het houd me ook scherp denk ik. 

[Lika]

Misschien blijven ze wel... Die gedachten hebben mij af en toe opeens ook beet. Ach.

[kruidenthee67]

Goed bezig jaarpactmaatje.

'Niks moet'...de enige manier om jezelf te vinden, is naar binnen kijken, naar binnen keren...mooi dat je dat zo voelt. En dat het kan...nuchter...it's the only way.  Van binnen, ga je heus ook wel weer naar buiten...tijd..en ruimte...voor jou. Saai? Juist niet! 

Ik blijf je 'volgen' 

 

 

 

[IJsvogel]

Ook voor mij is je verhaal zo herkenbaar. Hoewel ik het ook heerlijk vind alleen word ik soms onrustig of voel me "anders" als ik bijv. 2 dagen weinig sociaal contact heb. Ik moet soms echt onderzoeken of iets nou mijn gevoel is of een soort verwachting gebaseerd op hoe het hoort. 

[NickyLJ80]

Lastig is dat hè Ijsvogel. Welke gedachten zijn echt van mij en welke zijn 'opgelegd' (al dan niet door mezelf). 

Écht alleen zijn is knap lastig met een 7-jarige in huis, maar ik heb er gewoon echt behoefte aan. Ik doe dan ook echt niets hoogdravends ofzo, gewoon rust om me heen. Goed boek in mijn handen en wéten dat niemand iets van me wil de volgende dag. Wat een heerlijk gevoel is dat. Dit weekend gaat dochter weer naar haar vader toe. Kan ik even helemaal bijtanken weer.

Ik heb veel ideeën over hoe ik zou willen leven, maar andere mensen komen daar nauwelijks in voor. Ik kan mezelf ook nu nog niet ergens toe zetten. Dat komt wel weer. De relatiebreuk geeft me ook geen verdriet, alleen opluchting. En dan twijfel ik weer of dat wel 'normaal' is

Ach ja, het is zoals het is en de tijd zal het leren. Ik ga nu lekker mijn voorverwarmde bed opzoeken. Boek mee en lekker op tijd slapen. Vannacht wakker gehouden en gemaakt door dochter en later door de kat die eerst niet binnen wilde komen maar om 3:45 tóch besloot dat het te koud werd buiten 

[NickyLJ80]

Alweer bijna een jaar geleden dat ik op mijn eigen draadje schreef. Heb hem "even" doorgenomen. En alhoewel ik heel voorzichtig moet zijn met deze uitspraak, heb ik toch het idee dat ik de strijd heb gewonnen. Het voelt namelijk niet meer als een strijd, dus daarom schrijf ik "gewonnen".  6 augustus 2017 was de laatste keer dat ik alcohol heb gedronken. Heb mijn eerdere pogingen teruggelezen en kan me vaak nog herinneren hoe ik me toen voelde. Zowel de euforie als het al een tijdje lukte, als de desillusie als het mis ging. Een verschil met die eerdere pogingen is dat die echte euforische stemming niet is gekomen. Natuurlijk ben ik gelukkig en blij met mijn keuze om niet te drinken, maar het is niet in een jubelstemming. Het is gewoon een constatering. Een feit. Een slechte gewoonte die ik beter kwijt dan rijk kan zijn. Het hoort bij het voornemen om beter voor mezelf te zorgen. Het begin van een nieuwe weg die ik ben ingeslagen. 

Na die beslissing is er veel veranderd. Hersteld van een burn-out. Relatie beëindigd. Wat later het gezamenlijke huis alleen opgeknapt en toen verkocht en een huurappartement weten te bemachtigen waar ik sinds eind vorig jaar woon met mijn dochter. Meer gaan werken en ook in een andere functie. Zorgen om dochter die nu pas sinds héél kort eindelijk ook weer een beetje haar draai lijkt te vinden. Meerdere vriendschappen en sociale contacten zijn verwaterd en er is rust gekomen. Financieel alles tiptop in orde en ik heb niks te klagen. En toch zeurt er iets en pruttelt er wat. Een gevoel van ontevredenheid. Een gevoel van "er moet meer zijn". Niet heftig of overweldigend, maar sluimerend op de achtergrond. En ik weet gewoon niet wat ik daar mee moet. Als ik er al iets mee moet. Reden om in elk geval weer eens te starten met het op papier zetten van mijn hersenspinsels. En ik merkte dat ik dat hier wel fijn kwijt kon. Daarom maar weer eens hier van me af schrijven. Al dat gewauwel opschrijven, herschikt de gedachten in mijn hoofd. Wellicht gaat er dan weer eens ergens een lampje branden.

[Lika]

Het zit niet zi in ons om maar gewoon rustig tevreden te zijn. Dat denk ik wel eens. Of is het het zoeken naar ‘groots en meeslepend’? Geen idee.  Het kan ook gewoon zijn dat er soms iets zeurt en pruttelt. Dat je het ziet en voelt en dat dat mag. En dan... ?

succes met uitvinden!

[Bob]

4 uur geleden zei NickyLJ80:

Financieel alles tiptop in orde en ik heb niks te klagen. En toch zeurt er iets en pruttelt er wat. Een gevoel van ontevredenheid. Een gevoel van "er moet meer zijn". Niet heftig of overweldigend, maar sluimerend op de achtergrond. En ik weet gewoon niet wat ik daar mee moet. Als ik er al iets mee moet.

Misschien zijn er dingen die je eigenlijk altijd had willen doen maar waar je nog niet aan toegekomen was? Of dingen waar je als je er eens goed over nadenkt best eens meer tijd aan wilt besteden. Hobbies? Schilderkunst, fotografie, muziek, toneel misschien, actief of meer passief. Laat je fantasie er eens over gaan. Het leven meer inhoud geven kan, zolang je het als ontspanning ervaart en niet als overbelasting, veel extra voldoening bieden.

[bumperjim]

Klinkt als de midlife  Haha al die gevoelens die je niet meer wegdrinkt. Ik denk dat net als Lika dat je die gevoelens er gewoon moet laten zijn, er is niks mis met het gevoel “is dit alles” want wat je ook doet in het leven, het is “alles”. Ook extreem rijken zoals Bill Gates hebben dat gevoel, en misschien nog veel sterker, daarom stopt hij ook miljarden in goede doelen. De miljardairs die dat niet doen die zitten nog in het gevoel “er moet toch meer zijn, maar wat, ik heb toch alles al?” en dan maar weer aan de champ  

Laat die gevoelens er gewoon zijn, bekijk ze en wat Bob zegt, probeer erin te lezen wat je wilt. Er is meer ruimte nu je niet meer drinkt en die kan je invullen. 

Ik ben hier overigens zelf ook behoorlijk mee bezig met die gevoelens. Heb nu mijn “klasje”’op de hondenschool zaterdags waar ik (al ben ik niet gediplomeerd en slechts goedwillend amateur) een hoop energie insteek, ten behoeve van het welzijn van de baas-hond koppeltjes in mn groep en meer in het algemeen een beter contact tussen de homo sapiens en de andere diersoorten...  Hoe onnozel het ook is het kan toch een relevantie hebben. Veel meer dan de commerciële functie van de rest vd week waar ik maar weinig bevrediging uit haal. 

Maar ff weer op jou terugkomend, lees je eigen post nog eens terug en vergeet niet dat je glas (water hè) driekwart vol is!! Wat ben je goed bezig. 

17 februari 2019 bewerkt door bumperjim

[NickyLJ80]

Midlife? Met 38? Nah, dat denk/hoop ik niet hoor 

Groots en meeslepend heb ik altijd afschuwelijk gevonden. Feestjes vind ik veelal een verschrikking. Introvert hier, ben het meest op mijn gemak thuis, alleen of met een enkeling. Dat heb ik nu wel terug,  die rust sinds mijn relatie over is. Wat dat betreft zijn we elkaars tegenpolen, mijn ex en ik. Die strijd is gelukkig voorbij.

Ik denk dat ik toch opnieuw moet 'leren' wat ik leuk vind. Het roer is helemaal om, wat wél heel goed is, want ik maakte mezelf letterlijk ziek (door drank, door niet te kunnen zijn wie ik niet ben). Maar ja, roer is wel om maar waar vaar ik naar toe

Ik zou wel iets willen leren weer. Een opleiding. Maar ik weet nog niet zo goed welke. En ik mis yoga wel, maar dat is lastig in te plannen omdat mijn dochter nog te jong is om alleen te blijven. Dat moet nog even wachten dus. Meer buiten zijn, wandelen. In de natuur. En toch mezelf toestaan om wat vaker naar de sauna te gaan. Vind het vrij prijzig en ik vind geld aan mezelf uitgeven erg lastig. Is nergens voor nodig, maar oude gewoontes leer ik moeilijk af

Ik broed nog eens rustig verder op die hobby's en bezigheden. En ik ga proberen om eens een concrete stap te maken. Niet op de bank blijven dromen over wat ik wil, maar gewoon die wandeling gaan maken.

Dank jullie wel voor jullie reacties, zet me aan het denken en dat heb ik nodig 

 

[NickyLJ80]

Ja, dat kan. Maar dat voelt toch anders. In een les ben ik alléén met yoga bezig. Thuis zie ik dan dat ik eigenlijk had moeten stofzuigen als ik languit op de vloer lig

Maar je hebt hartstikke gelijk. Moet aktie ondernemen in plaats van akties bedenken.

[NickyLJ80]

Gisteren een toegangskaart voor de sauna gescoord. Volgende week woensdag dus lekker een dag voor mezelf. Denk dat ik er een massage bij doe ook. Écht even helemaal ontspannen.

Nog een paar dagen werken en dan ook 6 dagen vrij. Me even richten op dochter en mezelf. Een bal minder in de lucht is ook wel lekker. Dagje dierentuin op de planning. En als afsluiter dus de sauna. 

En nu lekker mijn bed in met een boek. In een voorverwarmd bed. En ondanks de drukke dag...tevreden. Met iets om naar uit te kijken. 

[NickyLJ80]

Nou, ik vermoed dat mijn geplande saunabezoek weer op de plank kan. Ex berichtte me zojuist dat hij op straat gezet wordt/is door zijn huidige vriendin (of euh, dat is dan ook waarschijnlijk weer een ex nu). Dat betekent geen woning en voor geen goud dat ik onze dochter in die stress laat logeren dan. Trouwens, wáár logeren, hij heeft niet eens een woning? Dus ik moet morgen maar even gaan regelen dat ik opvang heb en wat gaan schuiven met werk. Dan kan ze lekker bij mij vakantie vieren. Maar dan is "mijn" dag vrij ook weg, dus geen sauna helaas.

Maar jeetje, wat een gedoe zeg. Wordt er allemaal niet duidelijker en rustiger op zo voor dochter. Wéér een ander adres en ander bedje bij papa. Ze mocht die vriendin ook zo graag. En nu huppatee, ook weer uit haar leven. Vind het zo sneu inmiddels. En voel me machteloos ook, bah. 

[kruidenthee67]

En dan is dit zo n moment dat je denkt: blij dat ik niet meer drink! Dat je kunt dealen met wat er op je pad komt. Het gepruttel weer wat naar de achtergrond kan verdwijnen, omdat je goed zorgt voor jezelf en je kind. Je weet wat en waarom je doet. Helder en aanwezig. Dat is wat jij biedt.  Sterkte. 

 

[Lika]

Machteloos gevoel ja.