Spud stelt zich nog een keer voor op advies van een medelid, wat ik apprecieer

[bumperjim]

Dit is m

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Pyrenese_berghond

[renaldo61]

27 minuten geleden zei bumperjim:

Dit is m

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Pyrenese_berghond

Toen ik nog op de buiten woonde hadden mijn buren zo'n hond. Die jaagde me echt angst aan. 

[Spud]

Gave hond! Kan me voorstellen dat mensen daarvan schrikken als zo´n grote hond ze probeert te vertellen dat ze daar niet mogen lopen.  (verder mogen ze blij zijn dat deze geattendeerd heeft en ze niet gecorrigeerd) En verder snap ik niet zo heel goed waar die toeristen zich dan druk over maken? Ik stel me dan namelijk voor dat je als toerist, al menig bordjes en signalen wat betreft privé terrein geschonden hebt. Een afrastering staat er toch niet voor niks? Dat is voor zover ik weet, een universeel teken dat je het domein van een ander doorgaat. Daar hoef je volgens mij niet eens de bordjes voor te kunnen lezen in een vreemd land waar je taal niet spreekt.

Niet dat ik het ook weleens heb gedaan hoor. Het blijft ook wel leuk en spannend om over zo´n hek te gaan of een waarschuwingsbord te negeren. Ik heb er alleen maar leuke anekdotes aan overgehouden en heb soms op de blaren gezeten. Maar ja, wel met plezier, want boontje komt om zijn loontje en die snap ik heel goed. Ze mogen blij zijn dus, dat je hond niet tot de aanval overgaat (zo vul ik het in ieder geval in)

En verder effe een andere vraag? De Kuvasz en de Pyreneese Berghond worden vaak met elkaar verward, welke had ook alweer de berenklauwen? Er loopt hier namelijk altijd een klein en tenger vrouwtje rond met haar grote hond. En dat vind ik altijd zo een mooi gezicht, hoe ze samen eigenlijk zo een beetje het verkeer regelen als ze besloten hebben dat ze over willen steken. En gewoon samen hun ding doen. Ik zou eens wat tegen ze willen zeggen, hoe ik daar van geniet. Maar omdat ik niet helemaal zeker ben welk ras het is durf ik dat niet. Best stom, want gewoon enthousiast zijn om wat je ziet, mag toch ook, zonder up to date hondenrassen kennis meer? Ergens heb ik dat in mijn dierenverzorgingsopleiding opgeslagen maar komt niet meer naar boven. Al denk ik toch dat het de Kuvasz is, want jij hebt het over een kudde en dan lijkt het me niet handig als je hond achter een hek kan blijven met een berenklauw. 

[renaldo61]

De hond van de buren kan natuurlijk dus ook een Kuvasz geweest zijn. 

[Spud]

Hoi Renaldo61, rot voor je dat Femke is  overleden, zoals ik het een beetje kan begrijpen is ze je in de strijd van 40 jaar alcoholisme ontvallen. Want een dier gaat helaas geen 40 jaar mee. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat het wel heel fijn is om zo een trouw dier naast je te hebben. Rot dat ze gedurende ons pad niet bij ons kunnen blijven.

Ik hoop dat je het wel trekt, en de basis die je met Femke gemaakt hebt doortrekt. Ondanks het gemis. 

[renaldo61]

@SpudIk had zeer goede jaren met Femke. Ik ga eerder 50 jaar verslaafd aan alchohol geweest zijn als 40 jaar. Femke was in mijn woning op misschien het meest belangrijke moment in mijn leven. Het ogenblik dat Femke voor mij veel belangrijker was als de alchohol en ik alles dankzij de hulp van de psychiater kon omdraaien. Nooit meer wilde ik in die situatie belanden dat een nieuwe opname zich opdrong. Nooit meer. Ik hoop dat ik het volhou en niet verleid wordt. 

[Mormel]

Ook ik denk dat een hond helpend kan zijn als je met een verslaving worstelt. Op dit moment is de onze bij mij, nu ligt ze nog vredig te snurken, maar zo meteen zal ze op staan en wilt ze gaan wandelen. Als ze hier is, zit ik 's avonds ook niet langer aan mijn computer want na het avondeten en de avondwandeling vind mevrouw dat het tijd is dat we samen in de zetel gaan liggen en er iets op het grote scherm komt, als ik dan achter mijn computer kruip komt ze naast mij staan en begint ze te janken/blaffen tot ik met haar in de zetel kruip. 
Daar ze oud en ziek is weet ik dat we haar geen jaren meer gaan hebben, maar ik ben vrij zeker dat wanneer de deze overlijdt we vrij snel een nieuwe zullen adopteren uit het asiel. 

[renaldo61]

Dat is herkenbaar voor mij, mijn Femke lag soms wel rustig alleen op de zetel te slapen. Maar dikwijls als ik aan de computer zat wilde ze op mijn schoot liggen. 

[Spud]

Herkenbaar!  Maar dan met mijn katten. Ik ben dan ook van mening dat elke diersoort wel voor iemand steun kan zijn. Zelfs, geen huisdier hebben, maar contact maken met de natuur is al helpend. 

Ik kan een heleboel vertellen over mijn katten, maar dan deel ik liever dat half jaar dat ik in een studentenhuis woonde waar ik me helemaal niet thuis voelde. Bekende stad, Eindhoven namelijk, mijn oma woonde zelfs in mijn buurt. Maar toch kon ik daar niet landen, omdat je geen huisdieren mocht hebben, terwijl ik een studentenhuis gewoon was, waar zo een beetje alles binnen kwam. Verschil was misschien, dat we allemaal dierverzorging studeerde dus wel een beetje op 1 lijn zaten. En daar in Eindhoven de mensen wat serieuzer waren en anti huisdieren. 

Ik denk dat daar zo ongeveer mijn alcoholisme is ontstaan. Want daar ben ik bij een studentenvereniging gegaan omdat ik geen aansluiting vond bij mijn huisgenoten en dus niet op mijn kamer wilde zijn. En op die studentenvereniging was het toen heel stoer om heel snel en heel veel te drinken. Dus ik had daar al snel vrienden gemaakt en het was ook wel fijn om totaal verdoofd in mijn kamer te komen, zodat ik niet hoefde te voelen hoe verkeer ik daar eigenlijk zat. Eigenlijk had ik beter gewoon iets mogen zoeken.

Nou ja, met die studentenvereniging kreeg het bestuur de meest merkwaardige cadeaus, zoals vissen, die ze dan door de plee wilde spoelen op het einde van de avond. Dat trok ik dan niet en liep dan in het holst van nacht met mijn dronkenkop naar mijn kamertje met een viskom met guppy´s. Thuis aangekomen lagen ze natuurlijk in coma door al het schudden en ging ik ook in coma liggen. En wat was ik dan blij dat ik ze de volgende middag zag rondzwemmen. Ze gaven me zo een thuis gevoel, dat ik van mijn biergeld een aquarium ben gaan halen met verwarming, en voer en plantjes. Ze waren immers stil dus mijn huisgenoten hoefde het allemaal niet te weten. Het gaf mij een reden om naar mijn kamertje te gaan. Alleen toen ging ik dus met mijn studentenvrienden in mijn kamer indrinken, afdrinken what ever, heel erg storend voor mijn huisgenoten. 

Dus op een dag, waarbij ik voor de zoveelste keer door mijn luidruchtige wekker heen sliep, stond een huisgenoot ineens in zijn boxershort in mijn kamer en was zo boos om die vissen te zien. Dat behalve die vissen, ik ook weg moest, en dat snapte ik. Ik was allang blij dat in ons gevecht die vissen niet tegen de grond zijn gegaan. Want ik kan me voorstellen, dat je als nuchter mens, en al gefrustreerd bent over je huisgenote. Het niet zo prettig is,  dat je zonder pardon, bij je keel gegrepen wordt en buitengezet wordt uit haar kamer. Terwijl je wekelijks spieren traint en ze maar klein is voor jou. Ik kon zijn agressie tegen mijn deur dus ook heel goed begrijpen. Is ego technisch ook niet zo fraai. 

Maar toen stond ik met mijn aquarium dus op straat. Uiteindelijk ben ik toen opgenomen in een kliniek en heb ik mijn vissen in het aquarium kunnen doen van mijn woongroep. En werden de zwerfkatten die er liepen mijn vervanging van thuis. En zo steunde een kiekendief die een duif op zat te eten, in een tuin waar ik me thuis moest voelen, ook een thuis. Dus ja dieren zijn heel belangrijk, voor elk mens wel.