Maandag 12 augustus 2013

[Kastanje]

Originally posted by: Yvonne
Ik heb trouwens ook eens zitten lezen met de focus op 'reageren' op.... maar het valt mij ook op dat er vaak wel heel belabberd wordt gereageerd en dan bedoel ik dus dat er niet wordt gereageerd.
Mensen zitten blijkbaar zo vol van hun eigen verhaal dat ze dat hier plaatsen en vervolgens blijkbaar helemaal vergeten even te kijken wat de berichtjes van de voorgaande minuten vertellen....quote>

@tvonne: ik voel me door jouw berichtje aangesproken. Ik vertel af en toe mijn verhaal en reageer dan niet op eerdere berichtjes. Over het waarom heb ik na zitten denken. Het is niet omdat ik zo vol zit met mijn eigen verhaal. Ik lees namelijk wel de dagdraad een paar keer per dag. Met aandacht, omdat ik me zeer betrokken voel bij jullie allemaal. Ik reageer niet omdat ik niet goed weet wat ik moet zeggen, kan vaak niet de goede woorden vinden. Daarbij komt dat ik (net als in het echte leven) het nog altijd lastig vind om mijn mening te geven. Wat ik al niet meer doe is me aansluiten bij de mening van een ander of het naar de mond praten van de ander. Dan houd ik mijn mond, want een andere manier heb ik nog niet gevonden. Heeft nog tijd en het groeien van mijn zelfvertrouwen nodig.

[geertjegeert]

Terug van vakantie: adb gebleven.

De laatste dagen loop ik rond met een wat ontevreden gevoel.

Ik ben teleurgesteld omdat ik mij niet wezenlijk gelukkiger voel nu ik adb ben.

Na 2 maanden had ik op meer gehoopt, terwijl ik wel degelijk gewaarschuwd ben door mensen die al lang(er) adb zijn. Zij zeggen steeds dat de problemen/zorgen etc. gewoon blijven bestaan alleen dat ze beter te handlen zijn. Dat ze blijven bestaan is begrijpelijk, beter te handlen? ik weet niet, mijn angst (of is het terughoudendheid) om te binden, mijn minderwaardigheidsgevoel, soms ook de steen/verdriet in mijn maag, alles blijft hetzelfde. Of soms nog erger omdat ik niets meer verdoof. Hoe lang gaat dit duren?

Toch, na mijzelf de vraag gesteld te hebben: kan ik dan niet net zo goed maar weer gaan drinken?, kwam alles in mij in opstand. Nee, dat niet/nooit weer. De gedachte daaraan is haast misselijkmakend. Het is net of ik zeker weet dat ik nooit meer alcohol zal gebruiken.

Een ding is wel veranderd: nooit meer een kater!!!

Dat stemt mij natuurlijk blij, erg blij.

[Jaap]

Goedemorgen.

Reageren of niet reageren. Het blijft lastig.

Allebei.

Maar niets hoeft hoor. Van mij. Eén van de

dingen waaraan ik werk is bijvoorbeeld om

meer uit eigen beweging te vertellen. Ik wachtte

te vaak af dat mensen er naar vroegen. Maar

als ze het niet weten, dan kunnen ze er hele-

maal niet naar vragen. En zo bleef ik er mee zitten.

En zo heeft een ieder zijn invalshoek.

[Kohtje]

Goeiemorgen allemaal,

Vandaag weer begonnen aan het "reguliere" leven. Ateliertje in, doek klaarzetten, verf op het palet en vervolgens.... niet schilderen maar denken.

Ik denk wat af op een dag. Zo zat ik me vanmorgen ineens te bedenken hoe simpel het leven eigenlijk is, hoe vanzelf het gaat.. en als ik dan wil omschrijven hoe dat dan komt dat het zo simpel is, dan beginnen de vraagstukken zich op te stapelen. Altijd weer de vraag: Waarom? (moet meteen denken aan de vijf waarom-vragen waar bb op 11-07 mee aankwam in het Baclofen-draadje:)).

Ik realiseer me dat ik, qua karakter, qua persoon, nog steeds dezelfde ben als- pak 'm beet- tien jaar geleden. Toen dacht ik ook overal een "waarom" bij.. met een subtiel verschilletje: IK.. toen kwam het steeds neer op "waarom ik?" Ik heb ondertussen geleerd dat dat één van de kenmerken van de meeste verslaafden/alcoholisten is. Het alles op zichzelf betrekken, het leven vanuit zichzelf als middelpunt van alles zien, de egocentrische instelling.

Sinds ik mezelf uit dat middelpunt heb gehaald en ben gaan zien en accepteren als onderdeeltje van een gigantisch mechanisme, is het veel gemakkelijker geworden om "waarom-vragen" van bevredigende antwoorden te voorzien, of, als dat niet lukt, te aanvaarden dat dingen gewoon gebeuren omdat ze gebeuren, zonder dat ik daar een "bericht van verantwoording" bij geleverd krijg. Als egocentrist met alleen maar "waarom ik" vragen vond ik de antwoorden nooit bij en in mezelf maar moest ik ze steeds zoeken in de concrete gevolgen van omstandigheden en andere personen, met als gevolg: slachtofferrol.

Nu zijn "waarom" vragen niet meer bedoeld om de situatie waarin ik terecht ben gekomen te verklaren, te verantwoorden, maar veeleer om het onverklaarbare verhaal waarin ik m'n rol speel om te zetten in een medium waarin mijn (beperkte) brein een soort van vat heeft op mijn leven. Waarmee ik nog steeds niet zeg dat ik alles onder controle heb of wil hebben, maar het geeft mij de mogelijkheid om te voelen, om te waarderen, om te verwonderen en om lief te hebben.

En door dit te kunnen, door "waarom?" te vragen en antwoorden te vinden die ik niet meteen begrijp maar wel aanvaard, kan ik nu zeggen dat het leven simpel is, zonder dat ik dat uit kan leggen..

Fijne dag voor iedereen.

[geertjegeert]

Originally posted by: Kastanje

Originally posted by: Yvonne
Ik heb trouwens ook eens zitten lezen met de focus op 'reageren' op.... maar het valt mij ook op dat er vaak wel heel belabberd wordt gereageerd en dan bedoel ik dus dat er niet wordt gereageerd.
Mensen zitten blijkbaar zo vol van hun eigen verhaal dat ze dat hier plaatsen en vervolgens blijkbaar helemaal vergeten even te kijken wat de berichtjes van de voorgaande minuten vertellen....quote>

@tvonne: ik voel me door jouw berichtje aangesproken. Ik vertel af en toe mijn verhaal en reageer dan niet op eerdere berichtjes. Over het waarom heb ik na zitten denken. Het is niet omdat ik zo vol zit met mijn eigen verhaal. Ik lees namelijk wel de dagdraad een paar keer per dag. Met aandacht, omdat ik me zeer betrokken voel bij jullie allemaal. Ik reageer niet omdat ik niet goed weet wat ik moet zeggen, kan vaak niet de goede woorden vinden. Daarbij komt dat ik (net als in het echte leven) het nog altijd lastig vind om mijn mening te geven. Wat ik al niet meer doe is me aansluiten bij de mening van een ander of het naar de mond praten van de ander. Dan houd ik mijn mond, want een andere manier heb ik nog niet gevonden. Heeft nog tijd en het groeien van mijn zelfvertrouwen nodig.
quote>

Kastanje, al heel lang probeer ik te verwoorden waarom ik niet kan reageren op postings van anderen terwijl ik dat best graag zou willen doen.
Het antwoord heb jij net geschreven, precies zo werkt het bij mij ook.

Dank je voor de uitleg.

[Kohtje]

Originally posted by: Jaap

Eén van de dingen waaraan ik werk is bijvoorbeeld om
meer uit eigen beweging te vertellen. Ik wachtte
te vaak af dat mensen er naar vroegen. Maar
als ze het niet weten, dan kunnen ze er hele-
maal niet naar vragen. En zo bleef ik er mee zitten.

En zo heeft een ieder zijn invalshoek.quote>

Jaap, zo rotzooi ik óók maar wat aan. Ik deel hier mijn bevindingen in herstel. Of iemand anders daar wat aan heeft?? Geen idee. Maar dat is ook niet aan mij. Ik geef weg wat ik zelf zo rijkelijk toebedeeld krijg.. meer niet.

[Jaap]

Hoi Geertje,

Die twee maanden is natuurlijk super, maar in verhouding tot

de tijd dat de problemen zijn ontstaan is het waarschijnlijk kort. Ik denk

dat nuchter worden betekent het plaatsen van de eigen aandeel,

toegeven zeg maar. Misschien heb je wat goed te maken.

En tegelijk een nieuw deel leven opbouwen waarin je dingen

anders aan gaat pakken. Naarmate je dat langer doet kun

je op een stuk verleden positiever terugkijken.

[VM1]

Goede morgen,

ik antwoord ook niet altijd op iedereen.

Vooral op dingen die me persoonlijk raken.

Koh, dat "ik" ding is bij mij gestopt toen ik kinderen kreeg.

Verder begrijp ik helemaal wat ge bedoelt.

A drie, ik antwoord soms ook met een liedje, ik hoop dat je "mijn" liedje voor jou nog hebt gezien gisteren...

Ik lees dus wel alles van de vorige dag.

Niet om de volgende dag terug te komen op eventueel ontstane ruzies maar om de "draad" van het geheel te volgen.

Dylan jij hebt er nog te goed! Ik zal straks eens proberen of ik ze in een andere versie kan vinden.

Zaterdag vertrekken we dus.

Eerste keer in mijn leven dat ik naar zo n all in ding ga (keuze van de kinderen en misschien nog niet zo slecht voor de "rust" van mama).

Ik las dat ze bv de ganse dag door verse sapjes brachten, ZELFS aan het strand!

Dus lekker veel boeken mee, zwemmen en veel verse sapjes en (hoop ik) lekkere hapjes die ik dan es niet zelf moet klaar maken.

Er is dus ook een boel kinder animatie. RUST dus.

A drie ,ik weet niet hoe ver/gevaarlijk de weg naar school is.

Mijn jongste is 7 en heeft dit jaar heel flink geoefend met grote broer zodat ie volgend jaar alleen zou kunnen gaan op de fiets.

(hun blijven trouwens wel over 's middags)

Grootste gaat volgend jaar naar de middelbare schook en dat is al een heel stuk verder weg. langs best wel "gevaarlijke" kruispunten.

Loslaten noemen ze dat geloof ik he....

Fijn dat je der weer bent Marc!

[VM1]

Jane, nu dacht ik toch echt dat je het over je sterrenbeeld had...

Buufje, dat is idd bijna onmogelijk.

Toch zijn er alleenstaande moeders/vaders die dat klaarspelen.

Maar het zal dan toch steeds ten koste van t 'een of ander zijn!

[Burchill]

Goedemorgen,

Was met gmail spam zaken bezig.

Liesje: gisteren goed gegaan hoor.

Tot kwart over negen gewerkt en

voldaan en zonder trek naar huis.

Geen zin meer in een feestje met

veelal rosé drinkende mensen.

Mijn wekker vanmorgen? Een zeer

hevige en heftige kramp in mijn

rechter kuit dat ik schreeuwend wakker

werd en nu nog pijn in die been heb.

Binnenkort een fysiotherapeut gaan

bezoeken.

Verder niet bijgelezen, maar wel eens

met A3. We moeten elkaar geen be-

lemmeringen proberen op te leggen.

*was rechter been

[VM1]

En dan moet er me nog iets van het hart.

Normaal bemoei ik me niet graag met zaken die niet mezelf aangaan.

Maar zoals er onlangs over Hannah werd gesproken....

Kan ik toch niet goed tegen (om het dan nog maar voorzichtig uit te drukken!)

[Burchill]

@Geertjegeert,

Geef het nog 4 maanden, je zult zien. En de uitdagingen

die je nu hebt wil je mss anders gaan aanpakken.

Dat kan met een zinvolle project, hobby, sport, retrait,

meditatie, yoga, of wat dan ook.

Geen vluchtweg meer terug naar het gif, neem ik aan toch?

[Zonnetje]

shalom

iedereen (bekende en momenteel onbekende)

effe tsdoor hier ups and down in the land of milk and honey

de zon schijnt hier iedere dag maar as you know the grass isn't green on the other side

aanpassing verloopt vaak niet van een leie dakje... ik mis veel... zelfs de regen maar vooral my kids!

[geertjegeert]

Originally posted by: Jaap
Hoi Geertje,

Die twee maanden is natuurlijk super, maar in verhouding tot
de tijd dat de problemen zijn ontstaan is het waarschijnlijk kort. Ik denk
dat nuchter worden betekent het plaatsen van de eigen aandeel,
toegeven zeg maar. Misschien heb je wat goed te maken.
En tegelijk een nieuw deel leven opbouwen waarin je dingen
anders aan gaat pakken. Naarmate je dat langer doet kun
je op een stuk verleden positiever terugkijken.quote>

Jaap,

De grond van mijn problemen ligt in de tijd voordat ik de wijn had ontdekt, in mijn (jonge) jeugd.
Om deze problemen op te lossen heb ik vele foute keuzes gemaakt. Gewoon omdat ik de handvaten niet had om de goede keuzes te maken.
Achteraf gezien ben ik totaal verkeerd bezig geweest maar weet ik nu niet hoe dit positief om te draaien.
Ik ben zeer onzeker, heb weinig zelfvertrouwen maar wil daar niet over praten omdat ik mezelf dan in een slachtofferrol zie en dat wil ik ook niet: te trots daarvoor??

Mijn onzekerheid en mijn angst om als slachtoffer over te komen weerhoudt mij van reageren.

Dank je voor je reactie, misschien komt het nog wel goed met mij als ik maar geduld heb en oefen met naar mezelf te kijken en naar mijn aandeel te zoeken.

[Zonnetje]

ben reeds 3 x richting Belgie gevlogen at times wanneer ik het hier effe niet meer volhoud.

[Kastanje]

Originally posted by: Spud

Nou heb ik toch een vraag aan mensen die werken en eventueel kinderen hebben en die ook nog zelf hun huishouden doen en daarnaast ook nog aan ontspanning doen. Hoe doen jullie dat? Ik bedoel, hoe krijgen jullie dat gepland in 24 uur en dan ook nog voldoende te slapen?quote>

Tja, ik ben een alleenstaande werkende moeder. Ik ben in een positie dat ik niet fulltime hoef te werken. Dat scheelt. Maar toch kom ik regelmatig tijd te kort. Vooral de ontspanning schiet er nogal eens bij in. Ik moet (van mezelf) altijd wel iets.
Als ik voor mezelf spreek dan zou het mij enorm kunnen helpen wanneer ik meer los zou kunnen laten. Dat het bijv. ok is om met een boek op de bank te gaan zitten ipv de afwas (ik noem maar iets) te gaan doen. Die afwas kan ook later.
Bij mij komt erbij dat ik mijn dochter voor alles zet. Ik ben moeder, dat klopt. Maar niet alleen moeder en die kant van mezelf ben ik nu aan het ontdekken.

[geertjegeert]

Originally posted by: Joris
@Geertjegeert,

Geef het nog 4 maanden, je zult zien. En de uitdagingen
die je nu hebt wil je mss anders gaan aanpakken.
Dat kan met een zinvolle project, hobby, sport, retrait,
meditatie, yoga, of wat dan ook.

Geen vluchtweg meer terug naar het gif, neem ik aan toch?quote>

Joris, nee geen vluchtweg terug naar het gif. Dat wil ik nooit meer.
Ik verdien een wijn-vrij leven en daar kan en ga ik zelf voor zorgen.

[Jaap]

Hoi Geertje,

Er is natuurlijk een verschil tussen slachtoffer zijn en in een

slachtofferrol gaan zitten. Als er iets gebeurd is lijkt me

dat zeker zinnig om daar wel met iemand en ik denk

het liefst een vertrouwenspersoon over te praten. Dat vind

ik niet in een slachtofferrol gaan zitten. Dat is meer om

een gebeurtenis een juiste betekenis te laten krijgen.

De slachtofferrol zie ik meer dat je bijvoorbeeld dingen uit de weg gaat,

met een vals argument, zo van dat kan ik toch niet, omdat

het met mij altijd verkeerd gaat, kijk maar naar vroeger.

[bolletje]

Goeie morgen Zonnetje,

Het is wat met heimwee hé? Ik kan me voorstellen dat je je kinderen erg mist, het is een deel van jezelf dat nu erg ver weg woont.

Lijkt me vreselijk. Blijf je nu daar wonen of zit de kans erin dat je ooit nog weer eens terug komt?

[geertjegeert]

Jaap,

Dank je voor je uitleg.

Inderdaad is er een verschil tussen slachtoffer zijn en de rol van slachtoffer spelen.

Maar soms zijn ze zo lastig te onderscheiden.

Fijn dat ik even van me af kon schrijven, het maakt me meteen weer wat blijer en alerter.

[Zonnetje]

Hey Bol

de heimwee is groot, als het aan mij lag zat ik nu op een airplane richting Belgie - Europa maar....

M voelt zich hier totaal 'thuis' en heeft totaal de stress nie meer die we hadden toen we leefden in Belgie

dus je ziet ik zit met een dilemma

enerzijds mijn gemis - I do not belong in this country gevoel en anderzijds het geluk/the healthy feeling van mijn man!

moeilijke keuze don't you think

[VM1]

hEYYYYYYYYYYYYYYYYY

Sunshine!!!!!!!!!!!!

Hoe gaat het daar?

Laat es iets weten hé als ge nog es in de buurt bent!!

[VM1]

Hoe gaat het met je Hebreeuws?

Job vinden?

Zoveeeeeeeeeeeeeel vragen.....

[Zonnetje]

A3 thank you for your support !!!! het is idd dit is een heel mooi land!!!! maar er is een verschil tussen hier komen en effe leven in een kiboets (zoals ik en mijn kids hebben gedaan) .... of hier werkelijk je leven op te bouwen. De lonen liggen hier 3x lager dan wat jij verdient in Nederland en de huur is juist hetzelfde tenzij je in de mountains wil leven (tegen Syrie) of in the dessert (waar de economie nihil

So you see, zoals zovele die het kibboets leven 'even' hebben mogen ondervinden... het is leuk at one time but living here is an other thing!

[Zonnetje]

Hey Vlaamse Schoone

Het heeft me meer dan 1 1/5 jaar geduurd om mijn Eurpean diploma's te legaliseren; heeft me ook enorm veel geld gekost... but this is Israel

maar ondertussen ... ja ik heb cursussen Hebreeuws gevolgd

en kook nu voor 'rijke Amerikanen' hier in Jeruzalem